Leve de Voluptueuze Vrouw!
Peter Breedveld
Illustratie: Phil Henderson
‘Om in de smaak te vallen bij mannen, moet een vrouw een perfect middel hebben, en ze moet mollig en wellustig zijn’, aldus de Tunesische schrijver Sheikh Nefzaoui in het vijftiende-eeuws Arabische sekshandboek الروض العاطر في نزهة الخاط, De Geurige Tuin.
Nefzaoui, die het werk schreef in opdracht van een kalief, Abû Fâris, had overduidelijk geen boodschap aan het mantra dat over smaak niet valt te twisten. Nefzaoui had hele specifieke criteria voor wat een mooie vrouw was, en hij zou hebben gegruwd van wat zich vandaag de dag zoal over de cat-walk pleegt te bewegen:
‘Haar buste en buik moeten groot zijn, haar borsten vol en stevig, haar buik in de juiste proportie, met een goed ontwikkelde, opvallende navel; het onderste deel van de buik moet groot zijn.‘
De fotomodellen in Nefzaoui’s tijd waren wat we nu geconditioneerd zijn te diskwalificeren als ‘dikke wijven’, toen het summum van vrouwelijke schoonheid, met harde dijen en billen, ‘de heupen groot en vol, een welgevormd middel, opvallend elegante handen en voeten, mollige armen en goed ontwikkelde schouders.’
Hoe meer vrouw, hoe beter, vond Nefzaoui en wie wel eens in het museum komt, weet dat het echt geen Arabische fetish was, die voorkeur voor mollige vrouwen. De vrouwen van de zeventiende-eeuwse schilders Peter Paul Rubens en Rembrandt van Rijn, bijvoorbeeld, zien er ook niet uit alsof ze veel tijd doorbrachten bij de diëtist en in het fitnesscentrum.
Een modegril is het evenmin. Rubens en Van Rijn werkten honderdvijftig jaar na Nefzaoui en twee millennia vóór de wellustige Tunesische fijnproever, in de vijfde of vierde eeuw voor Christus, schreef een Jood één van de zinderendste liefdesgedichten die ik ooit las, het Hooglied, opgenomen in het Oude Testament, de bijbel dus, en de zinnelijke lichamelijkheid ervan is zo totaal in tegenspraak met de afwijzing van de menselijke seksualiteit en lichamelijkheid in het Nieuwe Testament, vooral in de brieven van de apostel Paulus, dat je je afvraagt hoe joden, moslims en christenen kunnen claimen dezelfde God te aanbidden.
Maar dit terzijde. Het Hooglied bewijst dat Nefzaoui’s vrouwelijke schoonheidsideaal niet een kwestie was van een cultureel bepaalde, lokale rage. Honderden kilometers van Tunesië vandaan en bijna tweeduizend jaar eerder zag de ideale vrouw er namelijk net zo uit als in De Geurige Tuin:
‘Uw navel is als een ronde beker, dien geen drank ontbreekt; uw buik is als een hoop tarwe, rondom bezet met leliën. Uw twee borsten zijn als twee welpen, tweelingen van een ree.‘
Het taalgebruik in het Hooglied is allemaal wat omfloerster dan dat van Nefzaoui, het valt me sowieso op dat Arabische middeleeuwse gedichten, althans de gedichten die ik tot nog toe tot me heb genomen, uitblinken in directheid en plastische beschrijvingen, waardoor ze verrassend modern aandoen. Te modern naar de smaak van hedendaagse cultuursnobs zelfs, afgaande op de tegenstand die Hafid Bouazza ondervond toen hij zich aan het vertalen van oude Arabische gedichten zette:
‘Mijne heren niets tast mijn geloof zo aan
Als een vette vagijn
Als ik er een zie, verlies ik mijn verstand
En nemen demonen bezit van mij
Ik wil mij erin onderdompelen
Van mijn voetpezen tot mijn voorhoofd
Ik verdwijn er een maand in ongezien door
enig oog’
Ibn al-Hadjdjadj was dat, een censor (!) in Baghdad die in de tiende eeuw leefde. Het gedicht is opgenomen in Bouazza’s bundel Schoon in elk oog is wat het bemint, uitgegeven door Prometheus.
