Heeft een Spaanse stier meer rechten dan een Palestijn?
Peter Breedveld
Illustratie: Maurice Sendak.
Geronimo was de laatste inheemse Amerikaan die het de Amerikaanse kolonisator echt moeilijk maakte. Een nobele strijder die zijn volk en zijn manier van leven verdedigde, een engel der wrake. Bij leven al een pop-icoon die, nadat hij verslagen en gevangen was, optrad in Wild West shows en door Theodore Roosevelt werd uitgenodigd op diens inauguratie als president. De held in vele films, boeken, ballades en strips, een legende.
Maar hij vocht niet tegen het Amerikaanse leger, dat wisten hij en zijn companen lange tijd steeds te ontvluchten. Hij slachtte kolonisten, boeren en reizigers af, mannen, vrouwen en kinderen. Volgens het boek Geronimo van Robert Utley deed hij dat met ongekende wreedheid, zijn slachtoffers martelend en verminkend.
Geronimo, zoveel bezongen en geprezen, was een terrorist. Een soort Osama Bin Laden, vonden kennelijk ook de Amerikaanse autoriteiten, waaronder Barack Obama, die de operatie om Bin Laden op te sporen en te elimineren de codenaam “Geronimo” gaven.
Massagraven
Wraak was zijn motief. Zijn vrouw, moeder en kinderen waren door Mexicanen op gruwelijke wijze vermoord, samen met hun stamgenoten. De Amerikanen hadden de hele inheemse bevolking van Noord-Amerika gedecimeerd en opgesloten in reservaten. De rücksichtslose wreedheid waarmee de Amerikanen tegen de inheemse bevolking tekeergingen, is welbekend, net als de verdragen die voortdurend door de Amerikanen werden geschonden en de nasleep van die genocide, de culturele genocide, de ontvoering van inheemse kinderen die naar internaten werden gestuurd, waar het hen werd verboden hun eigen taal te spreken, hun identiteit werd uitgewist. Nog steeds worden er massagraven ontdekt van inheemse kinderen bij zulke internaten.
Kennelijk zijn deze omstandigheden verzachtend voor Geronimo’s eigen daden, en die van andere inheemse strijders die kolonisten aanvielen en ook de kinderen niet ontzagen.
Witte mensen vermoorden
Iets dergelijk zie je ook bij Nat Turner, de leider van een slavenopstand in Southampton in de staat Virginia, in 1831. Hij riep op alle witte mensen te vermoorden, zonder aanziens des persoons, arm en rijk, mannen, vrouwen en kinderen. Rond de zestig dodelijke witte slachtoffers vielen er daarbij, afgemaakt met messen, bijlen en knuppels.
Turner wordt nu gezien als een held. Niet raar; het houden en verhandelen van slaven, die werden verminkt, gemarteld, bij hun families weggehaald is ongekend barbaars. Maar toch: die witten kregen hun verdiende loon, maar geldt dat ook voor hun kinderen?
Stierenvechten
Bij tijd en wijle berichten de Nederlandse media over een stier die een Spaanse toreador aan zijn hoorns spietst. Een gruweldood, maar één die het Nederlandse publiek veel genot verschaft, omdat stierenvechten, hier in het land van de varkensflats en de helse slachthuizen, als een ongekende gruwel wordt beschouwd. Die hypocrisie gaat aan zowat iedereen voorbij als gewaardeerde columnisten in kwaliteitsmedia schrijven wat een satanisch genoegen ze hebben beleefd aan de beelden van zo’n gruweldood, en dat het jammer is dat het eigenlijk niet vaker gebeurt dat een stier een toreador te grazen neemt. Dat het gaat om ‘Gerechtigheid in de oneerlijke strijd tussen mens en dier’.
Zelfverdediging
Nu zeg ik niet dat de Israëliërs die op 7 oktober zo beestachtig door Hamas werden vermoord hun verdiende loon kregen. Zoals ik al verschillende keren heb geschreven, heb ook ik er niet van kunnen slapen en wil ik ook dat Hamas wordt uitgeroeid. Maar ik heb ook met ontzetting het nationale leedvermaak om de gruweldood van een stierenvechter gadegeslagen, en ik vind het afslachten van kinderen door Geronimo en Nat Turner ook niet te rechtvaardigen.
Maar is het niet gek dat de daden van Geronimo en Nat Turner wél in de context worden gezien van wat hen is aangedaan, maar die van Palestijnen niet? Is het niet schrijnend dat een stier in de ogen van het publiek meer recht heeft op zelfverdediging dan een Palestijn? Of eigenlijk, dat een stier wel recht heeft op zelfverdediging, maar een Palestijn niet? Dat een stier ‘gerechtigheid in de oneerlijke strijd tussen mens en dier’ is gegund, maar de Palestijnen geen gerechtigheid in de oneerlijke strijd tussen Israëliër en Palestijn?
Hamas is werkelijk kwaadaardig
Een kanttekening: Geronimo en Nat Turner zijn geen Hamas. Hamas terroriseert niet alleen Israëliërs, maar ook zijn eigen bevolking. Hamas martelt en vermoordt politieke tegenstanders, dissidenten, LHBTI’ers en mensen die ervan verdacht worden met Israël samen te werken. Geronimo en Turner deden er alles aan om hun eigen mensen te beschermen.
Woke krant
Een tweede kanttekening: ik las een stuk over de wreedheid van Geronimo in The Guardian, waarin wordt opgemerkt dat Geronimo “opgroeide in een cultuur waarin het aanvallen en vermoorden van niet-Apaches werd toegejuicht.” Pijnlijk dat zelfs een woke krant als The Guardian zoiets schrijft over een man die opgroeide in een tijd waarin de hele westerse wereld – overheid, kerk, intellectuelen, media – het uitroeien en onderwerpen van niet-westerse volken rechtvaardigde met de bijbel en de schedelmeetapparatuur in de hand.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 20.03.2024 @ 08:16
RSS