Levende Tsjernobieltjes
Peter Breedveld
Foto: Iwase Yoshiyuki
Ik kreeg veel bijval voor mijn stuk ‘Iedereen heeft een hekel aan Nederlandse kinderen‘, maar ik heb er ook een heleboel mensen heel erg boos mee gemaakt, en daar doe ik het natuurlijk voor.
Jammer is wel dat boze mensen zelden in staat zijn om goede argumenten te formuleren. Ze willen graag weerleggen wat ik beweer, maar hun heftige emoties zitten hen in de weg. “O JA?!” reageerde bijvoorbeeld een geagiteerde moeder op Twitter, “NEDERLANDSE KINDEREN ZIJN TOEVALLIG WEL DE GELUKKIGSTE KINDEREN TER WERELD!” En daar zit dan een link bij naar een onderzoek waaruit inderdaad blijkt dat Nederlandse kinderen supergelukkig zijn. Zo, nou jij weer!
Tja, dat zou misschien mijn verhaal ontkrachten als ik had gezegd dat Nederlandse kinderen ongelukkig zijn, maar dat zei ik dus niet. Ik wil graag geloven dat Nederlandse kinderen gelukkig zijn. Waarom zouden ze dat niet zijn? Er wordt ze werkelijk niks geweigerd en ze mogen alles wat ze willen. Niemand maakt ze wat.
Kinderloze vluchten
Probleem is dat iedereen in hun omgeving ongelukkig wordt. Nederlandse kinderen zijn levende Tsjernobieltjes, al het leven sijpelt weg uit wie zich in een straal van een paar kilometer van hen bevindt. Je kunt niet rustig een boek lezen, niet van muziek of je rust genieten als er een Nederlands kind in de buurt is. Je romantische etentje is verpest omdat Nederlandse kinderen een hels kabaal maken en door het restaurant rennen, waardoor de ober over ze heen struikelt en de loeihete soep zo in het decolleté van je geliefde deponeert. Wee degene die een obstakel vormt voor het heilige geluk van onze Nederlandse kinderen.
Ongelukkigst van allemaal moeten hun ouders zijn. Ik kan me althans niet voorstellen dat het fijn is om een treinreis lang ritmisch tegen je scheenbeen te worden geschopt door je zoon en die vaders en moeders die elke week in NRC en tegenover Beatrijs Ritsema klagen dat ze hulpeloos moeten toezien hoe hun kinderen het buffet leegrausen, weigeren groenten te eten en de oppas doodtreiteren, spreken ook boekdelen, lijkt me. Dat er een markt is voor kinderloze vluchten, dat zou toch ook een belletje moeten doen rinkelen?
Schuld van de moslims
Overigens ben ik altijd een beetje skeptisch over onderzoeken naar geluk. Ik lees ook regelmatig dat Nederlanders in het algemeen zo supergelukkig zijn. Ik verdiep me er nooit in en weet ook niet wat er precies onder ‘geluk’ verstaan wordt in die onderzoeken, maar ik heb nooit de indruk dat Nederlanders zo gelukkig zijn als ik ze door de straat zie sjokken of tegenover ze zit in de trein. Als ze zo gelukkig zijn, waarom dingt dan tegenwoordig elke politieke partij naar hun gunst door ze in te peperen dat ze zo ongelukkig zijn, en dat dat de schuld van de vluchtelingen en de moslims is?
In het buitenland herken je Nederlanders onmiddellijk aan hun totale gebrek aan smaak en klasse, en aan hun ontevreden porem. Nederlanders kijken continu alsof iemand op het punt staat de kaas van hun zuurverdiende boterham te gaan eten. Dat is het trouwens ook wel met Nederlanders: er is werkelijk weinig reden om niet gelukkig te zijn, maar Nederlanders maken – in weerwil van al die onderzoeken – toch altijd de indruk ongelukkig te zijn omdat ze bang zijn dat iemand anders hun geluk komt afnemen. Of nog veel erger: dat iemand anders óók gelukkig is die het niet verdient. Die op z’n gemakkie komt aandobberen vanover de Middellandse Zee en hier in vakantieparken de hele dag betaald gaat zitten appen en twitteren op zijn dure telefoon, van onze belastingcenten!
Boze hondenbezitters
Ook reageren veel ouders die zeggen dat zij herkennen wat ik schrijf, maar dat hun eigen kinderen heel sympathiek zijn. Dat is natuurlijk altijd zo. Iedereen vindt altijd dat alles aan de ander ligt. Als regionaal correspondent van een krant heb ik bijvoorbeeld veel gemeenteraadsvergaderingen mogen bijwonen over hondenoverlast, altijd met heel boze hondenbezitters erbij die zelf hun hond allemaal keurig gedisciplineerd hadden en altijd netjes de poep van hun trouwe viervoeter opruimden. Nog nooit heb ik een hondenbezitter horen zeggen dat hij inderdaad zijn hond overal laat schijten en de poep gewoon laat liggen. Zelfs als hun hond jouw hond net de kop afgebeten heeft, spelen hondenbezitters het nog klaar te beweren dat hun hond dat nóóóit doet.
Precies zo met Nederlandse ouders. Ze zitten tegenover je terwijl hun spruit net de antiquarische uitgave van Tristram Shandy uit je kast getrokken heeft en er ritmisch bladzijden uit aan het scheuren is, en verklaren plechtig dat zij het héél belangrijk vinden om grenzen te stellen bij de opvoeding.
Ik ga trouwens nooit in gesprek met Nederlandse ouders als hun kinderen erbij zijn. Ik geef zo kort mogelijk antwoord als me iets gevraagd wordt: “Ja”, “Nee”, “Soms”, “Gaat wel”, “Mag niet klagen”, “Volgens mij heeft-ie in zijn broek gepoept.” Als je ergens uitgebreid op ingaat, word je absoluut gegarandeerd onderbroken door het blaag, dat onmiddellijk alle aandacht van je gesprekspartner opzuigt en dan zit je daar als een lullige lul te beseffen hoe onbetekenend je bent.
