Istanbul (2)

36 Reacties

op 14 05 2010 at 00:04 schreef Yezkilim:

Lachen, vooral de eerste alinea! En wat een mooi curieus plaatje, zo dwars.

op 14 05 2010 at 00:16 schreef Konaldinho:

Mooie stukjes. Ik mis alleen de muziek van Ennio Morricone.

op 14 05 2010 at 00:58 schreef Raddraaier:

Hij vraagt dertig lire en krijgt vijftien euro? Zou ik als taxichauffeur ook voor tekenen.

Ps. wel lekker “Ebru Umar eat your heart out!”-stukje :)

op 14 05 2010 at 04:21 schreef Prof. Drs. G.B.J. VanFrikschoten:

Ik hou het wel uit mijn hoofd om taxi chauffeur te worden in Istanbul als Peter daar in de stad is. Zoiets mag een week van te voren wel in de vakbondskrant voor de vervoerssector aangekondigd worden.

op 14 05 2010 at 04:39 schreef Prof. Drs. G.B.J. VanFrikschoten:

Ik kwam eens aan op Asd CS na een treinreis van vier en een half uur. Hoop zooi bij me dus maar even een taxi. Dacht ik. Enorme discussies op het stationsplein. Geen taxi die me wilde want het was maar een rit van een tientje. (Ik betaal standaard 15 maar dat wisten zij niet) Bij Gods gratie was er uiteindelijk helemaal achter in de rij een kerel die toch naar huis wilde en mijn kant uit moest. PATS: 12.50 op de meter. Al na het instappen. Ik heb die vent de hele weg naar huis verrot gescholden. “Jij verziekt het hier in de stad voor die Marokkanen! Je moet je doodschamen!” En maar spelletjes spelen, die gast. Dat ‘ie het niet verstond. “Nou, vriend, hoe heb jij ooit verkeersborden leren lezen dan? Of heb jij je rijbewijs op de kermis gewonnen?”
14.85 heb ik afgerekend. Wat zat ‘ie te grabbelen naar kleingeld in z’n portemonnaie. Het was één van de beste ritten die ik ooit heb gehad. Met z’n aftandse bus.

op 14 05 2010 at 08:53 schreef Willem Rotterdam:

Nou zeg Peter jij bent een echte macho,heb je die oneerlijke taxichauffeur toch mooi de waarheid gezegd en nog wel onverbloemd. Hoe zeg je ook al weer klootzak in het turks?
AL die taxichauffeurs zijn dus oneerlijk in Istanboel? Dat is toch wel een beetje generaliseren.Ik kom er vaak,niet als toerist en heb zo goed als geen ervaring, zoals die van jou, integendeel het is vaak lachen met die lui en het is meestal jammer dat het ritje voorbij is.
In marokko was dat wel anders, maar om nu direkt te generaliseren.

op 14 05 2010 at 09:27 schreef bigpete:

Toch knap dat die turken Nederlands verstaan…

op 14 05 2010 at 09:43 schreef babs:

Peter, ben jij al in Marokko geweest? En dan niet met bewaking van Hassnae of haar familie of in het dorp van haar familie?

In Istanbul was het verschil altijd enorm of ik alleen was of met mijn Istanbulse vriendin. Maar zelfs alleen vond ik het leven in Istanbul totaal acceptabel. Zelfs de taxichauffeurs, al moet je die inderdaad verdomd goed in de gaten houden. Marokko daarentegen…. Alles wat ik in Istanbul en Zuid Spanje op of net over de grens van het toelaatbare vind, is er in Tangiers voor mij heel ver overheen. In Zuid Spanje en Istanbul is het normaal dat mensen een half uur te laat komen, in Marokko is een uur of twee het absolute minimum. En dan die verkopers, ‘gidsen’, douaniers, nep-douaniers. De taxichauffeurs vallen dan weer mee, dat dan weer wel. Jammer, want je komt er ook zo veel leuke, bijzondere en aardige mensen tegen.

