Joris in de martelkamer
Johan de Vries
Oiwa is nailed to a door and thrown into the
Onbobori Canal (Utagawa Kunisada)
Joris is een oprecht persoon. Dat is nu zo en dat was al zo toen hij op de middelbare school zat. Zo zag hij op het schoolplein een stel klasgenoten van buiten zijn bubbel met een pen ín hun handen schrijven. Het kon niet anders of ze wilden gaan spieken bij het proefwerk Duits. Joris vond dat heel oneerlijk en besloot daarom de leraar te informeren over het kwaad dat de jongens in de zin hadden.
De klasgenoten die Joris had aangegeven waren heel boos en vingen Joris op toen hij op zijn fiets wilde stappen. Ze gooiden een jute zak over zijn hoofd, bonden zijn handen op de rug en gooiden hem in een bestelbus. Met een noodgang racete de bestelbus door de straten van de stad. Joris had geen idee waar hij was en waar hij naartoe ging. Joris tuimelde door de bestelbus tot hij keihard remde en tot stilstand kwam.
Joris werd uit het busje gegooid en in een kamer geschopt. Joris smeekte om genade maar niemand luisterde. Joris werd opgesloten en die nacht aan zijn lot overgelaten. Joris huilde want hij moest plassen en poepen, maar hij was vastgebonden en kon niet anders dan het in zijn broek doen. Er was geen ventilatie en het ging stinken. Bovendien kon hij niet slapen met al die poep en plas in zijn broek. Joris huilde de hele nacht door en plaste nog een keer in zijn broek. Joris kreeg dorst en honger want hij had die avond niet kunnen eten en drinken. Joris wist het zeker, hij zou dit niet overleven.
Korreltje zout
De volgende ochtend keerden zijn kidnappers terug. Schreeuwen over geur, stank en vies. Joris probeerde te huilen, maar was dermate uitgedroogd dat en alleen een korreltje zout uit zijn rechter traanbuis kwam. Joris werd losgemaakt en onder de douche geschopt. Eindelijk kon Joris water drinken en zich verschonen. Wat een weelde. Drinkwater zou voor Joris nooit meer hetzelfde zijn.
Joris werd uit de douche gesleurd en in zijn nakie op een stoel vastgebonden. Een van zijn kidnappers pakte een tang en keek naar de nagels van Joris. Ook zijn teennagels. De kidnapper stopte een vieze doek in de mond van Joris en trok alle 20 nagels één voor een uit zijn vingers en tenen. Joris schreeuwde het uit maar je kon niks horen door die vieze doek in zijn mond. Vervolgens was kidnapper 2 aan de beurt. Hij hakte met een bijl de handen van Joris af. Joris viel flauw van de pijn. Toen Joris wakker werd stond kidnapper 3 al al klaar met een knijptang. Eerst knipte hij de tepels af en vervolgens zijn oren en neus. Je begrijpt, Joris leed pijn, héél véél pijn en bloedde als een rund. Kidnapper 4 Stak een elektrisch apparaat in het stopcontact en sloot die vervolgens aan op de genitaliën van Joris. Hij ging net zolang door tot het schaamhaar van Joris begon te roken. En Joris viel wéér flauw.
Guillotine
Toen Joris wakker werd lag hij onder een guillotine, niet zoals je wel eens in de film ziet, met zijn ogen gericht op het mandje dat je hoofd hoort op te vangen, nee, hij lag op zijn rug en keek direct naar de valbijl. Kidnapper 5 zou een eind aan het leven van de arme Joris maken. Joris hoorde met zijn oorschelploze oren een harde ‘klik.’ De valbijl viel als in een vertraagde film. Zoefde als de wind in de wilgen. Dit was het einde voor Joris.
“Toch maar niet,” dacht Joris toen hij ontwaakte uit zijn dagdroom, “waar bemoei ik me ook mee,” en besloot zijn klasgenoten niet aan te geven.
Happy halloween y’all!
Johan de Vries, beter bekend als De Frysk, pensionado op MAVO-niveau, komt uit Friesland, geboren in Rinsumageest, getogen in Wergea. Was ooit werkzaam in de zuivel en wist van melk yoghurt te maken, pap van gort en kent het recept van watergruwel. Woont nu in Barrie, Canada, waar hij geniet van zijn welverdiende rust.
Johan de Vries, 03.11.2020 @ 08:59
RSS