De Belgische Markt

Luisa Batista Samora

Illustratie: Bill Randall

Elke zondag is er markt in het naastgelegen dorp. De markt wordt gehouden in een betonnen loods, die jarenlang leeg heeft gestaan, en wordt georganiseerd door een Belgisch echtpaar dat bij ons in het dorp woont. Iedereen noemt het dan ook ‘de Belgische markt’.

De Belg heeft een vitrine met etenswaren, een koffiebar en tafeltjes en stoeltjes neergezet. Iedere week bereidt hij een lunchgerecht. Voor een paar euro eet je bijvoorbeeld een kom pompoensoep met brood en kaas. Of een heel stokbrood met warm vlees en saus.

Gratis meenemen

Een hoek achterin de loods wordt ingenomen door rekken met tweedehands kleding. Zit er iets van je gading bij, dan mag je het gratis meenemen. Er staan ook dozen vol met video’s en dvd’s die je tegen je eigen video’s en dvd’s kunt ruilen. En als je niets te ruilen hebt, wordt er ook niet moeilijk gedaan. Je brengt ze een volgende keer gewoon weer terug. We hebben al heel wat B-films op video van abominabele kwaliteit geleend. En weer teruggebracht.

Iedereen die maar wil, kan gratis een tafel op de markt reserveren om daar zijn/haar waren uit te stallen. Een aantal tafels is elke week door dezelfde mensen bezet.

Er staat een Duitse vrouw, soms vergezeld door haar dochter en echtgenoot. Zij verkoopt zelfgebakken brood en taart, en Aleppo zeep. Soms liggen er tussen de zeepjes en het brood ook gereedschapsets, tangen of messen – ik vermoed van degelijke Duitse makelij, want ze zijn behoorlijk prijzig. Iedere keer als ik op de markt kom, spreekt ze mij aan en begint ze enthousiast over de bijzondere eigenschappen van haar zeep te vertellen. Telkens weer begint ze in het Engels, om na een paar zinnen te vragen of ik ook Duits spreek. En telkens weer antwoord ik bevestigend, waarna ze overdreven opgelucht ademhaalt en op het Duits overgaat.

Oranje plastic asbak

Naast de ingang, schuin tegenover de bar, staat een vrouw die ook oorspronkelijk uit Duitsland komt. Op haar tafel staan manden met biologisch verbouwde seizoengroenten. Verder verkoopt ze onder andere zelfgemaakte geitenkaas met verschillende kruiden, olijfolie, tapenade, cakejes en roggebrood. Op een schaal liggen kleine vegetarische hapjes voor wie er maar trek heeft.

Dan is er nog een Schot die spulletjes aanbiedt die bij ons op een gemiddelde Koninginnedag voor de vuilnisman achterblijven, zoals een geel met groen glazen object in de vorm van een vis. Of een oranje plastic asbak.

Half vergane bijbels

De Tsjechische vrouw naast hem verkoopt gigantische potten honing en bijenpollen. Een schare creatieve Engelse dames zit gezellig naast elkaar met gedecoreerde kussentjes en dekens, knuffelbeesten, schilderijen en tweedehands boeken. En een Portugees die mij aan Catweazle doet denken, verkoopt van alles en nog wat: van middeleeuws uitziende verroeste werktuigen en gereedschappen, tot half vergane bijbels, kapotte sieraden, een kinderzitje, en ga zo maar door.

Het publiek dat naar de markt komt, is net zo gevarieerd als de verkopers en hun waren. De eerste zomers en winters dat ik de markt bezocht, toen ik alleen vakanties in Portugal doorbracht, kwamen er vooral Engelsen, Duitsers en Nederlanders. Tegenwoordig komen er gelukkig ook Portugezen.

Voor de meeste marktlieden en bezoekers is de markt voornamelijk een trefpunt waar je gezellig bij elkaar kunt zijn en nieuwe mensen kunt ontmoeten.

Lol gemaakt

Afgelopen zondag had ik een gesprekje met een Portugees die vijfendertig jaar in Nederland heeft gewerkt en gewoond. Ik heb lol gemaakt met de Engelse creatieve dames (en een met de hand gemaakte deken gekocht), met een Portugese en een Nederlandse kennis staan kletsen, en kennisgemaakt met een Belgische vrouw die in hetzelfde dorp als wij bleek te wonen.

Om een uur of twaalf werd het echt druk en gezellig. Verschillende eet- en drinkwaren werden buiten op en in een kampvuur klaargemaakt en op de tafeltjes gezet: oliebolletjes met honing, caldo verde (koolsoep) met naar wens chorizo erbij, krentenbrood, hete gepofte kastanjes en warme wijn. Alles gratis en voor niks.

Liedjes van Bob Dylan

Een Portugese jongeman en een Engelsman speelden liedjes van Bob Dylan op hun gitaar, en werden later afgelost door vier Portugezen die liedjes zongen over vrouwen, wijn en saudade, begeleid door een triangel en trekharmonica.

Eigenlijk is de markt om één uur afgelopen, maar het was al twee uur toen we terug naar huis liepen. Aanstaande zondag gaan we weer.

Luisa Samora is tolk/vertaalster, zumba-instructrice, juwelenontwerpster en stoer wijf. Ze is naar Portugal geëmigreerd maar u kunt haar gewoon blijven volgen (behalve hier op Frontaal Naakt) op Twitter.

Tweet

Luisa Samora, 12.12.2012 @ 19:42

[Home]
 

Δ