De geschiedenis van mijn racisme (3)
Peter Breedveld
Illustratie: George Barbier
Toen ik veertien was, ging ik met mijn vriendinnetje en een paar vrienden van haar naar een buurtdisco, waar vrijwel meteen een klein jongetje tegen me opbotste en tegen me begon te schreeuwen. Ik moest daar een beetje om lachen, om dat driftige opdondertje, toen ik totaal onverwacht een enorme dreun op mijn neus kreeg. Ik hoorde het neusbotje kraken en het bloed stroomde uit mijn gezicht, alsof iemand de kraan had opengezet. Geschokt en verdwaasd stond ik daar, terwijl naast me een enorme, volwassen kerel tegen me blèrde. Waar het over ging, kon ik niet verstaan.
Ik werd door de vader van dat vriendinnetje naar het ziekenhuis gebracht, waar röntgenfoto’s werden gemaakt, maar daarvoor moest ik eerst mijn oorringetje uitdoen. Een verpleegster vertelde me dat mijn neus gebroken was, maar dat die vanzelf zou genezen, als ik het maar een beetje rustig aan deed, de komende tijd, en niet meer aan het vechten zou slaan.
Protesteren hielp niks, iedereen die mijn gebroken neus zag, vermaande me dat ik niet had moeten vechten en mijn vriendinnetje kreeg op haar kop van haar vader – die mocht me toch al niet omdat ik hem desgevraagd had verteld dat ik niet in God geloofde en ik was een vechtersbaas en ik had nog een oorringetje in, ook.
Toen ik ging rondvragen, vertelden jongens me dat mijn belager één of andere asociale psychopaat was die het met zijn zus deed en dat ik het zo maar beter kon laten. Ik heb hem, bij mijn weten, daarna nooit meer gezien.
Het is me vaker gebeurd dat ik met een groep vrienden op stap was en er als enige werd uitgepikt door dronken ruziezoekers. Ik hoefde nooit te rekenen op bijstand van de jongens, met wie ik was. Die gingen altijd een beetje schaapachtig staan toekijken hoe ik probeerde mijn agressors van me af te schudden. Als dat was gebeurd, kwamen ze de schade opnemen en zeggen hoe stom ze die andere jongens vonden.
Dat overkwam me nooit als ik met mijn Indische en Molukse vrienden was. Dan kreeg ik – of iemand anders uit onze groep – het ook wel eens aan de stok met dronken klootzakken, maar dat liep altijd slecht af voor de dronken klootzakken. Iedereen in Apeldoorn wist dat, als je ruzie had met een Molukker, je binnen drie seconden ruzie had met alle Molukkers die zich in een straal van een halve kilometer van die plek bevonden. En drie seconden later ook met de Molukkers die zich weer in een straal van een halve kilometer dááromheen bevonden, enzovoort.
Dat werd door de autochtonen als één van de slechte eigenschappen van Molukkers gezien, maar ik voelde me er fijn bij. Het gaf een gevoel van één voor allen, allen voor één en bovendien zorgde het ervoor dat ik de zaterdagavonden meestal zonder kleerscheuren doorkwam. Uiteindelijk was niemand geïnteresseerd in een kloppartij, maar in lol maken en meisjes versieren.
Toch gebeurde het regelmatig dat er ’s zaterdagnachts gevochten werd door Molukkers en andere groepen, vaak kampers, of met boeren, als we naar één van de dorpen om Apeldoorn gingen. Dat begon meestal met een dronken klootzak die het leuk vond om “HÉ! BLAAAAAUUWWWE!” naar ons te roepen of iets dergelijks.
Dat werd massaal matten. Daarbij maaide je gewoon iedereen neer die niet bij jouw groep hoorde, maar die zich wel op de plek des onheils bevond. Het gevecht eindigde meestal als er zoveel Molukkers gemobiliseerd waren dat het voor de tegenpartij beter was het hazenpad te kiezen. Ik had dan soms een blauwe plek of een schram, of ik proefde bloed in mijn mond, maar dat smaakte lekker, want ik was voor mijn vrienden opgekomen, en mijn vrienden voor mij.
