De nuance na Charlottesville
Hassnae Bouazza
Verwarrende tijden zijn het waarin anti-racisten gelijkgesteld worden aan nazi’s. Opperracist Trump deed het afgelopen weekend: nadat een neo-nazi op vreedzame anti-racisten inreed met een dode en vele gewonden als gevolg, weet President Agent Orange het geweld aan beide kanten. Onze eigen Nederlandse Alex Jones laat er ook geen twijfel over bestaan: anti-fascisten zijn tuig, net zo erg als nazi’s, geen verschil.
Maar als dat zo is, dan waren de geallieerden dus ook tuig. Want ze bestreden de nazi’s en gebruikten nogal wat geweld. Maar dat soort vergelijkingen mag je van de nazi-apologeten nooit maken, daar worden ze altijd heel boos van, omdat die ene fractie van een seconde hun eigen weerzinwekkendheid terugkaatst.
‘Als je mensen nazi’s noemt, moet je niet raar opkijken als ze zich ernaar gaan gedragen.’ Woorden van die strekking kwamen gisteren meerdere keren voorbij, geschreven of uitgesproken door types die al jaren moslims gelijkstellen aan nazi’s, juichen als de koran met Mein Kampf wordt vergeleken en de islam een tumor noemen.
Heimelijke nazi’s
Het is altijd ontroerend hoe mensen ‘nuance’ omarmen als de discussie over hén gaat. Dan mag je opeens niet polariseren, dan moet je omzichtig verwoorden, mensen niet wegzetten, dan is beledigen geen deugd meer en moet je vooral in gesprek blijven.
Maar we zijn al veel te lang in gesprek gebleven en het resultaat is dat de heimelijke nazi’s zich nu als openlijke nazi’s zijn gaan gedragen. Ze voelen zich gesterkt door de media die hen liefkozend ‘bezorgde burgers’ noemen, gesteund door hun politiek leiders die het over homeopatische verdunning hebben en omvolking, aangemoedigd door columnisten die reppen over moslimkartels en politici die participatieverklaringen invoeren. Allemaal dragen ze driftig bij aan de stigmatisering van de ander, diens ontmenselijking zelfs.
Maar we kennen het spelletje nu wel. We kennen de tactieken, we weten wanneer bepaalde spelers zogenaamd gas terugnemen, om er later weer vol in te gaan met hun racistische agit-prop.
Veelkoppig monster
De waarheid -en er is zoiets als een waarheid, net zoals er feiten zijn- is dat er wel degelijk iets is als goed en kwaad. Goed is het om mensen als je gelijke te zien, om mensen niet te onderdrukken of verdacht te maken vanwege hun huidskleur, geloof, seksuele voorkeur of om wat voor onzinnige reden dan ook. Het kwaad is als je mensen haat, weg wilt of onderdrukt vanwege hun huidskleur, geloof, seksuele voorkeur. Het is zo simpel dat het infantiel wordt, maar kennelijk zijn we weer terug bij af en moeten we het letterlijk uitspellen.
Dát is het verschil tussen de anti-racisten en extreem-rechts dat als een veelkoppig monster in allerlei gedaantes voorkomt: als decent geklede politici, witte puntmutsen, fakkels dragende sneeuwvlokjes, roodgelipte columnisten.
Borstkloppen
Stop dus maar jezelf op de borst te kloppen dat de deugreflexen werken. Als dat echt zo was, dan zaten we niet al vijftien jaar met een poezenminnende moslimhater in het parlement en hadden we nu niet zijn Latijn-brabbelende dandy-kloon erbij.
Een ieder die beweert dat het niet zo zwart-wit is, is geen haar beter dan de Hitlergroet brengende nazi’s. Rot maar op met je nuance. Dit gaat om leven of geleefd worden. Om vrijheid of onderworpen worden aan halvegare types die serieus denken dat ze beter zijn en meer rechten hebben vanwege hun witte huidskleur.
Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver en journalist, was eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha. Lees vooral ook haar relaas over het racisme op de progressieve redacties waar zij heeft gewerkt.
Hassnae Bouazza, 15.08.2017 @ 07:04
6 Reacties
op 15 08 2017 at 09:27 schreef ikzelf:
‘Als je mensen nazi’s noemt, moet je niet raar opkijken als ze zich ernaar gaan gedragen.’
Als dat zo zou werken, dan noemen we de boze, varkenskoppendragende witmens vanaf nu toch gewoon “tolerante, menslievende medelandgenoot”? Maar ik ben bang dat ze zich er toch niet naar zullen gaan gedragen.
Wanneer gaat dat tuig nou eindelijk eens zelf braken van hun misselijkmakende leugens?
op 15 08 2017 at 10:46 schreef MNb:
“Ik ben slechts vrij als alle mensen om mij heen eveneens vrij zijn.” De Grote Blonde Leider en de Beleefde Homeopathische Verdunner bedreigen die vrijheid. Daar valt niets aan te nuanceren.
op 15 08 2017 at 13:17 schreef ex-cellentie:
ik zit de laatste tijd met de gedachte te spelen dat ons model van Goed-Kwaad mogelijk beter te begrijpen is met een extra derde factor : domheid
op 15 08 2017 at 16:51 schreef cRR Kampen:
Vijftien jaar, klopt: het is in NL met Fortuyn losgekomen. Die was er ook gewoon eentje. Natuurlijk iha niet herkend, want mensen leren nooit wat.
op 15 08 2017 at 20:33 schreef dewanand:
============== [wfor1346:33]
N1. Citaat kernzinnen v Hassnae Bouazza:
Veelkoppig monster
N1.1. ‘De waarheid -en er is zoiets als een waarheid, net zoals er feiten zijn- is dat er wel degelijk iets is als goed en kwaad.’
N1.2. ‘Goed is het om mensen als je gelijke te zien, om mensen niet te onderdrukken of verdacht te maken vanwege hun huidskleur, geloof, seksuele voorkeur of om wat voor onzinnige reden dan ook.’
N1.3. ‘Het kwaad is als je mensen haat, weg wilt of onderdrukt vanwege hun huidskleur, geloof, seksuele voorkeur.’
N2. Interessant deze 3 zinnen, ik noteer het zo, v research, ivm de PV 3D space van een schrijvend wezen, die zich zo uit. Een foutje in N1.3 is wel dat als Meneer A1 dus bv mevr B1 hartgrondig haat, hij dan bijna altijd gelooft dat het haten en dood wensen van B1 iets goeds is. Haat schakelt de ratio uit, offline, en het geweten ook. Irrationele blinde haat is iets vreselijks, en kijk he ik zeg het uit eigen ervaring, want ok ruim 16 jaar geleden was ik extreme zelfhater, moslimhater, negerhater, mensenhater, turkenhater, marokkanen hater, enz enz.
N3. Haat is ook een natuurlijke, instinctieve primaire behoefte en nu begin ik dit beter te doorgronden.
op 17 08 2017 at 22:27 schreef ikzelf:
“[Fortuyn] was er ook gewoon eentje. Natuurlijk iha niet herkend, want mensen leren nooit wat.”
Nou, frappant genoeg werd Fortuyn vóór zijn intrede in de landelijke politiek zeer regelmatig gehekeld om zijn onverbloemde uitlatingen. Nadat bij zijn overstap naar Leefbaar Rotterdam bleek wat voor aanhang de man inmiddels verzameld had, draaiden de media als een blad in de wind en men heeft het nooit meer gehad over zijn ‘ideeën’ over de multiculturele samenleving, de islam en immigratie. Men WILDE de man niet meer herkennen op die wijze. Zoals men ook nu nog een Wilders, Roos, Baudet en aanverwant gespuis hoe dan ook niet wil herkennen als de fascisten en racisten die ze zijn.