Kuala Lumpur (3)
Peter Breedveld
De Maleisische douaniers gedroegen zich als eikels, gisteravond. Ze waren brutaal en aanmatigend, en ze deden raar tegen alle jonge vrouwen, die passeerden. Met name één klootzakje viel me op. Maakte suggestieve opmerkingen tegen een Nederlandse jongedame, en pakte en betastte elk voorwerp in de toilettas van een Chinese. Hij keek raar naar haar en fluisterde dingen die niet oké waren, aan haar gezicht te zien.
Het verschil tussen Indonesië en Maleisië wordt treffend geïllustreerd door de goedlachse, flexibele Indonesische douaniers en de fascistoïde treiterkoppen op het vliegveld van Kuala Lumpur. Maleisiërs doen graag overal moeilijk over. Indonesiërs houden het liever gezellig. Ik vind Maleisiërs niet bijzonder aardig, en Kuala Lumpur vind ik een naargeestige stad.
Ik vermoed dat heel Maleisië zo is. De New Straits Times, de krant van wakker Maleisië, grossiert in verhalen over verkrachtingen, kindermisbruik en seksschandalen. Wie zich publiekelijk mengt in de nationale discussie over gebruik van het woord ‘Allah’ door niet-moslims, wordt door de premier weggezet als haatzaaier. Het doet allemaal nogal denken aan 1984, die tirades tegen een al dan niet denkbeeldige ‘vijand’. Je wéét gewoon dat dit door politici en geestelijken gebruikt zal worden als bewijs voor de verderfelijke invloed van het westen en als aanleiding om de controle op de burgers te vergroten.
Dat gezegd hebbende, wijs ik erop dat ik dit baseer op een verblijf van vijf dagen in Kuala Lumpur en op wat ik zoal over Maleisië heb gelezen in kranten en in The New Yorker. U mag het afdoen als borreltafelpraat, maar ik zal dit stukje over een jaar of wat nog eens aanhalen. Ik denk dat Maleisië het Iran van Zuidoost-Azië gaat worden.
U weet het al: Kuala Lumpur is niet mijn stad. Het is geen Singapore. Chinatown is een verzameling marktkramen (nep-Rolexen, vooral) en een aantal extreem troosteloos ingerichte restaurants met bakken vol levende kikkers en vissen in het zicht van de gasten (maar waar je wel erg lekker kunt eten), en er zijn maar liefst twee Little India’s, waarvan de onbeschrijflijk lelijke smerigheid je alle levenslust beneemt. De aangenaamste plekken om te vertoeven zijn het zwembad met terras op het dak van het Mandarin Oriental en het nabijgelegen, overdekte luxe winkelcentrum KLCC.
Dit betekent niet dat ik het niet naar mijn zin heb gehad in Kuala Lumpur. Ik was er met Hassnae en met haar zou ik het zelfs in Lelystad nog naar mijn zin hebben en zonder haar zou ik het zelfs in mijn favoriete stad Tokyo niks aan vinden. Ik heb me nog nooit zó met iemand verbonden gevoeld als met Hassnae. Ik kan met niemand zó onbedaarlijk hikken van het lachen, zo hilarisch ruziemaken, zó genieten van een viscurry als met Hassnae. We houden van dezelfde dingen, we ergeren ons aan dezelfde dingen, we leveren voortdurend tegelijkertijd dezelfde sardonische commentaren op dezelfde dingen.
We lijken griezelig veel op elkaar en in tegenstelling tot wat ik vroeger dacht, en tot wat veel mensen zeggen, maakt dat het leven een stuk makkelijker. Ik hoef haar mijn impulsieve gedrag niet uit te leggen, mijn driftbuien, mijn kinderachtige neigingen en behoeftes en mijn stijfkoppigheid, want ze weet precies waar het vandaan komt. Zij is ook zo. Dat ze moslim is en ik niet, en dat ze Marokkaans is en ik Hollands, heeft nooit een rol van enige betekenis gespeeld. Ik geniet van het feit dat we het levende tegenbewijs vormen van alles wat moslimfundi’s en islamofoben beweren over moslims en niet-moslims. Wij zijn elkaars spiegelbeeld, en samen zijn we onkwetsbaar.
Samen hebben we toch maar mooi Kuala Lumpur overleefd.
Peter Breedveld, Reizen, 07.08.2010 @ 12:03
8 Reacties
op 07 08 2010 at 13:03 schreef Snebbert:
Maleisiërs voelen zich vast verheven, maar tevens ook bedreigd door het omringende ‘plebs’ in de regio. Volgens mij is het verschil in inkomen tussen Singapore en Maleisië aan de ene kant en de rest gigantisch.
Ben je niet gezellig bij Eduard Bomhoff op bezoek geweest in Kuala Lumpur? http://www.parlement.com/9291000/biof/02382
op 07 08 2010 at 13:16 schreef Rena:
-Ik heb me nog nooit zó met iemand verbonden gevoeld als met Hassnae.-
Aaah. Romantisch als ik ben, vind ik dit de zin van de week!
op 07 08 2010 at 15:08 schreef Benech:
Weet niet wie van jullie beiden die foto van de Patronas towers heeft geschoten, maar is een mooie in elk geval.
op 07 08 2010 at 18:08 schreef bp:
Dat heet LIEFDE!
op 08 08 2010 at 06:33 schreef Paul:
“Ik vermoed dat heel Maleisië zo is.”
