Hans Knoop, doe aangifte van antisemitisme, als je durft!
Jan Tervoort
Scène uit Bōrei Kaibyō Yashiki (Het Huis van de Spookkat, 1958)
Afgelopen juli kondigde de in België woonachtige Nederlandse journalist Hans Knoop aan aangifte te doen tegen de Belgische schrijver Dimitri Verhulst vanwege een zogenaamde ‘antisemitische’ column in de Belgische krant De Morgen. Na een gesprek tussen Knoop en Verhulst heeft Knoop nu besloten de aangifte in te trekken.
Hoewel ik op het hoogtepunt van de ‘antisemitisme’ affaire rond Dimitri Verhulst al voorspelde dat er helemaal geen strafklacht tegen Verhulst ingediend zou worden door Hans Knoop namens het Belgische Forum der Joodse Organisaties, is het zinvol om de door de Belgische maar vooral Nederlandse Israël-lobby strak georganiseerde mediacampagne tegen de Belgische schrijver en de krant De Morgen nog eens onder de loep te nemen. Want waar heeft alle heisa nu eigenlijk toe gediend, nu de aangekondigde strafklacht is ingetrokken?
Gestolen land
Nu was het op zijn zachtst gezegd geen sterke column van Verhulst. Het was een soort cri de coeur naar aanleiding van een bundel Palestijnse sciencefiction-verhalen, vanuit het gegeven dat Palestijnse schrijvers dit genre zelden hanteren. Palestijnen lijken onder de al 52 jaar durende Israëlische militaire bezetting van de Westoever simpelweg geen toekomst te hebben en zijn daar dus ook niet mee bezig. De column staat duidelijk in de context van de uitzichtloze ‘Israëlische’ onderdrukking van Palestijnen, al verwijst Verhulst in de aanhef van de column op sarcastische wijze naar ‘Gods uitverkoren volk’ onder de titel ‘Er is geen beloofde land. Slechts gestolen land.’
Hans Knoop meent dat Verhulst, door dit zo te schrijven, aangeeft dat hij het hele Joodse volk abject vindt of het hele Joodse volk verantwoordelijk stelt voor de misdaden van de staat Israël, wat inderdaad antisemitisme zou zijn. De inleiding verwijst echter gewoon – weliswaar sarcastisch – naar een in Israël en door sommige joden veel gebruikte legitimatie van de bezetting, die stelt dat de staat Israël, de Israëli’s en joden meer recht hebben op het land dan de Palestijnen. De drogreden die Knoop gebruikt om zijn beschuldiging van antisemitisme te kunnen maken – dat alleen de religieus-nationalistische minderheid deze ‘bijbelse’ legitimatie gebruikt- is gewoon feitelijk onwaar.
Afgelopen april beweerde de seculiere Israëlische ambassadeur bij de VN in de VN-veiligheidsraad nog dat de Bijbel bewijst dat Israël Joods eigendom is – en met ‘Israël’ bedoelt hij als extreemrechts politicus zeker ook de Westoever. Uit een onderzoek van de Israëlische krant Haaretz uit 2018 kwam naar voren dat een meerderheid (56 procent) van de Israëlische bevolking – dus ook niet-religieuze Israëli’s – denkt dat Joden een door God uitverkoren volk zijn. Met daarbij alle territoriale en internationaal rechterlijke privileges van dien, mag men aannemen. Bij politiek rechtse Israëli’s was dit percentage 79 procent!
Lelijke neus
Dat het zionisme gedurende haar hele bestaan de bijbel heeft gebruikt om te ‘bewijzen’ dat Israëli’s en Joden meer recht hebben op het land dan de Palestijnen, en dat de huidige, al 52 jaar durende militaire onderdrukking, maar ook de illegale kolonisatie van de Westoever, hier dus mede uit voortkomt, dat mag je best belachelijk maken als columnist. Dat is geen antisemitisme.
Om de onzinnigheid van de religieuze oorsprong van de hierboven besproken legitimatie nog verder aan te dikken, citeerde Verhulst echter de joodse zanger Serge Gainsbourg. Dat deed hij ongelukkig, want verkeerd. Het citaat van Gainsbourg luidt: ‘Jood zijn is geen godsdienst. Geen enkele godsdienst laat mensen zulke neuzen krijgen’. Verhulst maakte daarvan: ‘Jood zijn is geen godsdienst. Er is geen enkele God die Zijn schepsels zo’n lelijke neus zou geven. Hoewel de strekking en de semantische bedoeling van het citaat dezelfde zijn en dus niet antisemitisch, had Verhulst het over een ‘lelijke neus’.
En dat kwam hem dus duur te staan, omdat Hans Knoop dit gebruikte om hem onterecht van antisemitisme te beschuldigen. Verhulsts hyperbool in de volgende alinea: ‘zodra je over Israël en het lot van de de Palestijnen begint, kijken ze je aan alsof je de Holocaust zelf hebt onderschreven’ werd daarmee vervolgens bewaarheid.
Rabiaat antisemitisme
Want Hans Knoop blies een week na publicatie van de column van Verhulst wel heel hoog van de toren dat hij namens het Belgische Forum Joodse Organisaties aangifte ging doen van ‘rabiaat’ antisemitisme tegen Verhulst. Geen discussie of polemiek, maar direct naar de rechter zodat die kon bepalen waar de ‘piketpaaltjes’ van het juridisch toelaatbare geplaatst moeten worden.
Maar tegelijkertijd was deze (zoals inmiddels gebleken is) grootspraak natuurlijk ook een ‘hondenfluitje’ naar de Belgische en vooral de Nederlandse Israël-lobby een oproep om de bekende Belgische schrijver even goed door de ‘antisemitismemangel’ in de media en sociale media te halen.
