Kutkind
Tom Lievens
Scène uit Stormy Weather (1943)
´t Kind verdient een paar corrigerende klappen, krakeelt de ene in een column.
´t´Kind is een nazi, riep een volgende, die er dan maar een Hitlerjugend-kiekje bij pleurde.
´t Kind werd voor de kar gespannen van milieuactivisten, schreeuwde een andere.
´t kind speelde een genadeloze partij stripquizzen met wereldleiders, brom ik u.
“Kent u de eerste doodsoorzaak op deze planeet?” vroeg ze.
“Hart en vaatziekten!” dixit een wereldleider.
“Neen, diarree, makkelijk op te lossen indien een apotheek om de hoek”.
Na wat gediscussieer en gegoogle kon de man niet anders dan zijn das uitrekken en op de tafel deponeren.
Ik zet dit wijsneusje zo meteen haar op plaats, dacht de man. Wat weet zij nu, ze gaat niet eens naar school!
“Welk linkshandig wezen wordt stilaan met uitsterven bedreigd?”
“De mens natuurlijk!” lachte zich de volgende wereldleider bijna een hoestbui om zo een stomme vraag van dat blond wicht. Dieren zijn toch niet links of rechts.
“De ijsbeer” antwoordde ze ijskoud om zoveel dommigheid.
Alweer een kledingstuk ging uit.
Eigenwijze snotneus
De sfeer werd grimmiger. Wat dacht dit kutkind wel? Een paar corrigerende klappen verdiende ze godverdomme! Tenslotte gaat geweld boven verstand.
De kledingstukken gingen één voor één uit na elke vraag aan de wereldvreemde leiders.
En velen meenden de eigenwijze snotneus uit arren moede, bij gebrek aan gedegen argumenten, dan maar te moeten afrekenen op uiterlijk, spijbelen, zeilen en reilen.
Vier keer keek ik naar haar speech. En ik kan er geen speld tussen krijgen. Ootmoedig moet ik toegeven toen ik zestien was en wel netjes naar school ging en mijn bord spruitjes leegat dat mijn grootste zorg was of mijn fiets geen platte band had. Ik morgen niet de regen door hoefde te fietsen naar school.
Ook werd ik toentertijd door de volwassenen die mij omringden stilaan geleerd hoe onbetekenend ik was en toch de wereld niet veranderen zou. Doch dit terzijde.
Het quizzen ging verder met bij elke vraag een vijandigere atmosfeer. Van de volwassenen jegens dat klotekind welteverstaan.
Het mondde uit in onderbroek gezette volwassenen die het allemaal beter wisten. Het zweet brak hen uit ondanks hun bijna-naaktheid. Het klimaat van ongenoegen stond op hun verhitte gezichten af te lezen.
Stommiteiten
En als een mens zonder argumenten valt, is er maar één oplossing meer: Ongemeen afrekenen op niets ter doende dingen.
´t Kind is gek! Ze heeft Asperger.
´t Kind is een Nazi!
´t Kind verdient een pak slaag!
´t Kind zou beter haar muil houden!
´t Kutkind heeft een punt. Maar niemand wordt graag geconfronteerd met zijn eigen stommiteiten. En ´t kind is nog ongeschonden en gelooft verdomme in u, volwassene die een bolwassing kreeg!
You say you hear us, and understand the urgency But no matter how angry and sad I am, I do not want to believe that, because if you really understood the situation and still kept on failing to act then you would be evil and that I refuse to believe.
Belg Tom Lievens woont op een berg ergens tussen Barcelona en Manresa. Won een wedstrijd van het literair agentschap Sebes & Van Gelderen. Die schreven dat Lievens ‘vooral opvalt door de humorvolle wijze en de heldere stijl waarmee hij een ogenschijnlijk troosteloze omgeving schetst.’ Lees zijn blog en huur hem in.
Tom Lievens, 27.09.2019 @ 08:20
RSS