Ik heb gemerkt dat de meeste blanke Nederlanders zich daar niks bij kunnen voorstellen. Het Apeldoornse uitgaansleven was vrij gewelddadig in mijn tijd (nog steeds, begrijp ik) en er was altijd wel ergens een gevecht gaande, waarbij je dan een jongen afgerost zag worden terwijl zijn vrienden stonden toe te kijken. Anders is het niet eerlijk, hoorde ik wel eens zeggen. Wat nou, ‘niet eerlijk’? Je blijft van mijn vrienden af, anders pakken we je zo hard en met zoveel als we kunnen!
Dat lijkt me eerlijk. De ander heeft toch de keuze om mij met rust te laten? Doet-ie dat niet, dan moet-ie ook niet zeuren over een ‘fair fight’ of iets dergelijks. Hetzelfde zie ik bij Marokkanen en Turken en eigenlijk iedereen die geen witte Nederlander is. In fact, ik denk dat het in Srebrenica iets anders was gegaan als de VN-soldaten daar Molukkers waren geweest. Voor mij is die onverkwikkelijke zwarte bladzijde uit de recente vaderlandse geschiedenis een onvermijdelijk gevolg van de uitgesproken laffe en egoïstische aard van de witte Nederlander.
Is dat racisme? Misschien wel, en het is ongetwijfeld niet fair tegenover massa’s witte Nederlanders die zichzelf wel in gevaar brengen om een ander te redden. Maar als weirdo, die altijd en overal door bullebakken wordt uitverkoren voor een pak rammel, kun je je de luxe van een onbevooroordeelde blik op de wereld niet veroorloven en moet je je vrienden met zorg kiezen. En ik had al gauw door dat de omgang met andere blanke jongens niet goed was voor mijn gebit en mijn mooie, meisjesachtige gezichtje.
Ik koos voor de Indische jongens. Ze waren trouwens de enigen die me blijvend in hun gezelschap duldden. En ik heb daar nooit spijt van gehad. De verwijten van mijn vader, dat ik een verrader was van mijn eigen volk, nam ik op de koop toe.
Dit is het derde deel van een 356-delig feuilleton over mijn ervaringen met racisme (eerste deel hier, tweede hier). Politiekcorrect als de neten en uiteraard met een heldenrol voor mijzelf, waarbij ik af en toe wel een paar pekelzonden zal opbiechten, om het geheel een beetje geloofwaardig te houden. Geïnspireerd door dit ontroerende verhaal van Gin Mooy, die weer werd geïnspireerd door het onthutsende relaas van Hassnae.
Peter Breedveld, 04.03.2012 @ 10:33
35 Reacties
op 04 03 2012 at 12:33 schreef Martin:
nou nou nou, zo gewelddadig is het uitgaansleven in Apeldoorn niet… Ook al noemen ze het uitgaansgebied graag Karateplein.
Wat je aangeeft m.b.t. molukkers in Apeldoorn en omstreken onderschrijf ik dan weer wel. Niks mis met een dergelijke instelling lijkt me.
op 04 03 2012 at 12:35 schreef Gert:
De verwijten van mijn vader, dat ik een verrader was van mijn eigen volk, nam ik op de koop toe.
Dat is wel heel absurd. Zulk een vader hebben lijkt me niet goed voor een persoon.
Ik ben ook in die omgeving wezen stappen, wel vechtpartijen gezien niet echt bij betrokken geweest.
Wij namen het wel voor elkaar op, smoorde in de kiem.
Heb je inmiddels een idee waarom ze jouw uitkozen om te slaan?
op 04 03 2012 at 14:29 schreef Peter:
Zeg Frank 2, ga lekker ergens anders lopen zuigen, vriend! Ik weet dat je dit leest. En dat jij weet waar dit over gaat.
Gert: omdat ik anders was. Ben. En omdat ik er uitzag als een makkelijk slachtoffer. Om met Butch uit Pulp Fiction te spreken:
‘That’s how you’re gonna beat ‘em, Butch. They keep underestimating you.’
op 04 03 2012 at 14:35 schreef Jona:
Grappig, Martin schrijft hierboven precies wat ik zelf zou hebben geschreven: zó gewelddadig leek Apeldoorn me destijds niet (ik vind bijvoorbeeld Leiden erger) en Molukkers waren destijds opvallend solidair. Ook bij leukere gelegenheden: toen ik in het ziekenhuis lag, kwamen de gasten van de jongen naast me ook altijd even aan mijn bed een praatje maken.
op 04 03 2012 at 15:24 schreef Rene Koeman:
“Anders is het niet eerlijk..”
