Die keer dat ik een geile kerel van me af moest slaan
Peter Breedveld
Door die #Metoo-toestand moest ik opeens denken aan iets wat me afgelopen zomer in de Albert Heijn overkwam. Ik liep er mijn avondmaal bij elkaar te sprokkelen en bij de zuivelafdeling stond er een jongeman voor me. Ik wachtte tot hij klaar was voordat ik pakte wat ik wilde. Later bij de kassa stond hij achter me. Ik rekende af en liep naar buiten, naar mijn fiets. Terwijl ik die van het slot haalde, sprak hij me aan.
“Ik zag wel wat je deed”, zei hij. Ik keek hem vragend aan. Ik wist zeker dat ik niks had gedaan. “Je zat naar me te kijken”, zei hij, “je keek naar me”. Ik dacht dat hij ruzie met me zocht. Dat gebeurt weleens, maar niet heel vaak. “Keek ik naar je?” zei ik. Hij zei ja, ik had gekeken. “Is dat verboden?” vroeg ik. “Is het verboden om naar je te kijken?” Hij werd een beetje zenuwachtig, zat driftig aan de sigaret tussen zijn vingers te zuigen, met toegeknepen ogen, zoals sigarettenrokers doen.
“Nee”, zei hij, “maar ik zag wel hoe je naar me keek.” Ik wist werkelijk niet wat hij van me wilde, maar mijn geduld raakte op. Ik zei: “Zeg wat je van me moet of laat me anders met rust. Zoek je ruzie? is dat wat je wilt, vechten?” – “Helemaal niet!” antwoordde hij. “Ik zag je gewoon kijken. Ik denk dat jij wat van míj wilt.”
In één klap was zijn bedoeling me duidelijk. “Dude”, zei ik, “ik wil echt helemaal niks van je, en ik heb ook niet naar je gekeken, niet bewust in ieder geval. Laat me nu met rust.”
“Ik denk van wel”, zei hij. “Ik denk dat je wél wat van me wilt.”
Woest aantrekkelijk
Verbouwereerd door zijn vasthoudendheid beet ik hem toe: “Vriend, ik verzeker je dat ik niks van je wil.” – “O jawel”, zei hij. “Ik ben niet gek, ik zag je wel kijken. Je bent geïnteresseerd in mij.” Ik schoot in de lach: “Ja, je bent zo woest aantrekkelijk dat ik je de kleren van je lijf wil scheuren, nou goed? En nu opbokken want je wilt geen ruzie met mij.”
Maar hij ging voor me staan, zodat ik niet weg kon. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. Deze lul accepteerde geen nee. Ik kon het tegelijkertijd niet geloven dat mij dit overkwam. Vroeger, heel vroeger wilden veel mannen met me naar bed, maar er wordt al jaren niet meer met me geflirt en ik was nog nooit op zo’n agressieve manier benaderd. Ik ben bij mijn billen gegrepen, een leraar heeft me eens betast, ik ben ook nageroepen en mannen lieten geil gekreun horen als ik langs ze liep op het strand (en terecht!). Maar dit was vrij intimiderend.
Hij werd heel boos. “Klootzak! Je kunt niet zo naar me kijken en me dan zo afpoeieren! Ik zie wat ik zie! Je wilt wat van me! Hou jezelf niet voor de gek!” – “Je haalt je dingen in je hoofd, mafkees!” schreeuwde ik terug. “Als ik zeg dat ik niet geïnteresseerd ben, heb je het daarmee te doen!” Ik maakte aanstalten mijn fiets terug te zetten, zag hem terugdeinzen. Beter, want de laatste jaren is me er alles aan gelegen een matpartij te voorkomen. Er zijn teveel mensen die ik daarmee een groot plezier zou doen. Ik gun ze dat niet.
Ik stapte weer op en fietste weg. Nog even snel trapte hij tegen mijn fiets. Ik stopte, hij liep weg.