Dit is niet ter verdediging van Istanbul of om Marokko aan te vallen, al zou ik in Istanbul kunnen wonen en in Marokko niet. Het verbaast me gewoon dat jij verbaasd lijkt dat in een Mediterrane omgeving de taxichauffeurs niet te vertrouwens zijn.

Willem,
Taxichauffeurs in Istanbul verstaan vaak uitstekend Duits. Sowieso kun je met bijna iedereen in Istanbul wel op de een of andere manier communiceren. In het vliegtuig 20 woorden Turks uit je hoofd leren helpt daarbij enorm.

op 14 05 2010 at 10:37 schreef Peter:

Ha Babs, ik ben nog nooit in Marokko geweest. Ik ben wel wat gewend qua taxi’s, want veel in Spanje en Italië gereisd, maar dat beperkt zich toch tot omwegen nemen en een toeslag voor bagage uit de hoge hoed toveren. In Sevilla logeerden we eens in een duur hotel, en we merkten dat de taxichauffeurs ons daarom een hogere prijs berekenden. Lieten we ons gewoon afzetten bij een goedkoper hotel, iets verderop. Zelfde verhaal in Singapore.

Maar in Istanbul verzinnen ze gewoon astronomische bedragen, en iedere keer weer. Een enkeling hield zich keurig aan de meterprijs, maar het gros probeerde ons gewoon opzichtig en grootschalig te belazeren. En het allerergste vind ik dan nog dan ze het agressief en extreem onbeschoft doen. Ik heb nog nooit in mijn leven meegemaakt, ook niet in Amsterdam, dat een taxichauffeur me het bloed onder de nagels vandaan haalde. In Istanbul is het me meerdere keren per dag overkomen. Er was er één die beloofde ons naar Topkapi te brengen en die ons gewoon ergens in een gribuswijk afzette. En waarom? Wat is daarmee gewonnen? Ik gaf ‘m nog een dikke fooi ook, omdat ik pas achter zijn bedrog kwam toen we daar een half uur hadden rondgedwaald.

Eén van de redenen dat wij taxi’s nemen in plaats van het OV, is vanwege de rust. Maar die heb je dus niet in Istanbulse taxi’s, en goedkoop is het evenmin. Ach, waren alle taxichauffeurs maar zoals in Japan.

Overigens geen kwaad woord over de Istanbulse bevolking. Die is gastvrij en behulpzaam. Vooral de vrouwen zijn fantastisch. Er zijn wat horkerige mannen bij, maar als Nederlander ben ik op dat gebied natuurlijk al gepokt en gemazeld, bovendien ben ik zelf niet het type dat zich de kaas van het brood laat eten.

op 14 05 2010 at 11:15 schreef barry:

Peter heeft zich in Istanbul als de eerste de beste hollandse oetlul een oor aan laten naaien. Beetje oriëntatievermogen doet wonderen. Met of zonder Turken nooit problemen gehad met Istanboeli taxichauffeurs en hun meters gehad. Ik vond dat al zo beschaafd in vergelijking met Beiroet en Cairo. Misschien is sinds een klein jaar de economische nood toegenomen.

op 14 05 2010 at 11:19 schreef Peter:

O, dat zal het geweest zijn, mijn oriëntatievermogen. Als Barry Oostheim net ergens arriveert, weet hij meteen waar alles is. Beter dan een postduif, een levende TomTom, onze Barry. Zijn argumenten slaan steevast als een tang op een varken, maar daar heb je op reis toch niks aan, aan argumenten.

op 14 05 2010 at 11:23 schreef Passant:

Peter klinkt inderdaad een beetje als de naieve toerist die zich hier door de gemiddelde taxichauffeur laat naaien. Eerst een beetje kennis opdoen van de stad en bovendien zijn de trams, metro’s en bussen in Istanbul een prima manier om je te laten vervoeren.

op 14 05 2010 at 11:41 schreef Peter:

En ja hoor, daar zijn de betweters weer. Ze weten het allemaal zo goed. Je kunt ook geen verblijf in een stad of een land beschrijven of er komen wel weer een paar pedanteriken vertellen wat je allemaal verkeerd doet en verkeerd hebt begrepen en dat hén nóóóóit iets dergelijks is overkomen. Want ze zijn zo wereldwijs, echt niet voor een gat te vangen.