Echt he, dat dachten ze in den haag ook tijdens mijn schooltijd. Ik had de mazzel van een kudde broers en we namen het altijd voor elkaar op tijdens gevechten.
En dan dat gemier dat het niet eerlijk zou zijn. Flikker toch op, moet je me maar met rust laten.
op 04 03 2012 at 16:36 schreef Maarten:
Typisch groepsgedrag. Je bent toch niet Molluks, Peter? En toch nemen ze het voor je op, omdat je op dat moment tot die groep behoorde.
En die groep zogenaamde vrienden van je vertoonden ook groepsgedrag om je zo massaal af te laten vallen. :-)
Of bedoel je hiermee te zeggen dat je racistisch bent, omdat je liever met de Molukkers meeging?
Ik vind dat er te snel naar het woord racisme wordt gegrepen. Je kan groepen snel onderscheiden door ras, religie, maar ook op andere kenmerken, zoals punk, kak, emo, etc.., maar of dat nou altijd racisme is. Ik vind racisme veel negatiever.
op 04 03 2012 at 17:10 schreef leo schmit:
Ik zit nu in een project in Indonesie. De internationale adviseur wordt geacht met de nationale adviseurs samen te werken, maar doet dat doet ze niet. Het werk van de nationale adviseurs wil ze niet becommentarieren, want dat past niet volgens haar, dat kan je niet doen, dan zijn ze beledigd en gekwest.
op 04 03 2012 at 21:55 schreef Sabine:
“De verwijten van mijn vader, dat ik een verrader was van mijn eigen volk, nam ik op de koop toe.”
Dit snap ik niet aangezien Indische Nederlanders cultureel, juridisch, maatschappelijk en sociaal altijd Europeanen zijn geweest (en waren dit ook in Nederlands-Indië). Dus een beetje vreemd van je pa ;)
op 04 03 2012 at 22:07 schreef Thomas E:
Leuk, eerlijk verhaal. Ja, iemand die voor je opkomt moet je koesteren. En dan bedoel ik niet alleen voor je opkomen met de vuisten, maar ook met het woord. Ik heb het dan zeer specifiek over vrienden met een ridderlijke instelling, niet over vechtersbazen die elke gelegenheid aangrijpen op te matten. Nee, het zijn de mensen die niet tegen onrecht kunnen, die zich zo moedig onderscheiden. Zij vormen het geweten van onze maatschappij.
op 04 03 2012 at 23:26 schreef Gert:
Ik had het stuk van Gin Mooy niet gelezen.
Nu begrijp ik het beter.
op 05 03 2012 at 00:15 schreef Watutsi:
Mooi stuk om te lezen. Vind het leuk dat je de jeugdherinneringen zo deelt. Ook de eerste 2 stukken.
De groepjes mentaliteit zit er bij de ‘blanke’ Nederlander gewoon niet zo in. Ik weet niet of dat een verwijt is. Maar het is toch vooral eerst jezelf in veiligheid brengen zoals de Italiaanse kapitein. Mensen zijn bang om zelf klappen te krijgen of dat zij in aanraking komen met de politie. Dit zorgt er ook voor dat er dus nog steeds zinloos geweld op klaarlichte dag kan plaatsvinden. Het weg kijken uit angst.
Maar het is allemaal wel logisch verklaarbaar. Allochtonen bezitten toch een bepaalde minderheidspositie waarin zij voor elkaar opkomen. Ongeacht of het terecht of onterecht is.
Al wil ik zeker niet alle autochtonen over een kamp scheren. Er zijn er genoeg geweest die voor mij opkwamen als ik discriminerend bejegend ben om mijn kleur of seksualiteit. Al waren het meestal wel vrouwen die dat deden…
op 05 03 2012 at 13:01 schreef dewanand:
namaste Peter ea Fnaakters,
Ik heb eigenlijk nooit echte Molukkers gezien en ken hen niet. Welk ras zijn ze eigenlijk? Is het een gemengd ras of iets als de doorsnee Indonesiers?
Alain Finkelkraut zegt het zo mooi in zijn boek Verloren beschaving, dat het al honderdduizend jaar normaal was dat de mensheid eindigt bij de grenzen van jou eigen stam. Daarbuiten begint de wereld van beesten en onbeschaafde mensen, ja die filosoof Alain Finkelkraut zegt het heel mooi. Nu onderzoek ik dit soort dingen wat theoretischer, want het fascineert mij.
