Door schrijven bijdragen
Jasper Mekkes
Scène uit Noita Palaa Elämään (The Witch), Roland af Hällstrom, 1952.
Wat voor wijn en druiven geldt, geldt ook voor schrijvers en de boeken die ze lezen om tot inspiratie voor hun eigen boeken te komen. De druiven die de basis vormen voor de wijn hebben een goede standplaats nodig; vruchtbare grond, met voldoende schoon water en voedsel, veel zon en vooral veel tijd om te kunnen groeien en rijpen.
Vervolgens dienen die druiven geplukt te worden en met blote voeten zachtjes aangestampt, om verbindingen te kunnen leggen die gaan gisten; het sap en de schillen van al die verschillende druiven samen dienen immers te fermenteren tot iets nieuws, dat in een mooie fles gestopt kan worden, om het vervolgens flink wat jaren op de plank te laten liggen – voordat je uiteindelijk echt goede wijn kan schenken.
Innerlijke drang
Tijdens het schrijven vraag ik me dan ook wel eens af of ik eigenlijk al wel voldoende rijpingstijd tussen de boekenplanken heb om een goed boek te kunnen schrijven. Natuurlijk weet ik dat een echte schrijver er niet zoveel aan kan doen dat hij schrijft; die wordt geboren met die innerlijke drang, als een soort goedaardige afwijking, maar er blijft altijd nog zoveel te lezen; te plukken, samen te voegen en aan te stampen, er zijn altijd nog zoveel verbindingen te leggen vóórdat het allemaal gaat gisten – en je met een gerust hart je boek kunt publiceren.
En dan heb ik het alleen nog maar over de boeken die je leest, en nog niet eens genoemd het voor het schrijven van goede boeken veel belangrijkere leven van je leven in de werkelijkheid; de confrontatie, discussie, samenwerking, kortom het samenleven met anderen.
De reden dat ik toch maar alvast ben begonnen met schrijven, is dat ik wel een zekere urgentie voel om iets te doen, nu Nederland zwalkt op een woeste, liberale zee.
Gezonde levenskracht
Wellicht dat mijn schrijven iets kan bijdragen aan een oplossing voordat het Schip van Staat vastloopt op de peilloze ondiepten van die zee. En mocht dat geen positief resultaat opleveren, dan zult u mij dat tegen die tijd hopelijk vergeven, omdat ik nog onvoldoende cultuur had voordat ik aan dit avontuur begon. Maar ondertussen blijf ik doorlezen, en -leven, om indien nodig mijn boeken te verbeteren met ervaringen van mezelf en anderen, door her en der nog wat aan te stampen, waar nodig met blote voeten, zodat de oogst goed kan gaan gisten. Opdat de ruimte tussen de materie tot leven komt, en als in een fermentatieproces wordt verbonden met een gezonde levenskracht, die nog klare wijn schenkt.
Ik schrijf, adviseer en geef les over de praktische, materialistische en hedonistische filosofie achter duurzame vooruitgang. Eind oktober ligt mijn nieuwste boek, Spookschip van Staat, pleidooi voor een vitalistisch hedonisme, in de winkels.
Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof en heeft net een boek gepubliceerd: Wil tot Waarheid; een materialistische ontologie van de mens en zijn natuur.
Jasper Mekkes, 11.10.2022 @ 06:41
RSS