De mensen die je niet automatisch racist mag noemen
Peter Breedveld
Zondagavond stonden we opeens met een lekke band in het Haagse centrum, aan de Paviljoensgracht. Dus ik pakte het reservewiel uit de kofferbak met het bijbehorende gereedschap en begon de auto omhoog te krikken. Ik had nog nooit eerder een wiel verwisseld en zat uit te vogelen hoe dat precies moet, toen een tengere man met een rugzak in het Engels vroeg of we hulp nodig hadden.
Verbluft door dat onverwachte gebaar van een toevallige passant zei ik: “Nou, als je weet hoe je een wiel moet verwisselen…” Hij zette zijn rugzak neer en ging meteen aan de slag. Hij pakte eerst een schroevendraaier en wipte daarmee vier dopjes, die binnenin de wieldop zaten verstopt, uit het wiel, verwijderde de wieldop en begon daarna het wiel los te draaien met een grote sleutel. Daar was veel kracht voor nodig, maar samen kregen we er na wat moeite beweging in. Daarna was het snel gepiept en zat het reservewiel er in een mum van tijd onder.
“Ben je automonteur?” vroeg Hassnae. “Ik kom uit Afrika”, zei de man. “Daar moet je een beetje van alles zijn.” Hij kwam uit Guinee-Bissau en vertelde dat hij anderhalve maand geleden in een container naar Europa was gekomen. Hij hield een zondagspreek over het relativeren van je eigen ongeluk, omdat zoveel mensen er zoveel slechter aan toe zijn, we bedankten hem uitvoerig en namen afscheid.
Rauwe agressie
Ik dacht dat het leuk was om op Twitter te vermelden, gezien het continue gescheld op vluchtelingen, hoe we door een illegale vluchteling uit de brand waren geholpen. Ik verwachtte daar niet veel reacties op, een stuk of zeven likes, de meeste mensen zullen het voor kennis aannemen, dat verwachtte ik. Mijn tweets worden veelal genegeerd, want ik maak geen deel uit van één van de vele gemeenschapjes, de mutual admiration societies, die Nedertwitter rijk is.
Maar mijn tweet kreeg meer dan honderd likes, werd geretweet, ik kreeg er een paar positieve reacties op en toen begon al snel de rauwe agressie. Een FvD-achtig type in pak, een zekere Sander van Dam met 20.000 volgers, begon te zeiken dat ik een koloniaal was die een Afrikaan mijn wiel liet wisselen omdat ik me daar te goed voor voelde en er volgde een stroom bagger van mensen die je van Chris Klomp niet automatisch racisten mag noemen maar die het wel zéér ongeloofwaardig vonden dat er zomaar een illegale Afrikaan opdook die uit zichzelf de helpende hand bood.
Dat kon nooit waar zijn.
Echte man
Afrikanen duiken constant overal op in de verhalen van deze mensen, maar uitsluitend om te roven en te verkrachten. Roept Wilders immers niet, in het parlement, dat het hyena’s zijn uit achterlijke zandbaklanden, die onze wijken afstruinen en er onze roomblanke dochters van hun fiets trekken?
Overspoeld worden we door deze motherfuckers, met vliegtuigladingen tegelijk halen D66 en GroenLinks ze naar binnen. Ze nemen onze huizen in bezit, onze openbare ruimte, maar dat er zomaar een Afrikaan langs komt lopen net op het moment dat je met pech langs de weg staat, die je dan niet berooft maar hulp biedt, uit zichzelf! Onmogelijk.
En twee dagen later zijn ze er nog over aan het zeiken en zoeken ze naar inconsistenties in mijn verhaal, aanwijzingen dat ik het allemaal maar had verzonnen. Om te beginnen dat ik geen wiel kon verwisselen. Hartstikke makkelijk, een wiel verwisselen! “Als je geen wiel kunt verwisselen, ben je man-af”, beet een holbewoner me toe. Ik ben volgens hem dus geen echte man. Iemand anders zei “plaatsvervangende schaamte” te voelen. “Zelfs ik kan een wiel verwisselen”, zei een vrouw. Dat had ze namelijk eens gedaan met de zoon van een vriendin van haar. Kon die zoon dat zelf dan niet, dacht ik. Is die dan ook een homo?
Ontwikkelde Afrikaan
Het doet me allemaal niks. Ik heb geen polderapen nodig om te weten wie of wat ik ben, hoe mannelijk en waardevol. Maar ze zijn wel tekenend, die reacties, voor de achterlijkheid van de mensen die je niet automatisch racisten mag noemen. Die in marmer uitgebeitelde criteria waaraan je moet voldoen om in aanmerking te komen voor het predicaat man. En ik weet zeker dat als ik me bij de dameskleedkamer zou melden met de mededeling dat ik een vrouw ben, dezelfde types me maar al te graag in elkaar zouden rossen.
Hoe dan ook. Het kon niet waar zijn omdat een man, die me hielp met het verwisselen van een wiel, me dan niet gaat vertellen waar hij vandaan komt en hoe hij hier terechtgekomen is. Het kon niet waar zijn omdat mensen niet zomaar gesprekken beginnen met wildvreemden. Het kon niet waar zijn omdat ik geen Afrikaans spreek (in Afrika, weten de mensen die je niet automatisch racist mag noemen, spreekt iedereen Afrikaans) dus hoe had ik hem kunnen verstaan? Ik antwoordde dat we Engels spraken. “Oooo! Nu is het opeens ook een ONTWIKKELDE Afrikaan!” Ik moest denken aan die boerenkinkel in Albergen die tegen Danny Ghosen zei dat hij geen buit’nlands sprak.
Redeloze barbaren
Niets maakt de mensen die je niet automatisch racisten mag noemen zo wanhopig razend als een feel-good-verhaal over een sympathieke vluchteling. Dat past niet in hun vertoog over omvolking door parasitaire zwarten en bruinen.
Maar ik denk dat dit ook een rol speelt: nooit zullen deze mensen die je niet automatisch racisten mag noemen zelfs maar een korreltje aan de dag leggen van de beschaving van die nederige Afrikaan die me zondagavond hielp een wiel te verwisselen. En dat wéten ze. Ze wéten dat zij de redeloze barbaren zijn.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 30.08.2022 @ 12:33