Home » Archief » De geschiedenis van mijn racisme (2)


[26.02.2012]

De geschiedenis van mijn racisme (2)

Peter Breedveld


Illustratie: Phil Henderson

In de vorige aflevering zei ik dat op de middelbare school alleen een bijdehandte Indo vrienden met me wilde worden, maar dat is niet waar, herinner ik me nu. De Indo ontmoette ik pas in de tweede klas. In de eerste genoot ik de bescherming van de stoerste jongen van de klas – roomblank – en waarom, dat weet ik eigenlijk nog steeds niet.

We vormden een vreemd paar, en hij heeft me meer dan eens uit de problemen gered. Schoolplein-wise, bedoel ik. Want godver, ik hoefde maar ergens mijn gezicht te laten zien en één of andere kloothommel wilde me in elkaar slaan. Maar omdat mijn beschermheer ook bevriend was met de stoere jongens uit de hogere klassen, kwam er altijd iemand voor me op.

Waarmee ik maar wil zeggen: niet alle blanken zijn slecht! Alleen was onze relatie wel tricky, een beetje sadomasochistisch. Als mijn beschermheer het op zijn heupen kreeg, kon ik zomaar het mikpunt van zijn pesterijen worden, of zette hij andere jongens tegen me op. Die macht had hij, en die gebruikte hij ook bij tijd en wijle. Ik moest altijd op mijn hoede blijven.

Nou ja, en dat waren eigenlijk mijn ervaringen met zowat alle blanke kinderen, waarmee ik speelde. Dat kon weken goed gaan, en dan opeens keerden ze zich tegen me. Sloopten ze stiekem de hut, waar ik twee hele dagen aan had gewerkt. Of er kwam opeens een neef uit een andere stad bij, die een hekel aan me had dan had opeens iedereen een hekel aan me. Altijd ontpopte iemand zich wel als machtspoliticus, en dat ging altijd ten koste van bepaalde individuen in de groep. Meestal ten koste van mij.

Op school wist ik dat de donkere leerling in de klas mijn enige hoop op redding was. Dat was mijn verwachtingspatroon en dat klopte altijd. Misschien kwam het door het feit dat we allebei buitenstaanders waren, hij de zwarte en ik de sukkel.

Ik moet er ook bij zeggen dat mijn ouders me naar de Mavo hadden gestuurd, ondanks mijn hoge cijfers. Mijn vader vond de Havo te hoog gegrepen, zei hij. Van VWO had-ie geloof ik nog nooit gehoord. En ik kan u zeggen: alles wat ze over de Mavo zeggen, is waar. Hier regeert de redeloze, agressieve meute die alles haat dat afwijkt. Domheid wordt hier gecultiveerd. Zo was dat althans in mijn tijd. Wie een nul haalde voor zijn repetitie, ging dat heel trots op het schoolplein lopen declameren.

Ik vond het er verschrikkelijk. Alleen de meisjes waren leuk. Sommige. Elke dag, die God gaf, werd er op me ingebeukt, werd ik afgezeken, uitgelachen. Met een beetje pech deed de leraar nog mee, ook. Al had ik de meeste leraren wel aan mijn kant. Wat natuurlijk niet echt hielp, schoolplein-wise.

Maar goed, ik heb er wel een enorme eeltlaag door op mijn ziel gekregen. Op zeker moment trok ik me niks meer aan van de reacties op wat ik zei en deed, afgekeurd werd het toch wel. Ik werd uitgescholden voor ‘homo’, dus ging ik roze T-shirts dragen. Daar kreeg ik commentaar op, dus kocht ik een witte broek met grote, rode, Japanse zonnen erop.

Eén van de bullebakken op school was een stotteraar, en ik daagde hem elke pauze uit door voor hem te gaan staan en zijn naam hardop te stotteren. Elke pauze kreeg ik klappen, elke volgende pauze deed ik het weer. Gewoon om te laten zien dat ik schijt aan ze had. En harder dan mijn mijn vader sloegen ze toch niet.

In de tweede klas raakte ik bevriend met de bijdehandte Indo – ik noem overigens geen namen uit respect voor de privacy van alle betrokken. Hij was één van de populairste jongens van de klas, een zittenblijver. Zijn algemene ontwikkeling was enorm en hij speelde basgitaar. Iedereen overblufte hij, inclusief de leraren.

Ik weet niet waarom hij mij als vriend koos, maar hij deed het. Samen werden we een soort Jake & Elmo, alom gevreesd vanwege onze scherpe tong. De rollen waren omgedraaid. Ik werd niet meer gepest door de hele klas, ik pestte de hele klas. En als een leraar zich ermee bemoeide, pakte ik hem er nog bij, ook.