Japanners en Marokkanen
En dan heb je nog de boze witte mannen die elke discussie komen verzieken met hun gezeik over moslims en Marokkanen. Trouwens ook zo’n typisch Nederlands trekje: als je het over de tekortkomingen van Nederland hebt, hebben de Nederlanders plotseling een urgente behoefte om het te hebben over de tekortkomingen van andere volken. “Ja maar allochtonen discrimineren zelf ook!” “Alsof iedereen van Marokkaanse kinderen houdt!” We hebben het niet over Marokkaanse kinderen maar over Nederlandse kinderen, sneue rukker. Nog nooit heb ik Marokkaanse kinderen een restaurant op stelten zien zetten of de nachtrust op een Franse camping horen verstoren. Dat zijn nou eenmaal altijd witte Nederlandse kinderen. Nooit Spanjaarden, Fransen, Italianen of Duitsers, maar Nederlanders. Al-tijd.
“Hier is een YouTube-filmpje van een vervelend Japans kind”. Wil je nou echt beweren dat Japanse kinderen niet keurig worden opgevoed? Dat je die niet onbevreesd kunt meenemen naar een restaurant, een museum of een begrafenis omdat ze het op elk moment op hun heupen kunnen krijgen en op de grond gaan liggen krijsen totdat mamma komt toegesneld met de door hen gewenste zoutjes in Patatje Joppie-smaak? Serieus?
Verkrachting toewensen
Ook een slag apart trouwens, die mannen (ze heten Wim, Henk, Joop, Frans, Hans of Jan) die weten dat ik Japanofiel ben en me zelfs op mijn werk opbellen om klaarblijkelijk beschonken in mijn oor te schreeuwen DAT JAPAN! NUL! HOOR JE! NUL!!! VLUCHTELINGEN OPNEEMT!!
Ja dag, dat is niet mijn schuld. Moet je bij Shinzo Abe zijn met je grote pleurisbek. En het geeft je nog steeds niet het recht om bommen naar vluchtelingen te gooien en vrouwen verkrachting toe te wensen.
“Nederlandse kinderen generaliseren is RACISME!” Mwoehaha! Ik wed dat je de godganse dag in alle reaguurdersruimtes die je kunt vinden, op elk forum en op Twitter en Facebook driftig tikt dat islamofobie geen racisme is want ISLAM IS GEEN RAS!!1! Nou ja, Nederland is ook geen ras maar er is wel degelijk zoiets als een volksaard en groepsgedrag. Anders hadden ze in Duitsland ook wel aan Zwarte Piet gedaan, of in Nederland juist niet.
Zwarte Piet is trouwens wél racisme. De PVV ook.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij. Mij financieel steunen kan nu ook op Patreon.
Peter Breedveld, 01.06.2017 @ 07:21
67 Reacties
op 01 06 2017 at 08:53 schreef machiel:
Mooie foto. Verder zeg ik hetzelfde als gisteren: de moderne westerse “anti-autoritaire” (of whatever) opvoeding laat overal haar sporen achter, niet alleen in Nederland. Ik ken hier een jochie die zijn moeder “puta” noemt als ie zijn zin niet krijgt. Aardige mensen verder.
Ik heb overigens een knallende koppijn omdat ik nauwelijks geslapen heb wegens mijn fucking onderburen (Franse pubers) die iedere dag tot diep in de nacht housemuziek draaien. Gewoon vragen of het wat minder mag helpt niet, zodat ik om de 2 dagen bonkend op hun deur met de politie moet dreigen om ze op te laten houden. Maar goed, dat is misschien niet de leeftijdsgroep waar jij op doelt.
op 01 06 2017 at 09:32 schreef Peter:
Kan wel zijn maar het is een feit dat Nederlandse ouders hun kinderen rond laten rennen in een restaurant en Franse kinderen, en Chinese kinderen trouwens ook, keurig aan tafel blijven zitten en zich gedragen.
Ja, die onderburen van jou net weer niet natuurlijk en kijk, Chinezen poepen gewoon op straat.
Spanjaarden zijn ontzettend luidruchtig, de lawaaiigste mensen die ik ken. In de trein maken ze een werkelijk oorverdovend kabaal. Maar het kind dat me onder zit te smeren met zijn ijsje zonder dat zijn mama wat zegt is altijd Nederlands.
op 01 06 2017 at 09:49 schreef Jonathan:
Wat een onzin weer! Jij beweert dat iedereen een hekel heeft aan Nederlandse kinderen. Dit zeg jij alleen maar omdat jij er last van hebt. Omdat jij je te belangrijk voelt. Jij wilt niet gestoord worden in de openbare ruimte, en daarom moeten Nederlandse kinderen maar rekening houden met jou. Nee, laten we het eens omdraaien. Houd jij eens rekening met Nederlandse kinderen. En ga eens snel je excuses aanbieden. Nederlandse kinderen levende Tsjernobieltjes is gewoon groepsbelediging en strafbaar in Nederland.
op 01 06 2017 at 10:18 schreef Gerard:
Het is natuurlijk niet leuk als het je overkomt en absoluut absurd, maar ik schoot in de lach toen ik las dat wildvreemde mensen je opbellen en vanuit het niets beginnen te schreeuwen met ‘DAT JAPAN! NUL!’ Rare mensen zijn er toch…
op 01 06 2017 at 10:21 schreef Peter:
Ja man, en dat ze me moeten opsluiten en de sleutel weggooien en dat ze een brief gaan schrijven dat ik dien te worden ontslagen enzovoort.
op 01 06 2017 at 10:30 schreef babs:
Ik blijf maar F5-en om te kijken of Jonathan nog iets gepost heeft. Ben bij dit soort stukken toch wel heel blij dat men nog kan reageren.
op 01 06 2017 at 10:39 schreef ikzelf:
En precies om die reden kun je dus ook een Nederlander niet serieus nemen: hij LAAT zichzelf immers niet serieus nemen. Het begint inderdaad altijd met “mijn kinderen doen zoiets niet, maar…” of “ik zal nooit op Wilders stemmen, maar…” en iedereen snapt dan dat juist zijn kinderen dat doen en hij altijd alleen maar op Wilders heeft gestemd, alleen de spreker snapt niet dat iedereen dat snapt.
De Nederlander meent dat wijzen naar een ander volstaat, al is het niet eens een antwoord op de vraag (“maar hullie doen het ook”).
