Coach
Anita Brus
Scene uit Santa’s Slay.
“Dit is Donald Trump”, zei de coach, terwijl hij mij wees op type 4, de Sensor, die focust op actie, dingen voor elkaar krijgt en oog heeft voor het resultaat. Zichzelf zag hij meer als type 1, de Intuitor, die focust op ideeën, innovatie, concepten en het lange termijn denken. Maar wie ben ik dan wel?
“Moeilijk gevalletje”, antwoordde de coach. O… eigenlijk dacht ik zelf dat ik meer een Thinker (type 2) was. Maar niks daarvan, ik draag alle types in mij, waarbij ik doorsla naar type 3, de Feeler.
Ik raak er behoorlijk door gebiologeerd en leer veel. Een Feeler focust op menselijke interactie en heeft graag contact met anderen. Hm… klopt wel. En toch dacht ik dat ik vooral focuste op logica om ideeën zelfstandig, systematisch en doeltreffend te onderzoeken zoals de Thinker dat doet.
Heethoofdige variant
Maar misschien is dat zoals ik mijzelf het liefst zou zien; als iemand die zich het prettigst voelt bij het identificeren van het probleem en de mogelijke oplossingen wijs en zorgvuldig afweegt, waarbij waarde gehecht wordt aan kwaliteit.
Maar oei… blijk ik toch eerder een heethoofdige variant van de Feeler te zijn die je herkent door “expressie, menselijke interactie en gevoelens uiten”. Normaal zijn deze types “spontaan, welbespraakt, overredend, inlevend, gevoelig, scherpzinnig, nostalgisch, geïnteresseerd in anderen, loyaal, trouw, traditioneel en zelfbespiegelend”.
Not bad at all, behalve dat nostalgische en traditionele, want daar herken ik mijzelf helemaal niet in.
Kleine geruststelling
Maar hoe zijn deze Feelers onder druk? Ik duik maar liever onder de tafel als ik dit hoor. Onder druk zijn zij namelijk “impulsief, manipulatief, melodramatisch, te persoonlijk, rancuneus, speculatief, conflictzoekend, subjectief, sentimenteel, luchthartig en schuld gedreven”.
Hoe vaak sta ik eigenlijk onder druk voor de klas en hoe gedraag ik mij dan? Goed om mij dat af te vragen, maar berg je, mocht ik een Feeler zijn.
Wel een kleine geruststelling dat de andere types zich onder druk ook schandelijk misdragen. De Intuitor wordt bijvoorbeeld onrealistisch, onpraktisch en naïef, de Thinker een besluiteloze, vage en stijve pietlut en de Sensor is dan vooral nog geïnteresseerd in zijn eigen idee, waarbij hij zich alleen nog maar opportunistisch, meedogenloos, arrogant, koud, kwetsend en dominant kan gedragen.
Ongeleid projectiel
Volgens de coach hoef ik mij niet ongerust te maken. Ik ben immers dat moeilijke geval dat al die types in zich draagt, ook al hel ik dan een beetje over naar de Feeler en waan ik mijzelf de Thinker.
Maar wat als je persoonlijkheid werkelijk doorslaat naar een kant? Dan ben je in een machtspositie misschien wel echt een gevaar voor de mensheid. Een ongeleid projectiel, dat zich door geen enkele coach nog laat corrigeren. Een Trump die vrouwen bij hun pussy grijpt en een Wilders, die ook alle rechters aan zijn laars lapt en het heeft over een ‘nepparlement’ en ‘neprechtbank’!
O wat ben ik blij dat ik in het onderwijs werkzaam ben, waar docenten zich tenminste nog laten leiden door een coach!
Anita Brus is docent in de Spaanse taal/literatuur/kunst en schrijft over tango in het tijdschrift La Cadena. Zij publiceert ook teksten in het Spaans en in het Nederlands op haar eigen weblog. Lees het verbijsterende relaas over haar domrechtse date. Volg haar op Twitter.
Anita Brus, 14.12.2016 @ 08:20
7 Reacties
op 14 12 2016 at 10:51 schreef babs:
http://www.armata.nl/persoonlijkheidsonderzoek/
op 14 12 2016 at 14:12 schreef Thomas E:
Waarom willen mensen toch alles herleiden naar stereotypen. Lekker overzichtelijk? Nou, dat valt dan nogal tegen als er tig overlappingen en tussenvormen zijn. Eigenlijk is het ook best gevaarlijk. Want het is maar een kleine stap naar: Afro-origine? Dat betekent dus ritmegevoelig, sportief en goedlachs. Joods? Dat betekent dus gierig, geldingsdrang en getalenteerd. Niet doen!
op 14 12 2016 at 16:45 schreef Kees Romijn:
En dan heb je nog slim en handig. Omdat ik een motorische beperking heb, zou ik mijzelf niet graag als handig willen omschrijven. Slim ? Meestal kan ik dit pas achteraf zeggen, wanneer iets voorbij is.
op 14 12 2016 at 17:08 schreef Ana:
Ach… het kan helpen jezelf te kennen als je lesgeeft of de politiek in gaat waar je veel te maken hebt met anderen (en waar je dus ook een bepaalde verantwoordelijkheid draagt). Pas dan kun je een bepaald gedagspatroon veranderen en voorkomen dat je een van die stereotypen wordt zoals in dit stukje beschreven.
op 15 12 2016 at 14:00 schreef Dehnus:
Al die hokjes, gewoon jezelf zijn en geef er geen hol om. Je bent geen sensortje/radertje in een machine. Maar een individu. Machines zijn inherent fascistisch…. dus erm… laten we dat maar niet gaan doen ;).
op 15 12 2016 at 16:08 schreef Ana:
Dehnus begrijpt ook wat ik er boven schrijf? Juist met dat ‘gewoon jezelf zijn’ gaan velen de mist in.
op 16 12 2016 at 06:51 schreef LookOut:
Nederland kan wel wat meer Lacan gebruiken, als tegengewicht voor de alles doordringende kapitalistische ideologie.
RSS