Ik voel nog het schaamrood naar mijn wangen stijgen als ik bedenk hoe ongenadig hard mijn wraak soms was, ook zonder enig aanziens des persoons. Ik haatte mijn klasgenoten, voelde niets dan minachting voor ze. Als we mensen aan het huilen hadden gemaakt, en de halve school zich tegen ons keerde, gaf ons dat veel voldoening. Dat was echt een geslaagde dag voor ons.

En het hielp. Net als op de lagere school was ik ook hier één van de populairste figuren toen het eindexamen naderde. Mensen wisten beter dan ruzie met me te zoeken. We hadden ze getemd.

Mijn Indische vriend was dan populair, ze noemden ‘m wel ‘dikke Chinees’, alleen nooit in zijn gezicht, al wist hij natuurlijk wat er achter zijn rug over ‘m werd gezegd. Hij buitte zijn allochtoonsheid uit, gebruikte het racisme van zijn klasgenoten – en van de leraren – tegen hen.

Openlijk racisme was taboe, maar dat betekende niet dat racisme uit het publieke domein was verbannen. Er werd alleen heel krampachtig mee omgegaan. Iedereen was tegen Janmaat en zijn Centrumpartij, maar ergerde zich er wel aan dat die “zwarten altijd bij elkaar klitten” en dat Molukkers al hun geld uitgaven aan dure Raybans en opzichtige kleren, maar altijd met z’n tienen in een heel klein huisje woonden. En ze hadden van die schattige kinderen – “Maar o wee als ze later groot zijn!” En elke Turk was een messentrekker, dat wist iedereen.

Mijn vriend speelde daar mee. Liepen we door de schoolgangen, riep hij heel hard “Hé! Zwarte!” naar een kennis die we passeerden. Waarna een leraar, die vlak voor ons liep, zich met een ruk omdraaide, klaar om de vieze racist achter hem eens flink de oren te wassen. De verwarring op zijn gezicht, zodra hij zag dat mijn vriend de dader was. Kostelijk.

De meeste mensen hadden geen idee wat zijn achtergrond was. Die hem een ‘Chinees’ noemden, hadden tenminste nog door dat hij iets Aziatisch was, maar er waren er ook die dachten dat hij een Surinamer was, of in elk geval een gastarbeider.

Hij lag er niet wakker van, maar het ergerde hem wel dat weinig mensen enig benul hadden van de koloniale geschiedenis van hun land, en ik wil wel bekennen dat zijn moeder de eerste was van wie ik hoorde over Indo-Europeanen, die afstamden van inlandse meisjes in Nederlands Indië, die zwanger waren gemaakt door de koloniale machthebbers. Een beetje zoals Dreverhaven Jacoba Katadreuffe bezwangerde – althans, zo stelde ik me dat voor.

Dat was hoe ze het vertelde, en waardoor ik me bij Indo’s altijd een verweesd volk voorstelde, waarop werd neergekeken in Indonesië vanwege zijn Nederlandse bloed, en in Nederland om zijn donkere huid.

Op school had ik geleerd over het racisme van andere landen. Over de onderdrukking van de Indiërs door de Britten, de bijna-genocide van de Amerikaanse Indianen, ik had foto’s gezien van Congolezen met afgehakte handen, een gewoonte van die verschrikkelijke Belgen, ik wist van de afschuwelijke behandeling van de Aboriginals door de Australiërs.

Maar de Zuid-Afrikaanse boeren zag ik als lotgenoten van de zwarten in dat land, beide slachtoffer van het wrede Britse imperium, en bij Suriname en Nederlands-Indië (dat ik kende van De Kris Pusaka) had ik altijd het beeld van een soort gezellige tropische markt waar vrouwen in sarongs lekkere hapjes maakten en aardige, Nederlandse christenen schattige, zwarte kinderen inentten tegen malaria en tuberculose.

Man, wat was ik geschokt toen ik in de boeken van Jan Wolkers las dat Nederland een bloedige, koloniale oorlog had gevoerd in Nederlands-Indië, vlak nadat het land zelf was bevrijd van de Nazi’s. Dat de VN zelfs had verklaard dat wat Nederland in Indië uitvrat, ‘even worse than what Hitler did to the Netherlands in 1940’ was.

Ik begreep dat niet. Hoe kon een land dat zo dapper had gevochten tegen de Nazi’s, en dat zoveel joden had gered van de Holocaust, zo beestachtig tekeergaan tegen de Indonesiërs?

Dit is het tweede deel van een 356-delig feuilleton over mijn ervaringen met racisme (eerste deel hier). Politiekcorrect als de neten en uiteraard met een heldenrol voor mijzelf, waarbij ik af en toe wel een paar pekelzonden zal opbiechten, om het geheel een beetje geloofwaardig te houden. Geïnspireerd door dit ontroerende verhaal van Gin Mooy, die weer werd geïnspireerd door het onthutsende relaas van Hassnae.

