Dag van het domme collectivisme
Peter Breedveld
Illustratie: Kondoh Akino.
Vroeger dacht ik echt dat Internet de boekdrukkunst van onze tijd was. Dat revolutionaire nieuwe ideeën er razendsnel door zouden worden verspreid, dat onze samenlevingen er veelzijdiger en diverser door zouden worden en de mensen slimmer, want informatie over elk denkbaar onderwerp is slechts een paar clicks van ons verwijderd.
Het tegendeel is waar. De digitale globalisering maakt alles en iedereen steeds eenvormiger en vooral ook dommer en oppervlakkiger. Wereldwijd is er hetzelfde ritueel: er gebeurt iets, daar hebben heel veel mensen een mening over, maar in een mum van tijd, hooguit een uur, zijn er grofweg twee groepen te onderscheiden, voor en tegen, die zich vormen rond een aantal aanvoerders die de rest voorzien van de argumenten waarmee de groepen elkaar een tijd bestoken en daarna begint het ritueel opnieuw, met een andere gebeurtenis als aanleiding.
Gisteren, op Koningsdag, bracht NRC het nieuws naar buiten over een schokkende video die boven water is gekomen van de massa-executie van Syrische burgers door een officieuze militie van de door Poetin gesteunde dictator Assad. Op de sociale media ging de discussie wereldwijd echter over de overname van Twitter door Elon Musk en in Nederland was iedereen, die geen Koningsdag vierde door als een hyperactieve zombie te hossen op die nerveuze stuiter-house die Nederlanders altijd opzetten als het gezellig wordt, bezig met de zoveelste provocatie van Johan Derksen in een praatprogramma over voetbal.
Bewusteloze vrouw misbruikt
Wat Derksen had gezegd, dat-ie 50 jaar geleden een bewusteloze vrouw had gepenetreerd met een grote kaars, was zonder meer walgelijk, en dat alle andere gasten aan tafel er vreselijk lol om hadden, één vond dat de vrouw nog geluk had gehad dat Derksen er geen honkbalknuppel in had gestopt, is verontrustend, maar het gesprek erover komt nooit boven een bepaald niveau uit en iedereen zegt de hele dag hetzelfde, in exact dezelfde bewoordingen als de aanjagers die de dag ermee waren begonnen. Hoe verwerpelijk het allemaal is en iedereen die daar aan tafel zat was een klootzak en niet alle mannen maar wel altijd mannen en dan komt er altijd een tegenpartij, altijd onder leiding van Wierd Duk, die allerlei onzin uitkraamt over woke en de tijdsgeest, alsof het in de jaren zeventig echt okidoki werd gevonden om bewusteloze vrouwen te misbruiken.
En dan is Derksen die avond gewoon weer op televisie en blijkt het allemaal nooit gebeurd te zijn, heeft-ie alleen maar een dikke kaars tussen de benen van die vrouw gelegd en wilde hij alleen maar iets zeggen over de tijdsgeest. Waarna iedereen weer op precies dezelfde manier in precies dezelfde bewoordingen verontwaardigd is dat Özcan Akyol daar aan tafel zat.
Hossen op teringherrie
De eenvormigheid ervan, het klakkeloze conformisme, is ontzettend deprimerend. Ik dacht zelf dat dit wel het einde van Derksen zou zijn, dan was er tenminste nog een ontwikkeling, maar hij zegt ’s avonds gewoon op TV dat hij iets anders bedoelde en alles blijft weer zoals het was. Op naar de volgende provocatie, en de ophef erover.
Ik had het plan om mijn vrije Koningsdag te gebruiken voor nuttige dingen: Japanse kanji leren (Japans leren is een leven lang leren, en vergeten), proberen Daniel Dennetts boeiende maar waanzinnig moeilijke boek Consciousness Explained uit te krijgen en misschien twee of drie films kijken, maar ik bleef op Twitter hangen en voor je het weet zijn er dan zo drie uur voorbij. Drie uur lang identieke redevoeringen op Twitter scannen over hoe schandalig het allemaal is en niet alle mannen maar wel altijd mannen en dat je van woke niks meer mag, afgewisseld met filmpjes van hossende Nederlanders op straat en het jaarlijkse gelul over tompoezen, waarvoor iedereen slaafs in de rij gaat staan. Vroeger was Koninginnedag de gelegenheid om de eigen lokale gebruiken en lekkernijen in het zonnetje te zetten, een echte folkloredag met een koninklijk tintje, maar nu doet iedereen het op zijn Amsterdams: in de rij staan voor tompoezen en hossen op die nerveuzige teringherrie.
Domme koning
Alles wordt steeds dommer en eenvormiger. Ons bewustzijn is juist ontstaan, leer ik van Dennett, door de middelpuntzoekende krachten om de meest ontwikkelde intelligentie, die de rest mee omhoog trok en wie niet mee kon, die stierf uit. Maar in onze tijdsgeest lijkt er een tegengestelde beweging te zijn, waarin iedereen doet wat iedereen doet omdat iedereen het doet. Met Pasen ging iedereen altijd naar een opvoering van Bachs Matthäus Passion, nu kijkt iedereen naar The Passion (ja, ik weet het, jij niet en jij ook niet; niet iedereen iedereen). Op Koninginnedag was er overal muziek: strijkjes, hoempapa, popmuziek, folklore. Nu gaat het overal van DOENG!DOENG!DOENG! Zag ik een filmpje van een “DJ” tussen hossende dronken mensen schreeuwen tegen een reporter: “VET! OVERAL BOTEN! MIDDEN IN AMSTERDAM!” En die domme koning van ons: “Het komt allemaal goed!”
Het komt allemaal helemaal niet goed.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 28.04.2022 @ 07:47
RSS