Hoi An

24 Reacties

op 14 07 2011 at 20:58 schreef You On A Gin:

Het is hier inderdaad geen vriendelijk weer. Het hoost niet alleen, maar waait ook flink – zelfs al mensen onder een omgelazerde boom gekomen. Dus dat heb je goed gezien.

Vietnamese vrouwen (…) hebben bijna allemaal prachtige, appelvormige borsten. Ze kleden zich afschuwelijk (…) maar ze besteden veel zorg aan hun teennagels. Ja, ik let echt overal op.

Zo blijkt. Maar nu ben ík met name pas echt groen van jaloezie. Wanneer mevrouw Gin had gemerkt dat ik uitgebreid op zulke dingen let, was de enige voordelige consequentie geweest dat ik eindelijk een poging zou kunnen wagen aan het prima te berde brengen van “Der Hölle Rache kocht in meinem Herzen”. Qua toonhoogte, dus.

Die foto met “goedkoper dan in de HEMA” vind ik echt ontzettend grappig, weet ook niet waarom. Gewoon droog. :-)

op 14 07 2011 at 21:36 schreef diadorim:

Prettige vakantie.

op 14 07 2011 at 22:28 schreef Marco Meijer:

Gaaf om te lezen, fijn dat jullie het naar je zin hebben daar ! Ik kijk uit naar je volgende verslag.

op 14 07 2011 at 22:36 schreef rena:

Heerlijk en humoristisch! ;) Genieten maar Maar niet meer Hassnae met de flits fotograferen joh!

op 15 07 2011 at 00:38 schreef rena:

btw..Ik ben dol op verse koriander. Het gekke is, je hebt absolute koriander haters en absolute liefhebbers. Er schijnt weinig tussenin te zitten. ;)
Basilicum in oosters eten is ook zo heerlijk.

op 15 07 2011 at 06:53 schreef Frans Weerts:

Good morning Vietnam!

“Voor Frans Weerts: de loempia’s hier hebben niets, maar dan ook niets te maken met de Vietnamese loempia’s op Nederlandse markten en in Nederlandse snackbars.”

Het water loopt mij in de mond. Vertel! Graag een nauwkeurige beschrijving van wat jullie smaakpapillen aan fraais voor hun kiezen kregen. Ik ben zo onderhand stikjaloers!

op 15 07 2011 at 10:27 schreef Peter:

Frans, het toverwoord is hier krokant. En het andere toverwoord is aromatisch. Er zitten identificeerbare stukken garnaal of vlees in, beetgare stukjes groenten en koriander, basilicum of mint. In de olie als die zi heet is dat de boel meteen dichtschroeit, zodat er geen olie wordt opgenomen en je dus een soort vette spons in je bakkes stopt.

Helemaal niet zo ingewikkeld, je moet die dingen gewoon met liefde en aandacht maken.

op 15 07 2011 at 10:42 schreef Michiel:

Aan de andere kant van de rivier zit een mooi restaurant (Lighthouse) dat wordt gerund door een Nederland met z’n Vietnamese vrouw. In januari heb ik daar erg lekker gelunched, voor ’s avonds moet je reserveren…

Veel plezier en huur een scootertje als je het minder toeristische Vietnam wil zien!

op 15 07 2011 at 11:37 schreef Charles de Gaulle:

Zo te horen is het alles wat jullie verwacht hadden van Vietnam.Bij deze dus veel plezier gewenst.
Toevallig heb ik nadat ik van jullie reis gelezen had eens wat op internet rondgekeken naar site’s die wat vertellen over Vietnam en ik kan niet anders zeggen dat het mij verbaasde.Zeker qua eten aangezien ik verwachtte dat het net zo heet als Thais eten zou zijn.
Trouwens ook een mooi stuk gelezen dat eigenlijk vertelde dat Vietnam de grote uitzondering is vwb. het communisme, omdat de manier die zij gevonden hebben om daar uitvoering aan te geven wél lijkt te werken.(in tegenstelling van het Oost-blok en Cuba).Dat op zich is al een prestatie van formaat.
Ben nieuwsgierig geworden wat jullie er nog meer over kunnen schrijven.

op 15 07 2011 at 12:54 schreef Rene:

Potverdorie,

de Breedveldjes gaan naar de tropen en prompt komt de moesson naar nederland.

pfff…..

op 15 07 2011 at 14:23 schreef Jona:

Heb het goed!

op 15 07 2011 at 15:17 schreef yurp:

Een restaurant dat Morning Glory heet? Daar zullen wat Engelse toeristen vast om moeten grinniken. Een Morning Glory is een ODOL in het Engels ;)

op 15 07 2011 at 17:51 schreef Strotgrondel:

@ yurp
Een Morning Glory-hole makes the ODOL whole, of zoiets.

Het moderne communisme is een verkapte vorm van kapitalisme trouwens; met dien verstande dat mensen daar nog veel meer uitgeknepen worden.

op 15 07 2011 at 18:25 schreef Hans Langbroek:

Wederom een leeswaardig stuk reisverslag! Het is interessant.

op 15 07 2011 at 20:35 schreef Chantal:

Leuk om te lezen. Wordt wat afgeslacht daar, brrr

op 15 07 2011 at 20:38 schreef Chantal:

“Potverdorie,

de Breedveldjes gaan naar de tropen en prompt komt de moesson naar nederland.

pfff…..”

Dikke wind achtergelaten, denk ik

op 16 07 2011 at 03:49 schreef Mas Rob:

@ Yurp
Morning Glory is ook de Engelse naam van een groente die ik ken onder de naam kangkung.

op 16 07 2011 at 06:09 schreef Peter:

Klopt, en daar dankt het restaurant dan ook zijn naam aan.

op 16 07 2011 at 10:23 schreef Karin:

Vietman is cool. Geniet ervan. En van het geweldige eten.
De tip van de scooter is helemaal goed, heb ik ook gedaan. Super.

op 16 07 2011 at 13:35 schreef Sip:

Een jaar of 5 geleden was ik er ook, waarvan onderstaand een verslagje;

Dag allemaal,
Het is nu woensdag 7 december denk ik.
Ik zat enkele dagen in Da Nang, dat halverwege noord/zuid Vietnam ligt, bijna 1000 km ten noorden van Saigon. Da Nang ligt weer een kleine 100 km ten zuiden van de vroegere grens tussen Noord- en Zuid-Vietnam, waar na de tweede wereldoorlog Vietnam werd verdeeld tussen de invloedssfeer van China en het zogenaamde vrije westen. Ik denk niet, dat aan de Vietnamezen veel gevraagd is, want de aanvankelijk beloofde verkiezingen zijn toendertijd niet van de grond gekomen en naderhand is er flink oorlog gevoerd tussen de diverse belanghebbenden.
Da Nang ligt tegen de Zuid-Chinesche Zee en heeft een uitgestrekt strand met een brede, soms 8-baans boulevard, waar je soms wel 4 motorfietsjes tegelijk zag. Er staan enkele grote hotels en verder is er helemaal niks te zien aan het strand. Ongetwijfeld wordt dit mettertijd ook volgebouwd, maar of het er dan beter op wordt, valt nog te bezien. Ook het veelgeprezen Chinabeach, waar de Amerikanen tot 1973 hun effe-weer-op-adem-komen-plek hadden, stelt niets voor. De toen bestaande vermaaksindustrie was in 1 klap verdwenen en inmiddels ruim 30 jaar later begint de toeristenindustrie dus weer een beetje op gang te komen.
Zo’n 20 km ten zuiden van Da Nang liggen de Marble Mountains. Een paar gigantische begroeide bulten van marmer, voorzien van de nodige tempels en pagodes, sommige weggewerkt in immense natuurlijke grotten.
Het aan de voet liggende dorp heeft huis aan huis een werkplaats waar marmer wordt verwerkt tot de meest fantastische beelden of een soort winkel, waar de handel moet worden verkocht.
Nog weer zo’n 10 km zuidelijker ligt Hoi An, waar ik nu zit. Dit is zelfs gedeeltelijk bestempeld tot werelderfgoed door de Unesco, vanwege de eeuwenoude houten huizen/pagodes en tempels. Relatief weinig beschadigd in de laatste oorlog is hier veel behouden gebleven en wordt er dus ook weer gerestaureerd. Het is eigenlijk 1 grote souvenirshop, gelegen aan de rivier. Veel van de souvenirs worden hier echter ook echt gemaakt en de werkplaatsen zijn overal te bekijken. Houtsnijwerk, beeldhouwers, schilders, “borduur”schilderijen, noem maar op. En het barst hier van de kleermakers, waar je alle soorten kleding op maat kunt laten maken. Zo is er ook een 500 jaar oude Japanse overdekte brug over een zijriviertje, gebouwd door de vrienden uit Japan, zodat de eerzame burgers van Hoi An er beschutting tegen regen en zon konden vinden (volgens het erin hangende bord). Nu weet ik niet hoeveel burgers Hoi An toendertijd had, maar vandaag de dag moeten ze wel om de beurt, want met 100 man staat het tjokvol. En met die Japanse vrienden hebben ze het in latere jaren nog behoorlijk aan de stok gekregen. Maar de brug bleef behouden.
In Hoi An ook een fiets gehuurd om oa. naar de 5 km verderop gelegen zee te kunnen fietsen. Nou kun je voor 60 cent per dag ook niet teveel verwachten, dus geen versnellingen, geen geveerde vooras, geen bidonhouder, geen bel. Eigenlijk allen maar fiets. De geveerde(!) zadelpen werkte alleen bij op-en afstappen, maar lekker draaien kon het zadel wel tijdens het fietsen, zodat achterom kijken een genot was.
Het mooie strand met palmen en brede (lege) boulevard was als een plaatje. Op een plaatje zie je echter niet de keiharde wind, die hoge golven veroorzaakte. Mooi om even te zien, maar met de wind in de rug weer snel naar Hoi An.
Morgen waarschijnlijk nog naar My So(n?), een schijnbaar erg bekende plek waar eeuwenoude tempels uit het Cham-tijdperk staan. Althans, wat er na zware bombardementen nog van over is.
Hoop, dat ze de rommel een beetje hebben opgeruimd inmiddels. Las ergens, dat er sinds 1975 al zo’n 40.000 doden en gewonden zijn gevallen door achtergebleven munitie van de diverse legers, die hier zoal hebben huisgehouden. Er is oa. een Amerikaanse vrijwilligersorganisatie, die hulp biedt bij het opruimen en herinrichten van de diverse plekken in het land.
Vrijdag ga ik maar weer eens een beetje verder zuidwaarts, want het moet er toch weer van komen, dat ik in Saigon terecht kom. Hier is het overigens rotweer, dus daarvoor hoef ik niet te blijven.
Nou, tot kijk maar weer. Niet zoveel inspiratie. Zal wel door de regen komen.

op 16 07 2011 at 14:03 schreef vander F:

Aah, verse Koriander,
een liefhebber hier!

*verder gewoon stinkjaloers is*

op 16 07 2011 at 14:50 schreef hj:

Voor acht sublieme gerechten, twee alcoholvrije vruchtencocktails, een grote fles mineraalwater en een fles voortreffelijke Cava betaalden we nog geen vijftig euro.

Hehe, ondanks z’n hekel alles wat te kwalificeren valt als ‘Hollandse mentaliteit’, blijft Peter zelf ook onmiskenbaar Nederlands. ;p

Voor Vietnam is dit trouwens toch ook weer niet extreem voordelig?

Klinkt goed verder! Maar wie heeft er in godsnaam ‘goedkoper dan de Hema’ naar het buitenland geëxporteerd? In Jordanië zei een meisje van een jaar of 8 dat sieraden probeerde te sluiten het ook al tegen ons, bijna accentloos..

op 16 07 2011 at 15:17 schreef Eva:

Ik neem aan dat Peter ook even vakantie heeft van het in de gaten houden van wat GeenStijl nu weer allemaal voor halve waarheden uitpoept op de kop van debatterend Nederland.

Daarom doe ik ’t even:

Bert Brussen meent in een brief van de staatsecretaris te lezen dat alleen christenen mogen weigeren homo’s te huwen.

Hij leest verkeerd: de staatssecrataris zegt alleen dat er geen geloven zijn die huwelijken tussen mensen van verschillende rassen verbieden, en dat het dus niet aan de orde is. Hij zegt niets over de exclusiviteit van christenen.

Enkele mensen wijzen hem daar dan ook op, waaronder Erik van Heeswijk van de VPRO. Accepteren dat hij een fout heeft gemaakt is niet Brussens sterke punt, dus hij gooit er nog een jijbak van jewelste tegenaan.

Tot zover niks nieuws.

Dan schijnt het dat Van Heeswijk zich meldt in de comments onder de naam “Tijn Libbert”. Hoe Brussen weet dat het om Van Heeswijk gaat weet ik niet – het IP-adres zal zo op zaterdag wel van een thuisadres komen – maar feit is dat Brussen geen zin heeft in het welafgewogen tegenwoord van Van Heeswijk. Wel de jijbak, niet het tegenwoord.

Van Heeswijk plaatst:
“@Art Vandelay Ultor | 15-07-11 | 21:45

Daar zegt de brief niets over. De ‘zich onverhoopt voordoende dergelijke situatie’ die in de laatste alinea genoemd wordt, duidt op de situatie waarin een ambtenaar met een beroep op gewetensbezwaren zou weigeren een blanke of jood met, respectievelijk, een niet-blanke of niet-jood te trouwen; niet op de situatie dat er een religie zou komen die zulke huwelijken verbiedt.

Belangrijker, en ongetwijfeld waar de VPRO’er en CDA Heerenveen op doelen, is dat de brief helemaal niet uitsluit dat een moslim of jood ook homo’s mag weigeren te trouwen. Ze mogen enkel niet weigeren ANDEREN DAN homo’s te trouwen met een beroep op gewetensbezwaren.”
Tijn Libbert | 15-07-11 | 21:50 | + 19 –

Alleszins redelijk, niet?

Maar wat doet Brussen: die plakt in hetzelfde comment:
“- Edit: je bent gaaf, Van Heeswijk, maar wij zijn nu verder wel klaar. -”

Wat een opgeblazen ego heeft die man ook.

op 18 07 2011 at 14:01 schreef Olav:

Rena, hier een echte korianderhater. Daar kan ik overigens niets aan doen, het schijnt aangeboren te zijn. Eén blaadje koriander in het eten maakt de hele maaltijd voor mij absoluut oneetbaar. Ik word er echt misselijk van. Gemalen korianderzaad, dat wij in Nederland dankzij het Indonesisch verleden kennen als ketoembar, lust ik wel en gebruik ik ook graag in gerechten.