Peter Breedveld, 26.02.2012 @ 10:06

[Home]
 

41 Reacties

op 26 02 2012 at 10:18 schreef Rob:

De directeur van mijn middelbare school raakte ooit in gesprek met mij over de koloniale tijd. Ik weet niet meer waarom. Hij was het type van de oude regent: zestiger, dik, grijs, blauw pak, geaffecteerde en ietwat vermoeide spreektrant.
Hij verzekerde me dat hij in Algerije was geweest ‘en als je zag hoe die Fransen dat deden, dan hadden wij het in Indie toch stukken beter voor elkaar.’
En dat was het dan wel weer. Wij waren beter dan de Fransen. En dat was kennelijk goed genoeg.

op 26 02 2012 at 10:24 schreef Sonja:

“Hoe kon een land dat zo dapper had gevochten tegen de Nazi’s, en dat zoveel joden had gered van de Holocaust”

Uit Nederland zijn twee keer meer joden naar de vernietigingskampen gedeporteerd als uit Belgie, en drie keer meer dan uit Frankrijk. Maar ik herinner me uit mijn jeugd ook dat in onze geschiedenisboekjes de waan werd gewekt dat wij een nobel volk waren van jodenredders die zich hevig tegen de nazi’s verzet hebben.

op 26 02 2012 at 10:52 schreef Joris:

@sonja
Maar dat was toch vooral het gevolg van ons goed functionerende bevolkingsregister?

op 26 02 2012 at 11:18 schreef Sonja:

@Joris Het ‘goed functionerende bevolkingsregister’ is een ding, en dingen bestaan, maar doen niets uit zichzelf. Het was vooral het gevolg van onze collaboratie, met antisemitisme en onze koopmansgeest aan de basis.

Bijvoorbeeld ontpopten Amsterdamse politieagenten zich als premiejagers, die (toen) fl 7,50 per opgepakte jood ontvingen. De NS kreeg fl 4,80 voor iedere naar Westerbork getransporteerde joodse Nederlander, van waaruit hij/zij verder gedeporteerd werd naar de vernietigingskampen. De NS verzorgde voor meer dan 100.000 joodse Nederlandse deze enkele reis en streek zodoende (toen) bijna een half miljoen gulden op.

op 26 02 2012 at 11:40 schreef Pyt van der Galiën:

Bepaald niet alleen daar door, Joris. Ook dát is zo’n nationale mythe. Toen ontkennen niet langer hielp, riepen we dat het de schuld van een goed functionerend bevolkingsregister was. Eigenlijk was het dus tóch niet onze schuld.

Lees dit en dit over het enthousiasme waarmee de Nederlandse ambtenarij – en met name de politie – Joden uitleverde, al waren er uiteraard ook agenten die weigerden mee te werken aan het opsporen van Joden.

De Februaristaking was een incident, verraad en uitlevering de norm.

op 26 02 2012 at 12:38 schreef Joris:

Dat wij genegen zijn uitwegen te zoeken om ontkennen mogelijk te maken kan ik me heel goed voorstellen. Het idee dat Nederlanders zich dapper hebben verzet is nou eenmaal een stuk prettiger dan dat we een verraderlijk volk waren. Mijn beeld is dus vast wat te rooskleurig, maar op basis van de door Pyt aan gedragen links vind ik het toch wat overdreven om te concluderen dat verraad en uitlevering de norm waren. De in die artikelen beschreven figuren waren fanatiek en effectief, maar in aantallen niet zo groot. Ze waren zo goed als allemaal (pro) nazi’s en opereerden, op een club van een man of 50 na, onder directe Duitse commando.
Op basis van een paar schoften kun je toch moeilijk concluderen dat ons hele land fanatiek heeft bijgedragen aan de deportatie van joden.

op 26 02 2012 at 12:49 schreef rena:

Die sfeer op de MAVO, herkenbaar, wedstrijdje wie het eerst de klas uitgezet werd. Geen school voor hoogvliegers en goedgebekte leerlingen.

op 26 02 2012 at 13:26 schreef MNb:

Sonje en PvdG, jullie vergeten nog de 20 000 vrijwilligers aan het Oostfront. Maar weinig SS-divisies hebben zoveel onderscheidingen gekregen als nr 5 Wiking met haar vele Nederlanders. Zelfs in 1945 zijn er nog twee Nederlandse SS-divisies opgericht, bestaande uit vrijwilligers (nrs. 23 en 34). In Richard Overy’s Ruslands Oorlog staat een foto, waarin Nederlandse Waffen-SSers onderscheiden. Plaats en tijd: Volchov 1941. Dat ligt ten oosten van Leningrad. Ik denk dat You on a Gin dat wel mooi vindt, want tenslotte vochten ze tegen socialisten, dus tuig van de richel.
Die SS-ers werden na de oorlog vastgezet, maar konden vrijkomen door in de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog te vechten. Dat deden ze dan ook vakkundig.
Een ander fabeltje is de economische uitbuiting. Dat gaat op vanaf de zomer van 1943, maar na de Duitse bezetting in 1940 kwam de Nederlandse economie eerst in de lift te zitten dankzij de Duitse orders.
Het handjevol Ndlse verzetslieden steekt dan schril af.

