Dankzij Fred Treeven krijgen tweeduizend afgewezen asielzoekers alsnog een verblijfsvergunning
Flip van Dyke
Foto: Zo’é
Tweeduizend ‘verweesde’ asielkinderen krijgen hoogstwaarschijnlijk alsnog een verblijfsvergunning. Dat blijkt uit een analyse van de nieuwste cijfers van het aantal asielaanvragen over 2013.
Het gaat hier om kinderen die in eerste instantie geen toegang tot Nederland kregen –door een uiterst streng toelatingsbeleid. Dat beleid was in 2009 ingesteld door staatssecretaris Albayrak (PvdA), maar werd eerst door Leers (CDA) en vervolgens door Teeven (VVD) versoepeld.
Vernietigend rapport
De Kinderombudsman (KO) schreef in juni vorig jaar een vernietigend rapport over de situatie waarin kinderen verkeerden die niet naar hun ouder(s) mochten:
‘Het Verdrag voor de Rechten van het Kind schrijft voor dat een kind het recht heeft om op te groeien bij de ouders, tenzij dit niet in het belang van het kind is. De Nederlandse overheid heeft onder dit verdrag de verplichting om aanvragen tot gezinshereniging met spoed, menselijkheid en welwillendheid te behandelen. De Kinderombudsman constateert dat aan geen van deze verplichtingen is voldaan.’
Dat is niet mis en ronduit beschamend voor ieder land en helemaal voor een land als Nederland. Het was het door Albayrak (PvdA) ingezette beleid dat tot deze situatie heeft geleid, zoals blijkt uit de volgende cijfers van de KO:
Rigide beleid
Op grond hiervan concludeert de KO:
‘Het steeds aangescherpte beleid heeft geleid tot een onaanvaardbaar hoog risico dat de 3910 kinderen, die sinds 2008 een aanvraag voor gezinshereniging hebben ingediend, en zijn afgewezen, mogelijk onterecht gescheiden zijn gebleven van hun ouder. Hun recht om zich te herenigen met hun ouder wordt op die manier met voeten getreden.’
Het overgrote deel van de kinderen die problemen ondervonden, kwam uit Somalië. Overigens heb ik dit probleem twee jaar geleden al aangekaart.
Inmiddels hebben zowel Albayraks opvolger Leers als de huidige staatssecretaris, Fred Teeven, het rigide beleid aangepast, zo weet Ariane den Uyl van de Vluchtelingenwerk mij te vertellen. Het beleid werd door Albayrak ontwikkeld omdat er sprake zou zijn van grootscheepse fraude, waarvoor, aldus Den Uyl, echter nooit enig bewijs is geleverd.
Somalië
Al jarenlang bestudeer ik de aantallen asielzoekers die naar ons land komen. De rapportages van de IND blinken echter niet uit in duidelijkheid, om het maar mild uit te drukken. Het is onduidelijk om wat voor mensen het gaat, of het volwassenen zijn of kinderen, of het om direct meegekomen partners en kinderen gaat of dat er sprake is van partners en/of kinderen die naar ons land komen in het kader van gezinshereniging.
Vaak duurt de afhandeling van een aanvraag lang en soms zijn er meerderevervolgaanvragen nodig die samen met de eerste aanvragen de asielinstroom vormen- voordat een verblijfsvergunning wordt verleend. Daarna komen eventueel nog partners en kinderen nog in Nederland aan, de zogenaamde nareis, waarvoor dan ook weer een eerste aanvraag wordt ingediend. Degene van een familie die hier als eerste komt heet in ambtelijke taal de referent.
Leeftijd en geslacht
Aan de jaarcijfers is dus vaak moeilijk te zien hoe de ontwikkelingen zijn: er loopt te veel door elkaar. De asielcijfers die het CBS verstrekt, maken het echter mogelijk om een verdeling te maken naar leeftijd en geslacht.
Uiteraard komt vaak een hele familie naar ons land, waarbij iedere individu telt als een aanvraag, en ook melden zich alleenstaande vrouwen met kinderen, maar de referent is meestal een man. Ik maak dan ook een verdeling in volwassen mannen, van vrouwen en van kinderen en dat geeft de volgende cijfers over Somaliers vanaf 2007:
Volwassen vrouwen
We kunnen de theorie van referent en nareis, die ik heb geschetst, toetsen aan de echte cijfers. In 2009 vroegen er 2.800 mannen van achttien jaar en ouder een eerste keer asiel aan, tegenover 1.300 vrouwen. Het jaar daarna was het aantal mannen sterk gedaald naar 500.
