Dotan-gate
Peter Breedveld
Terwijl de rest van de wereld met ingehouden adem het Amerikaanse vergeldingsbombardement in Syrië gadesloeg waarmee misschien zelfs een derde wereldoorlog werd ingeluid, leek heel Nederland alleen maar te zijn geïnteresseerd in Dotan-gate. Een Purmerendse zanger, Dotan genaamd, liet zich op sociale media bewieroken door een zelfgecreëerd leger van nepfans en mat zichzelf een aura van heiligheid aan met verhalen over bijvoorbeeld een terminale leukemiepatiënt die dankzij Dotan weer zin kreeg om te knokken voor zijn leven.
Iedereen stikte zowat in zijn verontwaardiging. “Over de rug van een niet bestaande leukemiepatiënt!” twitterde een journalist. Velen menen dat dit het einde is van Dotans carrière.
Ik was vooral geschokt dat de Volkskrant een dik halfjaar heeft geïnvesteerd in het ontmaskeren van iemand waar ik en bijna iedereen die ik ken nog nooit van hadden gehoord en die letterlijk niemand heeft benadeeld met zijn zelfverheerlijkingscampagne. Niet-bestaande leukemiepatiënten kun je niet uitbuiten en wat die nepfan betreft die het portret van een overleden mevrouw als profielfoto had gebruikt: Tja, errug.
Zelfrelativering
Opmerkelijk is dat Dotan die vreemde fratsen helemaal niet nodig had. Hij blijkt een immens populaire zanger te zijn die tienduizenden platen verkoopt en het Ziggo Dome met gemak drie avonden achtereen vol krijgt. Zijn muziek is van een bloedverziekende braafheid en dodelijk saai, een kruising tussen de Candlelight-poëzie van Jan van Veen en zwangerschapsyogamuziek, maar de man lijkt sympathiek en, leerde ik uit een oud Volkskrant-interview, bijzonder goed in zelfrelativering.
Zo iemand moet natuurlijk kapot, en daar heeft de Volkskrant twee medewerkers op gezet (die nog werden bijgestaan door redactiechefs en dergelijke). Dat is dezelfde Volkskrant die vorige week onsterfelijk voor lul stond met een artikel met een aantal nepcitaten van Hadjar Benmiloud, die op Twitter hevig protesteerde dat ze helemaal niet met de Volkskrant had gesproken, waarna die met een totaal ongeloofwaardig verhaal kwam over een interviewster die in de veronderstelling zou zijn geweest dat ze met Benmiloud had gesproken, maar in werkelijkheid Elma Drayer aan de telefoon had gehad. Elma Drayer, die zei dat ze altijd al had gewaarschuwd voor de fantabulerende journalist Perdiep Ramesar, terwijl ze hem in werkelijkheid had aangeprezen.
Nepcolumnisten
Die Volkskrant dus, die regelmatig anonieme trollen opvoert om stukjes te schrijven waar racistische islamofoben als Martin Sommer een stijve lul van krijgen. Ik bedoel Blonde Mevrouw, wie laat zijn krant nou volschijten met racistische stukjes door een anonieme Nazi die zich ‘Blonde Mevrouw’ noemt? Nou, de Volkskrant dus. En wie gelooft dat de mysterieuze columnist Hayat, die week in, week uit het narratief van de PVV en Thierry Baudet schraagt met stukjes over de verstikkende Marokkaanse gemeenschap, echt een Marokkaanse moslima is? Dat is gewoon een witte man, ik gok op Chris Rutenfrans. Dat zie je toch zo?
En die Volkskrant, die eind vorig jaar nog een tenenkrommend gênant nepinterview met Thierry Baudet publiceerde, die daarin zei dat Nederland! aan de rand! Van de afgrond! staat, en wel vanwege de immigranten, waarop de interviewer zei “o, heftig zeg, maar heb je eigenlijk een vriendin?”, die Volkskrant stopt een halfjaar aan manuren in het ontmantelen van de zelfgecreëerde mythe van een volstrekt ongevaarlijke zanger uit Purmerend. Ik bedoel JEZUS. Hardly Carl Bernstein en Bob Woodward, jongens, en een heel erg geval van de pot die een klein, lief keteltje verwijt dat ie een beetje roet bij zijn linkermondhoek heeft.
Schlemiel schandpalen
En het gonst overal! “Geweldige journalistiek, jongens!” “Knap werk!” “Goed gedaan!” En ik heb zoiets van, NEE. Dit is nu al de non-story van het jaar. Dit is wat GeenStijl elke dag in een namiddag doet, een schlemiel schandpalen.
En dat je daar dan een halfjaar insteekt, al dat geld en die tijd en die energie, om iemand kapot te maken die helemaal niemand iets heeft aangedaan, die zichzelf probeert te verkopen als een beter mens dan hij werkelijk is, wat trouwens iederéén doet, terwijl je werkelijk nooit kritisch bent over extreemrechts, klakkeloos achter elke door GeenStijl gecreëerde racistische hype aanhobbelt, nooit kritisch hebt bericht over de hysterie rond die zogenaamde massaverkrachtingen in Keulen, nog steeds blijft rondpompen dat “haatimam” Jneid Fawaz Ahmed Aboutaleb zou hebben bedreigd, niet eens hebt overwogen om eens te gaan luisteren wat Fawaz nou echt heeft gezegd.
Ik bedoel, flikker toch op. Ons elke dag bombarderen met nepnieuws en nepverhalen van neptrollen en dan moet ik boos zijn op een meneer die over de rug! van een NIET-BESTAANDE! Leukemiepatiënt! zijn populariteit probeert op te vijzelen.
Goois accent
Dit is Instagram, zegt Hassnae tegen me. Dit is wat je krijgt in een wereld die is geobsedeerd door imago, waarin alles wat echt is moet worden weggepoetst alsof het vuil is.
Goed mogelijk, maar allang voor het Internet creëerde David Bowie ook al allerlei mythes om zichzelf heen. Hij verzon geen kankerpatiënt, maar hield wel een dagboek bij dat later door een assistent bleek te zijn geschreven, en schiep er plezier in mensen steeds op het verkeerde been te zetten als het erom ging wie hij nou echt was.
Als ik Dotan was, gooide ik het daar op. “Dotan is maar een personage”, zou ik zeggen. Net als Kader Abdolah, die thuis ook zijn snor aftrekt en met Goois accent aan zijn vriend vraagt wat er zo lekker ruikt in huis.
Wreed en laf
En al die mensen die lekker fanatiek tegen Dotan staan te trappen, nu hij op de grond ligt, ga je schamen en wis je Facebook-profiel. Want dat is ook allemaal nep. Zo lekker eet jij niet elke dag, zo gezellig is het allemaal niet bij jou thuis, en je vrienden zijn ook allemaal nep. En je hebt gelogen bij je sollicitatie en je bent oneerlijk geweest en je liet je vriendin zitten, op het moment dat ze je het hardst nodig had.
Je bent wreed en je bent laf. Je maakt je schuldig aan een Middeleeuws volksgericht. Waarschijnlijk ben je kwaad op Dotan omdat je jezelf in hem herkent.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 15.04.2018 @ 10:54
1 Reactie
op 15 04 2018 at 11:25 schreef Peter:
Ook even melden dat u nog nooit van Dotan hebt gehoord? Leesfrontaalnaakt@gmail.com. En for fuck’s sake, druk op die Patron-knop, knieperd.