op 26 02 2012 at 13:55 schreef leo schmit:

Maar nu terug naar Peter’s schoolervaringen. Als Hagenaar in die tijd was dit een prachtige periode, waarbij ik zelf bijna Indo werd. Ik noem een paar namen van de mensen aan wie ik met liefde terug denk. Ik speelde toen ook nog badminton.

Madeleine L, jouw mobilette zal ik nooit vergeten. En ik zat nog wel achterop. Lizzie L de manier waarop jij de shuttle van de grond opraapte was van een ongeevenvaarde bevalligheid. En je knalde hem er ook hard in. Irene G, hoe kan ik mijn spijt nu uiten over… Boy van de C., je werd later muzikant op cruise schepen. Eelco T, je was mijn beste schoolkamaraad en badmintonmaat, voor vele jaren. Larry G, je gaf al je zakgeld weg, we kwamen bij jullie thuis op de bank zitten, terwijl de hele familie, 12 man sterk, bezig was met snoepjes inpakken. Marcel L. het ga je goed in je volgende petro-chemie en zonne kracht projecten, jij in Spanje ik in Indonesie, jouw keus de beste. Theo G. advocaat en gitaarspeler. Ik herrinner je liefst als laatste. Joice V. Ik kom gauw weer bij je langs in Noorwegen. Heb ik ze nou allemaal gehad, mijn Indo

Groeten uit Jakarta, mijn schoolervaringen hebben mij hierheen gedreven. Ik ben zelf gewoon een Haagse Brabander

op 26 02 2012 at 13:55 schreef Pyt van der Galiën:

@Mnb

Hadden we trouwens al gezegd dat de Februaristaking door de CPN georganiseerd werd? Benieuwd wat Gin daar van vindt:P

Trouwens, de allereerste solidariteitsacties met mensen uit de toenmalige Jodenbuurt vonden al in de vroege winter van 1940 plaats, toen de doodarme bewoners van de Jordaan samen met de joden knokploegen vormden om de NSB uit de Jodenbuurt te verjagen. Maar ja, die lui uit de Jordaan waren ook allemaal socialisten en communisten. Tuig van de richel, dus. In tegenstelling natuurlijk tot de liberalen en christen-democraten die ehh… Oh, wacht..

op 26 02 2012 at 13:57 schreef Sonja:

@joris 2% sloot zich aan bij de nazi’s, 2% ging in het verzet, en de rest collaboreerde en keek de andere kant op. Anders is het niet.

op 26 02 2012 at 14:10 schreef leo schmit:

MnB:

‘Die SS-ers werden na de oorlog vastgezet, maar konden vrijkomen door in de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog te vechten. Dat deden ze dan ook vakkundig.’

Zo vakkundig nou ook weer niet. Het afmaken van mensen in Rawagede of Zuid Sulawesi (Celebes) was misschien een vak apart, maar het eindresultaat was toch ‘Indonesie verloren, rampspoed geboren’

op 26 02 2012 at 15:59 schreef Bertje:

@ Joris

“Op basis van een paar schoften kun je toch moeilijk concluderen dat ons hele land fanatiek heeft bijgedragen aan de deportatie van joden.”

Kun je ook niet maar is wel lekker makkelijk en oer Hollandsch om het te doen.
Hetzelfde doen de PVV ertjes toch nu met de Moslims en de rest kijkt weer eens weg.

Heel Nederland zat natuurlijk in het verzet dat zag je vooral de weken na de bevrijding, heel dapper werden de “moffen hoeren” kaal geschoren en kinderen die bij de stormjeugd hadden gezeten openlijk vernederd en door “verzetshelden” in elkaar geslagen, etc etc.
Hoe de doorsnee Nederlander anno 2012 over Duitsers denkt en zich zonder blikken en blozen daarover uitspreekt zegt meer als genoeg: De prachtige Hollandse Volksaard!

op 26 02 2012 at 16:04 schreef Joris:

@ Sonja
Tja dat ligt waarschijnlijk wel vrij dicht bij de waarheid. Jammer!

op 26 02 2012 at 16:49 schreef Pyt van der Galiën:

Het punt is niet de paar schoften (het waren er overigens wel meer dan een paar). Het punt is de wijze waarop men zich tussen ’40 en ’45 aanpaste aan de wensen van de nazi’s.

