Home » Archief » Een liefdesbrief in stripvorm


[16.12.2010]

Een liefdesbrief in stripvorm

Hassnae Bouazza

Het terras van het Parijse schrijverscafé Les Editeurs is zonovergoten. Binnenin wacht Aurélia Aurita, auteur van de succesvolle strip Fraise et Chocolat die door Uitgeverij Xtra is uitgebracht onder de titel Aardbei & Chocola. De ontmoeting was bijna niet doorgegaan, want Aurita en Elle hebben een verleden. Na het grote succes van haar debuut Fraise & Chocolat werd Aurita geïnterviewd door een Franse journaliste van Elle die het niet nodig vond haar boek te lezen. Het zat toch vol seks? Meer hoefde ze niet te weten. Een journaliste van de Italiaanse Elle legde haar eigen privéleven op tafel, maar zij had in ieder geval het boek gelezen. “Het grappige aan die journaliste is dat ik ook wat intiems over haar te weten kwam en dat maakte de verhouding een stuk gelijker”, vertelt Aurita. Aan Nederland dus de taak de eer van Elle te redden.

Aurélia Aurita (echte naam Chenda Khun: “we hebben niet vaak de kans onze eigen naam te kiezen en Aurélia Aurita, de Latijnse benaming voor de maankwal, klonk leuk allitererend en vrouwelijk”) is een Francaise van Cambodiaanse komaf die zich na haar studie medicijnen toelegde op haar grote liefde de strip. Haar debuut was meteen een groot succes en nu is het vier jaar na dato uitgebracht in Nederland.

Het verhaal van Aardbei & Chocola: de jonge Chenda bezoekt haar oudere geliefde in Japan en wat volgt is de ene vrijpartij na de andere. Chenda is een en al passie en lust. Ze is ietwat verlegen, soms onzeker en weifelend, maar mateloos in de liefde. Ze kan zich niet beheersen als ze met Frédéric is en je weet dat ze na een kort gesprek weer helemaal los zal gaan. Zelfs in de trein is ze met seks bezig: ze staart net zo lang naar zijn kruis in de hoop dat hij een erectie krijgt. “Ik heb Aardbei & Chocola geschreven voor Frédéric en mijzelf. Aanvankelijk schreef ik het boek alleen voor ons tweeën, als een liefdesbrief in stripvorm. Eenmaal terug in Frankrijk, na mijn eerste bezoek aan Frédéric in Japan, miste ik hem en wilde ik mijn liefde voor hem uiten. Ik heb toen het eerste hoofdstuk geschreven en aan Frédéric laten lezen. Hij was meteen enthousiast en ik ging van daaruit verder.”

Frédéric is al net zo mateloos als Chenda, maar een stuk aardser, botter ook. Hij is soms onattent en zelfs arrogant. Aurita reageert wat verbaasd op deze constatering. “Vind je dat echt? Hij is soms een beetje streng, maar rechtvaardig juist. En bovendien wordt het anders wel heel erg saai in een relatie”, lacht ze. Als hij erachter komt dat ze haar menstruatie zo heeft gepland dat die weer begint als ze naar Frankrijk terug vliegt, lacht hij haar uit. Chenda schaamt zich, maar ze wrijft hem wel in dat ze het voor hem had gedaan.

Hoewel Chenda met vragen worstelt (wie is Frédéric nu echt? en zal hun liefde blijven als de passie voorbij is?), geeft ze ongeremd toe aan haar lust. Als ze na vijftien dagen non-stop seks even minder zin heeft, maakt ze zich meteen zorgen en probeert ze als een bezetene Frédéric te bevredigen.

De expliciete seks (anale seks, beffen tijdens de menstruatie, spelletjes met een buttplug) is zeer gewaagd, helemaal als je je realiseert dat het allemaal autobiografisch is. Zoveel openhartigheid is opmerkelijk, vooral als je Aurita in het echt ontmoet. Een heel vrolijke, maar verlegen en mediaschuwe jongedame die gepokt en gemazeld is door de arrogantie van de grote media (sommige journalisten beweerden het boek gelezen te hebben om vervolgens in één adem door te vragen waar ‘Aardbei en Chocola’ voor staat).

