Hoe handhaaf je het lerarentekort
Yezkilim
Hoe houd je onderwijsambtenaren bezig? Door de ene helft te laten verzinnen hoe het lerarentekort verkleind kan worden en de andere helft plannen te laten bedenken om het tekort juist nòg groter te maken. In de krant kom je ze om beurten tegen. De ene keer vind je er plannen om het vak van leraar aantrekkelijker te maken, maar met de voorstellen die je de volgende keer leest, wordt het vak juist minder aantrekkelijk.
Leraar zijn is zwaar, maar meestal is het nét vol te houden. Ten eerste heb je lang en vaak vakantie, zodat je tussendoor kunt herstellen. Ten tweede kom je vroeg thuis, zodat je even uit kunt blazen voor je ’s avonds je lessen voorbereidt en je proefwerken nakijkt. Ten derde moet je je aan van alles en nog wat houden, maar je bent in elk geval baas in eigen klas. En ten vierde hoef je naast de administratie van alles wat je leerlingen doen in elk geval geen kilometers bij te houden, onkosten te declareren of tijd te schrijven.
Dit alles hebben de lerarentekortvergrotingsambtenaren goed door. Ze doen dan ook regelmatig voorstellen om de schoolvakanties korter te maken. Dit gaat vast een keer lukken, want ze weten zich gesteund door veel jaloerse niet-leraren die pas gelukkig worden als anderen iets afgenomen wordt wat zij óók niet hebben. Ten tweede is de school waar de leraar, net als de directie pas om vijf uur naar huis mag in opkomst. Dat wordt binnenkort epidemisch en vervolgens wordt het een landelijke regel, wacht maar af. En als het aan de Onderwijsraad ligt, moeten ook het derde en het vierde lichtpuntje worden gedoofd, want in de nota Naar Doelmatiger Onderwijs (PDF) van 4 november stelt de raad én voor om grote klassen met meerdere leraren te maken én om leraren te laten tijdschrijven.
Er is wat voor te zeggen om ambtenaren tijd te laten schrijven. Dat zou hier en daar wel eens heel onthullend kunnen zijn. Maar begin dan niet met degenen van wie vaststaat dat het werk, zeker onder de lessen, keihard afzien is. En zeker niet met allerlei smoesjes. Onderzoek? Als je onderzoekt hoe konijntjes het doen, neem je een steekproef en bestudeer je ze niet allemáál. En er persoonlijke beoordelingen en beloningen aan vastknopen? Hoe dan? Is veel tijd kwijt zijn goed of juist slecht? Krijgt de ervaren leraar, die maar weinig tijd kwijt is aan de lessen waar hij of zij jarenlang in investeerde, een slechte beoordeling en wordt de leraar die voortdurend bezig is om er iets behoorlijks van te maken, maar zonder succes, goed beoordeeld? Of juist omgekeerd?
Maar het schokkendste stukje uit de nota vond ik misschien nog wel het uitgangspunt: doelmatigheid is nodig vanwege de enorme bedragen die er naar het onderwijs gaan. Ja hoor, alle scholen staan vol met de mooiste en nieuwste design-meubels, maar niet heus: als je ergens al nieuw meubilair vindt, is dat omdat de vorige niet alleen al jaren rijp voor de vuilnisbelt waren, maar ook nog eens letterlijk uit elkaar begonnen te vallen, want dát is de situatie in de meeste scholen. En kijk dán eens met een prijsbewust oog naar de werkplekken van andere ambtenaren. Wel eens in een stadsdeelraadkantoor geweest bijvoorbeeld?
Yezkilim is een full-time allround compulsief obsessief probleemoplosser, met als specialiteit radicale onderwijshervormingen. Daarnaast is ze wiskundeleraar.