Ga toch fietsen. Ik weet zeker dat vijf minuten, nadat je voet aan de grond hebt gezet in Istanbul, of in Lutjebroek for that matter, je je portemonnee, paspoort, broekriem, schoenen, geld en waardigheid kwijt bent. Omdat elke slechterik in de stad van een kilometer afstand ziet wat een weerloos lulletje rozewater je bent. Geldt voor Barry ook. Weet achter zijn PC ook altijd alles beter, maar in het echt maakt hij niet de indruk de weg uit een kartonnen doos te kunnen vinden.

Ten eerste, ‘Passant’, heb ik me niet door ‘de gemiddelde taxichauffeur laten naaien’, zoals uit mijn twee laatste verslagen duidelijk valt op te maken. Ten tweede is het niet naïef of onredelijk om van een taxichauffeur te verwachten dat hij je naar de gevraagde bestemming brengt, tegen de prijs die op zijn meter wordt aangegeven. Dat doe ik al jaren, tot in Azië toe, en dat gaat meestal wel goed.

Dat het OV in Istanbul goed zou zijn, waag ik te betwisten. Misschien als je van tevoren een week alle mogelijkheden en verbindingen uitkient, dat je je dan wel redt, maar daar had ik geen tijd voor en ook geen zin in. Als ik een paar dagen op vakantie ben, vind ik het niet relaxed om een half uur in de brandende zon bij de verkeerde bushalte te wachten, om je vervolgens, samengeperst als een sardientje in een sauna-achtige ruimte met de meest onwelriekende inwoners van de stad, in slakkegang naar de gewenste plek te laten vervoeren.

Dat lijkt me meer iets voor krenterige armoedzaaiers als Passant.

op 14 05 2010 at 11:43 schreef hassnae:

Uiteraard komt barry aan met Beiroet en Caïro, de vijand nietwaar.

In Caïro trakteren alle taxichauffeurs je op dodemansritten. Ze zijn onduidelijk over de prijs en ze kennen de weg niet.

In Beiroet heb ik daar helemaal geen last van gehad. In Marokko ook niet, Babs. Natuurlijk kom je er af en toe een tegen die je probeert te flessen, maar op zulke grote schaal als nu in Istanbul heb ik nergens meegemaakt, ook niet in New York terwijl mensen je daar vaak voor waarschuwen.

Een beetje omrijden, een kleine toeslag, daar kun je nog wel mee omgaan en iets op verzinnen. Maar de schofterige manier waarop deze chauffeurs te werk gingen, was idioot. Alsof ze werkelijk dachten dat we zo achterlijk waren.

Tegelijk, en dat moet gezegd, waren er ook taxichauffeurs die wel eerlijk waren.

Heeft verder niets te maken met oriëntatievermogen of kennis opdoen. Als je met de taxi rijdt zie je veel meer van de stad dan wanneer je de metro pakt.

Ik ben eerder in Turkije geweest en toen was het een hele warme ervaring zonder narigheid.