De Nederlander meent dat hij de standaard is voor het universum. Je weet wel, zo’n type dat meent dat iedereen moet denken en handelen zoals hij handelt en ieder ander kwalijk neemt anders te denken en te handelen dan hij.
@Jonathan: ga asjeblieft aangifte doen, gun OM een gigantische lachbui nog net vóór het weekend.
op 01 06 2017 at 10:41 schreef Vincent:
Wat een heerlijk stuk weer. Ik geloof ook niks van die onderzoeken naar geluk, volgens mij testen die gewoon het conformisme van Nederlanders, die voelen dat ze dat _moeten_ zeggen, omdat ongelukkig zijn niet tof is.
Qua smaak en stijl blink ik zelf ook niet uit, maar qua eten en drinken ben ik toevalligerwijs (en dankzij de multiculturele samenleving!) zelf wel opgevoed. Ik ben echter jaren geleden gestopt met lekkere dingen serveren aan Hollanders die het toch niet waarderen — en uiteindelijk niet verder komen dan dom lullen over dat het allemaal te duur is.
En qua kinderen: ik heb het idee dat de relaxedheid van buitenlandse kinderen in restaurants en de publieke ruimte niet alleen aan discipline te danken is, maar ook aan het feit dat ze kinderen van jongs af aan al meenemen naar zulke plekken, in plaats van ze een paar jaar in de quarantaine van het huis vast te houden. Nu heb ik zelf geen kinderen, maar als dat verandert wil ik zeker proberen of pure blootstelling aan de publieke ruimte ze niet sociaal competenter maakt.
Maar goed, als ze dan ook irritant gaan etteren en andere mensen hun plezier bederven laat ik dat plan varen.
op 01 06 2017 at 11:09 schreef Mart:
(formatteerfout in m’n vorige post, 2e poging)
Jij wilt niet gestoord worden in de openbare ruimte, en daarom moeten Nederlandse kinderen maar rekening houden met jou.Nee, laten we het eens omdraaien. Houd jij eens rekening met Nederlandse kinderen.
Zelden in 1 keer zo’n mooie demonstratie gezien van Peter’s punt. Kinderen leren rekening te houden met andere mensen, dat heet opvoeden, Jonathan.
op 01 06 2017 at 12:30 schreef Taljaard:
Kinderen zijn gewoon kinderen, die zich nagenoeg overal ter wereld hetzelfde gedragen. En dat is maar zeer ten dele afhankelijk van hun culturele achtergrond, of heeft er geen drol mee te maken.
Wat mij wel opvalt is dat Nederlanders en Duitsers meestal erg intolerant zijn ten opzichte van kinderen in de publieke ruimte. En ze nog het liefst zoveel mogelijk uit het zicht willen houden; opgesloten in huis, school en dagverblijven, opdat men er vooral maar geen ”last” van heeft en de dierbare orde en rust niet wordt verstoord.
In een openbare ruimte die net zo steriel en ongestoord is als een baarmoeder na 20 jaar anticonceptie. En die het liefst ook zo moet blijven.
I.t.t. hier in Nederland ziet men bij onze Oosterburen deze verkrampte en problematische houding jegens kinderen echter wel onder ogen en hebben ze er een woord voor;”Kinderfeindklichkeit”
Men heeft daar zelfs speciale ”kinderfreundliche” hotels en restaurants.
op 01 06 2017 at 12:48 schreef Peter:
Als je echt denkt dat kinderen zich overal hetzelfde gedragen, ben je gewoon niet vaak de grens over geweest. Kinderen hebben natuurlijk allemaal dezelfde aangeboren neigingen, maar in elke cultuur worden die op een andere manier gecultiveerd of de kop ingedrukt. In Azië spreek je bijvoorbeeld geen volwassenen tegen, in Nederland moet je naar de kinderpsychiater als je dat niet doet. In Nederland wordt met de kinderen overlegd waar de vakantie wordt doorgebracht, elders bepalen de ouders dat. Over Duitsland weet ik weinig, maar in Nederland worden kinderen in de openbare ruimte eerder als lastig ervaren omdat ze lastiger zíjn. Omdat ze geen grenzen kennen. Als je je kinderen opvoedt, vinden andere mensen ze niet lastig. Heel simpel.
op 01 06 2017 at 13:01 schreef William:
Ik heb to half drie vannacht moeten werken en amper geslapen. Nu dit artikel gelezen en is mijn dag toch nog goed gekomen. Bedankt
op 01 06 2017 at 13:15 schreef Jonathan:
Voor diegenen met kritiek op mijn mening…
Mijn grootste kritiek op dit stuk is dat auteur alle Nederlandse kinderen over één kam scheert en die levende Tsjernobieltjes noemt. Doet me denken aan rechts extremisme.
@Mart “Kinderen leren rekening te houden met andere mensen” zal ik mijn kind(eren) ook altijd meegeven. Ook ik zelf wil andere mensen zo min mogelijk tot last zijn. Maar dit stuk vind ik zo belachelijk, dat ik jullie toch even lastig val met mijn mening.
op 01 06 2017 at 15:29 schreef Taljaard:
@Peter
Lastig gedrag van kinderen kom je overal tegen.
Want babies krijsen overal, peuters krijgen overal woede aanvallen, jongens en meisjes maken overal herrie en pubers zijn overal tegendraads.
En dat is ook altijd al zo geweest.
Maar de last die zij veroorzaken valt absoluut in het niet vergeleken met de ellende die verreweg de meeste volwassenen aanrichten.
Daarom moet er heel wat gebeuren voordat deze vader van 5 en grootvader van 3 kinderen en kleinkinderen zich aan kinderen gaat ergeren. Aan sommige volwassenen des te meer zoals je weet, maar dat is een ander verhaal.
Overigens hadden onze kinderen totaal geen zeggenschap over de vakantiebestemming en werden zij wel degelijk gecorrigeerd wanneer zij zich misdroegen.
op 01 06 2017 at 15:56 schreef Kniertje:
Mijn zoon ging de foute kant op. Familie en vrienden vroegen/suggereerden dat hij foute vrienden was tegen gekomen. Als ik dan zei dat hijzelf een foute vriend was, reageerde men over het algemeen geschokt. Zoiets mocht je niet van je eigen kind zeggen.
op 01 06 2017 at 16:32 schreef Ik:
Ik zou graag zien dat er een boete komt voor ouders die het zinnetje ‘dat doen mijn kinderen niet’ opdreunen.
