Ivy
Hassnae Bouazza
Illustratie: Fidus
Crème van Brussels lof, ijs van mosterd en een koekje van kaas. De amuses van chefkok Francois Geurds van het met een Michelinster bekroonde Rotterdamse restaurant Ivy zijn verrassend, speels en verraden het plezier dat de chefkok in zijn vak heeft: de mini-cornetto op basis van tomaat knettert zo hard in je mond, dat de buren mee kunnen genieten.
Ivy heeft een sfeervol, warm en tegelijk strak interieur en is mooi gelegen aan het water. Het restaurant heeft een open keuken en meteen bij binnenkomst begroet de chefkok je persoonlijk terwijl hij druk doende is met de voorbereidingen.
Geurds heeft als sous-chef in The Fat Duck gewerkt van ‘the alchemist‘ Heston Blumenthal en dat is te merken: meteen toen we aan tafel plaatsnamen, kregen we een ‘boeket’ van gekruide en gecarameliseerde bloemblaadjes bevestigd aan metalen bloemstelen. De macarons met geitenkaas (een bekentenis: ik hou niet van geitenkaas) werden op een plateau met standaard geserveerd. De standaard werd in een bakje geplaatst terwijl er tegelijkertijd een snel stollende substantie in werd gegoten (geheim van de chef), zodat het plateau bleef staan. Magere boerenyoghurt werd aan tafel en met behulp van stikstof omgetoverd in ijs voor de nitrococktail. Je verveelt je in ieder geval geen moment.
En dan het eten: het voorgerecht van kreeft met crème van pastinaak en witte chocolade, verjus en saus van kreeft en oesterblad was verrukkelijk.
De tweede gang bestond voor mijn tafelgenoot uit heilbot met osseworst en voor mij (ik wilde geen vlees) uit een goddelijk gerecht van coquille in creme van gecarameliseerde pompoen. Záálig. Die gecarameliseerde pompoen kwam ook terug in het hoofdgerecht, maar dan met superzachte zeebaars. Mijn tafelgenoot had uiterst zachtgegaard lam met Rotterdamse uitjes. Geurds heeft duidelijk een voorkeur voor de wat zwaardere ingrediënten.
Het dessert was heel licht. M’n tafelgenoot had gecarameliseerde macadamia met eendelever en vanille-ijs en ik had appelschijfjes met ijs -dit laatste klinkt minder lekker dan het was, ben alleen vergeten wat er nog meer bij zat. Beide waren lekker, maar een dessert moet knallen en dat deed het niet.
Maar toen kwam de zoete goedmaker: terwijl we op de koffie en thee wachtten, kregen we een slush puppy van Pina Colada en een geweldig nest van suikerspin om te delen met daarop nog een paar lekkernijen.
De koffie en de thee arriveerden met een stoet aan prachtig geserveerde friandises: chocoladelollies, mini bokkepootjes, noga met olijven, soesjes, noem het maar op. Wat een vreugde! Voor dit alles betaal je een lieve duit, maar het was zeker de ervaring waard.
Toen we verzadigd naar buiten liepen, zat de chefkok bij wat vaste gasten. Hij stond meteen op om ons hartelijk te groeten en te vragen of we hadden genoten. Wat een attente man, wat een plezier gunt hij zijn gasten.
Lekkerbekje Hassnae Bouazza (حسناء بوعزة) schrijft voor Vrij Nederland, De Volkskrant, NRC Handelsblad, Elle en de Arabische site van de Wereldomroep. In 2009 was ze te bewonderen in Vrouw & Paard. Afgelopen kerst won ze bijna De Nationale Wetenschapsquiz. Dat ze nog tijd heeft om in het geheim voorbereidingen te treffen voor de vestiging van het kalifaat in Nederland, mag een wonder heten. Volg haar op Twitter
culinair, Hassnae Bouazza, 15.06.2011 @ 20:06
8 Reacties
op 15 06 2011 at 20:40 schreef You On A Gin:
Nou, ik had op dit blog nooit een culinaire recensie verwacht, maar wel heel leuk om te lezen. Je kunt het bijna proeven.
Klinkt goed, dat Ivy. Wel héél goed; hoeveel krijg je hiervoor? ;) (geintje!)
En ik houd ook niet van geitenkaas, hoor.
Ben ik de enige die het jammer vindt dat die sauzen van Heston Blumenthal er soms zo onsmakelijk uitzien qua structuur? Snotrochelsaus, noem ik het altijd.
op 15 06 2011 at 23:24 schreef Ralph Seewald:
Zo leuk beschreven water loopt in de mond!
op 16 06 2011 at 00:27 schreef rena:
Lekker leeswerk weer Has!
En ik heb ook erg moeite met geitenkaas. Het breekt me altijd zo op, hele dag geit in je mond. ;)
Maar van die jonge bollen geitenkaas in kruidenolie ‘meibloempjes’ vind ik wel heerlijk!
op 16 06 2011 at 02:45 schreef pimmetje:
Sinds lang niet zo’n gezonde blog gelezen. Wat een verademing! Geitenkaas vind ik juist wel lekker.
Als een ongepoetst en slordig gekleed tafelgenoot die houdt van smekken en slurpen en bovendien het meeste met zijn vingers eet, die hij daarna zorgvulgdig een voor een aflikt, je niet stoort, dan mag je me best eens mee naar dat restaurant uitnodigen.
op 16 06 2011 at 07:36 schreef Josje:
Hier heb ik lang op gewacht. Héérlijk, Hassnae! Fijn dat je zo hebt genoten. Ik kan me levendig voorstellen dat het allemaal net wat extatischer werd door het aimabele gedrag van de chefkok. Als een warm bad.
op 16 06 2011 at 08:34 schreef Sandro:
Na het lezen van dit stuk heb ik besloten dat het weer eens tijd wordt dat ik met moeders de vrouw uit ga eten, is te lang geleden.
Bedankt Hassnae ook mij loopt het water in de mond.
op 16 06 2011 at 09:17 schreef G!:
Klinkt allemaal ontzettend goed – van het getover met de geitenkaas tot de slush puppy. Als ik weer eens in Roffa ben uitproberen dus…
op 16 06 2011 at 15:39 schreef Sandro:
Heeft er toevallig iemand hier ervaring met Restaurant Rotisserie Tout à Fait te Maastricht?
restaurant heeft sinds 2002 een Michelinster en daar wil ik mijn vrouw mee naar toe nemen.
Heb al veel positiefs gehoord maar vraag me af of er hier toevallig ook iemand ervaringen heeft opgedaan.
RSS