Bint

13 Reacties

op 18 12 2012 at 10:55 schreef leo schmit:

Mijn ervaring als leerling in 3C is dat achter het tumult een persoon als aanjager, zoniet aanvoerder, optreedt. Mijn kortstondige ervaring in de jaren ’70 als docent aardrijkskunde(een keetvak, 4 jaar alles bij elkaar, meestal als invaller voor een gesneuveld collega) is dat het nuttig is zo’n figuur te identificeren en te isoleren. Het mooie uit die tijd was de komst van de Surinaamse leerlingen en de tweede generatie kinderen, die allen zeer gemotiveerd en leergierig waren. Daarbij kostte het weinig moeite de etterbakjes aan de zijlijn te plaatsen.

Verder veel sterkte en hopelijk toch nog een mooi examenresultaat: suerte!

op 18 12 2012 at 11:01 schreef Babe:

Precies, Anita. Niet de docent faalt, maar de hele maatschappij van nu is er debet aan. Als alles ‘moet kunnen’ gaat het mis. Kinderen hebben van jongs af aan de veiligheid van een kader nodig. Dit kan wel, dat niet. Daarbij moeten opvoeders uiteraard een geloofwaardig voorbeeld vormen. Op klasse-uitvoeringen maak ik mee dat ouders uitbundig staan te klappen voor een kind dat volledig vals staat de krassen op een viool. Alsof het een wonderkind is. Nog maar 40 jaar geleden had zo’n slecht voorbereid kind niet eens mogen optreden van zijn ouders. Ik vrees dat dit alles een erfenis van de jaren ’70 is.

op 18 12 2012 at 13:11 schreef Maarten:

Prachtig stuk, geschreven als een tango.

op 18 12 2012 at 14:58 schreef vander F:

Exactemundo,
orde en tucht moet men van huis uit meekrijgen,
die basis is nodig zodat een docent hier gebruik van kan maken in de les.
Is die basis er niet gaat het mis en je kunt niet van een docent verwachten dat hij pubers dit bijbrengt, al lijken vooral sommige ouders dat te verwachten.

Men verwacht idioot veel van scholen tegenwoordig terwijl opvoeding per definitie een taak van de ouders is.
dus ‘Misschien ligt hier toch ook een taak voor de ouders.’?
Laat dat misschien maar weg, de opvoeding is de basis van alles in het latere leven.

op 18 12 2012 at 15:29 schreef Fridjof:

Een hele mooie vergelijking; de onderwijzer als dirigent.
Het orkest bepaalt of het Bach wordt of Lange Frans. De onderwijzer kan een beetje dirigeren, maar van de opvoeders leren de kinderen de muziek. Of niet.

op 18 12 2012 at 17:15 schreef Niels:

Wat een kinderachtig gedrag voor een 5H klas. Bekladden van andermans schrift een irritante geluiden maken is meer iets voor de basischool. Het verbaast mij dat de klas met name het dierengeluiden maken accpeteert, dat kan toch niet alleen jouw probleem zijn?

op 18 12 2012 at 20:00 schreef Ana:

Nee Niels, niet alleen mijn probleem; wij hebben er vanmiddag een speciale vergadering aan gewijd.

op 18 12 2012 at 21:18 schreef hemaworstje:

In de meeste gevallen krijgt men een ongemotiveerde leraar die lesbevoegd is maar niet voor dat vak.
Een duits leraar die Engels er even bij doet, een goede leraar weet de klas stil te krijgen door zijn boeiende wijze van lesgeven en het op maat snijden van de leerstof voor die klas.
Ken je leerlingen.

op 18 12 2012 at 22:01 schreef Ana:

Hahaha, ik heb leerlingen die jij helemaal niet wilt kennen hemaworstje! En was het maar zo eenvoudig. Ik ken heel goede leraren die toch moeite blijven houden met bepaalde klassen.

op 18 12 2012 at 22:12 schreef MNb:

Niels, je zit er naast – dit soort gedrag is niets voor de basisschool. Het is meer voor 13, 14-jarigen. Dus je punt, dat deze 5HAVOers zich kinderachtig gedragen, blijft staan.

“orde en tucht moet men van huis uit meekrijgen”
VanderF, je presenteert een vals dilemma. Er zijn meer smaken dan laisser faire en autoritair. Persoonlijk denk ik dat een autoritatieve opvoedingsstijl het beste werkt (ik ben collega van Anita; alleen geef ik wis- en natuurkunde). Geef kinderen verantwoordelijkheid binnen duidelijke grenzen, die wijder worden naarmate die kinderen ouder worden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Autoritatief

Wat wikipedia stelt over de koppeling vaders-autoritatief en moeders-permissief is overigens flauwekul. Je zal de vaders de kost moeten geven die klakkeloos goedpraten wat hun kinderen ook uitvreten; moeders stellen wel degelijk grenzen. Die hoeven niet dezelfde te zijn als vaderlijke grenzen en dat is helemaal niet erg.

op 19 12 2012 at 13:06 schreef vander F:

@MNb,
die kende ik nog niet, autoritatief, beetje overdreven om allerlei tussenvormen te benoemen maar het klinkt goed.
Belangrijkste punt is volgens mij de acceptatie van (een) autoriteit, extreem laisser faire veronderstelt het ontbreken van autoriteit, autoriteit op school zal dan ook niet geaccepteerd worden wegens onbekend. Extreem autoritair veronderstelt totale onderwerping, autoriteit op school zal dan niet geaccepteerd worden wegens onbemind.

En misschien nog een schaal dingetje, grote onpersoonlijke leerfabrieken maken het er ook niet beter op qua sociale controle en het gevoel ‘in beeld’ te zijn, hiding in numbers.

op 19 12 2012 at 22:00 schreef MNb:

Nee, VanderF, dat is nou net het verschil tussen autoritair en autoritatief. Bij de laatste is het toekennen van verantwoordelijkheid aan het kind even belangrijk als de acceptatie van autoriteit. Weet je wat overdreven is? Onderscheid maken tussen autoritair en extreem autoritair, waar beide vormen nalaten het kind die verantwoordelijkheid te geven dat het aankan en dat bij zijn/haar leeftijd past.

op 29 12 2012 at 09:09 schreef You On A Gin:

Om een goede leraar te zijn lijkt me het beste wanneer je zelf alle kutgeintjes wel kent. De popie jopie uithangen prikt elke puber doorheen.