Slag voor je hersens. Ik ben er wel klaar mee.
Nederlandse ouders moesten zich maar eens wat minder schuldig gaan voelen over dat ze beide werken. Of toe te geven in gezeur omdat het vriendje ook dat dure dong heeft.
Wat is dat is, en het is onnodig je kinderen te compenseren met materialistische zooi of het toelaten van ongewenst gedrag.
Hier is ‘nee’ een antwoord, of leggen jullie ‘ja’ ook uit?. Met de kinderen naar de winkel of, restaurant of, nog erger, meesleuren naar een grote mensen feestje omdat de oppas heeft afgezegd. Never.
Dat hele pedagoogische gezeur over ‘dat ze anders niet socialiseren’ steek dat maar in je hol.
Pedagogisch verantwoord is dat je je kinderen manieren bij brengt en vooral niet jou mening oplegt maar ze een eigen mening laat vormen over wat er in de boze buitenwereld gebeurt.
Mss stoppen we dan eens met elkaar het leven zuur te maken.
De wereld door de ogen van een kind is een stuk vredelievender dan de verziekte ellende waarmee wij als volwassenen ons maar wat graag laten indoctrineren.
op 01 06 2017 at 17:11 schreef Ron van der Velde:
Ach Peter, ach Peter
En voelt het lekker alles over een kam scheren!
Meten met twee maten.
Peter Breedveld heeft boter op zijn hoofd.
op 01 06 2017 at 17:12 schreef MNb:
“In Nederland wordt met de kinderen overlegd”
Zoals hier:
http://www.opvoedadvies.nl/onderhandelen.htm
Sanne komt er nog wel achter als haar kinderen de onderhandelingstactieken ook onder de knie krijgen – en vooral als onderhandelingen een doel op zichzelf worden. Het vreet tijd en energie, vooral in de tienertijd. “Ja maar” wordt een antwoord op alles.
“pubers zijn overal tegendraads”
En de kunst is om ze dat te laten botvieren waar het de ouder/leraar niet slecht uitkomt. Is er voor het tiende jaar een geode basis gelegd dan is dat gemakkelijk genoeg.
“Pa, mag ik die schoenen?”
“Die idiote dingen? Wil je dat echt? Ze zijn belachelijk.”
“Pa, wat ben je toch ouderwets. Ze zijn juist harststikke cool. Je hebt geen smaak.”
“Nou, als je zo nodig voor schut wilt lopen doe je dat maar. Als ze maar niet te duur zijn. Hoeveel kosten ze?”
“Bedankt pa en ik loop helemaal niet voor schut.”
Pa allang blij dat er een niet al te grote hap uit zijn portemonnee is genomen en tiener tevreden.
op 01 06 2017 at 17:24 schreef Luther Zevenbergen:
Peter zet het hier en daar lekker zwaar aan, maar hij heeft wel een punt. Dat kinderen overal hetzelfde gedragen is niet waar, je hoeft daarvoor niet naar China.
Zelfs ergerde ik me ook altijd rot. Sinds 10 jaar woon ik in Vlaanderen: echt een wereld van verschil.
Ik moest daar vaak om lachen in het begin als ik zo’n schoolklasje zag langslopen in gele hesjes. Allemaal in de rij he. verteld ik dan aan mijn (Vlaamse) vriendin die me dan wazig zat aan te kijken, vragend, wat is daar raar aan.
Dan vertelde ik van de chaotische rijen die ik zelf kende uit Nederland. Dat we op school niet in de rij staan voor we naar binnen gaan, maar bij het horen van de bel met 100 door één deur proberen te duwen.
Nu werk ik hier zelf in het onderwijs, moet ik soms zelfs grote lummels van zestien in rijen van twee vanaf het schoolplein naar de klas begeleiden.
Hufterig gedrag begint bij de opvoeding, zo simpel is het.
op 01 06 2017 at 18:19 schreef sjonnie:
In mijn tijd moest je je opstellen in rijen voordat je naar binnen mocht, kon je op de gang gaan staan als je je misdroeg of erger nog op woensdagmiddag bij het hoofd van de school, in de hoek.
Maar autoritair, verboden dus.
Nu moet je als onderwijzer(es) of “directeur” een pak papieren invullen met een “plan van aanpak”.
op 01 06 2017 at 19:19 schreef Fréderike:
Net je stuk voor de vierde keer gelezen, ik kan er geen genoeg van krijgen. Schuddebuik elke keer weer. Verder niks toe te voegen :-)
op 01 06 2017 at 19:32 schreef Ron van der Velde:
Peter zegt: “In Azië spreek je bijvoorbeeld geen volwassenen tegen”
Nee anders mag je i.p.v. 14 uur, 18 uur werken in de Apple fabriek.
– 5 procent van de Amerikaanse kinderen wordt met een voorwerp door hun ouders geslagen (en dan niet op de billen);
– 37 procent van de Egyptische kinderen vertelt dat zij geslagen en/of vastgebonden worden;
– Tweederde van de Koreaanse ouders meldt dat zij hun kinderen meppen en bijna de helft heeft het over schoppen en slaan;
– Bijna 5 procent van de Roemeense kinderen heeft verwondingen als gevolg van fysiek geweld in het gezin;
– Ruim 20 procent van de Chinese kinderen meldt ernstig geweld in het gezin en hetzelfde geldt voor ruim 50 procent van de Koreaanse kinderen;
– Ruim 20 procent van de Keniase kinderen voelt zich ernstig verwaarloosd door hun ouders;
– 85 procent van de Amerikaanse ouders schreeuwt naar hun kinderen, 30 procent van de Indiase ouders scheldt op hun kinderen, 50 procent van de Egyptische ouders vervloekt hun kinderen, 20 procent van de Chileense ouders weigert met hun kinderen te praten, 30 procent van de Filippijnse ouders dreigt hun kinderen uit huis te zetten, 10 procent van de Chileense ouders dreigt hun kinderen te
op 01 06 2017 at 19:48 schreef Peter:
Zal allemaal wel, Ron, en dank voor het illustreren van wat ik hierboven schrijf, want een Nederlander kan zijn neiging om naar de ander te wijzen als-ie zelf kritiek krijgt, nou eenmaal niet onderdrukken, maar feit blijft dat iedereen met een grote boog om Nederlandse kinderen heenloopt.
