De overheid in je broekje
Hassnae Bouazza
Als een vriendelijke jongedame van EenVandaag me niet had gebeld voor een radio-item over het aanstaande verbod op de maagdenvlieshersteloperatie, had ik dit stuk waarschijnlijk niet geschreven. Het is wat veel, de uitsluitingspolitiek van de overheid en de voortdurende criminalisering van de moslimgemeenschap. Als je niet oplet, neemt het je hele leven over.
Maar goed, de maagdenvlieshersteloperatie. Hoewel de maagdelijkheidscultus nog wijdverspreid is in vele delen van de wereld (denk aan de Amerikaanse pledge of virginity) gaat het in Nederland, gok ik zo, vooral om (jonge) islamitische vrouwen die hun toevlucht zoeken tot de ingreep om problemen met familie of omgeving uit de weg te gaan.
‘Hypocriet’ vinden veel tegenstanders van de ingreep. Zeker, maar als een hypocriete ingreep ervoor zorgt dat kwetsbare vrouwen veilig zijn, dan zij het maar zo. Evenzo hypocriet is namelijk de dubbele moraal waarbij vrouwen langs een andere meetlat worden gelegd dan mannen. Mannen kunnen hun slurf overal in stoppen zonder consequenties, maar vrouwen moeten zich niet alleen verantwoorden, maar ook de consequenties dragen van sociale uitsluiting en isolatie wanneer ze te maken hebben met een bekrompen omgeving die gevoelens van lust en liefde verwart met criminaliteit en kuisheid met een goede inborst.
Deugt niet
Minister de Jonge zegt over de ingreep: ‘het deugt niet en het is kwalijk’. Wat niet deugt en uiterst kwalijk is, is dat een (mannelijke) minister zich bemoeit met wat een vrouw met haar vagina doet. Wat volgt hierna? Verbod op schaamlipverkleining? Op abortus? In een brief aan de Tweede Kamer schrijft De Jonge met zijn collega Dekker:
Behalve dan als je een maagdenvliesoperatie wilt ondergaan, dan ben je opeens niet de baas over je eigen lichaam. Dan mag je van De Jonge en Dekker, maar ook van Shirin Musa, die voor vrouwen zegt op te komen, lekker zelf op de blaren zitten. Dat ‘in Nederland’ ook; de misplaatste superioriteit die eruit spreekt. In Nederland denkt een minister zich onder het mom van vrijheid en vrije liefde te mogen bemoeien met het intiemste van de vrouw.
Morele steun
De Jonge verschilt niet veel van het Egyptische leger dat destijds tijdens de opstand op het Tahrir-plein vrouwelijke protesteerders aan een maagdelijkheidstest onderwierp met als doel die vrouwen te schaden. De Jonge wil artsen dwingen vrouwen niet te helpen, met als gevolg dat sommige vrouwen geschaad zullen worden. De Jonge en het Egyptische leger, twee kanten van dezelfde medaille. Beiden proberen hun gelijk af te dwingen via andervrouws vagina. Ik zie sowieso het probleem niet, die ingreep betalen de vrouwen zelf, dus de overheid wordt er op geen enkele manier door benadeeld. En nog belangrijker: hoe help je vrouwen met dit verbod? Door ze bloot te stellen aan gevaar?
Natuurlijk, in een ideale wereld zijn vrouwen baas over hun eigen lichaam en zou een maagdenvlieshersteloperatie niet nodig moeten zijn, maar zolang vrouwen in sommige gemeenschappen gevaar lopen wanneer hun omgeving ontdekt dat ze seks hebben gehad, hebben ze recht op hulp en bescherming. Daarnaast moet het onderwerp opengebroken worden. Maagdelijkheid is omgeven door mist, aannames, verwachtingen, tradities en blinde paniek. Ik schreef jaren geleden over een jongedame die ging trouwen en dacht dat ze moest bloeden voor haar schoonmoeder terwijl die daar helemaal niet mee bezig was. Soms houden mensen uit onwetendheid en angst onnodig een gebruik in stand.
Wereldbeeld opdringen
Breek het onderwerp open, heb het erover, bevraag het. Steun vrouwen die bang zijn in plaats van hen te veroordelen. De enige manier om kwetsbare vrouwen weerbaarder te maken is door hen ervan te doordringen dat ze niet alleen zijn en niets verkeerd hebben gedaan. Hoe openlijker we dit bespreken, hoe minder chantabel vrouwen worden en minder gevaar ze lopen. De veiligheid van vrouwen zou altijd de prioriteit moeten zijn. Daarom ben ik blij dat artsen aangeven door te gaan met vrouwen te helpen.
Steun vrouwen gewoon eens een keer zonder altijd maar weer je zogenaamd principiële wereldbeeld op te dringen. De overheid kan ook helpen door ver, heel ver weg te blijven van onze lichamen.
Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver, journalist en televisiemaker. Bekijk hier de documentaire ‘De Klas van 94′, die ze samen met historicus Nadia Bouras maakte. Ze was ook eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha.
Hassnae Bouazza, 22.02.2020 @ 14:24
RSS