En Peter heeft zich helemaal geen oor aan laten naaien, want de taxichauffeurs kregen niet wat ze wilden. Zo zielig altijd die typetjes die niks durven en dan vanachter hun sneue computertjes elke kans grijpen om Peter af te zeiken met hun makkelijke oordeeltjes.

op 14 05 2010 at 11:48 schreef Raddraaier:

Voor wie klootzak in het Turks wil zeggen. Serefsiz! (Werkt alleen met een boze blik erbij)

op 14 05 2010 at 12:31 schreef barry:

Nou Peter dat is toch een behoorlijke jij bak. Afgaande op jouw verhaal hou ik mij toch een stuk beter staande in Istanboel.

op 14 05 2010 at 12:44 schreef Raddraaier:

@babs Duits in Istanbul? Volgens mij al sinds de Eerste Wereldoorlog niet meer. Waarom je daarnaast in deze context alles in Marokko behalve de taxichauffeurs door het slijk haalt is me een raadsel.

op 14 05 2010 at 12:54 schreef babs:

Hassnae,

Voor Marokko heb ik graag een cursus ‘met de auto op een normale manier door de douane komen’. Dat zou de helft schelen. Taxi’s viel me inderdaad alles mee in Marokko, al ben ik zeker afgezet. Maar ik vind afgezet worden en dan een tiende van de Amsterdamse prijs betalen helemaal niet erg.

op 14 05 2010 at 13:11 schreef hassnae:

Babs, ik vrees dat die er niet is. Je bent overgeleverd aan de willekeur van de douaniers en de vele parasieten die er rondlopen.

Ik ben sinds ’86 niet meer met de auto gegaan. Toen was het heel erg: je moest de hele auto leeghalen. Niets was te veel moeite voor de door en door corrupte ambtenaren om wat centen af te troggelen. Daar is later een eind aan gemaakt door het strafbaar te stellen, maar als ik jou begrijp, duurt het nog steeds een eeuwgigheid?

Nog te vaak willen douaniers en agenten smeergeld. Niet in de laatste plaats omdat migranten het geld maar al te gewillig geven zodra ze voet in Marokko zetten. Ik heb van huis uit geleerd dat altijd te weigeren en de ambtenaren vooral hun gang te laten gaan als ze mijn spullen willen onderzoeken. Werkt het beste, want ze willen natuurlijk helemaal niet werken. Tot nog toe heb ik nog nooit een cent gegeven.

op 14 05 2010 at 13:16 schreef babs:

Raddraaier,
Misschien dat je het niet weet, maar nogal wat Turken hebben in Duitsland gewerkt of kennen mensen die in Duitsland werken. Ik heb me in elk geval met Duits prima kunnen redden in Istanbul, niet alleen in taxi’s, ook in een minder goed gedeelte van een voetbalstadion. Met welvarende jongeren heb ik met name Engels gesproken.

Ik vergelijk Istanbul met Marokko, omdat ik er (onterecht) vanuit ging dat Peter daar ook wel eens was geweest. Ik vond de mensen in Marokko trouwens over het algemeen bijzonder leuk en aardig, maar ik heb me er wel over verbaasd hoe groot het verschil is in hoe dingen daar gaan en hier. In Istanbul heb ik me veel minder verbaasd en ik was dus verbaasd dat Peter zich in Istanbul wel heeft laten verbazen door de lokale chaufeeurs.

Wat me in Istanbul ‘verbaasde’:
-Het verregaande nationalisme, met overal vlaggen en plaatjes van Ataturk.
-De hoeveelheid militairen of als militair verklede politiemensen.

op 14 05 2010 at 13:22 schreef Peter:

Afgaande op jouw verhaal hou ik mij toch een stuk beter staande in Istanboel.

Ik heb me anders prima gered in Istanbul, Bar. Na die eerste miskleun niet één keer teveel betaald. Ik heb dan wel geen ingebouwde TomTom, zoals jij, maar met een vlotte babbel en een bulldozermentaliteit kom je ook een heel eind.

op 14 05 2010 at 13:39 schreef babs:

Hassnae, bedankt. Ik maakte de fout wel wat te geven. Dat was dom, want toen kwamen ze allemaal proberen. Op de weg terug heb ik bijna zo’n malloot aangereden. Het kostte een paar uur om erin te komen en een paar uur om er weer weg te komen. De ellende is dat je niet precies weet wat er nou van je verwacht wordt. Je haalt op de boot al stempeltjes, maar daarna moet je nog meer stempeltjes. Het ene formulier moet naar kantoortje A en het andere formulier ergens anders heen. Continu lopen er van die half-geuniformeerde dwazen met je mee.

