Boerka
Herman van der Helm
In 2011 deed ik samen met mijn vrouw mee aan de uitvindersbeurs in Geneve. Uit veel landen waren uitvinders met hun creaties en vaak samen met hun familie afgereisd naar het beurscomplex. Vindingen op allerlei gebied. Van alternatieve windmolens tot educatief speelgoed, van motoraanhangwagens tot vrouw-in-huis-houdende deursystemen. Uit Japan tot Litouwen, uit India tot Polen, uit Griekenland tot Iran. De medestandhouders/houdsters waren er in allerlei klederdrachten. Contrastrijk. Van sexy Poolse bunnies tot boerkadraagsters.
Wat mij bij deze variëteit aan mensen opviel was dat ik niet echt geïnteresseerd was in de uitdagende sexy ladies, maar bijzonder geïntrigeerd was door de ogen die door de smalle spleet in de boerka’s gluurden. In de enkele gesprekken met deze buurdames kon ik nauwelijks mijn hoofd bij het gesprek houden. Mijn gedachten waren steeds bezig het geheim te ontrafelen hoe mijn gespreksgenoot er uit zou zien. Wat dreef mij hier nu toe?
Jarenlange ervaring in het naturisme heeft er toe geleid dat ik nauwelijks meer naar lichamen kijk als ik met iemand praat, maar uitsluitend de ogen zie. De ogen maken iemand wat hij of zij is. De ogen geven de inhoud van iemand weer en zorgen bij mij voor interactie en verbinding met deze persoon.
Het contact met deze boerkadraagsters ontregelde mij echter. Die ogen werden zo geïsoleerd aan mij getoond dat alles in mij naar dat lichaam, dat daar onder zat, deed hunkeren. Allerlei beelden borrelden op. Sexy, donker, getint of blank, slanke taille, gladde huid, dikke benen, slanke kuiten en nog veel meer. Dingen waar ik altijd trots op was dat dit voor mij als naaktrecreant niet echt een rol meer speelde.
Het leek wel alsof die ‘boerka’s met die ogen’ mij aan het verleiden waren. En die ene vrouw waarbij de ogen achter gaas zaten deed mij zo mogelijk nog meer. Gelukkig was de beurs na tien dagen afgelopen en ging ieder zijns weegs.
Ik kan me toch niet voorstellen dat ik de enige man ben waar de boerka zo’n uitwerking op heeft. Zou dit ooit de bedoeling geweest zijn van deze kledingvoorschriften?
Herman van der Helm is uitvinder, ondernemer en de geestelijke vader van het Burgernetwerk.
Herman van der Helm, 23.08.2016 @ 06:23
6 Reacties
op 23 08 2016 at 17:53 schreef Chris:
Zo hé, hoe cliché.
op 23 08 2016 at 21:33 schreef vander f:
Nee, absoluut niet sexy, ik bedoel ogen uiteraard wel,
maar overdreven ingepakte vrouwen zeker niet.
Het stuit mij tegen de borst dat vrouwen dermate geobjectiveerd worden, tot amorf wezen gemaakt,
en ook dat zij zo ogeveer tot een ander ‘ras’ worden gemaakt, totaal ge/onderscheiden van de man.
Zeker op straat in Egypte, die gescheiden werelden van mannen en vrouwen, uniform uitziende geheel bedekte vrouwen die mij schichtig passeerden, negeerden,
ik vond het allemaal wat verdrietig aandoen eerlijk gezegd, verre van verleidelijk.
Op 1 dame na dan, op straat in Luxor, die mij in het voorbijgaan heel brutaal recht in de ogen keek.
Zij had prachtige ogen.
Maar misschien zat er wel een heel lelijk kreng onder die kledij verborgen :-D
op 24 08 2016 at 08:37 schreef babs:
Midnight’s Children schiet me te binnen. Een dokter komt steeds bij dezelfde vrouwelijke patient, maar mag door een cirkel in een laken alleen het deel van het lichaam zien waar iets aan zou mankeren. Door de jaren heen ziet hij haar hele lichaam, maar nooit haar gezicht. Dan gaat hij om haar hand vragen.
op 24 08 2016 at 21:08 schreef hiepokritica:
Welja, laten we de toch al besmeurde vrouw onder de boerka nóg verder seksualiseren.
Waarom moet elke westerse man over werkelijk álles z’n mening ventileren, leave the burka’s alone! De stof zit er niet voor niets.
op 25 08 2016 at 22:32 schreef vander f:
hypocritica,
besmeurd?
Die boerka is niet bepaald westers en obfectiveert een vrouw pas totaal, rigoreus.
De vrouw teruggebracht tot slechts 1 vorm.
Dat gedoe over seks is slechts een oppervlakkig gezeur wat de kern van de zaak totaal niet raakt.
op 27 08 2016 at 04:32 schreef hiepokritica:
Nee, precies vander f, dat is juist m’n punt. De boerka is inderdaad niet een westers fenomeen, maar dat weerhoudt de westerse man uiteraard niet – over objectivicatie gesproken – er iets van te vinden. En zwijgen doet ie al helemaal niet.
Dat ‘gedoe’ is m.i de kern van de zaak. Niet alleen raakt het daar wel degelijk aan, het heeft er voor wb de westerling álles mee te maken.