“Journalisten verwachten Chenda, het personage uit het boek. In mijn boek geef ik de indruk dat ik vrij over mezelf praat, alsof ik het tegen vrienden of naasten heb, maar dat is natuurlijk anders als je tegenover een journalist zit. Hetzelfde geldt voor mijn lezers die naar signeersessies komen. Zij weten heel veel intieme dingen over mij en dat is soms best vreemd, maar over het algemeen hadden de lezers veel respect voor mijn privéleven.” Aurita is ook wars van elke pretentie. Zo gaf ze tijdens een persconferentie eens toe dat ze van de Smurfenstrips hield. Ze kreeg hierop meteen op haar kop van Frédéric, omdat ze zichzelf tekort deed, zo beschrijft ze in haar boek Buzz-Moi.

Frédéric is haar partner Fréderic Boilet, een grootheid in de Franse en Japanse stripwereld met enorme verkoopsuccessen. Na haar debuutsucces kwamen de onvermijdelijke kritische geluiden op: dat Aurita meelifte op het succes van haar partner en dat seks nu eenmaal verkoopt. “Er was inderdaad wat gemor. Tot voor kort waren er niet zoveel vrouwelijke striptekenaars. Dus toen ik debuteerde, was dat een schok voor mensen, maar ik heb het niet gedaan voor de schok. Ik heb het gedaan voor Frédéric en mij. We beseften dat het mensen wel eens zou kunnen raken en dat ze zich erin zouden herkennen. En dat gebeurde ook. Mijn publiek was heel gemêleerd: oud, jong, stripliefhebber en juist niet. Ik heb een nieuw publiek aangeboord. Naast de kritiek waren er vooral veel lovende recencies en reacties van mensen die precies begrepen waar mijn verhaal voor stond.” De Franse krant Le Monde schreef bijvoorbeeld enthousiast over dit ‘nieuwe fenomeen’ dat puur autobiografisch en zonder gêne over haar seksuele genot schreef en ‘de schaamte voorbij’ was.

Frédéric Boilet staat in Frankrijk bekend om zijn liefde voor vrouwen. Veel vrouwen. Hij is daarover altijd zeer openhartig geweest in zijn werk en de onzekerheid die dat voor Chenda meebrengt, lezen we terug in Aardbei & Chocola en in de vervolgstrips Fraise et Chocolat 2 en Buzz-Moi. “Frédéric heeft me altijd geholpen en gesteund. Mensen vragen vaak wat hij ervan vond dat ik onze intimiteiten zo deelde, maar hij vond het juist geweldig. Alles wat ik schrijf, leest hij als eerste.” Naast de relatie van het dolverliefde stel staat ook de vervreemding in een land als Japan centraal. Deze vervreemding komt uitgebreid aan bod in haar strip Je ne verrais pas Okinawa waarin ze haar ondervraging beschrijft door de Japanse douane die het maar verdacht vindt dat de jongedame zoveel bezoekjes brengt aan Japan.

In Buzz-Moi beschrijft Aurita de mediahype die er was over Aardbei & Chocola en de vele signeersessies en interviews die ze gaf. “Veel vrouwen kwamen naar mijn signeersessies en vooral veel stelletjes.” De stripwereld is doorgaans een heel masculiene, waarin de vrouw op een stereotiepe manier wordt uitgebeeld: grote borsten, stilettohakken. In Aurita’s werk hebben de vrouwen natuurlijke rondingen. “Ik houd niet van die dunne mannequins die de modebladen domineren. Ik houd van rondingen. Ik heb een vrouwelijke kijk op de vrouw. Dat verklaart wellicht mijn vele vrouwelijke lezers. Als ik afga op de signeersessies, denk ik dat mijn publiek voor vijftig procent uit vrouwen bestaat.”

De tekenstijl van Aurita is speels en vrolijk en verandert soms mee met Chenda’s gemoedstoestand. “Veel mensen vertelden me dat het boek hen inspireerde en hun seksleven had opgepept.” Niet zo vreemd als je ziet hoe ongegeneerd het boek is en vooral hoezeer het gespeend is van de moeilijkdoenerij waar sommige vrouwen nogal aan ten prooi vallen: het type vrouw dat het vrouwelijk orgasme tot een bijna onhaalbaar ideaal verheft en de clitoris tot een welhaast onvindbare schat. “De clitoris is zeker een schat, maar ik zie niet hoe die verborgen zou moeten zijn. De één moet hem willen vinden en de ander moet hem willen geven. Zo eenvoudig is het.”

