De Gluurder
Robert Havinck
Eva haalde de post van de dag uit het postvakje en keek, voordat ze naar haar appartement ging, alvast even wat het allemaal was. Reclame, rekeningen, afschriften – en een blanco envelop zonder postzegel. Ze maakte hem open terwijl ze op de lift wachtte en vond drie foto’s van zichzelf, genomen vanuit een flat aan de overkant terwijl ze zich uit stond te kleden. Er zat verder geen briefje bij.
Thuis bekeek ze de foto’s eens goed en ze was verbaasd hoe veel er op te zien was. Zelfs het grote zelfportret achterin de kamer boven haar bed was herkenbaar – hoewel de gluurder waarschijnlijk alleen maar naar haar had gekeken, zoals ze zich de avond tevoren achter de balkondeuren had staan uitkleden. Alleen als ze die had geopend, had hij nog meer kunnen zien. Maar op wat reflecties in de ruiten na, en de klink van de balkondeuren die precies haar lippen op het zelfportret verborg, had de onbekende buurman een onbelemmerde kijk op haar slaapkamer. En op haar. Het wond haar enorm op.
Natuurlijk zat hij nu te kijken en zij had best zin in een spelletje, maar dan wel volgens haar regels. Schijnbaar achteloos ging ze naar de slaapkamer, zoals elke avond na haar werk. Langzaam trok ze al haar kleren uit – bij elk kledingstuk bewust van de fotocamera aan de overkant – en liep toen “plotseling” naar de keuken om pratend in haar telefoon weer de slaapkamer in te lopen. Zo ging ze in kleermakerszit op haar bed zitten, precies midden voor het zelfportret, schijnbaar druk in gesprek. Zo’n gulle blik tussen haar benen zou hem wel afleiden terwijl ze langs de deurklink keek en ontdekte dat hij schuin tegenover haar woonde, in een huis met opvallend groene gordijnen. Ze legde haar telefoon opzij en ging douchen. Ze wist genoeg.
De volgende dag vond ze een nieuwe envelop met foto’s in haar brievenbus. Drie ervan toonden Eva in kleermakerszit op het bed. Achterin de slaapkamer had hij niet heel veel meer kunnen zien maar de suggestie was waarschijnlijk genoeg. Eenmaal in haar appartement liep ze meteen door naar de slaapkamer waar ze, voordat ze zich uitkleedde, de balkondeuren wijd open zette. Naakt op het voeteneind van het bed gezeten, pakte ze haar telefoon uit haar handtas en draaide het nummer van het huis met de groene gordijnen terwijl ze haar benen ietsje spreidde.
Hallo?
Een vrouwenstem. Hier had Eva niet aan gedacht. Ze vergat dat ze nonchalant had willen vragen of hij alles goed kon zien en vroeg stamelend of de man van de vrouw thuis was.
Ik heb geen man.
Eva wist niet wat ze moest zeggen en keek radeloos naar de groene gordijnen aan de overkant. Misschien was ze toch niet zo slim als ze dacht. Toen zei de stem:
Waarom ga je niet even op het balkon staan?
Ze hoorde door de telefoon het klikken van een fotocamera. Oké, dacht ze, er zit een vrouw naar me te gluren. Dat was onverwacht en nieuw, en eigenlijk nog spannender.
Geloof me, als je eenmaal de wind langs je kutje hebt gevoeld, wil je niet anders meer.
Eva stond op en ging op de drempel van het balkon staan. Aan de andere kant van de lijn hoorde ze het fototoestel klikken. Toen stapte ze naar buiten en voelde dat de vrouw gelijk had gehad. Een huivering van subtiel genot trok door haar heen.
Nu kan iedereen je zien. Dat vind je lekker hé?
Ze antwoordde door even een vinger tussen haar schaamlippen te leggen terwijl ze brutaal naar de groene gordijnen keek. Luister, zei Eva uiteindelijk, ik wil morgen alleen foto’s hebben als je ze zelf komt brengen. Ze hing op en liep naar binnen om lang en heet te douchen.
–
Er stond de volgende avond een kleine, jonge vrouw haar op te wachten bij de voordeur. Ze stelde zich voor als Saskia en ze had een envelop in haar handen, die ze Eva niet gaf. Binnen liep Saskia meteen naar de slaapkamer. Ze deed de balkondeuren open en trok haar zomerjurkje uit, waaronder ze niets aanhad. Eva kleedde zich uit terwijl Saskia toekeek vanaf het balkon. Toen Eva naakt op het voeteneind van haar bed ging zitten, pakte Saskia de envelop en kwam achter haar op het bed zitten. Kijk, fluisterde ze in haar oor terwijl ze een foto liet zien. Hier ben je nog niet bloot maar je tepeltjes hebben er al zin in. Saskia streelde haar zacht met een vingertop rond haar tepel. Ze nam alle foto’s met Eva door en ging daarbij steeds een stukje verder. Hier denk je nog dat ik een man ben die bij je naar binnen wil, fluisterde ze, en ze schoof een brutale vinger bij haar naar binnen. Daar had je best zin in, toch? En hier, zei ze, ontdek je hoe lekker het is om de wind langs je natte kutje te voelen. Dat voel je eerst hier, wist ze, en daarna ook hier, en ze gleed met haar vinger precies van plekje naar plekje. Eva sidderde van genot. Een man, fluisterde Saskia, heeft daar geen idee van. Wil je nog steeds een man?
Eva wilde geen man. Saskia wist veel beter wat zij lekker vond. Ze liet zich achterover trekken door de kleine, donkere vrouw die nu over haar heen voorover boog en Eva’s benen spreidde zodat iedereen aan de overkant kon zien hoe geil ze was. Nu voelde ze niet de koele wind maar Saskia’s hete adem langs haar kutje. En toen haar tong, vloeibaar bijna en heet en genadeloos trefzeker. En Eva liet zich gaan en proefde gulzig, voor het eerst van haar leven, een andere vrouw.
–
Saskia had geen foto’s gemaakt, maar de volgende dag zat er toch weer een envelopje in de brievenbus. Ze waren vanaf dezelfde plek als altijd gemaakt – terwijl Saskia bij haar was.
Tweede aflevering van de tweede editie van de Zinderende Frontaal Naakte Zomerverhalenwedstrijd (eerste verhaal hier). Ook meedingen naar een Frontaal Naakte goodie-bag? Schrijf dan een erotisch verhaal en laat de zomerhitte broeien. Stuur het naar de redactie. Het winnende verhaal, gekozen door de lezers van Frontaal Naakt, wordt gepubliceerd in het na de zomer te verschijnen nieuwe magazine The Skin Papers. Lees de spelregels hier.
Gastschrijver, Zinderende Zomerverhalen, 18.08.2014 @ 06:54
RSS