Dit ook weer terzijde. Af en toe slaan we een zijweggetje in om daar aan een bloem te ruiken, er is zoveel moois om onze aandacht af te leiden, maar we mogen het einddoel van onze reis niet vergeten, niet te lang blijven dralen.
Het Hooglied, ik ben er verliefd op sinds ik het voor het eerst las. Nooit, nooit eerder en evenmin sindsdien heb ik iets gelezen dat zo geil was als dit:
‘Uw lippen, o bruid! druppen van honigzeem; honig en melk is onder uw tong, en de reuk uwer klederen is als de reuk van Libanon.‘
Ik ben verliefd op het Hooglied, en verliefd op de vrouw die erin wordt beschreven, met ‘ogen als de vijvers te Hesbon’, ‘zwartachtig, omdat de zon haar heeft beschenen’, met ‘omdraaiingen van haar heupen als kostelijke ketens, zijnde het werk van de handen eens kunstenaars’, enzovoort, enzovoort.
Tot ik kennismaakte met dit prachtige gedicht was ik verliefd op de zwartharige Sneeuwwitje – die uit de Disneyfilm, nog steeds de mooiste animatiefilm ooit gemaakt, maar ook die van onze eigen Nederlandse Rie Cramer. En laat het lot nou hebben beslist dat de Liefde van mijn Leven, de vrouw die zó uit het Hooglied mijn wereld in leek te zijn gestapt (en die ik vervolgens maandenlang gebombardeerd heb met passages uit onder andere datzelfde Hooglied om haar hart te winnen – met succes!), dat die vrouw de Arabische naam van Sneeuwwitje draagt!
Dat heb ik me althans door haar laten vertellen.
‘Wie naar het aangezicht kijkt van een vrouw met zulke eigenschappen, is gefascineerd’, schrijft Nefzaoui. ‘Wie naar de achterkant kijkt, sterft van genot.’ Ik heb nu de behoefte om een beetje op te scheppen, want Nefzaoui zou duizend doden van genot sterven na één blik op mijn vrouw. ‘Magnifieke dijen’, een buik ‘zo rond als een koepel’, een navel ‘als een parel in een gouden beker’, borsten, ‘pront als hyacinten’. Als hij het maar in de woorden van vijftiende-eeuwse dichters doet, mag een heer zo over zijn muze pochen.
Bovendien is het allemaal heel functioneel, de lyrische beschrijving van mijn geliefde. Want hier hebben we dus een prachtvrouw, een voluptueuze godin, die drie keer per dag met een staafmixer een soort van astronautenvoedsel samenstelt uit pakjes en dozen die er uitzien als medicijnverpakkingen. Ze leeft nu al weken volgens een keihard regime met de horrornaam ‘eiwitdieet’, bijna kokhalzend het karige voedsel tot zich nemend dat haar is toegestaan, en dit al sinds het eindigen van de Ramadan, die jaarlijks terugkerende collectieve godsdienstwaanzin die al zoveel van haar heeft gevergd, in naam van een liefdevolle god die blijkbaar niets liever heeft dan dat zijn aanbidders lijden en afzien.
Waarom, vraag ik u? Waarom deze zelfkastijding, deze martelgang, deze zelfmutilatie, want dat is het, zelfverminking, zelfhaat, zelfs. Alles in dienst van een absurdistisch, pervers schoonheidsideaal dat vrouwen oplegt eruit te zien als beklede skeletten, als pezige jongetjes met platte buiken. Rondingen zijn in de ban gedaan, buikjes worden vies gevonden, alles moet hard en strak en gestroomlijnd zijn. Een voor de meeste vrouwen onhaalbaar ideaal, waardoor driekwart van hen altijd wel bezig is met het volgen van één of ander dieet, als ze zichzelf al niet in levensgevaar brengen door zichzelf uit te hongeren om er toch vooral maar zo uit te zien als Keira Knightly of Kate Moss.