Verder bevat Aardbei & Chocola veel momenten van huiselijk geluk en een hoofdpersoon die als een net geboren vogeltje de liefde en de wereld tegemoet treedt met haar grote ogen en zachte rondingen, die haar onschuld en onbevangenheid accentueren. “Er zit inderdaad veel naiviteit in. Ik heb mijn personage Chenda expres zo klein en rond getekend met van die grote ogen.” Is Aurita zelf ook zo onschuldig? “Nou, ik ben niet naïef. De wereld is behoorlijk cynisch en hypocriet, maar ik ben liever onschuldig en te goed van vertrouwen dan cynisch. En ja, er zit veel humor in mijn werk. Ik ben er dol op. Je kunt met humor dingen minder dramatisch maken, vooral als het over jezelf gaat, zodat het niet zwaar op de maag wordt.”

Het plezier spat er dan ook van af. Zelden werd het genot van seks op zo’n heerlijk ontwapenende en vermakelijke wijze verbeeld. Desalniettemin waren er ook geschokte reacties, wat op zijn minst vreemd te noemen is voor een land als Frankrijk waar in elke film (net als Nederland) een verplicht nummertje bloot en seks zit verwerkt. Aurita denkt dat dit deels komt doordat de stripwereld een heel mannelijke is. “En niet alleen de stripwereld, je ziet het ook in de debatten in de media. Het gaat altijd óver vrouwen, óver armen, óver migranten en het zijn altijd blanke mannen van een bepaalde leeftijd en status die daar dan over praten. In Aardbei & Chocola is het woord aan de vrouw. Voor films geldt hetzelfde, de seks is er meestal vanuit mannelijk oogpunt en is vaak ook heel plat of banaal. Consumentenseks noem ik dat. Seks zonder gevoel of liefde en die liefde is juist zo ondenkbaar in Aardbei & Chocola.”




Eerder gepubliceerd in Elle. Hassnae Bouazza (حسناء بوعزة) schrijft voor Vrij Nederland, De Volkskrant, NRC Handelsblad, Elle en de Arabische site van de Wereldomroep. Vorig jaar was ze te bewonderen in Vrouw & Paard, tegenwoordig is ze regelmatig te horen in Vrijdagmiddag Live. Dat ze nog tijd heeft om in het geheim voorbereidingen te treffen voor de vestiging van het kalifaat in Nederland, mag een wonder heten. Volg haar op Twitter.

Hassnae Bouazza, 16.12.2010 @ 15:20

[Home]
 

23 Reacties

op 16 12 2010 at 15:59 schreef vetklep:

Altijd applaus voor vrouwen die hun eigen plezier na (durven te) jagen!

op 16 12 2010 at 16:22 schreef thomas erdtsieck:

Leuk om te zien waar vrouwen de accenten leggen in het spel van lust & liefde.

En maar goed dat we niet altijd weten wat er in dat andere hoofd om gaat.

op 16 12 2010 at 16:43 schreef vetklep:

op 16 12 2010 at 16:22 schreef thomas erdtsieck:
Als je niet wilt weten dat je vrouw het wat haar behoeftes betreft met een ander beter naar haar zin zou kunnen hebben, steek je je kop in het zand. En dat gaat niet eindeloos goed.

op 16 12 2010 at 17:24 schreef Tweets die vermelden Frontaal Naakt. » Een liefdesbrief in stripvorm -- Topsy.com:

[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door WOMEN Inc. en Peter Breedveld, Peter Breedveld. Peter Breedveld heeft gezegd: 'Liefdesbrief in stripvorm' – @Hassnae praat met Chenda Khun over haar seksstrip Aardbei & Chocola: http://tinyurl.com/39rcyy6 […]

op 16 12 2010 at 17:32 schreef thomas erdtsieck:

@vetklep

Dat is niet wat ik met mijn 2e zin bedoelde. Ik dacht meer aan Chenda’s balloon “Ik word geacht het geilste meisje te zijn dat hij ooit gehad heeft.”

Vertwijfelde prestatiedrang in bed.

op 16 12 2010 at 17:55 schreef Josje:

Wat houdt Aurélia Aurita veel van zichzelf! Dat is het eerste wat bij mij opkomt. Echt geweldig. Dit stripboek gaat een mooi kerstcadeau voor mezelf worden.

op 16 12 2010 at 18:28 schreef vetklep:

op 16 12 2010 at 17:32 schreef thomas erdtsieck:

Das ook niet best, inderdaad. Maar dat zou je toch wel snel moeten aanvoelen.

http://www.youtube.com/watch?v=lPesKyIhGZg

op 17 12 2010 at 09:30 schreef Saira:

Niet mijn ding, de tekenstijl trekt me niet. De verhaallijn niet, en de opvattingen van Arita die ik hier lees niet.

