Hamam

40 Reacties

op 01 12 2009 at 12:58 schreef francky:

Hier is duidelijk sprake van een communicatiestoornis. Hoe heb je hen kunnen overtuigen dat er niets duivels in het spel was ?
Welk boek las je trouwens ? Misschien had de cover hen afgeschrikt?

op 01 12 2009 at 13:56 schreef rena:

Mooi verhaal Hayat!
Als ik zin en tijd heb was ik mijn haar graag met ghasul. Het wordt er na een paar keer gebruiken steeds mooier en voller van. Meer krullen ook.
Toch vreemd dat het hier niet zo populair is, maar misschien is het ook teveel ‘gedoe’
In de hamam ben ik al jaren niet geweest. Volgens mij is er hier ook geen.

op 01 12 2009 at 14:25 schreef Hayat:

@Francky het was Parfum van Suskind en gewoon door rustig te blijven en hen te vertellen wat m’n achtergrond is. Ze begrepen niet dat het in NL normaal is om je boekje mee te nemen.

@rena
Ghasul is heerlijk in je haar, doe ik hier in de sauna ook. Overigens zijn er 2 hamams in Amsterdam en in Rotterdam :)

op 01 12 2009 at 14:27 schreef Peter:

In Den Haag is ook een hamam: http://www.hammam.nl

op 01 12 2009 at 16:02 schreef gentle giant:

Nu de eerste gemengde Hammam, dan zijn we echt goed bezig.

op 01 12 2009 at 16:22 schreef rena:

Nee hoor laat maar lekker gescheiden! Prima zo.
Effe geen kerels die naar je liggen te loeren…

op 01 12 2009 at 17:07 schreef Loesje:

@Rena;
Utrecht heeft er ook eentje, aan de Groeneweg. Vlak bij de wijk Lombok.

op 01 12 2009 at 17:35 schreef OwBeeGee:

Zowiezo is het te nat/vochtig in een hammam voor een boek!? (10dh = 1,11eu) En tijdens het lezen heb ik me schaamteloos gefantaseerd over de twee haren… Sorry!

op 01 12 2009 at 18:02 schreef yurp:

@Loesje

volgens mij is die Hamam al sinds 2006 gesloten, helaas.

op 01 12 2009 at 19:01 schreef vetklep:

ik had een vriend die sauna’s bezocht waar alleen heren mochten komen. Dat leverde pas spannende verhalen op!

op 01 12 2009 at 20:12 schreef hassnae:

Leuk, Hayat! Als kind vond ik de hamam maar niks. Mijn laatste keer was rond mijn twaalfde. Er was een bruiloft en alle vrouwen gingen overdag naar de hamam om zich daarna op te tutten voor het feest. Een mooi ritueel eigenlijk als ik er zo bij stil sta. Een volgende keer als ik in Marokko ben, zal ik gaan.

De sfeer en het broeierige zie ik zo nog voor me en ik kan de galmende stemmen nog horen. Misschien is het iets dat je pas waardeert als je wat ouder bent.

op 01 12 2009 at 20:15 schreef Petrus de Rewa:

Schitterend verhaal. Er is (of was) ook een actiegroep die in Groningen een hamman wilde openen, maar daar heb ik nooit meer iets van vernomen. Overigens kan ik de hammams in Boedapest ook aanbevelen, al heten ze daar anders. Boeken en schaakborden zijn er meer dan welkom.

op 01 12 2009 at 20:30 schreef Tjerk:

Een stuk als dit zou aan verhalende kracht winnen als de confrontaties wat meer uitgewerkt zouden worden in beelden.

“In Nederland was ik het helemaal niet gewend zoveel blote vrouwen op een paar hete vierkante meter te zien zitten schrobben. Het was telkens weer een confrontatie waar ik me geen raad mee wist.”

Ik voel als lezer niet mee waarin die confrontatie zit, omdat het als een mededeling gebracht wordt, in plaats van in m’n gezicht wordt gedrukt door te beschrijven wat er dan wel zo confronterend is.

“In de kleedruimte werd mijn boek in beslag genomen en ik werd verhoord alsof ik een moord had gepleegd.”