De Nederlandse zusterorganisatie van FJO, het Centraal Joods Overleg, sprak bij monde van haar voorman Ronny Naftaniël luidkeels direct publieke steun uit voor de aangifte tegen Verhulst. De vorige club van Israël-lobbyist Naftaniël, het Centrum Documentatie en Informatie Israël (CIDI) trok ook gelijk alles uit de kast. Maar wel ‘achter de schermen’ zoals CIDI-directeur Hanna Luden schreef in een e-mail over de kwestie, die naar het complete adressenbestand van het CIDI werd gestuurd. Ondertussen waren er vanuit de lobby al verschillende stukken in de media verschenen die Verhulst onomwonden als ‘antisemiet’ frameden en hem belasterden. Er werd achter de schermen gepoogd om het NRC ervan te weerhouden een interview te publiceren met ‘de antisemiet’ Verhulst. En natuurlijk ging de (extreem rechtse) achterban van de Israël-lobby op sociale media compleet los op Verhulst.
Vuurtje opstoken
De krant De Morgen, die de column van Verhulst gepubliceerd had, de hoofdredacteur van de krant Bart Eeckhout en Dimitri Verhulst zelf kregen een internationaal bombardement van e-mails te verduren, van haatmails tot doodsbedreigingen aan het adres van Dimitri Verhulst. Vast onderdeel van een media-hetze door de Israël-lobby is dat het slachtoffer niet alleen in eigen land door de mangel moet als ‘antisemiet’, maar ook in de internationale pers en uiteraard in Israël. Verhulst bevindt zich hiermee in goede gezelschap van onder andere minister Sigrid Kaag, oud-premier Dries van Agt, ondergetekende, maar ook een onschuldig vliegerproject in Vlissingen ging hem voor.
Voor de Nederlandse Israël-lobby wordt de internationale component van de media-hetze steevast verzorgd door ex-CIDI-medewerker Cnaan Lipshitz, die tegenwoordig voor het joodse persagentschap JTA schrijft. De artikelen van Lipshitz gaan dan niet zelden gebukt onder verdraaiingen, frames en soms complete verzinsels of leugens om het vuurtje op te stoken. En zo komt de Belgische schrijver Dimitri Verhulst dan in vrijwel de gehele online Israëlische pers inclusief kwaliteitskrant Haaretz onder de lasterlijke titel ‘Jews Have “Ugly Noses”, Belgian journalist Writes in Column Attacking Israel’. Vanwege een matige, deels sarcastische, kritische column over Israël waarin hij een citaat fout weergaf.
Strafrechtelijke vervolging
Maar nu is na een gesprek tussen Knoop en Verhulst de met veel bombarie aangekondigde strafrechtelijke vervolging wegens antisemitisme opeens van de baan? Terwijl Verhulst in het gepubliceerde interview van dat gesprek vierkant achter de inhoud en stijl van zijn column blijft staan en Hans Knoop – ondanks het excuus voor ‘het kwetsen’ – Verhulst eigenlijk nog steeds een antisemiet vindt? Dat is vreemd, maar de hele waslijst aan standaard drogredenen van de Israël-lobby die Knoop in het gesprek met Verhulst debiteert, tot aan de IHRA-definitie antisemitisme aan toe, verklaren eigenlijk al waarom Knoop geen aangifte van antisemitisme doet. Hij en FJO zouden die zaak onder de rechter voor honderd procent verliezen! Daarom is er ook helemaal geen aangifte gedaan!
Bovendien is voor Hans Knoop en de Israël-lobby het doel al bereikt. De bekende Belgische schrijver is voor die lullige column op uitgebreide manier als ‘antisemiet’ in de sociale media, nationale en internationale pers door het slijk gehaald. Wat dit betreft is de vierde alinea van het persbericht van FJO waarmee zij afzien van de strafklacht veelzeggend:
‘Het FJO zal echter niet schromen in mogelijk toekomstige casussen van onverbloemd antisemitisme alsnog een oordeel aan de strafrechter te vragen en blijft het betreuren dat een serieuze krant als De Morgen toegankelijk bleek voor een antisemitische column.‘
Poging tot intimidatie
Los van de herhaalde valse beschuldiging dat de column van Verhulst antisemitisch is, leest dit als een waarschuwing aan het adres van Israël-kritische columnisten. En met deze hele affaire weten die columnisten ook – zeker als je enige bekendheid geniet – wat hen naast de strafklacht aan media-hetze van de Israël-lobby te wachten staat. Zonder de aangifte van antisemitisme van Hans Knoop en FJO is de hele affaire nu in feite een omvangrijke poging tot intimidatie geweest om de vrijheid van meningsuiting te beperken waar het Israël betreft. Want Hans Knoop is een door de wol geverfde journalist die weet dat zijn aangifte echt geen stand zal houden onder de rechter.
Daarom roep ik Hans Knoop en FJO alsnog met klem op om aangifte van antisemitisme te doen tegen Dimitri Verhulst, zodat de rechter zich uit kan spreken. En zo niet, dan zijn publieke excuses voor het bewust beschadigen van het vrije debat over het Israëlisch-Palestijns conflict en persoonlijke excuses aan Dimitri Verhulst op zijn plaats.
Jan Tervoort is een tamelijk bekende stadsgids voor toeristen in Amsterdam, gelauwerd vanwege zijn historische kennis. Hij is ook een zeer actief criticus van het Israëlische Palestijnenbeleid. Eerder dit jaar was hij zelf mikpunt van een mediahetze door de Israëllobby, waarna hij zijn vaste column op de site The Rights Forum kwijtraakte.
Gastschrijver, 20.10.2019 @ 09:48
RSS