Het aantal vrouwen daalde ook, maar een stuk minder: naar 700. Nog duidelijker is het beeld van de kinderen, want hun aantal steeg van 1.800 in 2009 naar 2.100 in 2010.
In 2013 was het aantal volwassen mannen 300, net als in 2012. Het aantal kinderen in 2012 was 300. Logisch, maar het afgelopen jaar was dat aantal 2.200 en dat is niet met elkaar te rijmen want die 2.200 was zelfs hoger dan het topjaar 2010. Ook het aantal volwassen vrouwen is licht gestegen: van 300 naar 600 afgelopen jaar.
Meer aanvragen voor jongetjes
De laatste twee kolommen hierboven geven een cumulatief totaal aan tot en met 2012 en 2013. Wat opvalt, is dat er duidelijk meer aanvragen zijn voor jongetjes dan voor meisjes (4.600 om 4.000). Een directe verklaring heb ik daar niet voor. Misschien gaan (puber)jongens wel vaker met hun vader (referent) mee en scoren ze daardoor meer afwijzingen.
Ik heb ook nog een tabel 3 toegevoegd, waarin het aantal eerste generatie Somaliërs in ons land, dat ingeschreven staat in het bevolkingsregister. Cijfers per 1 januari 2014 zijn er nog niet.
Op 1 januari 2013 waren er in totaal 24.600 mensen in ons land die geboren zijn in Somalië en die tenminste één ouder hebben die ook in het buitenland is geboren, zoals de officiële definitie van een eerste generatie allochtoon, in dit geval afkomstig uit Somalië, luidt. Dat waren er net zoveel als een jaar eerder.
Hoog toekenningspercentage
De toename is met 11.600 vanaf 1 januari 2007. Dat is aanzienlijk minder dan de 17.300 van het totaal aantal eerste aanvragen. Daarbij moet worden aangetekend dat ook in Nederland geboren kinderen een verblijfsvergunning nodig hebben zolang hun moeders – of vaders onder voorwaarden – niet de Nederlandse nationaliteit hebben. Die kinderen zitten in die eerste aanvragen.
Helaas ontbreken in de rapportages cijfers daarover. Volgens Den Uyl moet er voor die tijdens de asielprocedure geboren kinderen ook een asielaanvraag worden ingevuld, en als de asielzoeker een verblijfsvergunning heeft, een reguliere vergunning. Ik heb hierover ook nog een vraag uitstaan bij het CBS.
Er worden natuurlijk ook aanvragen afgewezen en er verlaten ook mensen ons land die eerder wel een verblijfsvergunning kregen. Niettemin wijst het aantal van 11.600 in het bevolkingsregister vermoedelijk op een hoog toekenningspercentage van de asielaanvraag.
Somalische gezinnen zijn kinderrijk
Dat heeft duidelijk te maken met de slechte situatie in Somalië, maar wordt ook veroorzaakt door het feit dat het percentage mannen, dat alleen komt, hoog is en doordat alleen de eventuele vrouw met kinderen overkomen van die mannen, die een verblijfsvergunning krijgen.
Die aanvraag voor nareis moet gedaan worden in het buitenland (de zogenaamde MVV-nareis) en pas na goedkeuring mag men naar Nederland komen, waar dan een eerste aanvraag wordt ingevuld die in principe altijd wordt toegekend. Dat geeft dus totaal een laag aantal eerste aanvragen en een hoog toekenningspercentage, mede doordat Somalische gezinnen nogal kinderrijk zijn.
Alle herkomstlanden
Tabel 4 laat zien hoeveel er in totaal aan eerste asielaanvragen per land zijn ingediend en hoeveel daarvan kinderen betroffen. Verder zien we de aanvragen van mannen ouder dan 18 jaar. De cijfers gaan over 2011, 2012 en 2013 en is gesorteerd op die landen waarvandaan de meeste kinderen kwamen die een eerste aanvraag indienden.
In totaal werden er 14.400 eerste aanvragen ingediend (inclusief een x aantal ten behoeve van hier geboren kinderen), zoals blijkt uit de totalen op de onderste regel. Dat is een stijging van 4.700 – vijftig procent – ten opzichte van 2012.