Dít nu is een modegril, die niet ouder is dan vijftig, zestig jaar, wat niets is, vergeleken met het ideaal van de mollige vrouw, dat al duizenden jaren door dichters, straatzangers en kunstenaars bezongen wordt. Hier in het Westen wisten mannen een ronde vrouw tot voor de Tweede Wereldoorlog nog op waarde te schatten, afgaande op de duizenden antieke naaktfoto’s in mijn collectie erotica, waarop de vrouwen buiken hebben, verdomme! en billen als planeten, waar manen en satellieten omheen draaiden, en die hun eigen zwaartekracht hadden.
What the fuck happened? Heeft de Tweede Wereldoorlog er zo diep ingehakt dat iedereen er blijvend psychisch gestoord van is geworden, tot in de derde en vierde generatie aan toe? Want dit is extremistisch gedrag, die constante strijd om eruit te zien als het ergste schrikbeeld van de vorige eeuw, een overlevende van Dachau – no two ways about it.
Met de komst van de Arabische vrouw naar deze contreiën leek de bevrijding van de westerse vrouw nabij. Na tientallen jaren zuchten onder een onhaalbaar en vooral ook onvrouwelijk schoonheidsideaal, mochten ronde buiken en volle heupen eindelijk weer.
Lees hier het complete verhaal, dat begin vorig jaar is gepubliceerd in Elle Magazine.
Peter Breedveld, 18.02.2012 @ 13:03
37 Reacties
op 18 02 2012 at 14:06 schreef Bob:
Geweldig, ik heb een mooie ronde gevulde vrouw. Zoveel lekkerder om op te liggen dan zo’n zak met botten. één brok wellust en erotica
op 18 02 2012 at 14:37 schreef Frank 2:
Koester een vrouw die niet buiten adem raakt elke keer dat ze een trap op loopt, zou ik zeggen. Als vrouwen nu steeds dunner zouden worden, dan zou je een punt hebben, maar het tegenovergestelde is waar.
Het idealiseren van het verstoorde schoonheidsideaal van een paar eeuwen terug, waar dik en bleek zijn een manier was om je welvarendheid te etaleren, is gelukkig verdwenen.
op 18 02 2012 at 16:28 schreef Bert:
Kan me hier helemaal in vinden. Mijn dame is ook een Arabische Schone, geboren Libanese (christen) met ravenzwart lang haar en de rondingen op de juiste plekken. Heerlijke sensuele vrouw met een geweldig karakter….ik ben een blije Hollander :)
op 18 02 2012 at 16:48 schreef Nils:
Een auto zonder grip rijdt ook niet lekker.
op 18 02 2012 at 16:51 schreef MNb:
Ergens – vraag me niet waar – heb ik een verklaring gelezen voor al die supermagere modellen. De kledingontwerpers zijn overwegend homo en geven de voorkeur aan mannelijk uitziend materiaal, met geleidelijke maar voortdurende vermagering als resultaat.
Wellicht is dit volslagen onzin, maar iets beters heb ik tot nu toe evenmin gelezen.
op 18 02 2012 at 17:00 schreef DelangeH:
Als je Marilyn Monroe ‘voluptueus’ noemt, dan ben ik het eens met je boodschap. Maar het tegenwoordige voedingspatroon lijkt de meeste vrouwen geen goed te doen. Wellicht een tip – niet alleen voor vrouwen: eet veel (zout) vet en peulvruchten/groente, en vezelrijk brood, weinig vlees en wees spaarzaam met alles waar suiker in zit.
op 18 02 2012 at 17:22 schreef J.vanDijkS:
Leuk stuk. Kan me er wel in vinden. Volle ronde vrouwen hebben ook mijn voorkeur.
