Deugmensen
Peter Breedveld
Mensen die GroenLinks of D66 stemmen, hun afval scheiden, kipstuckjes van de vegetarische slager eten, andere mensen keurig naar hun gewenste voornaamwoorden vragen en die vinden dat vluchtelingen niet op straat horen te creperen, worden door Domrechts “deugmensen” genoemd. Progressieve mensen reageren daar vrij humorloos op, dat ze natúúrlijk deugen en dus deugmensen zijn, ze zouden geen niet-deugmensen willen zijn. Maar laatst schreef ik een stukje over de “deugmensen” die naar Mastodon emigreren en daar werd op Mastodon heel pissig op gereageerd, dat wie het woord “deugmensen” gebruikt, zelf niet deugt.
Echt een geuzennaam wil het maar niet worden, zal ik maar zeggen. Deugmensen beschouwen “deugmensen” als een belediging. En dat is het ook, net als “fatsoensrakker”. Je kunt stellen dat er niks mis mee is om een fatsoensrakker te zijn, want wie is er voor gebrek aan fatsoen, nietwaar. Alleen is het fatsoensrakkers nooit te doen om een fatsoenlijke omgang met elkaar en de omgeving, maar om uiterlijkheden, om oppervlakkige gedrag. Netjes kleden en met twee woorden spreken en geen ‘kut’ en ‘godverdomme’ zeggen. Parelketting, rode lipstick, keurige japon, zeg maar Elma Drayer, deftige mevrouw van buiten, maar een achterbaks, leugenachtig sekreet in haar hele wezen.
Fatsoenskanker
Er valt weinig te lachen met Domrechts, maar dat ‘deugmensen’ vind ik dan wel weer heel grappig, vooral omdat deugmensen er steeds weer zo pissig om worden. Intuïtief weten ze natuurlijk wel wat ermee bedoeld wordt, namelijk dat het ze vooral gaat om dat deugen, niet om een betere wereld.
Voordat ‘deugmensen’ in zwang raakte, verzon Bert Brussen, de oprichter van The Post Online, het woord ‘fatsoenskanker’. Als je vond dat vluchtelingen niet terug de zee in moesten worden geduwd, leed je aan ‘fatsoenskanker’. Dat is nog grappiger, omdat het zo grof is. De tegenwoordige senator Annabel Nanninga gebruikte het ook vaak, in de tijd dat ze ebola nog een mogelijke oplossing voor het vluchtelingenprobleem vond.
Heel veel mensen worden boos om schelden met kanker, omdat kanker een hele erge ziekte is. Ze preken dan dat het kwetsend is omdat er mensen zijn die iemand aan kanker hebben verloren, of die zelf kanker hebben. Maar volgens mij hebben we allemaal geliefden aan kanker verloren, ik zelfs best veel, en we worden ook allemaal bedreigd door kanker. Ikzelf ben eigenlijk nergens bang voor behalve voor grote hoogtes en voor kanker, ik denk meerdere keren per dag dat ik kanker heb en wil me nooit laten onderzoeken door de dokter omdat ik bang ben dat die me gaat vertellen dat ik kanker heb.
Juist daarom moet ik hard lachen om grappen over kanker. Waar ik om moet lachen, daar ben ik niet bang meer voor. Zelfs het woord ‘kanker’ vind ik grappig. Schelden met kanker vind ik ontzettend ordinair, maar omdat het zo grof is, vind ik het ook grappig. Het stoort me als ik hoodie-jongeren constant ‘kanker, kanker, kanker’ hoor zeggen, kanker dit en kanker dat, maar ik begrijp het rebelse ervan ook wel weer.
Sorry zeggen
Toen activist Jelle de Graaf zich in een talkshow van Beau van Erven Dorens aan de tafel vastplakte (de zinloosheid van die daad vind ik ook weer eindeloos humoristisch, want hij wilde dat er naar zijn boodschap geluisterd werd maar dat gebeurde al, want hij zat in die show) schijnt hij ook met kanker gescholden te hebben. Daar stak een golf van verontwaardiging over op en toen bood De Graaf netjes zijn verontschuldigingen aan. Ook hilarisch. Activisten zijn tegenwoordig zo lief. Als ze soep tegen een schilderij gooien, verzekeren ze zich er eerst van dat er een beschermende glasplaat voor zit en als mensen boos worden omdat ze een lelijk woord hebben gezegd, zeggen ze netjes sorry.
Tata Steel of de bedrijven die pfas lozen in onze rivieren, zullen nooit sorry zeggen voor het veroorzaken van kanker in onze geliefden, onze vaders, moeders, kinderen. Ze krijgen er zelfs subsidie voor en dat vinden de mensen prima, want ze blijven op de partijen stemmen die het mogelijk maken dat bedrijven ons water, onze lucht, onze bodem, ons voedsel, ons drinken, onze moedermelk vol blijven stoppen met kankerverwekkende stoffen. Ze worden pas boos als je ‘kanker’ zegt.
Toon matigen
Kanker veroorzaken = oké, ‘kanker’ zeggen = heel erg slecht en schokkend en onfatsoenlijk. Zie daar de deugmens. Dit is waarom ‘deugmensen’ een belediging is. Want deugmensen willen hun geweten netjes en aangeharkt, maar de vluchtelingen moeten worden opgevangen in een dorp waar zij niet wonen en als vliegen duurder wordt, vinden zij dat niet erg want dat kunnen ze toch wel betalen. Ze kunnen een Marokkaan niet van een Turk onderscheiden. Ze zijn tegen racisme maar vinden dat ik mijn toon moet matigen en mijn woordkeuze moet aanpassen. When they go low, we go high, zeggen ze.
Het is mijn grootste ambitie om een echte ondeugd te worden.
Dit is echt een totaal ander stukje geworden dan ik in mijn hoofd had.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 10.11.2022 @ 07:50
RSS