Wij mensachtigen in de multikul zijn gewoon heel koppige en gemakzuchtige mensapen geworden met te grote hersenen. Technisch kan je alle rassenvraagstukken oplossen door iedereen te verplichten om een blauwgroene bril te dragen, zodat zij de wereld zien zoals mijn hollandse hindoe kat, Wieroe. ALs iedereen blauwgroen is dan is er totale gelijkheid en dan is alle rassenhaat dus weg. Zo zie je hoe slim Wieroe is want dit was zijn idee, toen hij net deze tekst las met mij.
hindoe katten kennen geen rassenhaat, dus wij kunnen veel leren van Wieroe, de zuivere Hollandse hindoe kat uit Delft kennisstad.
dewanand
op 05 03 2012 at 14:07 schreef Sandro:
Jarenlang lid geweest van een motorclub, had je eens moeten zien hoe we voor elkaar opkwamen als er stront aan de knikker was.
En er was vaak stront aan de knikker louter en alleen omdat onze club bestond uit punkers, skinheads, Indo’s en “gewone” Nederlandse mannen.
Deze diversiteit werd toen in de motorclub-wereld niet gewaardeerd maar daar hadden we schijt aan. Kwam je aan één van ons dan was je zwaar de lul.
In die jaren vochten we echter nog met onze vuisten, tegenwoordig krijg je een mes in je rug of wordt je keel doorgesneden met een kapot glas.
op 05 03 2012 at 14:31 schreef jackknowsbest:
Leuk te lezen weer. Martin en Jona, Apeldoorn is altijd heel erg geweldadig geweest van begin jaren tachtig tot in ieder geval 2003 dat is een feit.Apeldoorn was de eerste gemeente waar de politie zich terug trok omdat het geweld niet in te tomen was voor ze,(1999) Ik moet wel zeggen dat blanke Nederlanders uit de bovenklasse broekepoepers waren (en waarschijnlijk nog zijn) maar de blanken waar ik 20 jaar mee optrok waren echt heel erg trouw en stonden altijd hun mannetje.Je zegt het zelf: de molukkers vochten tegen kampers en boeren, die waren blank en gingen het gevecht aan, maar ook zij werden met de nek aangekeken en daar komt solidariteit uit voort.Ik begrijp het veilige gevoel van Peter volledig, als je thuis in een onveilig nest leeft en je ontdekt wat solidariteit kan betekenen voor je zelf vertrouwen dan wil je daar graag in blijven. Over je vader: Dat was gewoon een eikel, maar vergeet niet dat hij op zijn 21 ste door 5 molukkers in elkaar is geslagen en niet zo een beetje ook.Als je dan niet vergevings gezind bent is het heel moeilijk om daar over heen te komen. Vergeef hem.
op 05 03 2012 at 14:38 schreef Peter:
Namasté, Dewanand! Over Wieroe de hindoekat gesproken, hoe gaat het met die ouwe geilaard?
http://www.frontaalnaakt.nl/archives/00000917.html
op 05 03 2012 at 17:08 schreef dewanand:
namaste Peter,
ja die HIndoekat Wieroe was jarenlang kwaad vanwege zijn castratie, maar nu heeft hij de hogere smaak van telepatische kattenseks in tantra stijl ontdekt en is daar hele dag mee bezig. Wieroe spuit nu mijn hele huis vol met stinkende kattensperma.
Ooit wil Wieroe een boek schrijven over hoe een superieure hindoekat denkt over de domme mensheid die nu de hele planeet verkracht en uitnaait. Wieroe denkt ook aan een carriere als hindoekatten terrorist, om de wereld te redden.
De grote droom van Wieroe is om ooit een HIndoekatten bordeel te openen in Delft, alleen de burgemeester van deze achterlijke Hollandse stad doet er nog moeilijk over en wil geen vergunning afgeven.
Wieroe vindt de hindoekat echt superieur en hoger dan die zieke mensen.
dewanand en wieroe.
op 05 03 2012 at 17:13 schreef bruinhemd:
Maar als PVV’ers voor elkaar opkomen is het fascisme.
op 05 03 2012 at 17:33 schreef Thomas E:
@jackknowsbest
“Over je vader: Dat was gewoon een eikel”
Dit is nou net zoiets als niggabitch. Peter mag dit over zijn eigen vader zeggen, jij niet.