Denk dat donkere vrouwen en donkere mannen in het algemeen wel de Westerse vrouw hebben geholpen om van dat magere af te komen.
De uit Amerika overgewaaide mannelijke hiphopcultuur heeft hieraan bijgedragen maar ook vrouwen zoals J. Lopez, Shakira, Beyonce met hun swingende volle heupen en billen.
op 18 02 2012 at 17:46 schreef Ton Biesemaat:
Een echte Godwin in dit stuk. De Tweede Wereldoorlog wordt gekoppeld aan het slankheidsideaal. Volgens mij waren Greta Garbo en Marlene Dietrich voor ‘der Krieg’ ook al aardig slank en voldeden niet aan het hier bezongen volle schoonheidsideaal. Peter Breedveld bejubelt de vette ‘American way of life’ met een Middeleeuws Arabisch sausje a la Sir Richard Francis Burton er overheen? Recept voor diabetes en andere ellende.
op 18 02 2012 at 19:04 schreef Olav:
Het criterium “zonder buiten adem te raken de trap op kunnen” van Frank 2 vind ik wel een goede. Maar veel dames die wat slanker zouden willen zijn kiezen er helaas voor om zich uit te hongeren in plaats van meer aan beweging te doen.
Ik vind: lekkere rondingen moet je gewoon laten zitten, maar zorg er wel voor dat je de kracht en de conditie hebt om het mee te dragen.
Serena Williams is mijn godin. Qua lichaam/onderstel dan, of ze leuk is om mee te leven weet ik natuurlijk ook niet:
Een klasse apart. Natuurlijk hoeven niet alle dames zo’n figuur te hebben om aantrekkelijk te zijn. Maar niet de trap op kunnen komen is in alle gevallen een echte afknapper.
op 18 02 2012 at 20:20 schreef Rob:
Ton, Marlene Dietrich zou in deze tijd niet eens gevraagd worden voor de reclame van een merk roomboter.
http://drnorth.files.wordpress.com/2010/11/marlene_dietrich_the_blue_angel.jpg
Met die bovenbenen mag je amper Cora van Mora spelen. Want men zou eens denken dat je dik wordt van kroketten.
Full body shots van Garbo zijn moeilijker te vinden. Maar ik vermoed dat ze niet zo zijn:
Dat is topmodel Liu Wen. Niet te lang kijken want dan breekt ze.
op 18 02 2012 at 20:33 schreef Thomas E:
Helemaal eens: er gaat niets boven een mollige vrouw (zolang je er tenminste geen trampoline op kan springen).
Maar kleding staat nu eenmaal veel beter op slanke vrouwen, daar kan niemand omheen. Vrouwen mageren zich dan ook niet uit voor mannen, maar om hun seksegenoten de ogen uit te steken. Ze kunnen die leuke dingen dragen, die de fatso’s onmogelijk aan kunnen.
op 18 02 2012 at 20:44 schreef Olav:
MNb, ik geloof eigenlijk niet dat men voor modeshows per se mannelijk ogende modellen zoekt, wel zeer jong (adolescent) ogende modellen. Verder streeft men vooral naar eenvormigheid, dus allemaal precies dezelfde maat. Het model moet in de kleren passen, niet andersom. Het heeft m.i. ook niet te maken met homoseksuele voorkeuren onder modeontwerpers maar gewoon met marketing. Men wil de (vrouwelijke) clientèle te bedotten: zo kan jij er ook (weer) uitzien, of althans, je zou het kunnen benaderen, als je onze rommel koopt.
Ongetwijfeld zijn sommige van die modefiguren er zelf in gaan geloven.