– Nederlandse banken sommeerden hun joodse cliënten hun tegoeden over te maken naar de LIRO-bank, een bank die speciaal was opgericht om joodse bezittingen te plunderen.

– De Hoge Raad oordeelde dat het ontzetten van niet-Ariërs uit publieke functies niet in tegenspraak was met de Grondwet.

– De Nederlandse spoorwegen verzorgden het transport van Joden zó efficiënt dat Eichmann verklaarde: “het is een genoegen te zien hoe soepel de transporten verlopen”.

– De wijze waarop de SG’s de maatregelen van de nazi’s – inclusief de jodenvervolging – van een wettig vernis voorzagen. Dezelfde SG’s waarschuwden nog in oktober ’41 tegen het verborgen houden van neergeschoten Geallieerde piloten en betitelden verzetsgroepen als “onbezonnen en misdadige elementen”.

De lijst kan naar believen aangevuld worden. Niet dat de Belgen, Fransen, Noren of Polen nou zoveel beter waren. Ook die landen kennen hun eigen zwarte bladzijden.

op 26 02 2012 at 16:53 schreef jvdheuvel:

Wat hebben jullie toch allemaal interessante geschiedenisles gehad. Bij mij op school waren het alleen maar namen en jaartallen.

op 26 02 2012 at 17:36 schreef Roland Bruynesteyn:

In de derde klas van de lagere school kwam ik thuis met het verhaal dat er nu een nieuwe klasgenoot was die heel hard kon rennen. Mijn moeder vroeg: “Heeft hij misschien een wat donkerder huidskleur?”.

“Geen idee”, zei ik, “ik zal eens kijken”

“Ja, klopt”.

En negers kunnen beter dansen, en, en en

Ik heb hier van geleerd dat generalisaties vaak op een (statistische) waarheid berusten. Vraag is wat je er mee doet: Mannen zijn relatief vaak hetero.

Reden om te “discrimineren”? Dacht het niet, maar als je een pesthekel aan hetero’s hebt kun je voor de zekerheid eter uit de buurt van mannen blijven.
Naar mijn idee kunnen alleen overheden strafbaar discrimineren.

op 26 02 2012 at 17:43 schreef Rene Koeman:

26 02 2012 at 16:49 schreef Pyt van der Galiën

“- De Hoge Raad oordeelde dat het ontzetten van niet-Ariërs uit publieke functies niet in tegenspraak was met de Grondwet.”

Dit kende ik nog niet Pyt. Kun je svp een bron (link) aangeven waarin dit staat?

op 26 02 2012 at 17:46 schreef Ronald:

@Bertje: “Hoe de doorsnee Nederlander anno 2012 over Duitsers denkt en zich zonder blikken en blozen daarover uitspreekt zegt meer als genoeg: De prachtige Hollandse Volksaard!”

Nou, mijn ervaring is toch echt anders. Ik hoor vooral dat soort flauwe grappen en grollen over de “moffen” uit het Westen van het land komen. Iedereen in mijn directe omgeving die in het Oosten des Lands woont (Twente, Salland, Achterhoek, vaak minder dan 20 minuten van de grens met Duitsland) is altijd erg positief over onze buren. Ze komen graag naar onze steden toe om te winkelen (op een zonnige zaterdag op de markt van Enschede is denk ik de helft van het publiek Duits) en gaan graag naar onze scholen en universiteiten in het grensgebied.

Ik heb onderhand een schoonzusje in mijn familie mogen verwelkomen die uit Duitsland komt (en sneller en beter Nederlands leerde spreken dan de gemiddelde PVV’er). 1 van mijn beste vrienden heeft al jaren een Duitse vriendin en dan heb ik nog de vele contacten die er dankzij die initiele Duitse contacten over de grens heen zijn ontstaan.
In mijn optiek zijn het vooral de Westerlingen in Nederland die altijd gaan lopen gillen bij elk Duits kenteken dat ze zien.

op 26 02 2012 at 18:29 schreef Bertje:

@ Roland

Daar heb je een punt.
Zelf woon ik alweer geruime tijd in Duitsland en bemerk zelf dat de mentaliteit van de grens bewoners een kompleet andere is dan die van de bv Noord Hollanders.
(ik generaliseer natuurlijk)

op 26 02 2012 at 18:52 schreef Pyt van der Galiën:

@Rene

Hier. In hoofdstukje “A New Museum of Dutch War failures”. Waarmee de HR trouwens haar eigen voorzitter, Lodewijk Visser (ook joods), keihard liet vallen. Niet één van zijn collega’s protesteerde tegen zijn ontslag. Presser beschrijft het verraad aan Visser uitgebreid in “Ondergang”.

op 26 02 2012 at 19:13 schreef MNb:

@Leo Schmitt: “het eindresultaat was toch ‘Indonesie verloren, rampspoed geboren’”
Ook dat is een mythe en wel om twee redenen.
De irrelevante reden is dat Nederland na de onafhankelijkheid van Indonesië een ongekende welvaartsgroei meemaakte. Indië verloren, voorspoed geboren is een betere leus.
De tweede, hier relevante reden is dat het KNIL militair gezien de oorlog won. De nederlaag was een politieke: de VSA dreigden de Marshallhulp stop te zetten en de pas opgerichte VN veroordeelde Nederland in een resolutie. Op dat moment had het Indonesische Bevrijdingsleger nauwelijks nog gebieden onder controle.

