De lelijke grijns van Wilders
Hassnae Bouazza
Illustratie: Suzanne Meunier.
Wat ik misschien nog wel het onsmakelijkst vond aan Wilders’ bezoek aan genocide-staat Israël, was die lelijke grijns op zijn gezicht, in de wetenschap dat luttele kilometers verderop Palestijnen in de Westelijke Jordaanoever uit hun huizen verdreven en vermoord worden, en in Gaza van de aardbodem worden gevaagd.
Honderdduizenden slachtoffers, totale verwoesting en een bevolking die geen kant op kan, met slechts nog meer honger, lijden en uiteindelijk de dood als enig vooruitzicht. Omdat het zogenaamd beschaafde Westen er geen noodzaak in ziet dat immense onrecht te stoppen. Om, heel basaal, mensenlevens te redden. Mensenlevens redden zou een instinctieve reactie zijn, een die in het geheel ontbreekt bij de politieke elite.
Maar goed, in die omgeving vermaakte Wilders zich met oorlogscriminelen die iedere dag mensen afslachten, door het Internationaal Hof gezocht worden en die doorgaan met hun gruweldaden en het onbeschaamde inpikken van land.
Brute Landroof
Meneer Grenzen Dicht en Eigen Volk Eerst doet niet aan grenzen als het hemzelf of zijn verderfelijke vriendjes betreft. Hij steunt de onbeschaamde, brute landroof door Israël. Kennelijk zijn grenzen alleen voor witte westerlingen, die in Afrika en het Midden-Oosten liggen er voor Israël en bondgenoten om toe te eigenen. Wat de autochtone bevolking dáár ervan vindt, doet er niet toe.
Het zegt wat over Wilders, waar hij toe in staat is als hij de kans krijgt. Hij is een despoot die zijn eigen ego en macht belangrijker vindt dan welke coalitie of samenwerking dan ook. Een man die in het buitenland voor premiertje speelt, maar dat niet is en hopelijk nooit zal zijn. Hij wil een staatsman zijn, maar is daar te klein, te benepen, te laf voor. Staatsmensen kunnen boven zichzelf uitstijgen, Wilders zit gevangen in zijn racistische ambitie.
Goor lef
Over racistische ambitie gesproken: dat de suffe kneus Sywert, die voor iedereen in zijn pokdalige, bleke reet staat, die op heterdaad is betrapt terwijl hij miljoenen aan publiek geld in zijn hebberige zak wilde steken en die nu strafrechtelijk vervolgd wordt, nog het ongelooflijk gore lef heeft om naar Marokkanen te wijzen, vind ik duizelingwekkend.
We waren er allemaal live bij, we zagen hoe hij inferieure maskers verkocht, hoe hij een koelkastje voor zijn slaapkamer zocht en alvast droomde van een Zwitserleven. Hij werd betrapt, de apps die hij met zijn dievenmaatjes deelde, liggen op straat, iedereen kan lezen wat een verderfelijk figuur hij is, wat een ordinaire dief, maar dan wel een hele slechte die zich met spotlichten en al liet betrappen.
En dan gewoon zijn zieke racisme blijven uitventen. Dan zit dat superioriteitsgen diep, hoor. Dan moet je echt denken dat je witte huidskleur je van alle zonden schoon wast.
Slachtoffergejank
Ik heb lang ergens in de verte nog iets van mededogen gevoeld, maar die man is kwaadaardig. Sywert kan, net als Wilders, alleen de aandacht van zich afleiden door naar anderen te wijzen, door anderen te slachtofferen. Hij denkt serieus dat hij als crimineel beter is dan biculturele Nederlanders, dat hij moreel hoger staat. Gelukkig is hij op zijn bek gegaan en ik hoop dat hij een onaangename tijd in de cel tegemoet gaat, dat is wel het minste dat hij verdient.
Wilders wens ik een eclatant electoraal verlies toe, zodat dat slachtoffergejank van hem straks tenminste nog ergens op gebaseerd is.
Hassnae Bouazza is columnist (NRC, Linda, Harper’s Bazaar), journalist, culinair recensent, documentairemaker en schrijver (Arabieren Kijken, Een Koffer vol Citroenen).
Hassnae Bouazza, 13.12.2024 @ 12:01
RSS