Gelukkig voor mij vroeger en mijn dochter over een paar jaar, dat er mensen zijn die vrouwen van het lichaamstype mannequin wel kunnen waarderen.

Ik was echt niet minder vrouw toen ik het postuur van nature had. Toen ik niets voor een man had om zich aan vast te houden, gebeurde dat toch erg vaak.

Mijn dochter zal ik leren zich niets aan te trekken van bekrompen portretten die haar zonder twijfel uit zullen maken voor gratenpakhuis en andere niet fraaie termen.

Seks is banaal, hoe je het wendt of keert, en dat is wat mij betreft geen probleem. Ik weet dat je iemand niet echt goed kunt beoordelen met summiere informatie, maar ik zie hier geen dingen die platheid of banaliteit overstijgen.

op 17 12 2010 at 10:13 schreef thomas erdtsieck:

@Saira

Seks altijd banaal? Hmmm Kan ook een verstrengeling van intense liefde zijn, waarin de zalige roes dicteert en niet de geiligheid.

Wat hier getekend is voldoet daar niet aan, ben ik met je eens.

op 17 12 2010 at 10:29 schreef Peter:

Als iemand met het figuur van een mannequin heb je aan positieve aandacht toch niks te klagen, Saira? Wat CHenda volgens mij bedoelt, is dat het schoonheidsideaal van de mannequin wordt opgelegd aan de miljoenen vrouwen die geen schijn van hoop hebben ooit aan dat ideaal te kunnen voldoen, daar onzeker van worden, het kan zelfs hun seksleven verpesten.

Chenda heeft trouwens zelf het figuur van een mannequin.

Seks is voor mij letterlijk Heilig, de poort naar het Goddelijke aspect in onszelf en de manier om zo dicht mogelijk bij je geliefde te zijn. Niks banaals aan, wat mij betreft.

op 17 12 2010 at 11:04 schreef Saira:

Ik doel ook eigenlijk meer op het feit dat het soms mode leek dat het not done was om iets negatiefs te zeggen over dikke vrouwen, maar het wel geoorloofd leek om slanke vrouwen aan te pakken. Ik ben zelf overigens aan de stevige kant, Surinaamse billen en borsten, maar tot in de 20 broodmager geweest.

Dat opgelegde schoonheidsidealen voor sommige vrouwen problematisch wordt, is natuurlijk dieptriest. Neemt niet weg dat er vrouwen zijn die van nature een bepaald ideaal benaderen.

Zo heb ik een hele lieve, prachtige bloedmooie blonde vriendin, grote borsten, die behoorlijk wat bagger over zich heen krijgt. Dat mensen, als ze haar zien, onzin beginnen uit te kramen over haar kwaliteiten en capaciteiten. Dat stoort me net zo als opgelegde idealen.

Seks kan liefde zijn, maar met pure dierlijke aantrekkingskracht heb ik geen moeite. Soms is de bonding het belangrijkst, soms de honger.

Seks is goddelijk, maar ook dierlijk, het dierlijke zie ik op zich niet als minder.

op 17 12 2010 at 11:15 schreef Roos Bachelier:

Wat een leuk en herkenbaar verhaal! Wat heerlijk dat er meer mensen zijn die zo vrij met seksualiteit om gaan!
Ik ben het met je ‘definitie’ van seks eens, Peter, maar ik zie om mij heen wel heel veel banale, platte seks. En veel mensen die niet beter weten…

op 17 12 2010 at 11:17 schreef Peter:

Het Goddelijke zit ‘m juist in dat dierlijke, in het uitschakelen van de ratio. Je laat de rechterhersenhelft de boel overnemen, zeg maar, het domein van de chaos, de poëzie en de creativiteit. Ik heb nog nooit iemand vermoord, maar van wat ik over moord heb gelezen brengt dat iets dergelijks teweeg. Vandaar, denk ik, de mensenoffers in oude culturen.

Ja Roos, veel mensen maken van seks iets vies. De meeste mensen zijn nou eenmaal plat en fantasieloos.

op 17 12 2010 at 11:32 schreef thomas erdtsieck:

“Het Goddelijke zit ‘m juist in dat dierlijke, in het uitschakelen van de ratio.”