@JvdHeuvel: nee hoor, zelf uitgezocht, nooit op school gehad.

op 26 02 2012 at 19:53 schreef Rene Koeman:

@26 02 2012 at 18:52 schreef Pyt van der Galiën

Hé bedankt Pyt, dat ga ik eens helemaal uitgebreid lezen. Stukje geschiedenis van wo2 dat me niet bekend was.

op 26 02 2012 at 20:52 schreef Thomas E:

“Hoe kon een land dat zo dapper had gevochten tegen de Nazi’s, en dat zoveel joden had gered van de Holocaust, zo beestachtig tekeergaan tegen de Indonesiërs?”

Pure frustratie na 5 jaar vernedering. Dit was een ‘oorlog’ (eufemistisch politionele acties genoemd), die we als de Calimero van Europa wél dachten te kunnen winnen.

op 26 02 2012 at 22:18 schreef vander F:

Gelul over die Nazis, 95% van de burgers had geen idee wat er toen gaande was, behalve dat commentaar geven op de bruinhemden een enkeltje ‘wegwezen’ dan wel kogel in je kop betekende, dat was dan weer wel duidelijk.

Nu zijn er in mijn familie aardig wat mensen gewelddadig omgekomen in 40/45, dit echter vnml door geallieerde bombardementen en beschietingen, heb ik ze nooit over horen klagen, all part of the game called war.

op 26 02 2012 at 22:23 schreef Peter:

Fijne familie is dat, die niet klaagt als je op gewelddadige wijze om het leven komt.

op 26 02 2012 at 22:25 schreef vander F:

@ Pyt,
de Deutsche Reichsbahn kreeg ook gewoon betaald voor elke vervoerde jood hoor, passagiers zijn passagiers.
Verder meen ik me te herinneren dat Eichmann het bij de Duitse spoorwegen voor elkaar kreeg bij de jodentransporten een groepskorting te bedingen, normaal gezegd kreeg je alleen groepskorting bij een retourtje..

op 27 02 2012 at 01:23 schreef Frits Cohen:

Nee hoor Van der F: het ging bij de Deutsche Bahn niet om gewoon transport, het ging destijds om massatransport. Sterker nog: Joden moesten zelf hun kaartje betalen. Wat denk je? Dat Eichmann eerste klas rijtuigen gebruikte voor zijn transporten richting het oosten?
http://en.wikipedia.org/wiki/Holocaust_train#Payment

Dus niets groepskorting, gewoon zo veel mogelijk betalen met die handel.

op 27 02 2012 at 10:08 schreef Pyt van der Galiën:

@van der F.

Sartre zegt ergens dat je van niemand mag eisen dat hij of zij een heilige is, maar dat je wél van iedereen mag eisen in elk geval géén schoft te zijn.

Ofwel: je mag niet eisen dat iedereen aan het verzet deelnam (daar was behoorlijk wat fysieke moed voor nodig), maar je mag wél eisen dat men niet collaboreerde.

op 27 02 2012 at 14:07 schreef Benedictus:

Sonja, je vergeet telkens de rol van de Joodse Raad. Alles was keurig gedocumenteerd en zij bepaalde wie het eerst op transport gingen. Er waren bovendien ook Joodse verraders. Bovendien was het in de steden moeilijk om mensen te verbergen in de huizen.

Alles heeft te maken met lafheid en angst. Bij een gewoon conflict kiezen de meeste mensen al voor de sterkste. Als bestuurder heeft ook iemand als Job Cohen zich niet heldhaftig gedragen. Criminelen hadden niets te vrezen, evenals orthodoxe moslims met hun niet te stillen eisen voor subsidie. Compenserende neutraliteit heet dat met een deftig woord. Kansarme niet criminele autochtonen zag Cohen niet staan. Hun burgemeester was hij niet. Zij betaalde de rekening!

