Bon Jovi
Chinello Ifebigh
Ik noem hem “Bon Jovi met kiespijn”. Nee, niet in zijn gezicht. De gelijkenis met de echte – zelfs tot de rauwe stembanden toe – is opmerkelijk. Alleen hij is een stuk chagrijniger, heeft geen rockstercarrière en is naar eigen zeggen een ritselaar van beroep. Wij kennen elkaar via onze zonen, die skatemaatjes zijn. Wij wonen in dezelfde buurt, maar ik kom hem nooit tegen.
We zijn allebei alleenstaande ouders. Zijn invasie van mijn leven is met een grap begonnen. Mijn zoon bleef op een zaterdag onverwacht bij hem eten. Bon Jovi stuurde hem naar huis met de boodschap dat er nu niets voor Jovi te eten was omdat mijn zoon zijn portie patat had weggewerkt.
Een groter aas bestaat er niet om een Afrikaanse vrouw uit haar tent te lokken. Laat ik nou net die overheerlijke, onweerstaanbare aardappelsalade nog over hebben. Voor de grap stuurde ik de jongens weer richting Bon Jovi toe, vergezeld met een Tupperware-emmertje vol van mijn eigen lekkernij. Met grote argwaan keek zijn zoon naar de kleurrijke inhoud van mijn emmertje. ”Ik weet niet of mijn vader dit lust hoor!” riep hij waarschuwend naar mij. “O, dít lust hij wel” was mijn dubbelzinnige antwoord.
En ja hoor, een half uur later, Bon Jovi met de jongens op de stoep. “Ik moest toch de hond uitlaten en je zoon veilig terug brengen nu het donker wordt en je bedanken voor het lekker eten. Het had niet gehoeven voor die paar patatjes – was maar een grapje.”
Na een uitgebreide rondleiding en inspectie van mijn huis, een wederzijdse ontboezeming over de lasten en lusten van het alleenstaand-ouderschap, concludeerde hij dat ik een man nodig had om hand- en spandiensten te verrichten in mijn huis. Met een groot gevoel voor dramatiek stelde hij zich beschikbaar als kandidaat, te beginnen met de herbestrating van mijn overhoop gehaalde tuin. Op zijn eigen voorwaarden, welteverstaan.
Voorwaarden:
– Hij komt en gaat in zijn eigen tijd;
– Hij wil altijd om drie uur thuis zijn voor zijn jongens (begrijpelijk);
– Hij heeft mij het liefst uit de weg omdat hij een hekel heeft aan een baas of iemand die op zijn vingers kijkt;
– Enige assistentie van mij is alleen toegestaan op voorwaarde dat ik een sexy, niets-verhullend werkpak zou dragen.
En nee, hij deed het niet gratis want in het verleden hebben vrouwen misbruik gemaakt van zijn goedaardigheid, thuis had hij ook zijn eigen dingen te doen en tijd is geld, weet je wel?
Het door mij aangeboden bedrag van tweehonderdvijftig euro was helaas niet voldoende. “Dan houdt het op” zei ik. Even goede vrienden, einde verhaal.
Dat had ik gedacht. Toen begonnen de smsjes. ‘Ik wil je graag helpen‘ of ‘Neem de tijd en denk er over na’, ‘Je hebt een sterke vent nodig, ‘Ik heb met je te doen’, ‘Onze kinderen zijn zulke goede vrienden’, ‘Laten we erover praten, maar neem eerst de tijd om na te denken of je dit wilt.’
Pfff. Hoe kan ik in godsnaam de tijd nemen als je me steeds bombardeert met je smsjes? Als het zijn doel was om mij knettergek te maken, dan is het hem zeker gelukt. Totaal gefrustreerd belde ik hem uiteindelijk op om de hele zaak maar eens goed af te ronden. Hij presteerde het om een half uur lang onafgebroken – heus, ik mocht hem echt niet onderbreken – zijn evangelie te verkondigen over precies dezelfde dingen die wij al eerder hadden besproken. Na een half uur kwam zijn laatste zin: “Nú mag jij praten.”
