De buurvrouw van Joris komt uit de kast
Johan de Vries
Joris keek, de zondag dat hij coke ging dealen om zijn schulden af te lossen, eens goed naar een van de fietsen die bij de gereformeerde kerk stonden. Want dat was overduidelijk de fiets van… buurvrouw! Joris was op zijn zachtst gezegd geschokt en kon zich niet voorstellen dat buurvrouw gereformeerd was. En waarom woonde ze dan in het katholieke/ietistische deel van het dorp? Joris wilde het naadje van de kous weten en besloot daarom maar eens bij buurvrouw te informeren.
De zondag daarop ging Joris bij buurvrouw langs met een vers potje zoetjes. Toen buurvrouw opendeed kon ze aan de ogen van Joris zien dat er iets niet in de haak was. “Slecht geslapen?”, vroeg buurvrouw bezorgd. “Beetje onrustig geslapen buuf,” zei Joris, “er zit me iets dwars en dat heeft te maken met uw fiets afgelopen zondag, ik zag hem namelijk bij de gereformeerde kerk staan.” “Wat deed je bij de gereformeerde kerk?”, vroeg buurvrouw, “Je bent toch niet..?” Joris schrok een beetje van die vraag en onderbrak buurvrouw , “nee, ik ben niet gereformeerd en ik was daar vanwege eh, …zaken.”
Gereformeerde gevoelens
Buurvrouw schonk Joris een kopje koffie in en nam er zelf ook een, met twee zoetjes en een scheutje melk. De Joris dronk zijn koffie zwart en zonder zoetjes. Buurvrouw huiverde altijd een beetje als Joris koffie dronk, want ze vond zwarte koffie zonder suiker en melk smerig en werd misselijk bij de gedachte alleen al.
“Ik ben niet gereformeerd maar katholiek,” legde buurvrouw uit, “maar ik heb wel gereformeerde gevoelens, altijd al gehad, zolang ik me kan herinneren. Ik heb geprobeerd het verborgen te houden voor mijn omgeving, maar je hebt me betrapt en de geest is nu uit de fles,” zei buurvrouw verdrietig. “Uw geheim is veilig bij mij,” zei Joris, “maar ik raad u aan, hoe lastig het ook is, open te zijn over uw religieuze geaardheid.” Volgens mij is dit deel van het dorp ruimdenkend genoeg om u te laten zijn als u bent, bovendien bent u prima zoals u bent.”
“Ik ben blij dat je het voor me geheim houdt, Joris, dat is een pak van mijn hart. Je bent een lieve, ruimdenkende, empathische man.” Joris bloosde een beetje door haar vriendelijke woorden, maar was het met haar eens. Joris had inderdaad bijzonder goede eigenschappen. “Niemand kiest ervoor om gereformeerd te zijn,” zei Joris wijs, “Gereformeerd zijn is een religieuze geaardheid en daar word je mee geboren, en is niet aangeleerd, zoals men in conservatieve kringen vaak denkt.”
Religieuze worsteling
Buurvrouw pinkte een traantje weg en wilde Joris een knuffel geven voor zijn lieve woorden. Maar dat kon niet vanwege de corona. En Joris pinkte een traantje weg omdat buurvrouw hem vertrouwde met haar geheim. “Gereformeerd zijn doe je niet voor de lol,” zei Joris, “met die rare strenge regels, niet internetten op zondag en zaterdagvoetbal, dat moet verschrikkelijk zijn.” Ik blijf katholiek hoor,” zei buurvrouw, “alleen haal ik zo nu en dan de druk van de ketel in de gereformeerde kerk en kan ik weer even vooruit.”
Joris dronk zijn kopje koffie leeg, buurvrouw walgde en keek even de andere kant op. Toen Joris huiswaarts keerde schudde hij zijn hoofd, “nog steeds in de ontkenningsfase,” mompelde hij en voelde een diep medelijden met haar eenzame, religieuze worsteling.
Johan de Vries, beter bekend als De Frysk, pensionado op MAVO-niveau, komt uit Friesland, geboren in Rinsumageest, getogen in Wergea. Was ooit werkzaam in de zuivel en wist van melk yoghurt te maken, pap van gort en kent het recept van watergruwel. Woont nu in Barrie, Canada, waar hij geniet van zijn welverdiende rust.
Johan de Vries, 01.09.2020 @ 10:44
RSS