Hoofdzakelijk jonge mensen die nog weinig te verliezen hebben zullen zich verzetten in een nieuwe oorlog. Zo was het tijdens WO2 en zo zal het ook bij een volgende oorlog zijn. DE mens is niet veranderd!

op 27 02 2012 at 16:32 schreef jackknowsbest:

Fantastisch geschreven, je word er ingezogen en je weet niet wanneer fictie en de werkelijkheid elkaar kruisen. Je zou een goed film-regisseur zijn en dat meen ik echt! “alom gevreesd door onze scherpe tongen”, mooi uit een gezet, ik zie profeten boven de menigte van je oude school zweven. Jou schrijven doet mijn fantasie prikkelen, ook mijn geheugen word uitgedaagd om terug te gaan naar lang vergeten plekken uit mijn jeugd.bedankt!

op 27 02 2012 at 17:40 schreef vander F:

Hmmm, misschien is die groepskorting dan toch een broodje aap, al klonk het niet eens zo raar, typische Eichmann grundlichkeit.

@Peter,
nee, er werd niet geklaagd dat die verdomde Engelsen de boel platgooiden, wel dat die kut moffen dit hele ‘geintje’ begonnen waren. Ik woon nu bv in Deventer, in mei ’45 was 80% van de huizen op de een of andere manier beschadigd, grootste schade door geallieerde bombardementen op de spoorbrug (nooit geraakt, die brug, geintje was toen dan ook dat je bij luchtalarm maar het beste onder de spoorbrug kon schuilen)
Maar werden de geallieerden daarom vervloekt? Nee dus, de mof wederom wel, al was die dus ‘indirect’ de oorzaak van de schade en slachtoffers.
M’n schoonzus heeft nog een flink litteken op haar been, scherf van een V1 die besloot in Deventer naar beneden te flikkeren ipv Londen, kijk, dat werd direct op conto van de Nazi’s geschreven, de geallieerde puinzooi, indirect, ook.
Dat m’n grootvader tewerk werd gesteld in Havelte, vliegveld voor de mof aanleggen, was dat collaboratie?
Niet dat ie daar veel uitvoerde, ‘beetje op de schep hangen’, en weer veilig thuiskomen bij vrouw en kinderen ging toch even voor het de stoere jongen uithangen.

op 27 02 2012 at 21:21 schreef MNb:

Prachtig allemaal, VanderF.
En wat hebben je verhalen precies te maken met die 20 000 Nederlandse vrijwilligers bij de SS?

op 27 02 2012 at 21:59 schreef Frank 2:

Het lijkt altijd de kroon op het werk van de politiek-correcte Nederlander te zijn, stellen dat ‘de Nederlanders’ maar een stelletje zwakkelingen waren vanwege de hoge deportatie vergeleken met andere landen… Beseft iemand wel wat voor onzekerheden en risico’s speelden? Hoe verdeeld Nederland was? Dat het maar een handjevol verraders kostte om joden te verraden? Sommige joden moesten wel op 20 verschillende onderduikplekken verblijven. Ik denk dat de Nederlander van toen een stuk heldhaftiger was dan nu maar de grootte van het land en het (logische) gebrek aan georganiseerd verzet vanwege de blitzkrieg in het begin voor overrompeling heeft gezorgd. Zeker in een context waarin de eigen toekomst onzeker is.

op 27 02 2012 at 23:09 schreef Frits Cohen:

Benedictus: er bestonden in andere landen ook equivalenten van de Joodse raad en ik maak me sterk dat in andere Europese landen geen steden zijn. Dat zijn dus geen argumenten die doorslaggevend zijn.
Joodse verraders? Over hoeveel hebben we het? Een handjevol joodse vrouwen onder leiding van een psychiatrisch gemankeerde Ans van Dijk. Dat snijdt hout ten opzichte van de vele razzia’s die gehouden zijn door de SD om actief op jodenjacht te gaan.

Hoe je hieraan weer Job Cohen weet te koppelen, is mij een raadsel. Is Nederland in een oorlogssituatie beland met de allochtonen? Deporteren de allochtonen van Amsterdam de joden naar werk- en vernietigingskampen? En zo kan ik een eind doorgaan.

op 28 02 2012 at 19:28 schreef Benedictus:

Frits Cohen, het gaat erom dat lafheid en angst eigenschappen zijn die alle mensen niet vreemd zijn, ongeacht wie. Vandaar de koppeling met Job Cohen. Ook hij was liever “grijs” dan heldhaftig.

Ik hoef mij trouwens nergens voor te schamen. Mijn vader stond aantoonbaar aan de goede kant. Dat doet niet af, dat ik begrijp dat anderen die lef niet hadden. Er stond veel op het spel. De angst die mijn moeder heeft meegemaakt is ook niet gering. Met kleine kinderen thuis en niet weten hoe alles af gaat lopen. Mijn vader zei altijd: “je verrader slaapt nooit” en omdat hij alle dichtsbijzijnde buren mee liet eten is hij niet verraden. Maar anderen hoeven zich van mij niet te schamen. Mijn moeder werd overigens vele jaren later in Israel op handen gedragen tijdens een rondreis aldaar.

