De ondraaglijke hypocrisie van Natascha van Weezel
Peter Breedveld
Scène uit G-Men of the Pacific (Teruo Ishii, 1962).
Het hatelijke gebral van Ronny Naftaniel is misselijkmakend, wat Esther Voet en Bart Schut de godganse dag de ether in boeren is evenmin goed voor het humeur. En dan heb je de hysterie van Nausicaa Marbe nog, de klakkeloze Israël-aanbidding van de ChristenUnie, de agressie van al die VVD-leugenaars en de dikke, stinkende bagger uit PVV- en BBB-hoek. Maar weet u wie bij mij echt de uiterste grens van het draaglijke overschrijdt?
Natascha van Weezel.
Natascha van Weezel is een hele lieve, zachte vrouw. Een echte bruggenbouwer, iemand van het harmoniemodel. Ze is verscheurd door de gebeurtenissen in Israël, door de vreselijke aanval van Hamas van 7 oktober, maar wat er nu in Gaza gebeurt, vindt ze ook vreselijk. Daar slaapt ze ook niet van. Ze erkent de pijn van de Gazanen. Eén en al empathie is ze. En alles wat ze vraagt, is dat wij ook empathie tonen met háár. Dat we ook háár pijn voelen. In de woorden van haar moeder Annet Bleich: “Waarom scharen we ons hier niet allemaal achter die Israëli’s en Palestijnen die elkaars verdriet erkennen?”
Kritiek op Israël
Nou, omdat je de pijn van de Palestijnen helemaal niet erkent. Omdat je maar doet alsof. ‘Elk weldenkend mens is moedeloos en wanhopig over de gruwelijke situatie in Gaza’, schrijft Van Weezel. Om vervolgens de pro-Palestijnen te beschuldigen van Jodenhaat en ze de samenwerking met Samidoun te verwijten, een pro-Palestijns solidariteitsnetwerk dat volgens van Weezel ‘helemaal niet zo vredelievend’ is. Daarna gaat het over Joodse studenten die niet meer naar hun universiteit of Hogeschool willen, over hakenkruizen op middelbare scholen en dat ze, ‘geflankeerd door twee bodyguards’ een krans had gelegd bij de Dodenherdenking en daarna om veiligheidsredenen niet naar een muziekevenement kon.
En dan schrijft ze: ‘Wat heeft dit nog te maken met kritiek op Israël?’
Dat was de Dodenherdenking waar iedereen zich al weken van tevoren over zat op te naaien, omdat de antisemieten, de Hamas-vriendjes, de terroristenverheerlijkers die zeker zouden verstoren, waarbij al preventief om het hoofd van burgemeester Halsema werd geschreeuwd, en waar niets gebeurde, helemaal niets, behalve dat er een extreemrechtse, racistische fascist een krans legde, een handelaar in haat die dingen beweert zoals dat we met Dodenherdenking de slachtoffers van het socialisme betreuren en dat Hitler links was en zo.
Joodse knokploeg
Maar dat vindt Van Weezel de moeite niet waard om te benoemen. Haar eerste zorg is kritiek op Israël en Joden die zich niet veilig voelen. Geen woord maakt ze vuil aan de haat jegens moslims en Nederlanders van niet-westerse afkomst, die meteen na 7 oktober al volle hevigheid losbarstte. Geen woord aan de Joodse knokploeg waarmee vorige week het geweld op Roeterseiland een aanvang nam, geen woord aan de gemaskerde en gewapende mannen die zondag de aanwezigen bij de Nakba-herdenking aanvielen. Geen woord over het disproportionele politiegeweld bij de studentenprotesten, geen woord over het feit dat niet alleen Twittertrollen, maar politici als Eric van der Burg, Robbert Dijkgraaf, Caroline van der Plas, Geert Wilders, De Telegraaf, de EO en noem maar op iedereen, die kritiek op Israël heeft, framen als antisemiet en Hamas-supporter.
Genocidale taal
Niet alleen pro-Israëlische Joodse Nederlanders zijn onveilig, iedereen is onveilig. Maar verontwaardiging is er alleen over Joodse Nederlanders die zich onveilig voelen omdat bijvoorbeeld Israël van genocide wordt beschuldigd, wat niet zo heel raar is, omdat niet alleen al zo’n 40.000 Palestijnse kinderen, vrouwen en mannen zijn afgeslacht, maar ook omdat Israëlische politici en legerleiders zich uitdrukken in genocidale taal, verwijzen naar bijbelpassages waarin de vijanden van Israël tot de laatste baby wordt afgeslacht en omdat we dagelijks zien hoeveel plezier de soldaten van het meest morele leger ter wereld beleven aan hun sadistische bloeddorst.
Of ze voelen zich onveilig omdat er wordt opgeroepen tot een wereldwijde intifada, of omdat er “From the river to the sea” wordt gescandeerd, of omdat ze vrezen te worden aangesproken op hun Joods-zijn.
Antisemitische klootzak
Ik moet hier natuurlijk speciaal vermelden dat ik antisemitisme afschuwelijk vind, ook al waarschuwde ik al voor antisemitisme in biculturele kringen toen iedereen dat nog verwerpelijk en extreemrechts vond, dat wie Joden ter verantwoording roept voor wat Israël doet een antisemitische klootzak is, en dat er niet genoeg wordt gedaan tegen antisemitisme op middelbare scholen. Ik vind het vreselijk om te lezen dat Joodse studenten bang zijn, maar in het Paroolstuk daarover las ik ook deze passage:
“Een student kwam vlak bij me staan en riep: ‘Vieze kankerhoer!’ Een ander riep hetzelfde in het Arabisch. Ik kom uit Israël, ik versta de Arabische straattaal.”
En dan vraag ik me af: kan het één keer zonder dat virulente anti-Arabische racisme? Want het lijkt erop dat die twee altijd innig met elkaar verstrengeld zijn, de laatste tijd: anti-antisemitisme en rabiaat racisme.
Racistische psychopaat
En als we toch bezig zijn: Van Weezel maakt zich zorgen om Samidoun, maar wat moeten we denken van het feit dat het CIDI zich kennelijk senang voelt aan de boezem van extreemrechts, dat Ronny Naftaniel een racistische psychopaat met geweldsfantasieën retweet (eerder al verklaarde hij zich fan van een type dat de vrouwelijke slachtoffers van Breivik “wandelende baarmoeders” noemde) en dat het pro-Israëlkamp geen enkele moeite lijkt te hebben met een Kamerlid dat verachtelijke Joodjes wil laten doodvriezen of met een Kamerlid dat zei dat Arnon Grunberg het aan zichzelf te danken had dat iemand hem schreef dat Adolf was vergeten hem te vergassen.
Lang verhaal kort: ik wil boter bij de vis. Zeg niet alleen dat je ook oog hebt voor het leed in het andere kamp, laat het gewoon zien. Dat doe je niet door Israël-critici te framen als antisemieten en door alleen te letten op antisemitisme of gevreesd antisemitisme in het pro-Palestijnse kamp.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 15.05.2024 @ 10:12
RSS