Ik wil dan die boze gezichten voor me zien, de schelle stemmen in mijn oren horen priemen en de gesticulerende handen zien wapperen. Ik wil de temperatuur in de ruimte voelen, me de roest op de lockers kunnen inbeelden.

op 01 12 2009 at 20:57 schreef owbeegee:

@tjerk

Tijd voor een vakantie Marokko denk ik dan maar!

op 01 12 2009 at 21:05 schreef Peter:

Tijd om die fucking stok uit je reet te halen, dat was eerlijk gezegd wat ik dacht.

op 01 12 2009 at 21:51 schreef rena:

@tjerk sinds wanneer is dit een studiegroepje verhalen schrijven geworden?
Moest het weer zo nodig, omdat het door een vrouw geschreven is?

op 01 12 2009 at 23:10 schreef Tjerk:

Nu klagen jullie nog, maar als die Hayat zich straks ontpopt als een retegoeie verhalenvertelster, zullen jullie me dankbaar zijn.

Nee dat is niet waar, dan zullen jullie denken dat dat spontaan zo is gekomen.

op 01 12 2009 at 23:47 schreef Loesje:

@Yurp;
Wist ik niet, jammer!

op 02 12 2009 at 00:05 schreef Hayat:

Alle complimenten en opbouwende complimenten zal ik meenemen.
@Tjerk in een volgend stuk zal ik eraan denken, maar ik heb bewust hiervoor gekozen, simpel omdat de geluiden en beelden niet de boodschap waren. Hopelijk heb je de boodschap wel meegekregen :)

@Hassnae De hamam is echt een fijne plaats als je van de warmte kunt houden.. Desnoods tijdens het middagsgebed, dan is het leeg. Iedereen eet, bidt, of slaapt!

m’n vingers jeuken..

op 02 12 2009 at 01:18 schreef MNb:

Ik wou dat ik een dagje een Marokkaanse vrouw kon zijn.

op 02 12 2009 at 03:27 schreef Mas Rob:

Mooi verhaal Hayat.

Over gene: ik moest gelijk denken aan een Tunesische film die ik ooit heb gezien over een jongetje dat door zijn moeder naar het badhuis wordt meegenomen totdat de hormonen beginnen op te spelen. Ik weet niet wie de regisseur is of onder welke naam de film in Europa is uitgebracht, maar ik bedoel deze film: http://video.google.com/videoplay?docid=519447465010238368&ei=48wVS7sgho74Btv_4PEM&q=hamam&hl=nl&view=1#

Is er veel verschil tussen Marokkaanse en Tunesische badhuizen?

op 02 12 2009 at 05:28 schreef Asmodeus:

Het enthousiasme spat er weer van af, vatbaar voor de lezer.
Spontaniteit moet niet worden gesmoord met Tjerks goedbedoelde ‘Als ik jou was…’, maar toch wordt hier een eigen stokje uitgedrukt.

Het valt mij op dat ‘ik’ erg vaak gebruik wordt. Is dat een bewuste keuze?

Na enig persen en doortastend pulken (nog bedankt voor de hulp, Peter!) blijk ik een potloodje rectaal te hebben gebaard. ’t gummetje kwam gelukkig eerst…
Zowaar een Bruynzeel.

op 02 12 2009 at 11:21 schreef vasti:

Dames,

Net even gegoogeld naar ghasul, zonder resultaat.
Wat is het precies en wat doet het voor je haar?

op 02 12 2009 at 11:31 schreef rena:

Het is heel fijne klei uit Marokko, je maakt er een paje van en smeert het in je haar. Daarna goed uitspoelen. het wordt op verschillende manieren geschreven. Google eens op rhassoul.
“Rhassoul is a light brown clay with wonderful exfoliating, cleansing and detoxifying properties. It has a remarkable ability to draw out excess oils and impurities from deep within the skin thanks to its high levels of “ion exchange”.
Je kunt het bij marokkaanse winkeltjes kopen, meestal in papieren zakje. Op de beverwijkse Bazaar.
Er zijn ook merken zoals Yves R. die een zgn. hamman lijn met deze klei erin.
Ruikt wel heerlijk omdat ze er ook nog arganolie door doen.

op 02 12 2009 at 11:37 schreef Peter:

Tjerk is een bovenstebeste jongen, maar hier vind ik dat hij zich gedraagt als een verwende, luie lezer en tegelijkertijd als een schoolmeester.

Ik ben het echt hevig niet eens met zijn kritiek. Ik vind dat Hayat – en daarom heb ik haar gesmeekt voor FN te komen schrijven – met een paar vlugge streken een hele wereld opbouwt, een compleet decor, om daarin haar verhaal te vertellen. Ze is er de schrijver niet naar om alinea’s te besteden aan uitgebreide beschrijvingen, en gelukkig, want dat zou de vaart ook uit het verhaal halen.