– “Tweehonderdvijftig euro, Menno, meer gaat het echt niet worden”.
Volgens mij is het een “Ja” geworden. Sindsdien ben ik een paar keer lelijk gevallen doordat ik me telkens de pleuris schrik van zijn plotselinge sluipverschijningen in en rondom mijn huis. Telkens zegt hij: “Ik kom even kijken wat je aan het doen bent” of “Ik kom wat metingen verrichten in de tuin”. Hij vertrekt ook zo snel en zo abrupt als dat hij arriveert. Stilzitten en iets drinken doet hij nooit. Ik ben maar begonnen met mijn deur op slot te doen.
De smsjes blijven komen en ze gaan nergens over. Laatst lag ik rond middernacht bijna in slaap te vallen en kreeg ik opeens een mysterieuze sms in hoofdletters: ‘CHECK JE MAIL.’ Ik checken, niets gevonden. Toen dacht ik, aha! Nu komt de aap uit de mouw: of hij wil de klus niet meer, of hij wil een compensatie in natura, of hij gaat me zijn eeuwige liefde verklaren. Alweer een half uur en ruim tien heen-en-weer-smsjes later kwam zijn mail eindelijk aan. Ik was inmiddels klaarwakker om gespannen de inhoud van zijn mail te aanschouwen.
Het luidde slechts: ‘2,5 kuub zand nodig‘.
Arrrggggghhhhhhh!!!!!!
(Chinello laat weten dat haar tuin erg netjes is geworden. Bon Jovi blijft nog incidenteel hand- en spandiensten bij haar verrichten. Hiervoor heeft ze (nog) niet op haar rug hoeven liggen.)
Chinello Ifebigh werkt aan een onderzoek voor haar volgende boek over de ‘booty-call’: ze wil weten hoe mensen kijken naar seks binnen een vriendschap zonder dat er sprake is van een relatie. En of u daarvoor even deze enquête wilt invullen.
Chinello Ifebigh, 16.04.2011 @ 09:07
10 Reacties
op 16 04 2011 at 09:45 schreef Saira:
Bon Jovi wil best neuken, maar zou voor zijn tijd en moeite waarschijnlijk van Chinello graag wat euro’s krijgen.
op 16 04 2011 at 10:44 schreef rena:
Narcistische tuinman.
op 16 04 2011 at 11:31 schreef Jabir:
Zo rollen vrouwen. Altijd maar misbruik maken van je goedaardigheid.
op 16 04 2011 at 12:43 schreef Rob:
Ik vermoed dat hij heel wat wilde fantasieen heeft waarbij hij Chinello aantreft in een openvallende ochtendjas, en dat hij daarom graag onaangekondigd in de tuin rondhangt. Maar hij heeft niet het lef om rechtstreeks op seks aan te sturen, of hij is alleen maar geinteresseerd in het gluren, of althans in de mogelijkheid ‘iets’ te kunnen zien.
op 16 04 2011 at 18:48 schreef Geertjan:
Nou ja 2,5 kuub zand. Misschien had hij een goed plan, waarbij jij ook een rol in zou kunnen spelen.
Een handy man in je vriendenkring, koesteren.
op 17 04 2011 at 02:46 schreef Jokkebrok:
Toch aardig dat ИOИAƆ ook rekening houd met vrouwen met twee linkerhanden en een linkshandig model maakt.
op 17 04 2011 at 10:59 schreef Peter:
Ze staat voor een spiegel, slimmerd.
op 17 04 2011 at 11:33 schreef sabaroth:
En hoe zit het nou met dat sexy, niets-verhullende werkpak?
op 18 04 2011 at 11:02 schreef G!:
Als er maar geen zand in komt…
op 18 04 2011 at 21:18 schreef Chinello:
Aandacht wil hij. Althans, hij eist alleen maar aandacht. Als hij andere dingen wil, is daar de moeite voor doen hem de moeite niet waard. Omgaan met mensen, vooral vrouwen, vindt hij te ingewikkeld. Heard it from the horse’s mouth.
RSS