Nederland is trouwens koploper op het gebied van kinderporno. Neem dat ook even op in je lijstje.
op 01 06 2017 at 20:08 schreef sjonnie:
Nederland is koploper op het verzamelen van gegevens en misbruikt “kinderporno” om dat goed te praten.
op 01 06 2017 at 22:45 schreef Kees Romijn:
Voor mij onbekend was ook dat de Nederlander zo gemakkelijk te googelen is. Tikt u bijvoorbeeld eens een Nederlandse naam in op Google. Dan weet je direct ook alles van de persoon in kwestie.
op 02 06 2017 at 00:43 schreef ex-cellentie:
ach Peter . De politiek is al jaren bezig met het bestrijden van niet-brave kinderen . Rechters en advocaten beslissen nu over schoolpleinruzies en kinderen die een propje op straat gooien worden naar bureau halt gestuurd .
Als ze ouder worden wordt het ze ook niet makkelijker gemaakt, die kleine ettertjes, wee je gebeente als je met je maten op straat gaat rondhangen – binnen met je Idinges schijnt dan ook weer niet goed te zijn .
Ik geloof ook niet dat de kinderen hier zo gelukkig zijn
Ik denk eerder dat als men de kindjes in de sovjet-unie vroeg of ze communistisch waren dat op dezelfde manier met ja beantwoordden als de kindjes in Nederland de vraag of ze gelukkig zijn – alsof ze een flauw idee hebben ; het is nu eenmaal ons ideetje dat geluk een moetje is om niet als een sukkel over te komen .
op 02 06 2017 at 14:25 schreef Abdel:
Ik moet heel eerlijk bekennen dat mijn kinderen kleine Tsjernobieltjes zijn :-(
op 02 06 2017 at 14:33 schreef jan:
Ben je wel eens in Marokko geweest Peter? Die kinderen worden daar opgevoed om te zeuren, te eisen en lastig te zijn. Ze worden door hun moeders op hun wenken bediend en lopen soms letterlijk de hele dag te jammeren. Je wordt er knettergek van. En ik woon hier half dus ik kan er over meepraten.
op 02 06 2017 at 14:38 schreef Peter:
Ik schreef in mijn stuk dus letterlijk:
‘En dan heb je nog de boze witte mannen die elke discussie komen verzieken met hun gezeik over moslims en Marokkanen. Trouwens ook zo’n typisch Nederlands trekje: als je het over de tekortkomingen van Nederland hebt, hebben de Nederlanders plotseling een urgente behoefte om het te hebben over de tekortkomingen van andere volken. “Ja maar allochtonen discrimineren zelf ook!” “Alsof iedereen van Marokkaanse kinderen houdt!” We hebben het niet over Marokkaanse kinderen maar over Nederlandse kinderen, sneue rukker.’
En:
‘(ze heten Wim, Henk, Joop, Frans, Hans of Jan)’
Dag JAN!
op 02 06 2017 at 14:41 schreef jan:
Peter ik zeg niet dat Nederlandse kinderen perfect zijn maar het kan erger. Ik denk dat het te maken heeft dat men hun kinderen tegenwoordig beschouwd als perfecte wezentjes. Ps Ik ben nog niet aan rukken toegekomen. Misschien later.
op 02 06 2017 at 16:50 schreef MNb:
“maar het kan erger”
Het standaardantwoord van de sneue rukker die moeite heeft zijn kwakkie kwijt te raken.
op 02 06 2017 at 18:33 schreef Theo:
Ik heb nooit de woorden ‘hier is een You Tube filmpje van een vervelend Japans kind’ gebezigd, Peter. Je mag me best voor lul zetten maar doe dat dan zonder mijn woorden te verdraaien of door daar een geheel eigen interpretatie aan te geven. Na mijn eerste reactie dacht ik overigens ook dat het duidelijk was dat ik me herken in wat jij vindt van Nederlandse kinderen. En als ik Japanse kinderen vervelende klieren had gevonden, dan had ik dàt wel geschreven. Dat Japanse kinderen over het algemeen voorkomend en beleefd zijn, is welbekend bij iedereen met een beetje algemene ontwikkeling. Ik wilde je eigenlijk alleen kennis laten maken met een nieuw 13 jarig Japans fenomeen van absolute wereldklasse, heel bijzonder, ook hoe hij zich achter de tafel gedraagt. Niets meer dan dat. Zal er de volgende keer een bijzetten of überhaupt geen buiten contextuele reacties meer geven.
op 02 06 2017 at 20:41 schreef Hermann:
Misschien bent U dat niet: “op 31 05 2017 at 17:03 schreef Theo:
Zie hier, een Japans schreeuwkind.
https://m.youtube.com/watch?v=gMDrBKKU1tY&feature=youtu.be”
’t Interesseert me in die zin geen “fuck”. Ik heb grote ruzies met mijn leeftijdsgenoten, die vinden, dat ’n corrigerende “tik” wenselijk is. Waarom zou je ’n mensje ’n tik uitdelen’
? ’n mensje, die je één en alles is?
Ach, PB, al die Indo’s die hun kinderen goed zouden opvoeden? Ik geloof er geen ruk van.
Om in te lezen: http://www.alice-miller.com/en/
Engels, omdat ’t merendeel van de mensen die hier reageren geen Duits meer machtig is.
’t Interesseert me geen fuck. Verder nog iets?
op 02 06 2017 at 23:59 schreef ikzelf:
Omdat, Hermann, een corrigerende tik ook bij opvoeding hoort. Ook de dierenwereld schrikt er niet voor terug om de kleine met een tikje terecht te wijzen als iets anders niet helpt.
