De verontwaardiging van Sigrid Kaag is echt
Peter Breedveld
Hassnae was gevraagd om afgelopen zondag een discussiebijeenkomst met Sigrid Kaag over bedreigingen en intimidatie te modereren. Het was gewoon een betaalde opdracht. Kaag hield vooraf een toespraak over de dreiging van extreemrechts, de ontmenselijking van politici, journalisten en wetenschappers, “en er komen steeds meer beroepsgroepen bij”, zei ze. Ze riep op stelling te nemen, omdat doodzwijgen niet helpt. Ik was aangenaam verrast, want het dominerende vertoog is dat je niet moet polariseren en met elkaar in gesprek moet. Volgens Kaag heeft dat de dreiging alleen maar verergerd.
Dat is altijd mijn stellingname geweest. Beroepshufter Bart Nijman van GeenStijl was dat ook opgevallen. In een paranoïde, koortsachtig seksistische raaskal op Twitter zei hij dat er “Breedveldboosheid” in die speech zat, die daar volgens hem door Hassnae ingeschreven was.
Maar de speech was van Kaag zelf. Als je wordt bedreigd, zoals Kaag wordt bedreigd, is authentieke boosheid daarover een volstrekt natuurlijke en begrijpelijke reactie. Daar kan iemand als Nijman zich er niks bij voorstellen, want hij is zelf nooit bedreigd. Nijman is degene die bedreigt en die daarbij wordt gesteund, in bescherming genomen en aangemoedigd door de reguliere media en door journalistenvakbond NVJ.
Haatoma
Berichten over de speech verschenen dezelfde dag al in de media en domrechts spoot het bloed uit de oren. Alsof het Kaags opmerkingen wilde onderstrepen, werd ze op sociale media ontmenselijkt en gedemoniseerd op precies de manier die ze had beschreven. Op foto’s hadden de fascisten hun favoriete vijanden gezien, zoals radioloog Tom van Boxsel, bedreigd vanwege zijn stellingname tegen wappies en Piet Lekkerkerk, bedreigd vanwege zijn stellingname tegen extreemrechts. Nijman, maar ook bijvoorbeeld haatpropagandist Wierd Duk en haatoma Marieke Hoogwout, waren diep beledigd dat ze geen inspraak hadden gehad in de samenstelling van de gastenlijst.
De bijeenkomst was zeer streng beveiligd. We moesten onze jassen en tassen in een locker doen, en toen ik later terugging om mijn bril uit mijn tas te halen, stond er al die tijd een beveiliger naar me te staren.
Minstens zo belangrijk als de speech was de discussie erna. Die ging aanvankelijk vooral over de bedreigingen door wappies tijdens de coronaperiode, waarbij naar mijn smaak al te makkelijk een verband werd gelegd tussen wantrouwen jegens autoriteiten en radicalisering. Het debat kreeg een pepertje toen Hassnae erop wees dat de ellende jaren geleden is begonnen met het normaliseren van racisme en islamofobie. Dat elk protest daartegen werd gepareerd met opmerkingen als dat alles gezegd moest kunnen worden en dat moslims maar eelt moesten kweken. Dat het de media waren die Wilders en Baudet hadden groot gemaakt, puur door met ze te dwepen in plaats van kritisch te zijn.
Kanarie in de koolmijn
Toen lieten de vrouwen van kleur in de zaal van zich horen. Een Marokkaans-Nederlandse gezondheidswetenschapper hield haar verhaal over het racisme dat ze had meegemaakt tijdens haar opleiding, een andere vrouw vertelde over onderzoek dat aantoont dat racisme in het hoger onderwijs structureel is, andere vrouwen van kleur hielden hun verhaal en al gauw werd duidelijk dat minderheden altijd de kanarie in de kolenmijn zijn. Op het moment dat ministers en wetenschappers moeten worden beveiligd tegen de boze burgers, is daar altijd een lange periode van normalisering van racisme aan voorafgegaan.
Viroloog Marion Koopmans trok hier terecht de conclusie uit dat racisme vaak wordt gezien als iets van de onderklasse, maar dat de academische elite ook naar zichzelf moet kijken. Ik moest denken aan de kwalijke nonsens die zij en heel veel andere virologen tijdens de coronacrisis hadden verkondigd over Aziatische landen als Zuid-Korea en Japan. Maar ze maakte een goed punt en kreeg veel bijval van mensen die beaamden dat we allemaal ook naar onszelf moeten kijken.
Stroomstootwapen
Maar toen stond er een politieman op die begon te fulmineren tegen Sylvana Simons, die “gelukkig” op haar plek was gezet door minister Dilan Yesilgöz, omdat ze zomaar kritiek op de politie had gehad, nu ook weer in verband met het stroomstootwapen, waarmee de politie wordt uitgerust. De politieman riep op tot meer vertrouwen in elkaar (en anders krijg je 50.000 volt door je donder, dacht ik). Hassnae vroeg of hij zich kon voorstellen dat er groepen mensen waren die door nare ervaringen met de politie wat moeite hadden met vertrouwen in de politie. “Ach ja, in elke organisatie gaat er weleens wat mis”, antwoordde hij. Toen begon hij een verhaal over het goede werk dat de politie doet, en de ellendige dingen waarmee hij als politieman wordt geconfronteerd, zoals elke politieman altijd doet om het maar niet te hoeven hebben over het racisme dat bij de politie welig tiert.
Daarmee werd wat mij betreft alle hoop alweer de bodem ingeslagen. Iedereen vindt dat we naar onszelf moeten kijken, maar zodra het iets concreter wordt, is het toch weer de schuld van Sylvana Simons. Ook werd er gevraagd wie naar aanleiding van Kaags speech openlijk stelling ging nemen tegen extreemrechts. Er gingen maar weinig handen de lucht in. Een jongeman, groot en stevig gebouwd, vertelde dat hij niet hand in hand met zijn vriend over straat durfde omdat hij geen zin had in een klap voor zijn kop.
Begrijpelijk, maar teleurstellend. Verzet moet, anders blijven de Bart Nijmans de baas over de publieke ruimte.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 17.01.2023 @ 09:21
RSS