Mijn Marokkaanse vrienden hebben trouwens dubbel problemen. Eerst komen ze hun land van herkomst nauwelijks in en vervolgens komen ze nauwelijks terug. Een iets te succesvolle Marokkaanse kennis, die een iets te mooie auto rijdt moet altijd uitpakken bij terugkomst in Spanje.

op 14 05 2010 at 14:20 schreef Henk:

Die taxichauffeurs maken er een echte ‘doe’-vakantie van.

Maar hoe scheld je nou, in het Turks of in het Duits?

op 14 05 2010 at 14:44 schreef Peter:

In het Engels, wat je had kunnen weten als je goed gelezen had. Ook een beetje Turks, geleerd toen ik bijverdiende in de horeca. Het maakt niet uit in welke taal je scheldt; als je het maar met overtuiging doet. Als het lijdend voorwerp maar weet dat er met jou niet kloten valt.

op 14 05 2010 at 19:33 schreef Benech:

Maar Hassnae: kan jij me even in fonetisch Arabisch uitschrijven: “Meneer de douanier, blijf van mijn tas(sen) af. Ik vertrouw u niet!”? Het vermoedelijk net zo handige zinnetje “Ik geef geen smeergeld aan Marokkaanse douaniers!”, zou ook welkom zijn. Mijn Arabisch is niet zo goed als het eens geweest is.

Peter: herinner me vaag dat Ataturk een speciale band had met Instanbul. Vandaar net wat meer nationalisme daar.

op 14 05 2010 at 19:55 schreef Martijn:

Nooit problemen gehad met Istanboelse taxichauffeurs wat betreft meter of route. Sommige rijden wel als idioten, vooral over de Kennedy weg langs het water. Ze wilden wel altijd over Ajax praten. Voor je het wist was je voor 15 lira op je bestemming.

op 14 05 2010 at 21:49 schreef sloffervos:

Klinkt ook als een goed script voor een korte film!

op 15 05 2010 at 03:21 schreef Marco Knol:

@babs en hassnae
Doet me denken aan reizen met mijn ouders naar het toenmalige oostblok. Kan me herinneren ooit van Polen naar Oost-Duitlsand de grens te passeren waarbij wij tamelijk ongestoord konden doorrijden (want westerse valuta) maar Oost-Duitsers die hun eigen land weer inwilden helemaal binnenste buiten werden gekeerd.

Heeft Aboutaleb trouwens niet ook eens iets soortgeijks gezegd? Niet betalen. Punt.

@Peter
Zijn Turken niet sowieso een tikje nationalistisch? In ieder geval naar NL maatstaven. Ik vind ze bij mij in de buurt nog wel eens irritant luid toeteren in ieder geval.

En qua taxichauffeurs; bij mij in Utrecht rijden ze ook altijd om (wel een paar honderd meter) en willen me voor de deur afzetten. Terwijl ik in een soort van hof woon en het slechts 10 meter lopen is naar de doorgaande weg. Tuig is het. Maar laten we wel wezen; fietsen is toch goedkoper.

Volgende keer vouwfiets mee naar Istanbul? Of zeg ik nu iets geks?

op 15 05 2010 at 08:16 schreef Peter:

Fietsen in Istanbul lijkt mij synoniem voor een wisse dood.