Tenzij je heel close met Peter bent opgegroeid, dat weet ik dus niet.
op 05 03 2012 at 17:35 schreef MNb:
Ach, Sandro, de romantiek van de eigen jeugd …..
Wijlen mijn grootvader (Venhuizen) kon smakelijk vertellen hoe hij gewapend met fietsketting te kermis ging, want die van Hoogkarspel moesten met hun fikken van de Venhuizense meisjes afblijven.
op 05 03 2012 at 17:56 schreef Bigpete:
Qua geweld (en qua zuipen) is er in West Friesland weinig veranderd…
op 05 03 2012 at 18:34 schreef Thomas E:
Zo zie je maar hoe dicht ‘stammenoorlogen’ tegen xenofobie en dus racisme aan liggen.
op 05 03 2012 at 19:54 schreef You On A Gin:
Vraag aan Russen of Polen waarom ze daar toch zo racistisch zijn, en velen zullen het gooien op iets wat neerkomt op ‘zelfbescherming’. Doe mij dan maar bekrompen, calvinistisch Nederland.
op 05 03 2012 at 20:04 schreef Jon:
Wat wil Peter met dit stuk zeggen?
–
Ik ben opgegroeid met Molukse vrienden en familie en herken het. Zeer warm, een genot om bij te horen. De (gedeeltelijke) Molukkers haal ik er nog altijd uit. Die sfeer is voor mij ook prettig. Wel heb ik ook Nederlanders meegemaakt met soortgelijke warmte, gastvrijheid en loyaliteit. En de verstikkende en harde kanten van bepaalde Molukkers heb ik ook gezien.
–
Krijg het idee dat Peter zegt dat hij racist is in deze zin: dat hij Nederlanders afzet tegen de leuke kanten van andere culturen. Dan wel dat hij zich bij bepaalde facetten van andere culturen lekkerder voelt/voelde dan bij zijn eigen achtergrond. Gewaagde hypothese..?
Ik herken dingen in Peters beeld van Nederlanders, maar heb ook andere ervaringen. Oordeel ik daardoor minder hard over autochtonen? Naast het bekende lompe gedrag heb ik ook veel warmte en ruimdenkendheid meegemaakt van Nederlanders. En trouwens ook verbroedering gekend en samen ten strijde getrokken, in gemengde groepen en met groepen autochtonen. Ik zie dus wel dat Molukkers gemiddeld hechter zijn, maar zet dat minder af tegen Nederlanders. Het mengde rond mij al eerder.. Of wil ik dat gewoon graag zien?
op 05 03 2012 at 20:15 schreef jackknowsbest:
@ Thomas E,
Wat je niet weet , weet je niet.
op 05 03 2012 at 22:55 schreef You On A Gin:
Nederlanders (laat staan ‘blanke’ exemplaren) zijn m.i. niet per sé zo vreselijk; mensen kunnen ‘gewoon’ erg hard en onverschillig zijn.
http://www.dailymail.co.uk/news/article-1036760/Pictured-Chilling-indifference-Italians-sunbathing-just-yards-covered-bodies-drowned-Roma-children.html
…kan ik wel Berlusconi de schuld gaan geven, maar er gebeurt nu eemaal méér in de Laars dan lekker ijs en mooie auto’s maken. Is Italië nu ook een eng, xenofobisch kutland? Neuh. Er wonen mensen daar, en dan krijg je dit soort excessen. Gelukkig (nog) niet in Nederland.
op 06 03 2012 at 09:40 schreef Thomas E:
pfffff een van de schokkendste beelden van pril 2012 vind ik dit. (die link van YOAG).
op 06 03 2012 at 10:19 schreef Sandro:
Ja MNb – die verhalen ken ik ook van mijn vader.
