De revival van de christelijke grote bek
Peter Breedveld
Domrechts ging apeshit bij de openingsceremonie van de Olympische Spelen, omdat het meende dat het christendom in de zeik werd genomen. In werkelijkheid ging het om een verwijzing naar een Grieks bacchanaal ter ere van Dionysus, god van de wijn en de vruchtbaarheid. Affijn, dat hebt u allemaal meegekregen.
Mijn aandacht werd getrokken door de Delftse natuurkundige Cees Dekker, tevens belijdend christen, die getergd vaststelde dat er dus geen sprake was van “spotterij” maar “gewone afgoderij”, wat het volgens hem blijkbaar niet minder erg maakt.
Almachtige God
Nou kan ik nog wel begrijpen als je als christen protesteert tegen het bespotten van je geloof, al vind ik ook dat het erbij hoort. Wat zou je je druk maken, jouw vriend is immers de almachtige God, jouw ziel is gered, jou wacht het eeuwige leven, de spotters zullen in de hel eindigen. Slik maar een keer en denk aan Psalm 70:
Laat allen, die, met schamp’ren spot,
Mij honen, tergen en onteren,
Hun schimp ten loon, teruggekeren;
Vergaan op Uw geducht gebod.
Maar je bent echt in de verkeerde eeuw geboren als je anderen wilt verhinderen aan “afgoderij” te doen. Het christelijke geloof is al heel lang niet meer het Enige Ware Geloof in Europa, je zult andere geloven moeten dulden, zoals de islam, door de SGP ook al eens gekwalificeerd als “uit te roeien afgoderij“. Kortom, onze vrijheid van godsdienst is in het geding.
Ruiters van de Apocalyps
Natuurlijk is een verwijzing naar de cultus rond Dionysus niet echt “afgoderij”. Er is niemand op aarde meer die in Dionysus gelooft, of in Zeus of Apollo. Toch zullen ze nooit uit onze collectieve psyche verdwijnen, omdat het memes zijn die constant terugkeren in onze schilder- en beeldhouwkunst en de literatuur, in de 16é eeuw al, toen iedereen verplicht in de christelijke god moest geloven.
Maar Cees Dekker, en met hem veel andere christenen, neemt aanstoot aan alle religieuze verwijzingen in die openingsceremonie, ook naar de Ruiters van de Apocalyps, die uit het bijbelboek Openbaring komen. Dat is bonkers, want de Ruiters van de Apocalyps zijn al net zo in ons collectieve bewustzijn ingebed als Zeus en Bacchus, en net als veel andere memes die christelijk van oorsprong zijn. Willen christenen ons straks ook verbieden het woord “slachtoffer” te gebruiken, of vertwijfeld uit te roepen dat we geen water in wijn kunnen veranderen?
Je kunt ons als christendom niet eeuwenlang bombarderen met christelijke beelden, motieven en metaforen en dan verwachten dat ze geen deel gaan uitmaken van ons denken en onze (beeld)taal. Wie is opgegroeid in een land waar het christendom dominant is, is christelijk gevormd, of hij nou religieus is of niet. Gelovigen moeten maar aanvaarden dat ze het monopolie op Jezus niet hebben. Jezus is net zo goed van ons, de ongelovigen.
Militante moslims
Maar wat we hier zien, is een revival van de christelijke grote bek. Christenen zijn in het seculariserende Nederland van de jaren vijftig tot en met de jaren negentig in het defensief gedrongen door schrijvers en kunstenaars die zich afzetten tegen het verstikkende geloof dat de samenleving zoveel schade heeft gebracht, bijvoorbeeld door homoseksualiteit te criminaliseren. Maar meteen na 9/11 en de moord op Theo van Gogh begonnen christenen een zeker soort van toch wel bewondering te krijgen voor militante moslims die, in de woorden van een christen die ik in die tijd interviewde, “bereid waren om voor hun geloof te vechten”.
Nu zijn er altijd christenen geweest die net zo goed bereid waren “voor hun geloof te vechten”. Eind jaren tachtig was er bijvoorbeeld in Parijs een echte christelijke terreuraanslag in een Parijse bioscoop waar de film “The Last Temptation of Christ” werd vertoond, van de diep-gelovige regisseur Martin Scorcese. Daaruit blijkt dat sommige christenen niet alleen spotterij niet pikken, maar ook meditatieve beschouwingen van de figuur Jezus Christus. Ketterij, zogezegd. Anti-abortusgeweld is ook een voorbeeld van christenen die “vechten voor hun geloof”.
Regenboogvlag
Aan de VU beginnen bepaalde christenen zich ook weer van hun intolerante kant te laten horen. Het broeit er al sinds de Nashville-verklaring, een Amerikaans christelijk anti-LHBTI-plus-document dat in Nederland door onder andere SGP’er Kees van der Staaij en een aantal christelijke hoogleraren werd ondertekend. De VU heeft ongeveer sinds die tijd een regenboogvlag wapperen, sinds kort een Pride-vlag, waar een bepaald slag domrechtse christenen verschrikkelijk aanstoot aan neemt. Het gezeik erover duurt al jaren en een paar weken geleden werd de vlag door een anoniem lafbekje, of een aantal anonieme lafbekjes, gestolen en vervangen door een VOC-vlag.
Waaruit blijkt dat de christelijke assertiviteit van de laatste tijd geen onschuldig verschijnsel is, en dat we op onze hoede moeten zijn voor de bijbelfanaten die blijkbaar bezig zijn hun oude territorium te heroveren. En maakt u zich geen illusies, dat is territorium waar wij niet gewenst zullen zijn.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 24.08.2024 @ 13:26
RSS