Joris en de mottenbal
Johan de Vries
Joris was van plan buurvrouw te verrassen met ‘Stevia zoetjes van Natrena want die heeft de goede eigenschappen van de Stevia plant verwerkt in een heerlijk smakend zoetje, ideaal voor in de koffie of thee!’
“Bovendien wordt het, nu buurvrouw suiker heeft, tijd voor een Stevia-traditie,” vond Joris.
Joris pakte zijn paraplu, want het regende, en buurvrouw had een hekel aan natte plekken op haar meubilair. Joris zag iets op de hoedenplank en liet de paraplu even voor wat die was. Een piepkleine witte bal. Joris was nogal netjes moet je weten dus een wit balletje, niet groter dan een stofje dat je wel eens in een zonnestraal die door een kier schijnt ziet, ontging de scherpe blik van Joris niet. En Joris zag meteen dat dit niet een gewoon balletje was.
Testikel
Joris haastte zich naar zijn gereedschapskist en pakte een vergrootglas. Hij bestudeerde het balletje en ontwaarde naast het balletje een kleermot. De mot hield zijn voorpootjes voor zijn kruis en leek te kermen van de pijn. Joris haalde zijn micro-microfoon met bijbehorende versterker en speaker. “Help,” zei de mot in de minuscule mike, “mijn linkerbal is uit mijn zak gevallen!” “Je linker testikel?”, vroeg Joris, “dat moet zeer doen.”
Joris haalde zijn microscoop en zijn handboek microchirurgie met bijbehorende oefenset en sloot de mot aan op een gasmengsel van insecticide en zuurstof om hem onder narcose te kunnen brengen. Joris legde de mot op het glaasje van de microscoop en stelde het schaamdeel van de mot scherp op de microscoop. Hij ontwaarde een scheurtje in de linker balzak. “Ik zie het al,” zei Joris geruststellend en bracht de mot met een zachte sis onder narcose.
De testikel paste precies door het scheurtje van mottenbalzak en Joris sloot de kloot terug aan op het reproductieve apparaat van de mot. Joris naaide de zak van de mot netjes dicht, legde een chirurgische knoop in de hechting en maakte, na een korte inspectie, de mot weer wakker. De mot smeekte of hij nog een snuifje insecticide mocht. Joris was onverbiddelijk en zei nee!
Onbeschoft
De mot voelde aan zijn scrotum en trok aan zijn piem die daardoor een beetje stijf werd. “Alles doet het nog,” zei de mot en vloog, nog een beetje stoned van de insecticide, zonder ook maar een bedankje en zo geil als een pakje boter, weg. “Ook bedankt,” mompelde Joris, “wat een onbeschofte kleermot.”
Joris ruimde de chirurgische instrumenten die het seksleven van de kleermot had gered netjes op. Nu kon hij naar buurvrouw met zijn Stevia-zoetjes. Het regende niet meer en Joris liet de paraplu voor wat die was. “Buurvrouw heeft suiker en mag daarom geen suiker,” mompelde Joris, lachte zachtjes en vroeg zich af of buurvrouw zijn grapje zou kunnen waarderen.
Johan de Vries, beter bekend als De Frysk, pensionado op MAVO-niveau, komt uit Friesland, geboren in Rinsumageest, getogen in Wergea. Was ooit werkzaam in de zuivel en wist van melk yoghurt te maken, pap van gort en kent het recept van watergruwel. Woont nu in Barrie, Canada, waar hij geniet van zijn welverdiende rust.
Johan de Vries, 11.08.2020 @ 10:16
RSS