Yezkilim, 27.11.2009 @ 13:29
11 Reacties
op 27 11 2009 at 13:50 schreef Mart - de andere -:
Yezkilim, heeft Jack Biskop aandeel gehad in deze nota ?? Dan is het hoog tijd dat je op de koffie gaat.
op 27 11 2009 at 14:04 schreef Rena:
Ik heb eens een half jaar ziekte vervanging gedaan, 12 lesuren op IVBO verdeeld over drie dagen met tussenuren, drie dagen reistijd, moest zelf de reiskosten betalen. Net iets meer dan een uitkering. Dan, niet te vergeten, de vergaderingen moeten bijwonen. Corvee pauzediensten en vervolgens stank voor dank, in de zomervakantie een uitkering aanvragen want geen recht op WW en na de vakantie mocht ik wel weer terugkomen.
Niet echt stimulerend…ik heb onderwijs gelaten voor wat het is…
op 27 11 2009 at 17:05 schreef francky:
hoe dan ook, onderwijs is nu eenmaal ondergewaardeerd en de rol van de onderwijzer al evenzeer. Hoe kan men dan kinderen en jongeren voorbereiden op een baan en de toekomst van de volgende generaties garanderen als ze van zoiets belangrijks een puinhoop maken.
Met besparen op elementaire zaken zoals opvoeding enz. zullen we er zeker niet komen.
op 27 11 2009 at 18:41 schreef diamantina:
“Leraar zijn is zwaar, maar meestal is het nét vol te houden.”
Hebt u de logica achter de moderne scholing eenmaal door, dan zijn de trucs en valkuilen vrij makkelijk te mijden. De school leidt kinderen op tot consumenten en werkkrachten; leer de uwe leiders en avonturiers te worden. De school leert kinderen automatisch te gehoorzamen; leer de uwe kritisch en onafhankelijk te denken. Goedgeschoolde kinderen hebben een lage vervelingsdrempel; help de uwe een eigen innerlijk leven te ontwikkelen, zodat ze zich nooit zullen vervelen. Spoor hen aan zich bezig te houden met de serieuze stof, de volwassen stof, in geschiedenis, literatuur, filosofie, muziek, kunst, economie, theologie — alle stof waar leraren hun vingers niet aan branden. Daag uw kinderen uit flink veel alleen te zijn, zodat ze leren van hun eigen gezelschap te genieten en een innerlijke dialoog te voeren. Goedgeschoolde mensen zijn geconditioneerd om eenzaamheid te vrezen en zoeken constant gezelschap via de tv, de pc en de gsm, en via oppervlakkige vriendschappen die ze makkelijk aangaan en snel achter zich laten. Uw kinderen zouden een zinvoller leven moeten hebben en dat kan. Bron…
op 28 11 2009 at 10:57 schreef Geert:
Ik kan me voorstellen dat sommige leraren het zwaar hebben, vooral degenen die lesgeven aan moeilijk opvoedbare kinderen, maar in het algemeen vind ik het vak van leraar geen zwaar werk.
Ik heb zelf part-time lesgegeven op een redelijk nette school. Hoewel het af en toe vermoeiend is om 5 tot 6 uur per dag enthousiast te zijn over je vak, heb je wel veel pauzes, zit je in een (te) warm gebouw en verricht je geen fysieke arbeid. Yezkilim noemde ook al de lange vakanties.
Er mag zeker meer waardering komen voor het vak van leraar, maar om te zeggen dat ze het in het algemeen zo moeilijk hebben vind ik lachwekkend.
Wellicht neemt de waardering voor leraren toe wanneer er weer wat meer echte kennis wordt overgedragen op scholen. Mijn ervaring is dat de meeste leerlingen dankbaar zijn als ze echt wat leren, maar recalcitrant worden als ze iets moeten doen waar geen duidelijke reden voor is, zoals een studie-uur. Het zijn net mensen.
op 28 11 2009 at 11:07 schreef Animale:
Door precies zo door te gaan als men al jaren gedaan heeft.
Misschien krijgen we in deze branche dan ook van die hijgerige ronselpropaganda voor naïeve schoolverlaters, zoals bij de politie en het leger.
Waar tegenwoordig ook geen hond meer vrijwillig voor kiest, behalve wanhopig werkelozen en kansarmen/drop-outs die nergens anders worden aangenomen.
