Jokkebrok

Prediker

Kent u haar nog? Maria Mosterd, de dappere jongedame die vier jaar lang in de greep was van een bende loverboys zonder dat haar moeder of haar school iets bemerkte, en van haar belevenissen kond deed in Echte Mannen Eten Geen Kaas? Welnu, die blijkt dus een grote jokkebrok.

Met Echte Mannen Eten Geen Kaas (2008) lanceerde Mosterd zichzelf vanuit het niets als bestsellerauteur. Haar vervolgroman Bindi (2009) mocht ze zelfs in Nieuwspoort presenteren aan VVD-kamerlid en nationale misdaadbestrijder Fred Teeven. De media sprongen er stuk voor stuk gretig op: hier was een meisje dat jarenlang was misbruikt als seksslavin en er niet alleen uit was gekomen, maar er zelfs een boek over had geschreven dat las als een trein. Een heuse powergirl!

Een zegetocht langs de bekende televisieprogramma’s volgde, waarin ze nog eens uitgebreid haar verhaal mocht doen: DWDD, Spraakmakende Zaken, Jensen, Het Elfde Uur, Paul de Leeuw. De presentatoren vraten het allemaal op als koek.

Uitvoerig deed Maria nog eens uit de doeken hoe ze als twaalfjarige pal voor haar school werd geronseld door een loverboy, vier jaar lang mishandeld en als prostitué werd misbruikt. Ouders griezelden voor de buis lekker mee terwijl hun kroost nog eens dicht tegen zich aan trokken. Sommige literatuurrecensenten werden zelfs ronduit hitsig van het wellustige proza.

Volgens Maria werd ze jarenlang uit de schoolbanken getrokken en om zich te laten vergrijpen door wildvreemde mannen. Soms wordt ze van Zwolle naar Rotterdam gereden om daar de hoer te spelen. Tegen het einde van de middag wordt ze weer keurig bij school afgeleverd. Niemand die al die tijd iets in de gaten heeft. Totdat Maria aan vriendin vertelt slachtoffer te zijn van een groepsverkrachting, en het verhaal bij een docente terecht komt.

Wanneer Maria en haar moeder Lucie het Thorbeckecollege voor meer dan zeventigduizend euro aansprakelijk stellen omdat die het jarenlange schoolverzuim nooit aan de moeder zou hebben gemeld, beginnen verschillende bloggers echter kritische vragen te stellen.

Koen Hakvoort en Karel van der Weide wezen een half jaar geleden al op de gaten, tegenstrijdigheden en ongerijmdheden in Maria’s verhaal. Zelfs Het Vrije Volk – toch niet bepaald vies van sensatieverhalen over perverse negers die zich vergrijpen aan roomblanke maagden – plaatste vraagtekens bij de sterke verhalen van La Mosterd:

Zo beweert Maria in het programma Spraakmakende Zaken per dag ‘duizenden euro’s’ te hebben verdiend. Dan moet ze echter elke dag dozijnen hoerenlopers hebben afgewerkt. In een een paar uur tijd wel te verstaan, want van Zwolle naar Rotterdam en weer terug reizen, neemt tweemaal minstens anderhalf uur reistijd in beslag, en een en ander vond volgens Maria allemaal onder schooltijd plaats.

‘Manou’ zoals ze haar loverboy noemt, wordt door haar enerzijds omschreven als een lamzak die een opleiding volgt op het ROC en zijn vrije tijd vult met het rondhangen op schoolpleinen en de McDonalds, maar anderzijds als een bikkelharde internationale vrouwen- en wapenhandelaar die overal zijn mannetjes heeft zitten, waaronder op Maria’s school, haar internaat en bij de politie. En af en toe komt hij doodgemoedereerd op de koffie bij de familie Mosterd. Wat is het nu: hangjongere of topcrimineel?