Hayat schrijft: ‘In Nederland was ik het helemaal niet gewend zoveel blote vrouwen op een paar hete vierkante meter te zien zitten schrobben. Het was telkens weer een confrontatie waar ik me geen raad mee wist.’

Tjerk klaagt dat hij daar niks bij voelt. Met alle respect, ik denk dat dit aan Tjerk zelf ligt. Niet dat ik mezelf als de maat der dingen aan anderen wil opdringen, maar ik had verder geen informatie meer nodig. Ik weet precies wat ze bedoelt.

Zoals ik ook de boze gezichten en schelle stemmen hoor bij Hayats beschrijving van het verhoor, waaraan zij werd onderworpen. Als zij schrijft dat ze verhoord werd alsof ze een moord had gepleegd, kan ik me daar van alles bij voorstellen. Ik heb namelijk zelf ook met mensen te maken. Ik weet hoe het is om aarde te zijn, mijn ruimte te delen met anderen, conflicten te hebben.

Dat is wat goede literatuur is: de schrijver geeft ons iets, maar geen hapklare brok. We gaan er zelf mee aan het werk. We associëren, we fantaseren, we ontdekken lang vergeten emoties, of emoties waarvan we niet wisten dat we die hadden.

Ik voel de vochtige hitte wel. Ik zie het gefilterde licht door de luchtgaten, ik ruik de kruiden. Dat hoeft Hayat allemaal niet voor me te doen.

op 02 12 2009 at 11:41 schreef Hayat:

@ vasti
http://www.trpp.nl/Ghassoul.htm

http://www.nature-cosmetique.com/main.php?cPath=48

op 02 12 2009 at 15:02 schreef Vasti:

Bedankt :-)

op 02 12 2009 at 15:42 schreef Hayat:

Peter, dankje! Je bent te goed!

op 03 12 2009 at 01:18 schreef Huub:

Mooi verhaal. Bijna eng, de laatste wending.

op 03 12 2009 at 12:07 schreef Mart - de andeee -:

wat een mooi geschreven en informatief stukje weer. Ik hoop dat er nog vele volgen.

op 03 12 2009 at 14:49 schreef Pieter:

Mooi geschreven Hayat. Over dat bijgeloof en Djinns, dat kom ik hier ook tegen. Faisal, een 16-jarig achterneefje beweerde tijdens het bekijken van een horror film: “Geesten en demonen bestaan niet, dat geloof ik niet. Onzin.” Op de vraag of Djinns wel bestaan: “Tuurlijk!” En na een dozijn gruwelijke anecdotes over bezetenheid raak ik haast overtuigd. En ondertussen keken we naar de film. The Excorcist III

op 03 12 2009 at 14:52 schreef Peter:

Dat heb ik ook gehad met de verhalen over guna-guna die ik bij mijn Indische schoolvrienden thuis hoorde. Man, ik heb wayangpoppen staan verbranden omdat iemand me had overtuigd dat ze kwade krachten bezaten.

op 03 12 2009 at 15:12 schreef Saira:

Gentle giant, in Eindhoven zit een gemengde hamam, Dunya Hamam.

op 03 12 2009 at 15:14 schreef Pieter:

Dan heb je een godsvermogen in vlammen laten opgaan. Een kris om de ‘stille kracht’ af te wenden was goedkoper geweest.

op 03 12 2009 at 15:20 schreef Peter:

Now he tells me.

Dunya Hamam, onthouden, want met alleen kerels in een badhuis zitten (of waar dan ook, eigenlijk) doen ik niet.

op 03 12 2009 at 15:40 schreef Pieter:

Kan ik me goed voorstellen. Zodra het ‘jongens onder elkaar is’ word je gedold. Zouden die Indische jongens ook een eigen badhuis hebben?

op 03 12 2009 at 15:43 schreef Peter:

Nee, Indische mensen zijn heel erg preuts. Die badderen niet gemeenschappelijk.

op 03 12 2009 at 16:02 schreef Pieter:

Op Bali heb ik anders wel een heerljke relaxmassage gehad in een soort van ‘badhuis’. Al weet ik niet of dat traditioneel is.

op 03 12 2009 at 16:04 schreef Peter:

Op Bali wonen Balinezen, daar weet ik niks van. Ik heb het over Indische Nederlanders. Die giechelen al als ze het woord ‘sauna’ horen.

op 19 06 2015 at 14:48 schreef mehdi:

Leuk – kan dit waarderen.