Zeg zoiets niet tegen verkrachtingsslachtoffers, Peter. Maar ik begrijp wat je bedoelt.

op 17 12 2010 at 11:37 schreef Peter:

Thomas, jij hebt een feilloos talent om een feestje te bederven.

op 17 12 2010 at 12:01 schreef thomas erdtsieck:

Sorry Peter, ik was toevallig even nuchter :)

op 17 12 2010 at 12:14 schreef mango:

Josje! Heb jij dan als kerstgeschenk voor ons nog een fijn Josje-verhaal?

Aurelia Arita is behoorlijk te gek. Goede seks en huiselijk geluk hebben een hoop met elkaar te maken, als ze niet hetzelfde zijn.

op 17 12 2010 at 19:17 schreef vander F:

Hmmm, laat dit album nu niet in de plaatselijke stripshop te krijgen zijn.
Nog even zoeken dus,
maar ik wil dit album heel graag in bezit krijgen.

op 17 12 2010 at 23:43 schreef Saira:

Via bruna kun je het bestellen:

http://www.bruna.nl/boeken/aardbei-en-chocola-9789077766910

op 20 12 2010 at 16:57 schreef dewanand:

Het is toch een teken van hoge beschaving dat wij hier onze vrouwen open en bloot laten genieten van seks en orgasmen. Maar volgens mij deden de oermensen hetzelfde en veel beter, want hun samenleving was matriachaal. Volgens sommige wetenschappers paarden vrouwen vroeger in de oertijd tegelijkertijd met meerdere mannen. IN vele oude culturen kende men de polyandrie als iets normaals, dus vrouwen die met meerdere mannen seks hadden tegelijkertijd. NU is dit taboe en men heeft het monogame beeld van liefde en seks.

IK wil nu beter begrijpen wat het verband is tussen seks en evolutie, puur wetenschappelijk. IK lees nu een boek over intelligent design versus evolutie. MOet dit nog dieper onderzoeken, want volgens mij heeft seks bij de eerste mensachtigen (neanderthaler) een heel grote rol gespeeld. Hierover ga ik spoedig iets publiceren.

Hoe de man onderbewust denkt over de vrouw is iets dat ik beter moet gaan onderzoeken. Onbewust wil de man altijd de vrouw domineren en onder zich krijgen, geloof ik. Wie kan mij iets hierover vertellen?

dewanand

op 20 12 2010 at 17:14 schreef dewanand:

In het Sanskriet kent men het woord Kama, wat lust betekent en heel ruim geinterpreteerd moet worden. Onze lusten zijn onbegrensd en hierom is kama iets wat je echt goed moet onderzoeken. EEn oud hindoeistisch boek hierover van een yogi is de welbekende Kama Sutra, letterlijk vertaald lust verzen en het gaat echt niet om platte seks in dit boek. JE moet het heel ruim zien. In de oude Hindoe en VEdische beschaving van ruim 12000 jaar geleden heeft men de Kama heel breed ontwikkeld. Zelfs de goden en godinnen deden volop mee in ons streven naar lust en genot. Ik ga vele hindoeistische geschriften nog beter onderzoeken om zelf te ontdekken hoe mijn verre voorouders hierover dachten. Hun beschaving bloeide duizenden jaren, tot de saraswati rivier opdroogde en zij wegtrokken.

Eigenlijk vind ik de moderne westerse versie van Kama nogal bot en primitief. De vrouw als kama-wezen is gedegradeerd tot een kutje, borsten, pijpmondje en lekker stukje seksvlees. Een blanke vrouw legde mij al bij het eerste bezoek uit dat een vrouw drie gaten heeft en ik raakte geinteresseerd, om de moderne blanke beschaving eens beter te begrijpen. Kan het zo zijn dat seks en porno ook afhankelijk zijn van het ras en ons DNA?

Heb zoveel om nog te onderzoeken. Maar eerst zal ik wel mijzelf moeten onderzoeken om de wereld te begrijpen. En mijn hindoe kat doet volop mee. Hij heeft zijn eigen Kama boekje geschreven en lacht mij elke dag uit.

dewanand

op 21 12 2010 at 04:55 schreef Peter Dijkema:

Bedankt voor de tip! Ga voor het eerst eens een strip bestellen – bij mijn vriend van de Gojoker.
Al val ik qua vrouw eerder op slank! ;-)P

op 26 12 2010 at 01:38 schreef Yvette Ball:

Via bruna kun je het bestellen: http://www.bruna.nl/boeken/aardbei-en-chocola-9789077766910

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS