Herinneringen
Suna Floret
“Ik kende alleen maar de omgeving waarin ik leefde. Het was 1976, toen ik, samen met mijn moeder en drie broertjes, op dertienjarige leeftijd naar Nederland vloog. Ik had mijn eigen hoofdstad nog nooit gezien, en toen stond ik daar opeens. Op het vliegveld van Amsterdam. Het hele vliegtuig zat vol met vrouwen en kinderen en die stonden bij de koffers allemaal verlegen om zich heen te kijken. De vrouwen duwden onzeker hun jonge zoontjes naar voren en lieten ze voorop lopen.”
“Mijn drie jaar jongere broertje liep de bewegende loopband op alsof hij een stap zette op de Maan. Ik weet nog dat hij op die band stond en naar zijn voeten keek, vol ongeloof. Hij werd verrast door het afstapje, wist niet hoe hij moest afstappen en viel, waardoor een hele groep vrouwen tegen hem opbotste. Vallen en opstaan was het in Nederland, dat merkten we toen al.”
“We gingen met de auto naar de Rietdijk in Charlois, waar we zouden gaan wonen. De eerste dagen hebben we ons rot gezocht in de supermarkten naar Turkse ingrediënten, maar konden niks vinden. We gingen improviseren. Je ooms begonnen al snel met school. Je opa wilde niet dat ik naar school ging, dus in plaats van als dertienjarige, had hij me bij aankomst bij de gemeente opgegeven als zestienjarige. Ik mocht dus je ooms naar school brengen en halen, maar zelf mocht ik het speelplein niet op.”
“Tot mijn zeventiende heb ik, samen met je oma, binnen gezeten. Ik deed niet veel. Ik keek een beetje uit het raam naar de fietsende Nederlanders en riep je oma als ik een Turk zag lopen. Ik keek naar tekenfilms zoals Tom en Jerry, wachtte op de vijftien minuten Turkse televisie, die iedere week werd uitgezonden en doodde mijn hersencellen door verveling. Ik vergat alles wat ik op de basisschool had geleerd. Als ik nu terugdenk, is het zeer triest dat de ontwikkeling van een kind achteruit kan gaan door niets te doen.”
“Op mijn vijftiende ging ik met je oma iedere avond twee uurtjes schoonmaken bij de Belastingdienst. En op mijn zeventiende ging ik fulltime werken. Groenten inpakken. Weer samen met je oma, want alleen ergens naartoe, dat mocht niet. De overige collega’s waren ook alleen maar Turkse vrouwen, dus van het Nederlands kwam opnieuw niet veel terecht. Per week verdiende ik ongeveer 225 gulden. 25 gulden mocht ik houden en de rest ging naar je opa, die het weer uitgaf aan drank.”
Ma hield op met praten. Neuriënd pakte ze het deksel van de pan, om met gesloten ogen de geur van haar gerecht op te nemen. “Ma! En toen??”
“Dat vertel ik je morgen, bij de gevulde paprika’s.”
Suna Floret (27) is journalist. Ze schrijft wat ze ervaart en fotografeert wat ze ziet. Haar weblog is meer dan de moeite waard.
Suna Floret, 10.07.2010 @ 12:05
13 Reacties
op 10 07 2010 at 16:22 schreef Brigit Kooijman:
Mooi maar triest. En schandelijk dat de Nederlandse overheid dit schoolverzuim toeliet. Ik heb vaker gehoord dat in de eerste periode van de gezinshereniging meisjes werden thuis gehouden, oogluikend toegestaan door de autoriteiten.
op 10 07 2010 at 18:14 schreef Tjerk:
Die foto is schattig. Hoewel, wacht eens even… een naakte volwassene die met een naakt kind knuffelt, dat is gewoon kiddieporn.
op 10 07 2010 at 18:56 schreef nescio:
Een treffend verhaal treffend weergegeven! Verbazend hoe Suna met de pen telkens gevoelens en menselijke verhalen zo mooi naar voren kan halen en omvormen tot een prikke(le)nd en tot doorlezen verplichtend verhaal. Mooi, zo mooi. Wachten tot na de paprika’s
op 10 07 2010 at 19:57 schreef Waldo:
Bij de laatste regels ruik je de kruiden, je proeft bijna de paprika. Je voelt de verbazing van de kinderen als ze in Nederland aankomen, de verwachting en de teleurstelling.
Dit vraagt absoluut om meer en ik kijk er alweer naar uit!
@Tjerk als ik mijn naakte dochter knuffel is het dan kiddieporn, zoals je het zo schattig omschrijft? Nee, dat heet liefde.
Ik heb al eens eerder gezegd de foto’s niet volledig passend te vinden bij de verhalen, maar het is de style van Breedveld. Als je er niet tegen kan; niet terugkomen. Als je denkt dat hij (ver) over de schreef gaat; klacht indienen. Geef je weinig kans.
op 10 07 2010 at 20:08 schreef Peter:
Tjerk dolde maar wat.
op 10 07 2010 at 21:32 schreef Tjerk:
“Tjerk als ik mijn naakte dochter knuffel is het dan kiddieporn?”
Welnee, alleen als je het op beeld vastlegt. Anders is het gewoon incest.
op 10 07 2010 at 22:01 schreef Snebbert:
Sneu, zo nog honderden miljoenen meisjes thuis.
op 10 07 2010 at 22:02 schreef Snebbert:
zitten
op 10 07 2010 at 22:14 schreef Josje:
Het is de liefde voor jouw moeder wat mij ontroert. Zo oprecht, zo vreugdevol op een bepaalde manier, zo….. naakt in het puur-zijn. Dank je wel, Suna.
op 11 07 2010 at 02:42 schreef Rena:
Wat zeur je nu,Tjerk, het is een ontzettend leuke vrolijke lieve foto van een moeder met haar dochter! Bah, om daar over te vallen. Je hangt al zo lang rond op deze site.
op 11 07 2010 at 08:59 schreef Tjerk:
Je neemt me veel te serieus, Rena.
op 11 07 2010 at 16:27 schreef dunpealhunter:
[img]http://fyfi.files.wordpress.com/2007/07/must_not_fap.jpg[/img]
op 12 07 2010 at 17:35 schreef matxil:
Mooi en triest stukje.
RSS