Israëlisch geweld tegen Palestijnen veroorzaakt antisemitisme
Jan Tervoort
Illustratie: Anders Zorn
Zodra het Israëlisch-Palestijns conflict weer oplaait in de media, luidt de Israël-lobby in Nederland steevast altijd als eerste de noodklok over de toename van antisemitische incidenten in Nederland. Daarmee legt de Israël-lobby dus een duidelijk oorzakelijk verband tussen het gedrag van de staat Israël en het toenemen van antisemitisme in Nederland. Dat doet de Israël-lobby altijd om twee redenen.
Ten eerste: omdat echt antisemitisme ook daadwerkelijk toeneemt wanneer Israël het Palestijnse volk dat zij al 53 jaar militair bezet, met geweld denkt te moeten knechten. Wanneer – zoals de lobby Israël zelf altijd omschrijft – ‘de Joodse staat’ bijvoorbeeld besluit om met veel geweld en traangas een islamitisch heiligdom, de Al-Aqsa moskee in Oost-Jerusalem, binnen te vallen, dan kan dat antisemitisme veroorzaken bij moslims over de hele wereld en dus ook in Nederland. Dat is te betreuren en zou niet mogen, maar moslims zijn net mensen. Als die in hun verontwaardiging het onderscheid niet maken tussen Israël, de zelfverklaarde Joodse staat, en Joden als bevolkingsgroep of individuen in Nederland, dan is dat antisemitisme. Dat dient ten alle tijden bestreden te worden en het is dus goed dat de Israël-lobby dit causaal verband legt en aan de bel trekt.
Geframed als antisemitisme
De tweede reden waarom de Israël-lobby direct aan de bel trekt over de toename van antisemitisme in Nederland bij het oplaaiende Israëlisch-Palestijns conflict is omdat ‘antisemitisme’ de eerste verdedigingslinie van de Israël-lobby is ten behoeve van ‘de Joodse staat’. Terechte kritiek op de staat Israël of steun aan de Palestijnse zaak dient zoveel mogelijk als antisemitisme geframed te worden om een rationeel debat over de daden en het gedrag van de staat Israël onmogelijk te maken. En omdat daadwerkelijk antisemitisme ook echt toeneemt in tijden van oplaaiend geweld tussen Israël en de Palestijnen, is het een opportuun moment om critici van Israël en dus vijanden van de Israël-lobby op dat moment op een hoop te gooien met de echte antisemieten. Zo werd oud- GroenLinks kamerlid Tofik Dibi bijvoorbeeld in een goed georganiseerde campagne als ‘antisemiet’ belasterd tijdens het laatste conflict.
Dan ontstaat dus het rare fenomeen dat in tijden van een Israëlisch conflict er volgens de Israël-lobby ook niet genoeg vermeend antisemitisme kan zijn in Nederland bovenop het daadwerkelijke en te betreuren antisemitisme dat het conflict veroorzaakt. Een pro-Palestijnse slogan op een spandoek aan een gevel in Amsterdam wordt dan volgens de Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding Eddo Verdoner een bedreiging voor Amsterdamse Joden. Volgens Frits Barend riep de Rijksacademie waar het spandoek aan de gevel hing impliciet op tot ‘de uitroeiing van de Joden’. Een oud filmpje van een antisemitisch incident in Rusland uit 2017 werd door CJO-voorzitter Ronny Naftaniel en CIDI-voorzitter Ron Eisenman valselijk gerecycled om aan te tonen dat het meest walgelijke antisemitisme in Europa uit het laatste Israëlische conflict met Gaza voortkomt. Esther Voet van het Nieuw Israëlitisch Weekblad deed een tranentrekkend interview met drie anonieme Joodse moeders over hoe Joodse scholieren het in Nederland weer zwaar te verduren kregen tijdens de laatste confrontatie tussen Israël en ‘Gaza’.
Critici van de staat Israël
Maar nu komt het. Ondanks dat het de Israël-lobby is die dus altijd luidruchtig de noodklok luidt over groeiend antisemitisme in Nederland of in andere landen met een Joodse diaspora, wanneer het Israëlisch-Palestijns conflict periodiek oplaait in de media, en dus het verband legt tussen het gedrag van de staat Israël en groeiend antisemitisme, is het tegelijkertijd verboden om datzelfde verband te leggen voor critici van de staat Israël. Want dan is het namelijk, u raadt het al, ‘antisemitisme’. Toen de directeur van Human Rights Watch, Ken Roth, vorige week een artikel in de Israëlische krant Haaretz tweette over het recordaantal antisemitische incidenten in het Verenigd Koninkrijk tijdens het Israëlisch-Palestijns conflict in de afgelopen mei, kreeg hij de hele internationale Israël-lobby over zich heen. Roth schreef als commentaar bij het stuk op Twitter:
Antisemitism is always wrong and it long preceded the creation of Israel, but the surge in UK antisemitism during the recent Gaza conflict gives the lie to those who pretend that the Israeli governments conduct doesn’t affect antisemitism.
Zelfs de Nederlandse Nationaal Coordinator Antisemitismebestrijding Eddo Verdoner voelde zich genoodzaakt op Twitter te reageren op Roths ‘kwalijke’ en ‘gevaarlijke’ tweet. Hij schreef:
Ken Roth, de directeur van Human Rights Watch, maakt hier een gevaarlijk statement. Hij impliceert dat antisemitisme wordt veroorzaakt door het handelen van Israël. Daarmee voedt hij het idee dat het ‘hun eigen schuld is’. Bij geen enkele andere minderheid doet hij hetzelfde.
Na wekenlang door de Israël-lobby doodgegooid te zijn met echt en vermeend antisemitisme naar aanleiding van Israëls conflict met Gaza, mag de directeur van HRW niet hetzelfde verband leggen. Je mag niet impliceren dat ‘antisemitisme wordt veroorzaakt door het handelen van Israël’. Waarom niet? Omdat men anders het idee voedt dat het ‘hun eigen schuld is’. Met ‘hun’ (een persoonlijk voornaamwoord, verwijzend naar een groep personen) bedoelt Eddo Verdoner hier duidelijk niet ‘Israël’ maar ‘Joden’.
Antisemitische denkwijze
Maar Roth heeft het helemaal niet over ‘Joden’, maar over ‘het gedrag van Israëlische regeringen’. Verdoner maakt zich hier dus schuldig aan hetzelfde antisemitisme als de hierboven vermelde fictieve moslim dia na de gewelddadige Israëlische inval in de Al Aqsa moskee in zijn verontwaardiging niet meer het onderscheid maakt tussen de staat Israël, de Joodse staat, en Joden als bevolkingsgroep.
Verdoner gebruikt hier deze antisemitische denkwijze om de directeur van HRW als antisemiet te framen. ‘Joden de schuld geven van antisemitisme’ is immers ook antisemitisme. Verder bedient Verdoner zich ook van het whataboutism dat deel uitmaakt van het vaste repertoire van de Israël-lobby. Roth doet dit volgens hem bij geen enkele andere minderheid. Dit verraadt Verdoners kwade bedoelingen. Hij weet namelijk helemaal niet of Roth een verband legt tussen discriminatie van andere minderheden en hun land van herkomst (zou Verdoner alle uitspraken of stukken van Roth ooit over bijvoorbeeld China of de Islamitische Staat bekeken hebben?). Bovendien heeft Roth het niet over ‘Joden’ maar de staat Israël.
Dit kwaadaardige gedrag van de door de Nederlandse overheid aangestelde Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding lijkt mij aanleiding tot ontslag op staande voet. En bovendien, hoe kan Verdoner in Nederland antisemitisme bestrijden wanneer hij zelf niet het onderscheid kan maken tussen Israël, een staat, en Joden, een bevolkingsgroep?
Publiek debat
Ja, de daden van de staat Israël veroorzaken antisemitisme in Nederland. En ja, het is de Israël-lobby in Nederland die dit oorzakelijk verband er keer op keer inhamert en ook onterecht uitvergroot in het publieke debat wanneer Israëls ‘conflict’ met de Palestijnen weer eens tijdelijk het nieuws beheerst. Voor haar is de staat Israël, net als voor antisemieten, gelijk aan ‘het Joodse volk’. Maar dat is antisemitisme! Snapt u het nog?
Hoe dan ook, Israël treft geen blaam en Ben & Jerry’s is een antisemitisch bedrijf dat geboycot moet worden.
Jan Tervoort is een tamelijk bekende stadsgids voor toeristen in Amsterdam, gelauwerd vanwege zijn historische kennis. Hij is ook een zeer actief criticus van het Israëlische Palestijnenbeleid. Eerder dit jaar was hij zelf mikpunt van een mediahetze door de Israëllobby, waarna hij zijn vaste column op de site The Rights Forum kwijtraakte.
Jan Tervoort, 02.08.2021 @ 08:21
RSS