Die nieuwe lichtingen soldaten sturen ze als kanonnenvlees naar het Midden-Oosten om de goede sier te maken in de internationale politiek, en de nieuwe lichtingen politiemensen leren vanzelf de fijne kneepjes van het ‘klop de zak van de burger leeg-vak’, als ze verteld wordt dat ze minimaal een x-aantal boetes voor het baasje moeten binnenhalen als ze ooit van dat tijdelijke contract afwillen.
op 28 11 2009 at 11:44 schreef Yezkilim:
Geert, welke school was dat? Bestaat die nog en is alles er hetzelfde gebleven?
Pauze betekent voor mij: inderdaad Rena, corvee, politieagent spelen op het schoolplein of in de kantine (en waag het eens om daar te laat te komen of te vroeg weg te gaan); opruimen en schoonmaken en verhuizen naar een ander lokaal; je administratie bijwerken; in de rij staan voor de kopieermachine met toetsen of hand-outs; verplicht maar zinloos napraten over de zonden van de schatjes die je straf gaf of eruit stuurde en… zelf op je kop krijgen als je niet elke pauze sociaal doet met je collega’s.
op 28 11 2009 at 22:29 schreef Rena:
@Yeskilim bbrrrr de docentenkamer….welk een gruwel plek…gezellig meepraten over vd Ende musicals? Docenten die er helemaal niet uitzagen…over voorbeeld funktie gesproken!
Op zich vond ik het lesgeven trouwens wel heel leuk, maar ja..ik was dan ook tekenjuf LOL
op 30 11 2009 at 12:01 schreef Paco:
Waardering voor leerkrachten heeft zeer veel te maken met respect en dat is er niet. In deze losgeslagen maatschappij waar alles mag en niets moet hoef je dat ook niet te verwachten.
Waarden en normen zijn zoek.
op 01 12 2009 at 18:15 schreef Jack Biskop:
Met veel begrip heb ik je column gelezen, maar ik ben het niet helemaal met je eens. Punt van de Onderwijsraad (Nee, Mart, ik heb niet aan die nota meegewerkt, maar mag er als lid van de Tweede Kamer straks wel wat van vinden) is dat tijdschrijven inzicht geeft in wat je eigenlijk allemaal doet (ik heb het een tijdje gedaan en het is echt inzichtelijk, voor jezelf). Maar dat wil niet zeggen dat het altijd moet en dat er een algemeen goed mee wordt bereikt. Het is juist inzichtelijk voor de docent zelf.
Er gaat een onvoorstelbare hoeveelheid geld naar onderwijs (36 miljard per jaar) en dat wordt helaas niet overal even goed besteed. Dat is niet alleen een zaak die bij de docenten ligt, maar zeker ook bij bestuur en management. En bij ons in Den Haag. Want er zijn vele, vele potjes, fondsen en budgetten, die niets met het werk in de klas te maken hebben. Slimmer werken in de klas kan dan ook best zijn dat de vakanties (niet minder, maar anders gespreid) slimmer worden gebruikt om de docent in staat te stellen zijn of haar eigen onderwijs te verbeteren.
op 02 12 2009 at 01:46 schreef Yezkilim:
Jack,
‘Vakanties slimmer gebruiken om de docent in staat te stellen zijn of haar eigen onderwijs te verbeteren’ lijkt me een omslachtige manier om te zeggen dat de vakanties voor leerlingen even lang blijven, maar dat ze voor leraren wel eens korter zouden kunnen worden, in ruil voor verkleining van de werkdruk de rest van het jaar.
Als leraar ontdek je al gauw dat je allerlei dingen waar je niet aan toekomt, in de vakantie kunt/moet doen, maar mogen we dat asjeblieft zelf uitzoeken?
Hoe zou zoiets bijvoorbeeld moeten voor degenen die er, samen met vele anderen, voor kiezen om, tegen inlevering van een aanzienlijk gedeelte van het salaris, part-time leraar te zijn, met zodoende een veel lagere werkdruk en echte vakanties? Moeten ook zij in de vakantie schoolblijven en ‘iets’ gaan doen?
O ja, dat part-time werken in het onderwijs goed mogelijk is, is nog een voordeel van het leraarschap dat ik vergat te noemen in mijn stukje. Ook dat zal binnenkort wel moeilijk gemaakt gaan worden…
RSS