Verschillende critici hebben er op gewezen hoe onwaarschijnlijk het is dat zo’n vette vis als ‘Manou’ niet in de gaten werd gehouden door de recherche. Als Maria wapens en drugs voor hem vervoerde, zoals ze beweert, dan zou je bovendien toch verwachten dat iemand intussen toch wel contact met ‘r opgenomen zou hebben. Maar niets. Evenmin zijn er onafhankelijke getuigen die Maria’s verhaal kunnen bevestigen.

Ook ontbreekt elke aangifte tegen ‘Manou’. Zogenaamd omdat Maria doodsangsten uitstaat en de politie toch niets kan doen, maar als je zo bang bent voor de wraak van een gewetenloze crimineel, is het dan logisch met je gezicht te verschijnen in elk televisieprogramma dat je wil hebben? Tegenover Robert Jensen verklaart Maria zelfs zonder een spoortje angst dat ze ‘Manou’ in het winkelcentrum nog wel eens tegenkomt.

Het meest ongeloofwaardig is wel de martelscène waarin Manou een wanbetaler een lesje leert. Er wordt een emmer omgekeerd op zijn torso geplaatst met daaronder een rat. Terwijl de emmer verhit wordt, begint de rat zich een uitweg door het lichaam van het slachtoffer te krabben. Wie meent dat dit zo uit de film komt, heeft gelijk. Het is een scène uit 2 Fast 2 Furious (2003), inclusief onschuldige deerne die mee moet helpen.

En zo stapelen de ongerijmdheden en tegenstrijdigheden zich op.

De Moraalridders (vanaf min. 24) Knevel & Van den Brink hadden afgelopen dinsdag moeder Lucie nog eens in de uitzending. Het hof heeft in de zaak tegen het Thorbeckecollege inmiddels in haar nadeel beslist. De ouder blijft altijd de eerstverantwoordelijke voor de lotgevallen van de eigen kinderen, argumenteert de rechter.

Maar wat opmerkelijker is: tijdens de rechtszitting heeft de school de verzuimlijsten op tafel gelegd, en daaruit bleek van buitensporige afwezigheid al die jaren helemaal geen sprake. Blogger Özcan Akyol heeft de details.

De heren Knevel en Van den Brink beginnen zich nu ook achter de oren te krabben, want als Maria al die jaren niet afwezig was van school, dan is er eenvoudigweg geen tijd voor al die bizarre avonturen die Maria in haar boek beschrijft.

Natuurlijk zegt Lucie Mosterd niet klip en klaar dat de school de verzuimlijsten vervalst heeft, en daarmee valsheid in geschrifte gepleegd om de rechtbank te misleiden. Dat zou namelijk smaad zijn. En aangezien moeder Lucie dit op geen enkel punt kan bewijzen, zou ze zich nu zelf vatbaar maken voor een fikse schadeclaim. Dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling.

Zoals Knevel en Van de Brink echter wel aanvoelen is het van tweeën één: of de school heeft valsheid in geschrifte gepleegd, of Maria Mosterd heeft haar halve boek bij elkaar gefantaseerd. Gezien de sterke verhalen die daarin worden opgehangen, ligt dat laatste nogal voor de hand.

Koen Hakvoort zegt het kort en bondig: “Voor iedereen met een beetje nuchterheid, levenservaring en gezond verstand aanwijzingen dat hier waarschijnlijk een fantast aan het werk is die alles uit haar duim heeft gezogen of enkele (seksuele) akkefietjes met een paar foute vriendjes tot mythische proporties heeft opgeblazen.”

Inmiddels is er serieus sprake van de verfilming van Echte Mannen eten Geen Kaas. Aangezien de combinatie van seks, geweld, negers en jonge meisjes altijd goed verkoopt, zal het wel een kassucces worden, met tegen die tijd weer een rondje langs de geijkte televisieprogramma’s. Zeggen ze er dan wel even bij dat het allemaal fictie is?

Prediker (oogst van 1976) wordt al jaren als seksslaaf gevangen gehouden door drie dikke negerinnen. Binnenkort ligt zijn boek vol onthutsende ontboezemingen in de winkel.

Tweet

Prediker, 16.01.2010 @ 10:29

[Home]
 

Δ