Een modehuis dat werkelijk de anorexianorm zou willen doorbreken zou modellen met uiteenlopende lichaamstypes door elkaar heen laten lopen op de catwalk. En een ontwerper die echt iets voorstelt zou in staat moeten zijn aantrekkelijke kleding te maken voor al die verschillende types. Maar ja, dat kosts allemaal meer moeite.
Oh, hier nog een plaatje van een mevrouw die ik niet weg zou sturen, zelfs al lag ze beschuit te eten in bed: Caro Emerald.
op 18 02 2012 at 23:04 schreef Rob:
“ik geloof eigenlijk niet dat men voor modeshows per se mannelijk ogende modellen zoekt”
Dit was de laatste modeshow in Madrid. Modellen met plaksnorren.
http://d.repubblica.it/argomenti/2012/02/06/foto/baffi_diez-833781/1/
De tekst van Repubblica:
“Het is de triomf van de seksuele ambiguiteit, de show van Carlos Diez tijdens de Week van de Mode in Madrid: vrouwelijke kleding, androgyne gezichten van de modellen. Een mix die niet anders dan nieuwsgierig maken kan en de foto’s zijn dan ook de halve wereld overgegaan.”
Dus.
op 18 02 2012 at 23:56 schreef Doc:
Als het schoonheidsideaal gekoppeld is aan een gezondheidsideaal kan ik me voorstellen dat het varieert van mollig (doorvoed in arme tijden, kinderen krijgen) naar slank (sportief te midden van welvaartsvreten).
Ook de jeugdcultus kan een rol spelen. We moeten allemaal eeuwig jong blijven en kinderlijk ziet er jonger uit dan mollig.
op 19 02 2012 at 00:31 schreef Bertje:
Dikke mensen gaan eerder stuk.
Verder wat Frank 2 zegt!
op 19 02 2012 at 00:41 schreef Watutsi:
Prachtig verhaal.
Zelf bezit ik ook over een slank lichaam. Het is als vrouw lastig vind ik persoonlijk. Want onbewust wil je toch voldoen aan het ideaal beeld. Het is iets waar je op afgerekend wordt. Niet alleen door mensen maar ook door de winkels. De confrontatie dat iets niet past is voor een vrouw pijnlijk.
Ondanks dat mijn vriendin ook zeer slank is. Heb ik toch een voor liefde voor de mollige vrouw. Domweg omdat deze vrouwen mooier zijn. Veel mensen hebben dit wel, heel veel mensen durven hier niet voor uit te komen. Net als dat veel vrouwen graag mollig zouden willen zijn, gewoon om niet aan het ideaal beeld te moeten voldoen.
Misschien moeten we met zijn allen stoppen elkaar voor de gek te houden.
op 19 02 2012 at 12:06 schreef Strotgrondel:
Heeft iemand al de scherpe observatie gemaakt dat de modellenwereld wordt beheerst door homoseksuelen? Not that there ’s anything wrong with that, maar weten hoe een mooie ronde vrouw eruit ziet doen ze niet, nee niet bepaald.
Zo verpesten ze het ’n beetje voor de rest.
Carnaval in Rio de Janeiro. Dat is pas kwijlwaardig.
op 19 02 2012 at 13:55 schreef Eva:
Het blame-the-gays-argument mag nu ook wel eens van tafel. Modebladen, flims, etc. – homoseksuelen domineren echt niet vraag en aanbod in esthetiek.
Wat mij vaak opvalt is dat mollige vrouwen onzekerder zijn. Ach, is eigenlijk ook wel weer schattig. (Ik heb er overigens geheel en al geen last van.)
op 19 02 2012 at 20:14 schreef Mas:
Tja, ieder z’n meug, geef mij maar dun en blond.
op 20 02 2012 at 08:36 schreef Jon:
Ik val vooral op sportief. Dus veelal slank, maar ook een stevige vrouw (of man) kan fit en strak zijn. Het is eerder geschreven: als een vrouw redelijk gezond eet en veel beweegt, krijgt ze het figuur dat bij haar past. Dat is vaak het mooist!