En er is nogal een verschil tussen een corrigerende tik en mishandeling, maar dat deert jou niet. En weet je, Hermann, het interesseert mij ook geen fuck. en dat was het.
op 03 06 2017 at 10:58 schreef Hermann:
Omdat, @ikzelf, ik vroeger veel corrigerende tikken heb gehad (met ’n borstel op de billen en wel zodanig, dat ik alleen met pijn op ’n stoel kon zitten – op de billen, want dan sla je niets per ongeluk kapot, volgens mijn moeder), maar er geen beter mens door ben geworden. Ik heb mezelf gezworen, mijn kinderen nooit te slaan en dat heb ik ook nooit gedaan. Waar ligt de grens tussen corrigerende tik en mishandeling? Ik heb veel indo’s gezien met losse handjes – vandaar dat ik hun niet als betere opvoeder zie dan bv. Nederlandse ouders.
https://www.youtube.com/watch?v=-qaxWNMWp6E
En “f**k” sloeg op mijn eigen herinnering, maar dat kon U niet weten. Ja, ik heb er last van in m’n jeugd als net jongetje gedrild te zijn. Was m’n moeder trots op me, als ik keurig gekamd aan de wereld werd vertoond!
op 03 06 2017 at 14:37 schreef sjonnie:
Eens met Hermann, slaan is een teken van onmacht. Een “corrigerende tik” is iets van beesten.
op 03 06 2017 at 17:06 schreef Hermann:
@sjonnie schreef: “Nederland is koploper op het verzamelen van gegevens en misbruikt “kinderporno” om dat goed te praten.” Dat zou goed kunnen, hoewel ik daar geen cijfers over ken. PB schreef: “Nederland is trouwens koploper op het gebied van kinderporno.” Hoe ik dat moet interpreteren weet ik niet; wat ik wel weet is dat veel Nederlandse servers kinderporno verspreiden ( https://www.bright.nl/nieuws/nederlandse-servers-verspreiden-37-procent-van-alle-kinderporno ), maar dat is wat anders dan produceren. WikiLeaks hierover (ook Engelstalig als ik me niet vergis): https://wikileaks.org/wiki/Einblicke_in_die_Kinderpornoszene
Chinese kinderen worden zoals bekend verondersteld niet ‘gepamperd’. Kinderen die nog niet zindelijk zijn, hebben ’n broek zonder kruis en als je niet snel bent, zit je onder de plas of poep. Wat anders, dan ’n ijsje en geen moeder/vader die hun kind hierover streng toespreekt. Deze kinderen zijn snel zindelijk. In China heb ik nog geen enkele ouder hun kind ’n corrigerende tik (wat gewoon slaan is) zien geven, hoewel ik weet, dat ’t daar ook vaak voorkomt.
Over slaan van kinderen en de gevolgen: http://home.benecke.com/ en https://www.youtube.com/watch?v=CjP3
op 03 06 2017 at 17:50 schreef ikzelf:
En wat jij, Hermann, ‘corrigerende tikken’ pleegt te noemen is de enig mogelijk definitie van een corrigerende tik die u zich kunt voorstellen? Stokslagen zijn doodgewoon lichamelijke mishandeling en heeft niets met corrigeren te maken. Het verschil tussen een tik (want zo heet het toch?) en een slag ontgaat je ook?
Ik had van jou iets meer gevoel voor nuance verwacht.
op 03 06 2017 at 18:40 schreef sjonnie:
Kleine correctie Hermann, iets hosten is wat anders dan iets verspreiden.
NB, Peter is ook met FrontaalNaakt meerdere malen in de problemen gekomen. paypal, flexwebhosting et cetera vanwege plaatjes.
op 04 06 2017 at 19:52 schreef Hermann:
@sjonnie. Dank voor de aanvulling hoewel ik dat wel wist. En ook over PB.
@ikzelf. U denkt toch zeker niet dat, en dat zijn Uw woorden, ‘stokslagen’ van ’t begin af aan hebben plaatsgevonden?
Wat zijn in Uw ogen corrigerende ’tikken’?
Ik heb hierboven aangegeven, dat iedere tik gewoon slaan is en dientengevolge te vermijden. Er zijn geen enkele positieve effecten in welke studie dan ook te vinden – misschien alleen dat de kinderen ‘zich gedragen’, maar dan ook van korte duur. Door corrigerende tikken (waarom zou je je eigen kind vernederen?) kunnen kinderen agressief worden, asociaal, krijgen ’n lager IQ enz. Dr. M. Benecke heeft eenduidig uitgesproken, dat de gedragingen van iedere crimineel, terrorist hoofdzakelijk liggen in de opvoeding (verwaarlozing, slaan, dus ook ’tikken’). Dr. Lydia Becker die met (lust)moordenaars werkt, onderzoek heeft gedaan naar psychopaten (en daarvan zijn er nogal wat) en bewezen heeft, dat ’n liefdevolle opvoeding de psychopaat ’n goede rol in de huidige maatschappij kan vervullen, dat wilt U allemaal bij ’t grofvuil zetten? Omdat U ’t vanuit Uw opvoeding zo gewend bent?
Nogmaals Alice Miller: https://www.youtube.com/watch?v=K83D-jY7BtU
op 05 06 2017 at 03:53 schreef ikzelf:
Wat denk jij te weten over mijn opvoeding, Hermann?
Waarom is corrigeren voor jou gelijk aan vernederen? Of geldt dat alleen voor de fysieke onderstreping van het corrigeren en waarom is elke andere vorm van corrigeren dan niet of minder vernederend?
Wat heeft corrigeren met verwaarlozen te maken? Is corrigeren, op welke wijze dan ook, niet juist een vorm van aandacht, van betrokkenheid?
Waarom blijf je volharden dat tikken gelijk staat aan slaan (al is het op den duur)?
Waarom generaliseer je als je dat uitkomt en waarom lig te mierenneuken als jou dat beter past?
Ik zet niets bij het grof vuil, Hermann. Waar leid je dat weer uit af? Ik ken de onderzoeken van Benecke en vrouw Becker niet en kan dus ook niet verifiëren wat zij zeggen, noch of jouw summiere samenvattingen en conclusies hier wel ergens op slaan.
En spaar me die Miller, die het over child abuse heeft en niet over corrigerende tikken, al is het onderscheid duidelijk niet aan jou besteedt.
