‘Er is geen god dan Mickey Mouse’

Peter Breedveld

Student ambulancezorg Imad Iddine Habib is atheïst. Dat is een probleem als je in Marokko woont, en als je openlijk actievoert voor het recht om atheïst te zijn, wordt dat regelrecht gevaarlijk. Habib mocht zich gisteren verheugen in de warme aandacht van het Franstalige Marokkaanse blad Hespress, die hem opvoerde als de man die een wrok koestert tegen de islam.

Dezelfde dag stond de politie al aan zijn deur, maar toen had Habib de plaat al gepoetst. Zijn vader is inmiddels inmiddels verhoord en via de sociale media heeft Habib een sloot bedreigingen en beledigingen voor zijn kiezen gekregen.

Lees voor alle details dit artikel. Frontaal Naakt wist Habib te bereiken voor een interview.

Waar ben je nu?

Ergens in een café in Marokko. Ik wacht op een vriend bij wie ik vannacht kan blijven slapen.

Ben je niet bang dat je herkend wordt?

Het is hier nu bijna zeven uur, dan zijn er niet veel mensen buiten. Ik blijf hier niet lang.

Want niet alleen de politie zit achter je aan, er zijn heel wat Marokkaanse burgers die een appeltje met je te schillen hebben.

Inderdaad. Dat de politie me wil spreken is één ding, maar er zijn mensen die me dood willen vanwege mijn overtuigingen. Pas nog heeft een Marokkaanse geestelijke een fatwa uitgesproken dat afvalligen moeten worden gedood. Daar heb ik, samen met honderden anderen, nog tegen gedemonstreerd. Het is beangstigend.

Je wekt de indruk dat dit je allemaal nogal overvalt.

Is ook zo. Ik voer al jaren actie, zonder dat ik ooit het gevoel had op mijn tellen te moeten passen. Maar nu besteedt een nationaal blad opeens aandacht aan me en boem, gebeurt dit allemaal.

Je hebt een goede advocaat nodig.

Haha, als het tot een rechtszaak komt, maakt het niet uit wie mijn advocaat is. Het rechtssysteem is hier zo corrupt, dat ik hoe dan ook de rest van mijn leven in de gevangenis zal slijten.

Word je geholpen door mensen in Marokko? Door de organisatie MALI bijvoorbeeld, die voor individuele vrijheid in Marokko strijdt?

Ik zit zelf bij MALI. Ja, die helpen me wel, natuurlijk, maar onderduiken kan ik daar niet. Dat zijn de eerste adressen waar ze me zoeken.

Kun je het land uit? Wíl je het land uit?

Oef, ik heb daar helemaal nog niet over nagedacht. Voor zover ik weet is er geen officieel arrestatiebevel tegen mij, maar ik ben wel degelijk in gevaar. Makkelijk zal het niet zijn om het land te verlaten, want mijn paspoort verloopt over twee maanden.

Heb je nu spijt van je acties?

Echt niet, absoluut niet. Ik sta achter de dingen die ik heb gezegd. Er is geen God dan Mickey Mouse en de koran is een boek vol door mensen verzonnen verhalen.

Maak je je geen zorgen om je familie?

Ja natuurlijk. Daarom ben ik gevlucht. Ik wil niet dat mijn familie hierin betrokken raakt. Ze hebben niets te maken met mijn overtuigingen en acties.

Wat vinden ze van je activisme?

Vinden ze verschrikkelijk. Ik ben heel religieus opgevoed, mijn familie is heel religieus. Het doet ze verdriet dat ik niet in God geloof.

Wat is eigenlijk je doel?

Verzet tegen degenen die ons onderdrukken, hun religie opdringen, ons dwingen hetzelfde te zijn als zij.

Wie zijn diegenen dan?

De theocraten, de extremisten. Die houden het volk gevangen in verstikkende tradities en cultuur.

Met hoeveel zijn jullie eigenlijk?

Met veel, maar we zijn een kleine minderheid. De overgrote meerderheid is tegen ons. Ik kan je een aantal geven, maar ik weet het niet precies. De Raad van Marokkaanse Ex-Moslims heeft 444 likes op Facebook, MALI heeft er 570. Er zitten sympathisanten in het hele land.

Heb je niet het gevoel dat je voor een verloren zaak vecht? Hoe kan zo’n kleine groep iets veranderen in een land met 34 miljoen inwoners?

Een verloren zaak? Helemaal niet. We verspreiden onze boodschap, en onze aanhang zal groeien. Net zolang tot de theocraten tijdens verkiezingen het onderspit zullen delven.

Zover is het nog lang niet. Het hele land is tegen je.

Omdat Marokkanen onwetend zijn. Omdat ons onderwijs niet deugt, zoveel Marokkanen ongeletterd zijn. Ze weten gewoon niets.

Je overtreedt bewust de Marokkaanse wet met je acties. in het openbaar eten tijdens de Ramadan is verboden, en jij poseerde voor de foto met een ijsje in je hand. Atheïsme is verboden, en jij richt een Raad voor Marokkaanse Ex-Moslims op.

Soms moet je de wet overtreden om iets te veranderen.

Had je niet beter onder pseudoniem kunnen opereren? En zonder foto’s van jezelf te publiceren?

Dan verandert er niets, want dan benadruk je het taboe op atheïsme en individualiteit alleen maar. De theocraten gebruiken ook geen pseudoniemen en verbergen zich ook niet achter maskers. Ik hoop, door in alle openheid naar voren te treden, andere Marokkanen te inspireren dat ook te doen.

Tweet

Peter Breedveld, 30.04.2013 @ 20:45

[Home]
 

Δ