Overigens geloof ik niet dat Arabische vrouwen ons gaan bevrijden. Er is meer inspiratie geweest de laatste decennia. Neem nou een deel van de Surinaamse aanwas. De bevrijding zullen we zelf moeten gaan regelen..
op 20 02 2012 at 09:55 schreef babs:
Dikke mensen gaan eerder stuk.
Bron graag.
Klopt namelijk alleen voor extreem dikke mensen en/of mensen die extreem ongezond eten (verzadigd vet van beesten die nooit bewogen hebben).
De hoogste leeftijd wordt in Europa bereikt door de mensen in Kreta, Zuid-Italië en Zuid-Spanje. Daar zijn de volwassenen eigenlijk nooit echt dun.
Niemand gaat eerder dood aan een buikje vol olijfolie, vette vis en wijn.
op 20 02 2012 at 11:43 schreef Arend:
Gaat dit over Sharon “Ik ben op een bepaalde manier nadrukkelijk aanwezig, dat zit in mijn karakter” Dijksma, de mogelijk toekomstige burgemeesteres van Nijmegen?
op 20 02 2012 at 13:43 schreef rena:
Ik geloof niet dat de meeste vrouwen er uit willen zien als die catwalkmodellen. Het is wat mij betreft net die paar minpuntjes, dat het vet zich precies ophoopt daar waar je het niet wilt hebben. als het nu maar overal gelijkmatig lekker zacht en rond is, dan is er geen probleem, maar als het zoals bij mijn figuur vooral rond het midden ophoopt is het echt niet charmant rond. Het bekende appeltje peertje, of middel te dik of heupen en kont en dan altijd willen ruilen met zo’n andere vrouw.
op 20 02 2012 at 14:30 schreef yurp:
Ik denk dat Olav wel een punt aansnijdt. Slank zonder boezem of billen staat toch wellicht wel voor jong en puberaal tegenover de volle tieten en heupen van de rijpere vrouw. Sinds de jaren vijftig is het ideaal geleidelijk van volwassen naar jeugdig gegaan. Mensen willen er jong uit zien en dun past in die trend.
op 20 02 2012 at 14:37 schreef yurp:
@babs
Ik geloof niet in het eenzijdige verzadigd vet verhaal. Wel in het overmatig geraffineerd en fabrieksmatig vernietigd voedsel met veel teveel suikers, zouten en chemische toevoegingen. Op Kreta bakken ze in olijfolie, wij in fabrieksmatige verzonnen margarines en vloeibare bakproducten die zogenaamd gezond voor je zouden moeten zijn.
op 20 02 2012 at 15:48 schreef Bertje:
@ Babs ( En yurp)
WHO raporten lezen dan zie je dat overgewicht en zeker niet alleen “extreem overgewicht” zo allemaal doet met de mens en dan heb ik het niet alleen over eerder dood gaan.
Worden ook de verbanden uitgelegd tussen eten, levensstijl, klimaat, etc etc.
O en een buikje betekend zeker niet over gewicht hebben zelfs dunne mannen kunnen een buikje krijgen.
En voor de duidelijkheid ik moet ook niks hebben van die anorexia catwalk figuurtjes.
De modellen worden steeds jonger ik zit te wachtte op het moment dat ze een foetus de walk opgooien.( vrij naar H.Dorrestijn)
op 20 02 2012 at 17:07 schreef Jan van Dijk:
Het is een teken van narcisme, om er vanuit te gaan dat je eigen schoonheidsideaal het algemene schoonheidsideaal is.
op 20 02 2012 at 17:52 schreef Rene Koeman:
@20 02 2012 at 17:07 schreef Jan van Dijk
Narcisme is het pas als je je eigen schoonheid als ideaal beschouwt. Zie Dorian Gray.
op 21 02 2012 at 04:21 schreef You On A Gin:
http://www.clubrapid.com/upload_directory/fun/6/543.jpg
op 21 02 2012 at 10:05 schreef babs:
Bertje,
Doe eens een link naar een rapport waarin aangetoond wordt dat mensen met een BMI 25-30 sneller stuk gaan dan mensen met BMI 20-25.