In de jaren 50/60 van de vorige eeuw kwamen er in de weekenden nogal wat Duitse tieners naar Limburgse dorpen om te dansen. Mijn vader en zijn vrienden hadden een nieuw Hollands-volkspel: moffen terugmeppen over de grens. Want die moesten met hun handen van de Limburgse meiden afblijven.
op 06 03 2012 at 10:29 schreef Arjan van Bijnen:
Die link doet me denken aan dat vreselijke filmpje waarin een Chinees kind talloze malen wordt overreden en er allerlei mensen voorbij liepen en het kind laten creperen. Dat zijn gelukkig excessen, maar je ziet dat het wegkijken overal gebeurd. Wat je ook ziet, is dat groepen waarvan de leden zich sterk met de groep identificeren (de groep als ‘familie’) sterker geneigd is om voor elkaar op te komen. De doorgeïndividualiseerde Nederlander identificeert zich (behalve in den vreemde) volgens mij met meerdere groepen en heeft bovendien met al die groepen een minder sterke band dan bijvoorbeeld kampers hebben met hun kamp, Marokkanen met hun familie en Molukkers met hun mede-Molukkers (of familie, zou dat niet weten). Mijn vader vertelde vroeger over hoe hij en zijn vriendjes (de katholieken) hele veldslagen uitvocht met de protestantse kinderen. Dat was toen we nog in zuilen leefden en iedereen zich dus heel sterk identificeerde met de eigen zuil.
Het zou fijn zijn als de ‘normale mensen’ in NL weer voor elkaar opkwamen, maar ik vrees dat deze mensen (‘wij’) te veel te verliezen hebben om hun hachje te wagen.
op 06 03 2012 at 13:24 schreef Sasha Berkman:
http://www.dejaap.nl/2012/03/06/songfestival-cornald-maas-is-de-hogepriester-van-de-haat/#more-39395
Bas Paternotte maakt een snerende opmerking over deze serie.
op 06 03 2012 at 16:34 schreef You On A Gin:
@ Thomas E
Als ik een waarschuwing had moeten geven, mijn oprechte excuses.
op 06 03 2012 at 18:18 schreef Bertje:
Tjemig zeg als ik de reacties zo lees dan beperkt zich het voor elkaar opkomen in hakken en slaan.
Mijn ouders leerde mij nooit en ten nimmer geweld te gebruiken dus leerde ik al heel vroeg heel hard rennen.
(run forrest, run..)
Het zogenaamde opkomen voor elkaar en dan speciaal als groep noemde mijn ouwe altijd “apenklootjes” gedrag.
En daar had hij natuurlijk helemaal gelijk in.
Mijn oudste zoon(tje) doet aan kung-fu en is zeer bedreven en goed hierin.
Van zijn meester leert hij dit nooit en te nimmer te gebruiken in geweld situaties.(uitgenomen noodweer en als een ander levens gevaarlijk bedreigt wordt)
Je kunt op zoveel manieren voor elkaar opkomen en ik zou dan ook alle stoere mannen van Nederland willen oproepen om eens vrijwilligers werk te doen bij bv. Voedselbank / leger des heils / vogelbescherming etc.
En dan helaas komt vaak de aap uit de mouw : “tja zou wel willen, echt wel hoor maar druk druk druk….”
op 07 03 2012 at 12:50 schreef sabaroth:
Bertje het gaat er hier om wat je doet als je vriend pal voor je neus in elkaar wordt geramd.
Meeste nederlanders staan er dan inderdaad bij en kijken ernaar.
Ik ben ook zoals bijna iedereen vroeg geleerd nooit of te nimmer geweld te gebruiken, had geen slechter advies kunnen zijn.
op 07 03 2012 at 14:17 schreef Sandro:
Dus Bertje als je vrijwilliger bent bij b.v. de voedselbank/leger des heils/vogelbescherming dan gebruik je geen geweld? Dan kom je op een andere manier voor mensen op maar nooit op een geweldadige manier? Ik begrijp de redenering niet.
Ik zal nooit zomaar geweld gebruiken maar wee de idioot die aan mijn kinderen/vrouw/vrienden komt!
Ik heb al heel jong moeten leren dat je niet alles opgelost krijgt met praten, soms is het nodig om te “communiceren” met andere lichaamsdelen dan de mond/tong.
op 07 03 2012 at 15:21 schreef Pyt van der Galiën:
Ik denk dat Bertje probeert te zeggen dat hij meer respect heeft voor mensen die zich als vrijwilliger inzetten voor – bijvoorbeeld – de voedselbank, dan voor de anonieme helden die in deze thread hun virtuele biceps spannen…
op 07 03 2012 at 20:07 schreef Bertje:
Sandro
Ik ben van de afdeling: “als iemand je op de linker wang slaat keer dan je rechter toe….”
Jezus, Dr. King, Thich Nath Hahn, Ghandi enz. zijn mijn “helden” Met als eindbaas Moeder Teresa. :-)
@ Pyt
Precies!
RSS