Hoe dan ook, de nuance is andermaal zeer ver te zoeken. Ik verwacht die dan inmiddels ook niet meer van je, Hermann. Heb je tenminste dat toch bereikt.
op 05 06 2017 at 10:15 schreef Hermann:
” Ook de corrigerende tik valt hieronder en is in Nederland sinds 2007 bij wet verboden. Wat kinderen ook doen, ze mogen dus nooit geslagen worden omdat slaan iemand zijn waardigheid aantast.”
https://www.kinderrechten.nl/kinderrechten-vw/artikel-19-bescherming-tegen-geweld/
Alleen dat al lijkt me voldoende reden, om direct met die tikken te stoppen.
op 05 06 2017 at 15:03 schreef ikzelf:
Goed Hermann, we zullen lang en breed blijven steggelen over wat een ’tik’ is. Heb ik geen zin in en zie daar met jou ook geen zin in.
Maar vertel eens hoe jij de ettertjes die Peter beschrijft ‘corrigeert’ met je liefdevolle aanpak?
op 06 06 2017 at 22:50 schreef ikzelf:
Aanvullend: De redenatie achter het strafbaar stellen van een opvoedende tik is uiteraard nonsens, want wie de escalatie van een tik tot een slag en erger niet onder controle kan houden, die houdt ook geen controle over zichzelf als hij/zij die tik niet uitdeelt en die escalatie inwendig dubbel zo hard doorgaat. De explosie zal hoe dan ook komen, waarschijnlijk eerder nog en dan wellicht zonder voorafgaande, mogelijk op te merken waarschuwingen. Het gevaar zit ‘m niet in de tik, maar in de persoon die zichzelf niet in de hand heeft. Ik begrijp dat het juridisch dan makkelijker is om gewoon iedere vorm van fysieke handeling te verbieden (smartphone in de hand, bijv.), maar dat maakt de wet in deze niet logischer of realistischer.
Als Nederland nu ook nog de overige kinderrechten in werkzame wetten zou willen omzetten, zijn we toch alweer een eind op weg.
op 07 06 2017 at 12:15 schreef Hermann:
Geschiedenis kinderrechtenverdrag: https://www.kinderrechten.nl/professionals/geschiedenis/
Verdrag: http://wetten.overheid.nl/BWBV0002508/2002-11-18#Verdrag_2
“Afifi’s conclusie: ook zo’n ‘gewone’ tik kan wel degelijk kwaad.” https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/ach-af-en-toe-een-tik-kan-toch-geen-kwaad/#
http://www.macleans.ca/news/canada/the-case-against-spanking/
’n Corrigerende/pedagogische tik mag niet (in Nld sinds 2007). Bovendien is er bij veel wetenschappers consensus (niet alleen bij pedagogen), dat zo’n tik niet helpt, zelfs averechts werkt.
https://www.youtube.com/watch?v=56SgLXh46R4
Handen thuis evenals agressief, verbaal geweld en andere fratsen, die ’n kind kunnen beschadigen (en al helemaal, als men er weet van kan hebben).
op 07 06 2017 at 17:23 schreef ikzelf:
Beantwoord je ook wel eens een vraag, Hermann? Of blijf je die liever ontwijken met telkens hetzelfde riedeltje? Ik herhaal: vertel eens hoe jij de ettertjes die Peter beschrijft ‘corrigeert’ met je liefdevolle aanpak?
op 07 06 2017 at 20:35 schreef Hermann:
Idioot. Mijn eerste vraag aan U: “Wat zijn in Uw ogen corrigerende ‘tikken’?”
Niet de enige vraag, maar al m’n vragen hebt U met ’n wedervraag beantwoord. En mij ’n beetje voor lul zetten? En nu probeert U ’t weer! Schijt op Uw eigen hoofd, maar niet op de mijne.
De ideeën van Gloria Daisy Wekker komen ook niet zo goed binnen bij de zichzelf respecterende blanke Nederlanders. De wetenschappers waaraan ik refereer bij U kennelijk ook niet.
“En spaar me die Miller…”
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gloria_Wekker
Kut toch gauw ’n eind op.
op 07 06 2017 at 22:30 schreef ikzelf:
Fijn je te hebben leren kennen, Hermann.
op 08 06 2017 at 06:26 schreef ikzelf:
Afsluitend: Ik heb je antwoorden gegeven, Hermann. Niet alleen wat, maar ook hoe en waarom. Je leest maar half.
Je liefdevolle aanpak brokkelt wel heel erg snel af, nietwaar Hermann? Of geldt die alleen voor je eigen kroost en staat er een leeftijdsgrens op? Maar hoe geloofwaardig is die dan? Ook naar het kind toe.
Je tikt een hond met een opgerolde krant op de neus en zegt “foei” (maar waarom een hond aanschaffen als diens gedrag bij tijd en wijle ’ongewenst’ is?). Dat is per definitie niet hetzelfde als de hond tegen de muur schoppen. Die schop komt er alleen maar als de corrigerende persoon niet in staat is zichzelf in de hand te houden, zoals je net zelf (verbaal) hebt aangetoond. En die schop komt er in dat geval hoe dan ook. De wet in deze dient enkel juridisch gemak, niet het belang van het kind.
op 08 06 2017 at 15:23 schreef sjonnie:
Iemand die een vergelijking maakt tussen honden en kinderen spoort niet.
op 08 06 2017 at 18:12 schreef Hermann:
Ik schreef: “Ja, ik heb er last van in m’n jeugd als net jongetje gedrild te zijn.”
@sjonnie schreef: “Een “corrigerende tik” is iets van beesten.”
Dank @sjonnie, ook voor de reactie van hierboven.
@PB. Waarom kan @ikzelf steeds dubbele post versturen?
op 08 06 2017 at 19:07 schreef Peter:
Ik mis ook weleens wat.
op 08 06 2017 at 21:38 schreef ikzelf:
Zolang je mijn vragen blijft ontwijken met herhalingen van zetten, leek mij het woord “afsluitend” wel op zijn plaats. Helaas is ook dat niet binnengekomen.
Vertel eens, Hermann, (ik weet het, wel erg ver gezocht van me om te denken dat je hier wel op zult antwoorden), wat voor zin heeft een discussie als je je stinkende best blijft doen om de vragen van je sparringspartner te ontwijken?