Over het nationalisme in Istanbul heb ik me dus níet verbaasd. Wie de Turken in Nederland een beetje in de gaten houdt, en de berichtgeving in de kranten volgt, bijvoorbeeld rond het onderzoek naar het ongeluk op Schiphol met Turkish Airlines, kan niet anders verwachten dan een blinde liefde voor alles wat Turks is.

op 15 05 2010 at 12:13 schreef Angela:

@ Yezkilim
Dit deel vond ik gewoon weer een pareltje: ‘Vandaag bezochten we het luxe winkelcentrum Kanyon, waar de Ebru Umars hun sushi zitten weg te knagen met tassen van Chanel en Tiffany naast hun tafeltjes.’
Met minder dan 30 woorden een portrait schetsen: ik had meteen het veelzeggende plaatje voor mijn ogen. Dat kan Peter erg goed.
Afijn, jammer dat het bezoek minder was, maar ik ben zo vaak genaaid door taxi chaffeurs (in bijvoorbeeld Dubai, Napels, Amsterdam, Haarlem, Atene, Moscouw, Parijs, eigenlijk minimaal 1x per stad!) dat ik het overal nu zie aankomen en verbaas me juist als het niet gebeurt!

op 16 05 2010 at 10:23 schreef Jose Christ:

Ik sta stomverbaasd.
Ik raad iedereen eens aan om in China met de taxi te gaan, een walhalla voor de reiziger, eerlijk, schoon, vriendelijk en veilig. Deze ervaringen heb ik meermaals meegemaakt in Peking en Shanghai. Het kan dus wel .

op 16 05 2010 at 12:02 schreef hassnae:

Babs, nooit meer geven, dus. Ze hebben een prima salaris en hebben er geen recht op. Ze zijn echt erg.

Benech, het hele idee is dat je geld niet ter sprake brengt. Sommigen zijn zo brutaal om er direct naar te vragen. Gewoon duidelijk maken dat er bj jou niks te halen valt. Niet weifelen, gewoon niet je portemonnee trekken, geen ingang bieden.

op 16 05 2010 at 15:35 schreef gerard:

tja, ….

op 17 05 2010 at 23:39 schreef leo schmit:

Simpel, vertel de chauffeur waar je vandaan komt: Holland (niet Nederland), dan Amsterdam, dan als het klikt, Ajax, dan even kijken hoe oud de taxi chauffeur is en je kiest uit: Kroeyff, Nisteroey, of Robin Persi. Toegegeven we hebben nog veel meer namen, dan knik je gewoon, sommige taxi chauffeurs kennen het Nederlandse voetbal beter dan jij of ik.

Ik reis veel en ik betaal nooit teveel en hoef nooit te schelden. Ik geef alle taxi-chauffeurs een fooi. Zij zijn mijn beste vrienden. Ik ben in DeHaag zelf taxi-chauffeur geweest aan het Spui,ik kreeg altijd de studentebakbak, dat was geen makkie.

Maar Peter heeft wel een punt. Toeristen worden genaaid omdat ze de weg niet weten. Dat is zeer irritant maar vermijdbaar door te doen alsof je de weg wel weet, plus Kroeyff en je bent er. Huiswerk….

op 25 05 2010 at 00:38 schreef Ion Susai:

Heb je dit werkelijk allemaal gezegd Peter (zo ja, respect!), of had je het achteraf bezien WILLEN zeggen?

Want de eerste vraag die bij mij opkomt is in welke taal je dit allemaal zou kunnen zeggen. Het lijkt me al heel wat om er dergelijke beledigingen in het Engels uit te gooien, laat staan in het Turks.

op 25 05 2010 at 07:44 schreef Peter:

Alles in mijn verhaal is honderd procent waar. Ik heb in het Engels gescholden, en zoals ik hierboven al opmerkte, het maakt niet zoveel uit in welke taal je je woede koelt, als je het maar meent.

Mijn zoon is net terug van een schoolexcursie. Zelf was hij naar Dublin, één van zijn vrienden was in Istanbul. Die kreeg het aan de stok met een taxichauffeur die hem zijn 15 euro wisselgeld niet wilde teruggeven.

Ik zeg het nog eens: de taxichauffeurs van Istanbul zijn het meest gewetenloze schorem ter wereld.