Graag een Europees onderzoek, dit omdat er in de VS of Azië heel anders wordt gegeten dan in Europa.
Yurp,
Het zou me niet verbazen als al die kapotgeproduceerde produkten ook kwalijk zijn. Maar daar heb ik nog nooit bewijs voor gezien. Het eten van dieren die nooit hebben bewogen heeft wel een bewezen negatief affect, net als verzadigd vet.
Van al die doorgeproduceerde uitgedachte marketingconceptprodukten wordt ik vooral ongelukkig. Was vorige maand in NL in een AH. Bizar moeilijk om daar wat fatsoenlijke basisprodukten te vinden, waarmee je zelf gaat koken. Alleen onherkenbaar gemaakte vis die is voorverpakt, haast geen normale groente te krijgen (wel voorgewassen, voorgesneden, voorverpakte, geplastificeerde salades). Alles losgezongen van de seizoenen.
op 22 02 2012 at 16:05 schreef Playmobil:
Obesitas is een ziekte met dodelijke afloop, dus het lijkt me toch niet de goede weg om zoiets als schoonheidsideaal weg te zetten. Alle dikke wijven het land uit!
op 22 02 2012 at 21:08 schreef GJ. Deuz:
Stevig mollig is gekmakend geil. En Babs koop uw vis en groenten op de markt, dezelfde dag bereiden en u bent gelukkig.
op 23 02 2012 at 09:37 schreef babs:
Dat doe ik, GJ. In NL is dat minder makkelijk, in de meeste steden is niet eens elke dag markt.
op 26 02 2012 at 12:52 schreef Amal Ben Salah:
‘Maar kleding staat nu eenmaal veel beter op slanke vrouwen, daar kan niemand omheen.’ door Thomas. Inderdaad als je stakke kleding aan wilt dan is maatje 36 mooier dan maatje maatje 42, maar als je gaat voor de prachtige Marokkaanse jurken dan valt er aan maatje 36 echt niks te beleven! Voor een lange traditonele Marokkaanse jurk (en dan heb ik het niet over de mode versies van nu)heb je nu eenmaal om zo’n jurk echt tot zijn recht te laten doen komen,ronde vormen nodig, waar de stof zich prachtig naar plooit. Als pubber was ik jalours en wilde ik veel dikker zijn als ik een Marokkaanse jurk droeg en ik was niet eens graat mager, maar als ik me op maandag weer in een spijkerbroek moest hullen voor school, dan was ik ook weer blij dat ik daarin paste. Nu heb ik de spijkerbroek al heel lang vaarwel gezegd en leef in prima harmonie met al mijn rondingen!
op 26 02 2012 at 14:08 schreef Adriaan Krabbendam:
“De geparfumeerde tuin” is een vele malen mooier werk dan de “Kama Soetra”.
Beluister ook de prachtige verklanking van Kaikhosru Sorabji:
http://www.youtube.com/watch?v=WRMvgfqi-MI&feature=
http://www.youtube.com/watch?v=JpR2pJ16qiE&feature=related
op 02 03 2012 at 20:27 schreef You On A Gin:
@ Adriaan Krabbendam
Voor mij is het moeilijk om die twee te vergelijken. De Geparfumeerde Tuin is meer een puur ‘seksueel’ verhalend werk, waar Kamasutra eerder wegleest als een soort metafysische handleiding.
op 16 10 2013 at 13:55 schreef Oom Gijs en Tante Jan:
Een heerlijk stukje over al het mooie van ronde vrouwen, mag ik ook een erectie toevoegen als reactie? Voluptueuze vrouwen en harig ja graag.
Groetjes van Tante Jan en oom Gijs ligt snipverkouden op bed