Zolang we langs elkaar door blijven praten, gaat dit nergens naar toe en is het zonde van mijn en wellicht ook jouw tijd.
op 09 06 2017 at 09:19 schreef Peter:
Ook voor jou geldt: één reactie tegelijk en pas weer als daarna iemand anders heeft gereageerd, Ikzelf!
op 09 06 2017 at 15:20 schreef sjonnie:
Geen dank Hermann, but don’t feed the trolls.
Ze zuigen je helemaal leeg, krijg je kromme hartkleppen van.
op 09 06 2017 at 16:33 schreef ikzelf:
Een tik is geen slag, dreun, mep, beuk, schop — hoe graag jij en iedere pedagoog die tegenstander is van corrigerende tikken dat er ook van willen maken. Het niet onderkennen van onderscheid is gemakzuchtig, slordig en zou twijfel over jouw en hun conclusies moeten doen rijzen. Conclusies zijn er om weerlegd te worden — dat is wetenschap, Hermann.
Opvoeden betekent conditioneren en corrigeren. Maar je bent als ouder niet de enige opvoeder van je kind. Je kind zal altijd thuiskomen met gedrag dat jij hem hebt afgeleerd of juist: niet hebt aangeleerd.
Afhankelijk van de situatie en de leeftijd van je kind kan de openlijke liefdevolle benadering beduidend vernederender zijn dan een tik. Opvoeden is praktijk en geen theorie, Hermann.
op 09 06 2017 at 16:50 schreef Peter:
Het gaat maar door, deze discussie, en jullie draaien in rondjes.
Ik ben het met Ikzelf eens dat er al te spastisch wordt gedaan over de corrigerende tik, alsof er altijd een glijdende schaal is van tik naar dreun naar kinderen in elkaar slaan. Ik geloof er niks van. Maar de tik moet wel corrigerend zijn, dat wil zeggen bedoeld om op te voeden. Niet om je woede af te reageren, zeg maar. Dat het de menselijke waardigheid van een kind zou aantasten klinkt mij ook nog overdreven in de oren.
Dat gezegd hebbende: veel Franse ouders slaan hun kinderen gewoon en public en daar voel ik me hevig ongemakkelijk bij.
Maar dat je niet zonder corrigerende tik zou kunnen bij de opvoeding, is ook onzin. Opvoeden is grenzen stellen. Dat betekent vooral dat je jezelf moet disciplineren, want het is niet leuk als je kind jouw een lul vindt omdat je ‘m z’n zin niet geeft en het wordt heerlijk rustig als je ‘m iedere keer, dat-ie huilt, lekker oppakt en de fles geeft of whatever. Maar dat is voor de korte termijn.
Als je er heel vroeg mee begint, is een kind er snel achter welk gedrag hem iets oplvert en welk niet. Als ik een kind zich op de grond zie werpen en de hele supermarkt bij elkaar hoor blèren, weet ik: mama geeft ‘m uiteindelijk altijd zijn zin.
Ik heb dat nooit gehad met mijn kinderen, met geen van de vier. Gewoon helder en consequent zijn. En ze zijn dol op me.
op 09 06 2017 at 17:30 schreef sjonnie:
Je gaat me toch niet proberen wijs te maken dat het gevolg van jouw kwakje iets te maken heeft met bezit?
Mocht je dat werkelijk vinden dan heb ik een stuk touw in de aanbieding.
op 09 06 2017 at 17:34 schreef Peter:
Pardon?
op 09 06 2017 at 18:10 schreef sjonnie:
Hoezo pardon, het was jouw kwakje dat larven voortbracht. Hebben zij daarom gevraagd?
op 09 06 2017 at 18:27 schreef Peter:
Larven? Noem je mijn kinderen nou larven?
op 09 06 2017 at 18:40 schreef sjonnie:
Ja Peter, maar dat was mijn vraag niet.
Gewoon kinderen en vrouwen voor de bek houwen. Eigendom dus het mag.
op 09 06 2017 at 18:48 schreef Peter:
Is dat hoe je mijn betoog vertaalt?
op 09 06 2017 at 19:00 schreef sjonnie:
Ja Peter, zo stel jij dat. Kinderen en vrouwen zijn geen bezit. Neem een hond, stop hem in een juttezak en sla hem verrot. Na 10 minuten is ie lekker mals.
op 09 06 2017 at 19:55 schreef Peter:
Dude, je bent verbannen.
op 10 06 2017 at 13:58 schreef Hermann:
Als de eigenaar van dit blog ’n corrigerende tik (in de vakliteratuur vinden de meeste wetenschappers die hiernaar onderzoek doen dit slaan) oké vindt (“Maar de tik moet wel corrigerend zijn, dat wil zeggen bedoeld om op te voeden.) en, door @sjonnie goed opgemerkt, het met de trol @ikzelf eens is, dan geef ik mijn portie aan Fikkie. En ook nog dit beweren: “Dat het de menselijke waardigheid van een kind zou aantasten klinkt mij ook nog overdreven in de oren.”, terwijl wetenschappers dat haast unaniem beweren, me dunkt.
Kinderen slaat men niet en verdedigd dat ook niet. En daarmee pak ik niemand ’n speeltje af, hoewel ’t er wel de schijn van heeft bij sommigen.
Ja, @sjonnie moest nog even terecht gezet worden middels ’n ban – ’n pedagogisch tikje gaat niet via woorden – @ikzelf die ’t vuurtje stond op te poken hoor of zie je niet meer en ik houd de eer aan mezelf.
op 10 06 2017 at 17:46 schreef ikzelf:
Waarom noem je mij een ’trol’, Hermann. Waar baseer je dat op?
Waarom zeg je dat ik een vuurtje stond op te stoken? Ik was met jou in discussie en heb sjonnie volkomen genegeerd.
Zijn die valse aantijgingen en scheldpartijen nou werkelijk nodig om je verhaal kracht bij te zetten? Is dat nou die ‘eer’ die je aan jezelf wilt houden?
Maar goed, je wil nog steeds niet zien dat een tik geven niet hetzelfde is als slaan (want dan gaat jouw hele redenering de mist in), dus zullen we het hier maar bij laten? Het werd al vies genoeg hier ondertussen; daar hoeft niet nog meer stank bij.
Ik zal je dan ook een heel groot plezier doen en jou voortaan ook negeren. Zijn we allebei blij.