De getemde mens

Jasper Mekkes

De onvermijdelijke toekomst van immigratie is het begin van het einde voor bange mensen. Politici als Jasper van Dijk en Lilian Marijnissen bijvoorbeeld. Mensen die krampachtig vasthouden aan een achterlijk, want achteruitwerkend wereldbeeld.

Maar achter de muur van de xenofobe waanzin gloort de hoop van vooruitstrevende politici, zoals bijvoorbeeld Alexandria Ocasio-Cortez in de VS (@AOC is een volgtip!) en in Nederland onze eigen Sylvana Simons (die om bekend veronderstelde redenen niet meer op Twitter zit).

Jean Jacques Rousseau was niet alleen de inspirator van de Jakobijnen tijdens de Franse revolutie, die in het Europa van tweehonderd (!) jaar geleden 1.400.000 mensen de kop kostte (net zoveel als het aantal Fransen dat sneuvelde in de eerste en tweede wereldoorlog samen). Rousseau is ook de vader van alle linkse politiek, bijvoorbeeld van de Jakobijnse SP. 

Nomadische diersoort

En uit het fanatiek conservatieve, xenofobe gedrag van de gevestigde orde binnen de SP blijkt dat Rousseau nog niet echt de moeder van de hoop op frisse nieuwe ideeën of vooruitgang is. Dat terwijl het voor de nomadische diersoort mens zo langzamerhand tijd wordt zijn natuur te accepteren. Een natuur die los staat van alle onnatuurlijke orde die machtsbeluste enkelingen in de loop der eeuwen hebben aangebracht om de vrije, wilde mens te temmen. 

Misschien staat alleen de emigrant nog wel dicht bij zichzelf: omdat die nog luistert naar de roep om weg te gaan naar het nieuwe, het onbekende, om in een volgend basiskamp en passant frisse nieuwe ideeën ter wereld te brengen.

Het spijt me voor politici als Marijnissen, die ons bang proberen te maken voor (arbeids)migratie, maar fysiek (en dus ook geestelijk) verschillen wij in niets van de nomadische jagers en verzamelaars van, zeg, 10.000 jaar geleden. Zij leefden alleen gezonder; met meer beweging en betere voeding. De landbouw bracht steden, meer mensen, en individuen die dankzij de handel tijd kregen om na te denken. Maar onze nomadische natuur is niet verdwenen.

Genivelleerde orde

Dus wat is het toch in die tamme, zichzelf beschaafd en vooruitstrevend denkende variant van de mens dat ze, ondanks Rousseau, uit alle macht het natuurlijke veracht, het onnatuurlijke omarmt en de riem van onderdrukking door kunstmatige systemen als het ware zelf omdoet en aantrekt, als een getemd dier dat zijn hoofd steeds verder in de strop trekt, om te ontsnappen aan zichzelf – door achteruit te lopen; verder het moeras van de kunstmatige, genivelleerde orde in?
 
Misschien moeten we wel veel meer waarde gaan hechten aan de kunstmatige chaos. Aan het loslaten. Aan het toelaten van de natuurlijke orde der dingen – om weer echt vrij te worden, zoals onze verre voorouders die nog durfden te luisterden naar hun nomadische natuur.

Vooruitkomen kan alleen door weg te gaan, het beste mee te nemen en het betere over te nemen. Door je de geografie van het moment eigen te maken en je naar haar tijdelijkheid te voegen. Door vooral goed terug te kijken.

Betere ideeën

De ware filosoof is een psycholoog van de mens in zijn tijd en ruimte. Hij blijft altijd in beweging, zijn huis is de wereld – en hij eet nog gezond. Het kan dus iedereen zijn die gezond en in beweging blijft. Ook, of misschien wel juist degene die niets meer heeft, behalve zijn reislust. En reizen kan ook in gedachten, naar betere ideeën.

De tamme mens wordt gekoesterd omdat hij eet en drinkt wat de industrie en masse kan produceren, leeft binnen door inferieure bestuurders van een land bedachte grenzen met dingen die een ondernemer hem voor veel geld kan verkopen, werkt voor een baas die hem voor zo weinig mogelijk geld misbruikt en stemt op een politieke partij die hem ten slotte het laatste duwtje geeft door politieke munt te slaan uit zijn angst voor het betere en sterkere.

Machtssystemen zijn bedoeld om de mens te temmen, en net zo lang als een mak schaap te scheren tot zijn lichaam op is, en verkocht kan worden aan de laatste ondernemer in een mensenleven: de begrafenisondernemer.

Bang en ontevreden

Alles om de winst te maximaliseren voor kunstmatige politieke leiders, die fanatiek conservatieve machtsmannetjes en -vrouwtjes die ondanks Mei ’68 nog steeds de aandeelhouders van onze ontevredenheid zijn. Een ontevredenheid die kunstmatig hoog moet worden gehouden door onbereikbare en onnatuurlijke ambities in een kunstmatig systeem, waarin die aandeelhouder als een leeuwentemmer iedereen met talent bang en ontevreden houdt. 

Want het aandeel in de macht brengt alleen geld op voor de rode Ferrari van dienst als we getemd, ontevreden en opgesloten zijn; achter een muur van fanatiek conservatieve xenofobie. 

Gelukkig zal de te verwachten ondergang van fanatiek conservatieve, xenofobe politici de geboorte van frisse nieuwe ideeën betekenen, van nieuwkomers als Alexandria Ocasio-Cortez en Sylvana Simons. Niet toevallig vrouwen die wars zijn van machtsspelletjes en misschien ook wel niet toevallig geen vrouwen die net als Ivanka Trump, Marine le Pen of Lilian Marijnissen slechts dankzij hun al even xenofobe papa hun baantje hebben gekregen.

Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof.

Tweet

Jasper Mekkes, 01.03.2019 @ 08:41

[Home]
 

Δ