Dat klopt niet, je echt even door moeten vliegen naar Penang.
op 08 08 2010 at 08:29 schreef hassnae:
We hadden helaas geen tijd om naar Melaka of Penang te gaan. Wilde ik wel graag. Ik ben milder over KL dan Peter, maar was ook teleurgesteld, na jaren van uitkijken naar deze stad.
Overigens denk ik dat de jungle ook de moeite zal zijn en uiteraard Langkawi.
op 08 08 2010 at 11:47 schreef Paul:
KL is van alles net niks. Het heeft niet het “Aziatische” zoals Bangkok noch de cultuur en musea zoals in Singapore. Als je de jungle in wil is Borneo een aanrader. Langkawi is wel aardig en vooral vanaf Penang lekker dichtbij maar de stranden op Bali of de Thaise eilanden zijn echt mooier.
Penang en Melaka zijn allebei boeiend vanwege de “cultural heritage”. Sinds een aantal jaren delen ze gezamenlijk de UNESCO status.
Jullie hadden net de pech midden in, zoals ze dat hier noemen, arab season KL te bezoeken. Erg populair zijn de golf toeristen trouwens ook niet bij de Maleisiërs. Over een paar dagen zijn ze weer allemaal weg, dan begint de ramadan en vliegen ze weer terug.
op 11 08 2010 at 12:51 schreef Maarten:
Als iemand met een Maleisische partner (ontmoet in Spanje) ben ik natuurlijk niet helemaal objectief, maar ik herken me totaal niet in het beeld wat je schetst over Maleisie.
Douaniers zijn meestal niet de meest vriendelijke mensen, van Nederland tot Maleisie. Ik bedoel het is bijna hun baan om boos te kijken. In ieder geval ben ik tijdens mijn bezoeken aan Maleisie nooit slecht behandeld door douaniers.
Maleisiers zijn inderdaad niet zoals Thai, die je altijd toelachen. Ik vond die lach echter meestal nep, ze weten gewoon dat het voor de eigen beurs beter is om te lachen dan om boos te kijken.
In maleisie wordt je meestal eerst enigszins wantrouwend aangekeken, zo kwam dat op mij over in ieder geval. Waarschijnlijk is het meer ´de kat uit de boom kijken´. Wanneer je ze vervolgens vriendelijk aankijkt wordt dat echter meestal beantwoord met een eveneens vriendelijke blik, een echt gemeende vriendelijke blik.
In Maleisie heb ik veel minder het gevoel dat mensen iets van je willen, zoals dat wel in Thailand het geval is. Ze hebben geen hekel aan toeristen (zolang ze zich normaal gedragen) maar ze staan ook niet in rijen klaar om ze te verwelkomen. Mij beviel het eigenlijk wel, ik had minder het idee een ’toerist’ te zijn dan bijvoorbeeld in Thailand, waar je bij elke stap die je zet een ijsje/blikje/tuktuk aangeboden krijgt.
Verder is Kuala Lumpur natuurlijk een grote stad en erg verwesterd. In de niet westerse wijken wordt inderdaad weinig aan vastgoedonderhoud gedaan waardoor stukken er vies uitzien. Ook de open riolen ogen niet fraai, maar zijn noodzakelijk om de hevige regen in het regenseizoen op te vangen.
In ieder geval is de rest van Maleisie zeker niet hetzelfde als Kuala Lumpur. Het kan natuurlijk zijn dat de mensen je niet aanstaan (zoals ik een hekel heb aan fransen) , maar voor het eten en de natuur kan ik je in ieder geval zeker aanraden om andere plekken van Maleisie te bezoeken. In het oosten schijnen de eilandjes het mooiste te zijn, al vond ik zelf Langkawi erg mooi. Mooier dan de Thaise eilanden die ik heb bezocht.
Over het eten van Maleisie kan ik erg kort zijn, het is simpelweg nog niet voorgekomen dat ik ergens niet lekker heb gegeten. De beste restaurantjes zijn de simpele restaurantjes met plastic stoelen en tafeltjes die elk hun eigen specialiteit hebben. Ik ben nog nooit ziek geworden van eten in Maleisie terwijl ik ook veel van straat stalletjes heb gegeten. Voor verse vis is Kuala Lumpur overigens niet de beste stad.
De vergelijking die je trekt met Iran begrijp ik niet helemaal, in de meeste landen waar sex een taboe is zijn de verkrachtingen niet van de lucht. De Sharia is in Maleisie van toepassing op Malei (niet op niet-moslims). Ik ben zelf wars van overheidsbemoeienis met religie dus dat is niet iets wat ik toejuich, maar last heb ik er niet van ondervonden. Ik schat dat over een jaar of 20-30 Maleisie seculier zal zijn. Op basis van de vele contacten (in totaal 3 maanden in Maleisie geweest) moet ik zeggen dat een groot deel van de bevolking modern is ingesteld. Ze houden er niet allemaal westerse waarden op na maar dat is in mijn ogen alleen prijzenswaardig.
Vergeet niet dat Maleisie nog niet zo lang zelfstandig is en de Britten een etnisch verdeeld land hebben achtergelaten. Ik denk niet dat er veel landen zijn met vergelijkbare grote minderheden die zo goed met elkaar omgaan als in Maleisie.
In ieder geval, een lang en wellicht vermoeiend relaas over mijn beeld van Maleisie. Ik zou me als ik jou was niet teveel laten beïnvloeden door een enkele vervelende douanier of je korte tijd in Kuala Lumpur. Het is een jong land met de problemen die daarbij horen, maar voor mij in ieder geval veruit de beste vakantie bestemming tot nu toe.
RSS