Van die 4.700 zijn er 2.800 kind. Van die 2.800 zijn er hoogstwaarschijnlijk tweeduizend Somalische kinderen die alsnog na jaren weer recht op hebben gekregen om bij hun ouders te zijn.
Verdrievoudiging ten opzichte van 2012
De Kinderombudsman komt op een mogelijk totaal van 3.900 waar mogelijk wat mis mee is. Het overgrote deel daarvan is Somalisch. Ik ben dan ook benieuwd of in 2014 nog meer verblijfsvergunningen worden verleend aan deze groep.
Op de tweede plaats komt Syrië met 800 kinderen en dat is een stijging met 700. We zien dat het aantal mannen van boven de achttien jaar is toegenomen van 200 naar 1.300. Veel hoger dan het aantal vrouwen boven de achttien, dat toenam van 100 naar 600. Het toekenningspercentage zal vermoedelijk hoog zijn en dat betekent dat we nogal wat nareis kunnen verwachten.
Op de derde plaats staat Irak, maar de aantallen dalen. Uit Eritrea kwamen vorig jaar duizend mensen naar ons land, waarvan de helft bestond uit mannen van achttien jaar en ouder, wat een verdrievoudiging is ten opzichte van 2012. Het aantal asielzoekers uit Irak, Afghanistan en Iran daalde licht naar 700 in 2013. Voor het overige zijn de aantallen klein.
Arabische opstand
Het aantal Russen daalde sterk, maar daar heb ik vorig jaar augustus al over geschreven.
Behalve Syrië stelt het aantal asielzoekers uit de landen van de Arabische opstand maar weinig voor. Van de totale migratie van eerste generatie allochtonen uit die landen tot en met 2012 nog een plaatje zonder dat ik het verder bespreek:
Conclusie
Onder de vluchtelingen die in 2013 naar ons land zijn gekomen (14.395 min een x-aantal hier geboren kinderen) zitten tweeduizend Somalische kinderen die ten onrechte, door beleid van staatssecretaris Albayrak (PvdA), in de jaren 2009 tot en met 2011 geen verblijfsvergunning hebben gekregen. Deze ‘verweesde’ kinderen hebben het jaren moeten stellen zonder ten minste één ouder. Hierdoor hebben ook drie- tot vierhonderd moeders alsnog een verblijfsvergunning gekregen.
Het aantal Syrische asielzoekers is zeer sterk toegenomen in september vorig jaar, maar bleef daarna redelijk stabiel op een aantal van 375 aanvragers per maand. Je hoeft er niet voor gestudeerd te hebben om te zien dat de situatie in Syrië niet zo één, twee, drie zal verbeteren en dat –samen met nareis- kan in 2014 zorgen voor een toename van het aantal asielzoekers dat naar ons land komt.
En dan nog dit:
In dit NExit-stuk van de PVV van afgelopen week lees ik:
Het simpele stopzetten van ‘niet-westerse’ immigratie in het kader van gezinshereniging en asiel (verplicht volgens de richtlijnen van de unie m.b.t. gezinshereniging en kwalificatie) zou de Nederlandse belastingbetalers bijvoorbeeld direct € 4,0 miljard besparen voor elke jaarlijkse uitgesloten immigratiegolf.
Wil de PVV nu helemaal het asielrecht afschaffen voor mensen die geboren zijn in het ‘verkeerde’ land? En wil ze ook het Verdrag van de Rechten van het Kind opzeggen? Iedere dag gaat de PVV weer een stap verder.
Flip van Dyke is migratieonderzoeker en factchecker. Dit artikel is eerder gepubliceerd op zijn website en u kunt hem volgen op Twitter.
Flip van Dyke, 07.02.2014 @ 15:06
12 Reacties
op 07 02 2014 at 16:26 schreef Thomas E:
Natuurlijk ben ik ook voor barmhartigheid en tegen uiteendrijving van gezinnen. Maar tevens houd ik m’n hart vast voor de kille, discriminatoire toekomst van die kinderen in ons land. Groeien ze op tot cynische, gedesillusioneerde metaburgers?
Als we even een zijsprongetje maken naar economische migratie, dan geeft het navolgende filmpje een briljant beeld van de problematiek:
http://www.youtube.com/watch_popup?v=LPjzfGChGlE&feature=player_embedded
op 07 02 2014 at 20:43 schreef MNb:
Wat die Pipo van TE’s filmpje er niet bij zegt is dit.
1. al enige decennia worden die allerarmste mensen geholpen waar ze wonen en die hulp werkt, want het aantal allerarmsten daalt;
2. de snelste manier om die allerarmste mensen te helpen is handelsbarrieres omlaag halen; in plaats daarvan doen de EU en de VS een wedstrijdje tariefmuren bouwen.
Zo briljant is het dus niet.
op 07 02 2014 at 22:18 schreef Thomas E:
Klopt wat je zegt, maar geef toe dat de ‘onbegonnen werk’ machteloosheid in één klap aanschouwelijk is gemaakt. Als demo vind ik hem briljant. De man is helaas een net iets te Amerikaanse verkoper van oplossingen.
op 07 02 2014 at 22:19 schreef Theo van Ewald:
“Wil de PVV nu helemaal het asielrecht afschaffen voor mensen die geboren zijn in het ‘verkeerde’ land?”
Ja.
op 07 02 2014 at 22:27 schreef Theo van Ewald:
@Thomas E:
Inderdaad: “Lets help them there”, lets KEEP them there!
op 08 02 2014 at 09:28 schreef Thomas E:
Theo, ik denk dat dat ieders voorkeur is – zeker ook van de betrokkenen zelf. Maar als mensen geen kant op kunnen door inhumane vervolging, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je als land je steentje bijdraagt aan opvang.
op 08 02 2014 at 16:07 schreef Theo van Ewald:
Dat beste Thomas mag u natuurlijk vinden. Er zijn echter heel veel mensen, en dan heb ik het over Nederlandse – ja, die witte – die daar heeeeeel anders over denken. Jammer genoeg zijn er dan weer andere mensen die hen om deze reden dan als ‘racist’, ‘fascist’ of als ‘nazi’ wegzetten. Als ‘domrechts’ (er worden doorgaans ook nog andere kwalificaties gebezigd maar ik beperk me even tot deze).
Ik vraag me als dat als er een referendum over zou worden gehouden of wel zoveel Nederlanders het met u eens zouden zijn… Ik persoonlijk denk van niet.
En stel nu eens dat dit het geval zou zijn… wat dan?
op 08 02 2014 at 16:09 schreef Theo van Ewald:
Oeps… correctie:
Ik vraag me af als er een referendum over zou worden gehouden, of dan wel zoveel Nederlanders het met u eens zouden zijn… Ik persoonlijk denk van niet.
op 08 02 2014 at 16:10 schreef MNb:
TE, die Pipo haalt één balletje weg en stort er een stuk of twintig terug. Daarmee suggereert hij dat het aantal allerarmsten jaarlijks toeneemt. Kortom, hij is zo eenzijdig dat hij in een onwaarheid verzeilt. Mijn definitie van briljant is anders, dus ik geef niets toe.
Nog afgezien van het feit dat ik binnen een halve seconde zijn vergelijking begreep en toen nog vijf minuten moest uitzitten, maar dat zal dan wel komen doordat zijn publiek minder intelligent is dan ik. Reden des te meer om geen valse voorstelling van zaken te geven. Het gevoel van machteloosheid waar je het over hebt is simpelweg onterecht en speelt de PVV in de kaart, die de allerarmste medemensen domweg in de steek wil laten.
op 08 02 2014 at 18:44 schreef Thomas E:
MNb, het uitgangspunt van de demo was simpelweg: immigratie in de US kan nooit de oplossing zijn om de allerarmsten te helpen. Kennelijk leeft die veronderstelling bij een deel van de Amerikanen. Zijn conclusie luidt dan ook: laten wij ze ter plaatse helpen, dat zet pas echt zoden aan de dijk. En of het aantal ‘less than 2 dollars a day’ verdieners nu afneemt of toeneemt is in deze minder relevant. Tenslotte: als je de armen ter plaatse helpt via ontwikkelingshulp or whatever dan kost dit ook geld, maar daarvoor zal gelukkig nog steeds een ruime meerderheid in NL te vinden zijn. Heel jammer voor de PVV.
op 08 02 2014 at 19:30 schreef Theo van Ewald:
Kunt u mij uitleggen waarom ik mijzelf verplicht zou moeten voelen, om de allerarmste medemensen niet in de steek te laten, MNb?
op 09 02 2014 at 16:32 schreef Sasha Berkman:
Theo, dat moet jij helemaal zelf weten. Egoisme zou een drijfveer kunnen zijn, dat moet jou wel aanspreken toch?