Don’t mention the genocide
Peter Breedveld
Scène uit Hamidashi Sukuru Mizugi (Yojiro Takita, 1986)
Tienduizend, misschien wel 30.000 mensen die zaterdag tegen fascisme en racisme demonstreerden, ik vind het geweldig. Ik was er niet bij, op straat demonstreren is niet mijn ding. Ik demonstreer met Frontaal Naakt, en ik zal ook van de partij zijn als er distributiekantoren moeten worden overvallen, Russen onklaar moeten worden gemaakt of als er onderduikadressen moeten worden geregeld voor moslims en LHBTI+ers.
Nauwelijks te bevatten vind ik de zeikerds die van tevoren al bezwaar maakten tegen deelnemers die voor Gaza protesteren zoals bij de Feminist March was gedaan, waardoor volgens Trouw ‘Sommigen die kwamen voor vrouwenrechten of het milieu, zich niet helemaal welkom voelden.’
‘Hou de demo tegen racisme en fascisme inclusief door niet zo inclusief te doen’, interpreteert Fréderike Geerdink sarcastisch. Demonstreren tegen fascisme en racisme is een mooi ding, maar niet tegen het Israëlische racisme en fascisme, want dan voelen de fascisten die de genocide in Gaza steunen zich niet welkom. Dat mensen die tegen die genocide zijn, zich niet welkom voerlen, is blijkbaar geen probleem.
Slachtofferschap
Op de site Antipopulista ergert een voormalige advocaat, Robert Peter Kuijper, zich ook al aan de deelnemers die voor een vrij Palestina betoogden, en verder aan alle groepen die daar waren ‘om hun eigen slachtofferschap te benadrukken’. Want, schrijft Kuijper: ‘Daarmee draagt men onbedoeld de boodschap uit dat men er niet voor elkaar is, maar toch vooral voor zichzelf.’
Dit gejeremieer horen we nu al jaren sinds minderheden na honderden jaren onderdrukking eindelijk eens hun eigen plaats opeisen, want nu voelen witte westerlingen zich niet meer veilig. Dat witte westerlingen zich niet welkom voelen als zwarte mensen, of trans mensen, of moslims of wie dan ook hen eraan herinneren dat fascisme dus ook is als er bruine mensen worden uitgeroeid en onderdrukt, zegt heel veel en niks goeds.
‘Men dient zich niet zich tegen racisme, fascisme en discriminatie misstanden te verzetten omdat men er slachtoffer van is, maar omdat die ideologieën en misstanden op zichzelf ontoelaatbaar zijn’, schrijft Kuijper. Heel mooi, alleen is Nederland nog niet zo ver, hè. Zolang witte mensen aanstoot nemen aan een pro-Palestijnse leus tijdens een demonstratie tegen fascisme, weet je dat een demonstratie tegen fascisme geen demonstratie is tegen alle fascisme, alleen tegen wat witte mensen fascisme vinden.
Gazaanse vrouwen
Dat gaat altijd zo in Nederland. Bij elke manifestatie tegen fascisme en racisme moet de witte westerse mens centraal staan en wat de witte westerse mens onrechtvaardig vindt. Een demonstratie voor vrouwenrechten mag niet over de rechten van bijvoorbeeld Gazaanse vrouwen gaan en de Dodenherdenking is ook al zo’n nadrukkelijk wit-suprematisch ritueel geworden, de laatste jaren, waarin het uitsluitend mag gaan om wat witte mensen 80 jaar geleden is aangedaan.
En daarom voelen minderheden zich geroepen om hun specifieke ‘slachtofferschap’ uit te dragen, omdat anders, wanneer het fascisme verslagen is, gegarandeerd nog steeds mensen van kleur en LHBTI’ers zullen worden onderdrukt.


Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 25.03.2025 @ 09:41