Homoseksualiteit hoort ook bij de islam
Sahand Sahebdivani
Illustratie: Bernard Villemot
Een aantal jaar geleden was ik getuige van een fascinerend tafereel. Een Iraanse homoseksuele vriend van mij, een ex-moslim die zich had bekeerd tot het christendom, probeerde een andere vriend ervan te overtuigen dat het christendom vriendelijker was voor homoseksuelen dan de islam.
De vriend, ook homo, had dezelfde reis gemaakt, maar dan in omgekeerde richting. Hij was een Amerikaan die in een streng-christelijke familie was opgegroeid maar zich had laten bekeren tot de islam vanwege de milde houding die deze religie volgens hem had jegens zijn seksualiteit. Beide hadden goede redenen om de religie van hun geboorte aan te vallen en hun aangenomen religie te verdedigen.
Negatieve bijsmaak
Nu naar vandaag. Al meer dan 26 miljoen Facebook-gebruikers hebben regenboogkleuren aan hun profielfoto toegevoegd om te vieren dat het homohuwelijk in Amerika is gelegaliseerd. We zitten ook in het midden van de Ramadan en er verschijnen bijzondere discussies op de virtuele muren.
Eén zo’n discussie begon toen een islamitische vriend de argumenten plaatste van het Amerikaanse Hooggerechtshof om het homohuwelijk te legaliseren. Sommige commentatoren juichten om de beslissing. Anderen schreven dat, hoewel moslims blij moeten zijn in een samenleving te leven die de rechten van alle gemeenschappen garandeert (daar heb je als minderheid zelf ook profijt van), het te ver gaat om de legalisering van het homohuwelijk te vieren.
Oppervlakkig gezien lijkt dat laatste een zeer ontwikkelde mening die openstaat voor de ander. Toch zijn er een aantal punten waar we even de hoofden over moeten breken. In Nederland was onze befaamde tolerantie de gewaardeerde basis van de multiculturele samenleving. Tot kinderen van allochtone ouders er achter kwamen dat enkel getolereerd worden niet hetzelfde is als als volwaardig en gewaardeerd lid van de samenleving gezien worden. Het is dan ook niet gek dat het woord ’tolerantie’ in de spreektaal steeds vaker een negatieve bijsmaak heeft.
Jonge moslima
Belangrijker nog is het om stil te staan bij het feit dat de moslimgemeenschap (of willekeurig welke religieuze groep) niet losstaat van de LHBT-gemeenschap. Als tussen de vijf en de tien procent van de samenleving lesbisch, homosexueel, bi- of transsexueel is, dan zijn er geen religies die daar vrij van zijn.
De Iraanse man die ik noemde, was de zoon van een imam, maar ook de enige gelovige tussen seculiere broers. ’s Nachts bad hij tot god om hem te genezen van zijn “aandoening”, omdat hij wist dat het nooit geaccepteerd kon worden in zijn geloof. Uiteindelijk zag hij geen andere weg dan als laatste broer ook maar uit de religie te stappen. Een keuze die hij wellicht niet had gemaakt als hij was geaccepteerd als een belangrijk en gewaardeerd lid van zijn gemeenschap.
Het is niet zo absurd om te denken dat de Islamitische gemeenschappen homoseksualiteit volledig zouden kunnen accepteren. Vraag een moderne moslim wat de basis van zijn of haar religie is en het antwoord is negen van de tien keer vrede of liefde. Zo worden verzen die gaan over slavernij, het leven onder ongelovigen of de positie van de vrouw gepresenteerd als relevant voor het tijdperk van de openbaring. Of simpelweg verkeerd geinterpreteerd door achterlijke en patriarchale theologen. Ik moet nog steeds de jonge moslima ontmoeten die studeert in Amsterdam, Londen of Teheran en die daadwerkelijk denkt dat in een rechtbank haar getuigenis de helft waard is van die van een man. Afgezien van extremisten is er niemand die haar om die mening als een afvallige ziet.
Lesbische gelovigen
Nu wordt er al hard gewerkt aan die homo-acceptatie binnen islam. Een kleine maar groeiende groep tekstgeleerden beargumenteert dat het veroordelen van homoseksualiteit op een misverstand berust. De Abrahamistische religies delen alledrie het verhaal van de vernietiging van de stad Sodom. De inwoners zijn volgens de overlevering zo zondig dat ze zich zelfs willen vergrijpen aan de engelen die de laatste onschuldige zielen uit de stad willen halen. Volgens de tekstgeleerden heeft Sodomie niets te maken met wat wij vandaag de dag als homoseksualiteit zien, maar met groepsverkrachtingen, pedofilie en het mishandelen van vreemdelingen die hun heil zoeken in je stad.
Deze argumentatie heeft niet alleen maar de deuren van synagogen en kerken geopend voor homoseksuele en lesbische gelovigen, priesters en rabbijnen, ook zijn er steeds meer gelovige homoseksuele moslims en zelfs imams. Voorbeelden zijn de Zuid Afrikaanse Muhsin Hendricks en de Franse Ludovic Mohamed Zahed.
Liefde en vrede
En waarom niet? Als er feministische islamitische bewegingen kunnen bestaan, dan zeker ook islamitische homogroepen. De islamitische wereld is divers en vol met verrassingen, met bijvoorbeeld Iraanse Ayatollahs die wetten schrijven waarin de strengste straffen staan voor homoseksualiteit, maar die operaties voor transseksuelen toestaan en zelfs deels door de staat laten betalen.
Ik heb niet de illusie dat homo-acceptatie morgen al een feit is. Toch zou deze acceptatie de levens van ruim honderd miljoen LHBT-individuen significant verbeteren. Een nobel doel, niet waar, als we het hebben over liefde en vrede? Misschien iets om over na te denken tijdens deze maand van spirituele contemplatie.
Sahand Sahebdivani is een getogen Amsterdammer maar geboren in Teheran. Hij is de oprichter van verhalenvertelpodium Mezrab. In 2014 werd hij uitgeroepen tot verteller van het jaar.
Gastschrijver, 06.07.2015 @ 08:28
7 Reacties
op 06 07 2015 at 09:37 schreef SIGILIX:
Kleine opmerking: ‘Een keuze die hij wellicht niet had gemaakt als hij was geaccepteerd als een belangrijk en gewaardeerd lid van zijn gemeenschap.’ Je hoopt begrijp ik op een verandering in de gemeenschap die het individu zal insluiten, om zo beiden te behouden.
Maar hij IS al de gemeenschap. Emancipatie – of geestelijk groei zo je wilt – is niet (slechts) jezelf afscheiden van de groep, het is de zwaartekracht naar je toe halen.
Dus dat aanhangers van een religie wat opener staan tegenover de vreemde eend is maar een deel, doorslaggevender is de beslissing van het individu om zelf de realiteit vorm te geven. Ik ben homo én Moslim als ik dat wíl. De ‘ware’ Islam is mijn Islam. Uiteindelijk zullen de voorwaarden (l’enfer des autres) van religies, sportverenigingen of familieleden minder gaan tellen voor je persoonlijke eigenwaarde, al blijven we altijd ergens in gevangen weet ik, dat is inherent aan mens zijn.
op 06 07 2015 at 16:15 schreef Mario:
Ludovic Mohamed Zahed is zeker een persoon die iedereen minstens eenmalig in een zoekmachine naar keuze zou moeten plaatsen.
/heteroooh, enzo.
op 06 07 2015 at 19:12 schreef Remco:
Ik was vorig jaar bij een activiteit van de Stichting Maruf, een kleine club islamitische LHBT’ers. Dus ja, iig in Nederland kunnen dergelijke clubs ontstaan. Hoe open ze daar tegenover staan in Iran, weet ik niet, maar ik heb wel een vermoeden. En da’s jammer. Maruf is een leuke club en ze waren blij om een keer een katholiek in hun midden te hebben. ;)
Wat tolerantie betreft: is altijd een beetje ‘zoeken’. De huidige aversie tegen die term deel ik niet. Je moet het kind niet met het badwater weggooien, zeg maar. Tolerantie an sich, het accepteren van elkaars grillen in een multicultureel land, is een prima concept. De uitvoering rammelt, ja. Maar veel mensen zeggen tegen mij: ik vind je een prima kerel, maar dat geloof van jou… Zo zijn er ook katholieken die menen dat homo’s prima mensen zijn, maar dat samenwonen/ trouwen…
De katholieke kerk heeft nog een lange weg te gaan. Maar die weg gaat via acceptatie van homo’s als volwaardige broeders/ zusters in het geloof, niet via aanpassing van de leer. Zo sta ik er althans in.
op 06 07 2015 at 22:25 schreef Floris Schreve:
Er is trouwens ook nog de Stichting Secret Garden, die overigens een beetje meer in de luwte opereert (sterk gericht op homoseksuele vluchtelingen uit de islamitische wereld). Zij doen zeker goed en belangrijk werk. Zeker bekend bij Sahand en zeker bekend bij een van de personen die hij hierboven beschrijft (volgens mij een hele goede bekende)
Tot een paar jaar terug bestond er in Amsterdam ook nog de Habibi Ana, in de Korte Leidse Dwarsstraat. zo’n beetje de enige ‘Arabische homokroeg’, die zich openlijk zo noemde, gerund door een Egyptische en een Turkse jongen. Eeuwig zonde (en schandelijk) dat de gemeente hiervoor de vergunning heeft ingetrokken. Dus ook aan de homo-emancipatie in islamitische kring wordt gewerkt, soms onder onze neus, zij het niet altijd in het volle zicht.
op 06 07 2015 at 23:44 schreef vander f:
Veel mensen interpreteren het begrip ’tolerantie’ mogenlijk verkeerd.
Alsof iets tolereren betekent dat je iets minzaam glimlachend accepteerd, alsof het betekent dat je ruimhartig bent of zo, liefdevol en gevoelig.
Terwijl tolereren totaal verstandelijk is en juist het in toom houden van je diepste gevoelens betekent, dat je iets wat je eigenlijk in eerste instantie verafschuwt besluit te verdragen in een sociale context.
Vanuit het besef dat wederkerige tolerante een veel bredere (en veiliger!) maatschappij oplevert waarin individuen kunnen gedijen tot eer en meerdere glorie van het sociale geheel.
Dus die ‘huidige aversie tegen die term’ lijkt me vaak meer het niet werkelijk begrijpen van die term.
Het gaat volgens mij niet zozeer om het accepteren van ‘het andere’ maar meer om zelfcontrôle, het accepteren dat je zelf iets wat je verafschuwt toch kunt verdragen en in zekere zin dus leert respecteren.
Tolerantie gaat juist over je eigen aversie, hoe die aversie te verdragen en de ruimte/het bestaan van ‘die ander’ trachten te respecteren
op 07 07 2015 at 12:05 schreef Thomas E:
Als mensen nou eens gewoon willen accepteren dat een andere seksuele geaardheid of transgenderbeleving aangeboren is (al dan niet erfelijk), dan hoeft niemand enige gelijke rechten meer te betwisten. Mensen met een hazenlip of met gilles de la tourette mogen ook trouwen en hand-in-hand lopen.
op 07 07 2015 at 22:46 schreef dewanand:
mauw, mauw namastiaauw Shri Sahand Sahebdivani,
Interessant betoog, maar definieer de uiterste grenzen eens abstracter, mathematisher tussen:
1. Geloof X in Collectief A of B
2. Seks, ja wat is seks en wat niet??
3. Biologische functie om zwakkere, impotente mannetjes maar seksueel keihard weg te selecteren, door hen te transformeren tot steriele, impotente homo mannetjes en zo de kans te vergroten dat de sterkste mannetjes de meeste vruchtbare wijfjes uitnaaien en bevruchten.
4. Grens: biologische vs religieuze???
moeilijke zaak,
succes
dewa aapje en
wieroe homo koelie katje
ps
een hindoe homo (bottom) sletje die ik goed ken ging naar pakistan jaartje en vertelt mij nu dat het een homo paradijs is, overal werd hij heerlijk genomen door vrome moslimmannen in alle standjes uit koran. Zijn boek verschijnt binnen een maand in ned over zijn hele homo sletterig leventje met veel moslim mannen in sauna’s, bosjes ed, 2000 in totaal die hem anaal beminden. Hij zegt dat islam een superieur homo geloof is als ervarings deskundige.
RSS