Casual sex
Ik heb er nog lang aan teruggedacht. Ergens voelde ik me onmiskenbaar gevleid door het feit dat ik hem kennelijk het hoofd op hol had gebracht. Maar ik realiseerde me ook dat ik nu, voor het eerst, had meegemaakt wat alle vrouwen heel erg vaak meemaken. Dat je echt je tanden moet laten zien om zo’n kerel van je af te krijgen. Dat je je vertwijfeld afvraagt of dit gaat ontaarden in geweld. Dat je denkt: “Motherfucker ik heb hier niet om gevráágd! Ik wil gewoon naar huis, laat me met rust!” En dat zo’n type alles probeert om je ervan te overtuigen dat je er wél om hebt gevraagd.
Dat je jezelf al bij de politie ziet zitten, die aan je vraagt: “Maar u had dus níet naar hem gekeken?” Ik zal best hebben gekeken, ik kijk altijd naar iedereen, maar niet op die manier, en ik ben zeker niet geïnteresseerd in casual sex met iemand die ik bij de supermarkt tegenkom.
Ik bedoel niet te zeggen dat mannen, zoals ik dus, óók doormaken wat zoveel vrouwen doormaken. Ik heb me geen moment in gevaar gevoeld, behalve het gevaar om weer op GeenStijl te staan, en in De Telegraaf. Die gozer had me echt niet aan moeten raken. Maar ik heb in elk geval gezien wat het is, die kerels, die ervan overtuigd zijn dat je seks met ze wilt. Dat je misschien alleen nog even moet worden overgehaald. En dat dat overal kan gebeuren, dat constant het gevaar van een hitsige kerel loert.
Zelfs bij de Albert Heijn.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 22.10.2017 @ 13:51
2 Reacties
op 22 10 2017 at 16:16 schreef ikzelf:
Tja, je vastbijten in een beeld dat in je hoofd zit, ook al strookt dat niet de realiteit — waar heb ik dat vaker gezien? Ook al leg je zo’n engerd in alle toonaarden uit dat je absoluut geen interesse in hem hebt, het beeld in zijn hoofd is hardnekkiger dan de werkelijkheid. Nu liet deze zich nog afpoeieren, maar er zijn er genoeg die dat waanbeeld ruim voldoende vinden om alvast te gaan graaien naar plaatsen die verder alleen Trump ‘normaal’ vindt, alsof je publiek bezit bent of een lammetje op een kinderboerderij.
Is het werkelijk zo onvoorstelbaar moeilijk om je voor te stellen hoe je het zelf zou vinden als iedereen je zomaar gaat bepotelen? Probeer het gewoon eens, stel je gewoon eens voor dat iedereen, die je vanaf nu langs ziet komen, jou in je billen, je borsten of zelfs jouw kruis zou grijpen, ongevraagde kusjes zou geven of je schunnigheden toeroept die je van je lief niet eens wilt horen. Van wie zou dat normaal vinden? Van niemand, toch? Waarom moet ’n vrouw dat dan wel normaal vinden?
op 22 10 2017 at 17:01 schreef Chakir:
Tijdens de periodieke gesprekken op school met de juf vroeg ze mij een keer of het waar was dat ik mijn zoontje aanspoorde een vervelende pester “zo hard mogelijk te slaan, dat ie niet meer op kan staan”. Ik zei dat dat iets genuanceerder lag en dat ie zich alleen moest verdedigen en dat ie eerst naar de juf moest gaan en t uit moesten praten enzo.. wat gelul was, want ik had t precies zo gezegd zoals mijn zoontje het tegen de juf vertelde, nadat hij op t matje moest komen omdat hij die kleine rat in zn buik had getrapt die vervolgens kreunend naar de juf was gevlucht. Ik ben ervan overtuigd dat als die kleine ratjes allemaal zo zouden zijn aangepakt door hun leeftijdsgenoten er heel wat minder #metoo was vandaag. Minder.
RSS