Liefde is liefde
Hassnae Bouazza
Illustratie: Kobayashi Eitaku
Hartverwarmend, die massaal beleden steun aan de LHBTI-gemeenschap toen duidelijk werd dat ruim tweehonderd Nederlandse geestelijken en gelovigen, waaronder SGP-leider Kees van der Staaij de Nashville-verklaring hadden ondertekend.
Liefde is liefde, papegaaide de een na de andere politicus. Wat volgde was een stortvloed aan zoetsappig ‘All you need is love’- proza, met voorop politici als Dijkhoff en Asscher wier beleid de afgelopen jaren gespeend was van enig gevoel, laat staan liefde voor de mens.
Vreemd voelen
Want over de mens gaat het uiteindelijk. Petra Kramer en Maxim Februari wezen er op: de verklaring gaat niet alleen over seks, maar vooral sekse, over de twee geslachten, die van man en vrouw, waarbinnen iedereen zich hoort te schikken. Mensen die zich vervreemd voelen van hun eigen lichaam, die van geslacht willen veranderen, hebben het er maar mee te doen, volgens de ondertekenaars.
Die Nashville-verklaring sluit in essentie mensen uit die anders zijn. Wie zich anders voelt, wie een andere invulling of vorm aan zijn leven, lichaam of seksualiteit wil geven, hoort zich te voegen naar de regels. Dat klinkt niet heel veel anders dan de participatie-verklaring van Asscher die nieuwkomers in een kunstmatige Nederlandse mal wil stoppen.
Zwakke minderheid
Het verschilt niet veel van het Nederlandse beleid dat er al jaren op gericht is ‘de ander’ verdacht te maken en tot zondebok te reduceren. En die ander is altijd een zwakke minderheid; of het nu zwarte mensen zijn, vluchtelingen, allochtonen, moslims, transgenders.
Het is daarom best misselijkmakend om mensen als Asscher en Dijkhoff over de liefde te horen. Liefde is niet alleen het verbond tussen twee geliefden, liefde gaat over de mensen zelf. Respect voor hun menselijkheid en waardigheid. Consideratie en empathie voor levenskeuzes. Eerbied voor lichamelijke integriteit.
Wie ‘liefde’ kraait, moet liefde tonen in zijn beleid. Medische hulp toegankelijk maken voor mensen in transitie, bijvoorbeeld, in plaats van de zorg uit te kleden. Vluchtelingen die al weken op een boot vastzitten opvangen. Mensen niet uitzetten naar landen waar ze gevaar lopen. Het demonstratierechtrespecteren. De vrije kledingkeuze beschermen. Bokito’s in uniform in toom houden. De gelijkheid van mensen garanderen in plaats van kwetsbare groepen wegzetten als gevaar.
Brandend Baghdad
Ergens heb ik meer respect voor Wilders en Baudet die nu hun grote mond houden. Hun hele ideologie is erop gebaseerd dat de ander, de vreemdeling, het kwaad vormt en daar wijken ze als een Al-Sahhaf voor de poorten van brandend Baghdad niet van. Ze staan voor hun racistische weerzinwekkendheid.
Glibberaal Asscher daarentegen schrijft op Facebook: ‘Laat ieder mens zich vrij voelen te houden van wie hij wil. Laat de rechtsstaat ons allen beschermen tegen beknotting door het geloof van anderen.’ Laten we beginnen met de overheid en politici die onze vrijheden respecteren, onze keuzes accepteren, in plaats van ons een hypocriete moraal op te dringen die noch de onze, noch de hunne is.
Het zijn namelijk de mensen die opstaan voor gelijkheid, opkomen voor sekse- en seksuele vrijheid, vluchtelingen opvangen en strijden tegen onrecht, die verdacht worden gemaakt door de huidige politiek en media.
Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver en journalist, was eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha.
Hassnae Bouazza, 10.01.2019 @ 07:47