Uiteraard zijn diegenen die NIET PERSOONLIJK (of hun familie) werden bedreigd en toch met de Duitsers samen hebben gewerkt WEL schuldig. Die zijn zelfs erger dan de Duitsers, want die konden er moeilijk onderuit. ZIJ, die Nederlanders dus, moeten zich wel schamen, en diep ook. Geen twijfel daarover!

op 28 02 2012 at 21:57 schreef Frits Cohen:

Wat nou beter grijs dan heldhaftig? We hebben het aan Job Cohen te danken dat de immigratiewet, waar Rita Verdonk later mee zou pronken, is ingevoerd.

En wat jouw familie aangaat, ik kan er niets over zeggen. Echter, de 20.000 SSers die vrijwillig in dienst gingen, werden op dat moment ook als heldhaftig en lef hebbend gezien.

Maar er zijn diverse gevallen bekend van Joden die ondergedoken hebben gezeten bij bijv. NSBers. Die collaboreerden in het dagelijkse leven, maar als ze eenmaal thuis waren, hadden ze nog onderduikers waar ze voor moesten zorgen. Hoezo zo’n zwart-witte indeling in schuldig of onschuldig.

op 28 02 2012 at 23:28 schreef Benedictus:

“Maar er zijn diverse gevallen bekend van Joden die ondergedoken hebben gezeten bij bijv.NSBers” Dat klopt!

Frits je snapt mijn vergelijking niet. Het gaat mij niet om iemand die een wet invoert om allochtonen tegen te houden. Het nalaten van daadkrachtig optreden tegen criminelen/overlastveroorzakers, DAAR gaat het om. Daar moet je namelijk moed voor hebben. Job koos de makkelijkste weg. Dat deden de meeste mensen tijdens de oorlog ook. Uiteraard zijn de GEVOLGEN NIET VERGELIJKBAAR, maar daar ging het mij niet om. Het ging mij om het gedrag van mensen. De kleur en de achtergrond van welke persoon dan ook maakt mij ook niets uit.

De conpenserende neutraliteit had betrekking op de extra steun, verleend in het voordeel van een bepaald geloof in een seculiere samenleving, zelfs buiten de gemeenteraad om. Job wilde vooral groepen tevreden stellen die moeilijk konden gaan doen en vergat de anderen. Hierdoor kregen mensen als Wilders de kans om groot te worden. Als geslaagde allochtoon zou ik hier niet bepaald blij mee zijn. Zonder Job zouden er minder kansen voor Wilders zijn geweest. Hoewel het ook voor mij duidelijk is dat dat nooit de bedoeling van Job is geweest.

op 29 02 2012 at 12:18 schreef Frits.cohen:

Ik zie nog steeds niet hoe je het gebrek aan daadkrachtig optreden tegen criminelen/overlastveroorzakers kan koppelen aan nazisme. Voor elk los van elkaar valt misschien wat te zeggen, maar het is het grotere verband dat ik mis.

op 29 02 2012 at 20:43 schreef You On A Gin:

Een belangrijke reden dat ze de joden destijds zo relatief eenvoudig konden traceren lag in het feit dat Nederlanders van oudsher enorme pennenlikkers zijn, op het ziekelijke af. De nazi’s waren erg in hun nopjes met de uitgebreide documentatie van ieders personalia en handel en wandel; eigenlijk was het meeste van het ‘werk’ gewoon al voor ze gedaan. Daar is ook een boek over verschenen, maar sorry, ik kan even niet op de titel komen en ik heb mijn spulletjes niet bij me.

Het is niet mijn gewoonte om dat te doen, maar inderdaad: er is niet veel fantasie voor nodig om parallellen te ontwaren bij de tegenwoordige gang van zaken.

op 01 03 2012 at 01:49 schreef Michael van Mourik:

Erg interessante serie wordt dit. Ik moet tot mijn ongenoegen bekennen dat ik mezelf ook wel eens betrap op discriminerende gedachten, ondanks dat ik enigzins een voorkeur heb voor meiden met een buitenlands uiterlijk (prachtig, die donkere kijkers!).

Ik moest ff gniffelen toen Karakter (van Bordewijk) er bij werd gehaald. Met name omdat ik goede herinneringen heb opgedaan tijdens het lezen van dit boek in mijn examenjaar (al weer een paar jaar geleden).

Ga vooral door met deze reeks zou ik zeggen! Donatie is onderweg

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN OKTOBER

O Het grote anti-Joodse haatcomplot

O De Blitzkrieg tegen de critici van Jan van de Beek

O De mondsnoerende feiten van Hein de Haas

O De hoogopgeleiden hebben het weer gedaan

O De Charlatan regeert

O Wilders bedreigt een burgemeester

O Goede Joden, slechte Joden

O Chris Kuch en de Wetenschapper

O Swingen is het nieuwe Tupperware

O Regeerprogramma über Alles

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS