Home » Archief » Hilary Mantel Interview: Imaginary Monkey


[05.04.2010]

Hilary Mantel Interview: Imaginary Monkey

Peter Breedveld

pog10
Illustratie: Willy Pogany

An interesting thing in your autobiography Giving up the Ghost is the monkey that your grandparents said they had, which they didn’t, but the monkey came to exist in your mind anyway. So in a sense it was very real.
“What it is, it’s this ambiguity all the time. Even when I was very little, I knew there was no monkey and there never had been. Part of me could know that, and part of me could still believe in the monkey. And I think you have again a really essential precondition for being a writer: hold two separate and contradictory realities. No line ever means just what it says it means. And the more layers of reality you can hold and entertain for your reader, the better and the more the meanings of what you write proliferate. You’re probably right to move in on the monkey story. I think that’s the essence of it: knowing that it is not so, and yet acting as if it is. And that’s how novels are made.”

And how novels are read.
“Exactly. You invite your reader to enter into that world of pretense with you. For the space in which they’re reading the book. A whole world, which makes sense in it’s own terms. When I went to see the psychics working – you look at the audience and you wonder about each of them; why they are there and what their state is. Where are they on the continuum between scepticism and blind faith. They’re all at different points.”

“But for the time we’re sitting there, maybe two hours, we’ve all decided to believe. And so it seemed to me the space of that session with the psychic was just like the space of that novel. For most people, they were just coming to the room, paid their money, talked with the dead and then they would go off and have a drink. And of course that’s mostly what people do after finishing your novel: they close the book, they’re not touched by it, their lives just go on. Occasionally, you hope, there’s something in your novel that stays with people, that will change reality for them. But you never really know whether you achieve that. But you go along in the perfect faith that you can affect reality and make it better. You want to free people’s imaginations.”

You don’t spare your characters. For instance in A Change of Climate the main protagonists, who are good Christians, are punished harshly, it seems, for their good deeds. The psychic Alison, in Beyond Black, is treated very cruelly by her partner. You seem not to believe in the benefit of doing good deeds. Why is that?
“I suppose it’s the stuff of the novel. When I get up in the morning and do good things and people thank me for it, it’s not a novel. But when I get up in the morning and do good things and get kicked in the face for it, it’s a novel. It’s just the principle of conflict. There are some happy endings. What I try to do is I try not to leave the reader hopeless en miserable. In A Change of Climate I write about people who are focussing on the terrible events that happened twenty years earlier. Their lives are broken, but they won´t admit they’re broken at all. They’ve papered over the cracks. The book drives them into the extreme postion of admitting their own damage. It takes them back into that forbidden territory, makes them think it through it again. But at the very end of the book there’s this note of reconciliation and hope. They will continue trying to be good, although it has brought them no reward. But these are people of genuine faith, they are not going to be knocked off their course. Just as one might, as a humanist, still elect to do good in the world, even though one doesn’t believe in an eternal reward.”

“So I try not to make the endings bleak. I’m content that they should be ambiguous. But I certainly wanted to leave a note of hope A Change of Climate. And in my book Fludd as well, which came before and which is about priests and nuns, and has a happy ending.”

No matter how bleak it gets in your books, it’s also always very funny.
“It’s absurdity, isn’t it. The more serious life becomes the more one becomes conscious of the absurdity of human endeavor bubbling away under the surface. People have often asked me: why the jokes? But I can’t not make these jokes. It’s just the kind of person I am, the way I look at the world. I ought to be able to say something much more incisive about that, provide people with a neat answer, but so much of what happens on the page, grows out of your own personality and I look at life in a blackly comic way.”

“It’s almost a part of the characteristic of the part of the country I grew up in. I wasn’t an oddity when I grew up. My humor was congruent with the people around me. I don’t think I would ever be able to write a book that isn’t funny somewhere. A Change of Climate is pretty well the most serious book I’ve written, the most straight, conventional book, almost a Victorian novel. I found it a great strain, I don’t think I’ll ever be able to write a book like that again. I prefer to admit a bit more wildness into the narrative.”

This is the third part of my big Hilary Mantel interview. The first part of this interview you’ll find here, the second part here. Next time: dead babies.

boeken, English, Peter Breedveld, 05.04.2010 @ 09:55

[Home]
 

4 Reacties

op 06 04 2010 at 07:36 schreef hassnae:

Goh, waar blijven nou al die mensen die altijd zeuren dat je het over iets anders moet hebben en de zelfbenoemde cultuurliefhebbers?

op 06 04 2010 at 09:33 schreef Wampie:

Na deze strenge doch rechtvaardige opmerking van Hassnae durf ik de hoofdredacteur van Frontaal Naakt op deze plek eigenlijk niet te feliciteren met zijn verjaardag. Maar waar zou hij liever gefeliciteerd willen worden dan in het gezelschap van Hassnae en Hilary Mantel?! Dus Peter, van harte! De zon schijnt vandaag speciaal voor jou!

op 06 04 2010 at 09:47 schreef Benech:

Wist niet dat het vandaag was, maar toch, bij dezen alsnog inderdaad: nog vele jaren toegewenst (met Hassnae).

op 06 04 2010 at 09:47 schreef Peter:

Lieve Has, ik heb me er allang bij neergelegd dat er op Frontaal Naakt alleen wordt gereageerd op stukken waarin het over moslims, (ingebeelde) joden, linksmensen en/of Rioolrechts gaat.

Met andere woorden, er wordt vooral gereageerd om lekker een potje te kankeren. Met name de types die klagen dat het hier altijd over dezelfde onderwerpen gaat, blijven oorverdovend stil bij boekbesprekingen en interviews met kunstenaars en dergelijke. Ze zijn zelf in niets anders geïnteresseerd dan het, zoals dat heet, ‘multiculturele drama’.

Toen Hafid hier nog publiceerde, werd er ook alleen gereageerd als-ie uithaalde naar moslims en islamfetisjisten. Ging het over Vondel of Anthony Burgess, dan viel het stil, als je het gezeur van een enkele pedanterik niet meerekent.

Zo is het nou eenmaal. Maar ik plaats deze stukken niet om mijn publiek te behagen. Ik haal er vooral zelf veel bevrediging uit en ik hoop zo een beetje bij te dragen aan de bekendheid van één van mijn favoriete schrijvers onder de vele stille lezers van mijn nederige site.

Wampie, dankjewel, ik hou van je.

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS