Beesten in Gaza
Hassnae Bouazza
Na de aanslag van Hamas op 7 oktober 2023 circuleerde er aan de rechterzijde al snel een opmerkelijke theorie, namelijk dat Hamas erger was dan de nazi’s, omdat ze de aanslag hadden gefilmd op hun mobieltjes.
Dat zijn de nazi’s van de Holocaust, van zes miljoen vergaste Joden, van ruim twintig miljoen slachtoffers, van de witte suprematie, van de Über- en Untermenschen. Die nazi’s. Symbool van het ultieme kwaad en wat er gebeurt als de ene mens zich beter voelt dan de ander en je als staat racisme en ontmenselijking institutionaliseert.
De nazi’s schaamden zich tenminste voor hun daden, zo klonk het pompeuze gebazel dat weinig anders tot doel had dan de ontmenselijking van Palestijnen – over ontmenselijking gesproken, kijk deze verdorven figuur die al ruim een jaar een glasharde leugen op Twitter laat staan.
Seksuele fantasie
Maar goed, de nazi’s, zo gingen ze nog door, legden hun misdaden niet vast. Misschien omdat mobieltjes vroeger nog niet bestonden, want uit het beschikbare archiefmateriaal blijkt nergens enige gêne bij de nazi’s voor de gruwelen die ze begingen.
Als je erger dan een nazi bent wanneer je je daden filmt, vraag ik me af hoe we het Israëlische leger moeten kwalificeren dat bevolkt wordt door psychopaten die massaal filmen hoe ze met veel plezier huizen, cultureel en religieus erfgoed bombarderen, met scherp schieten op kinderen, met het speelgoed spelen van hun slachtoffers en de lingerie dragen van de vrouwen die ze verjaagd of vermoord hebben.
Kennelijk raakt de seksuele fantasie van heel veel soldaten pas goed op hol als ze daarvoor gemoord hebben. Niets zo opwindend als in een verwoest huis lingerie aantrekken van je slachtoffers en dat trots en met een grote grijns vastleggen.
Concentratiekampen
Meer dan honderdduizend slachtoffers zijn er gevallen in Gaza. Mensen die naar hulpwagens liepen voor bloem en daar in grote getale afgeslacht werden. Mensen met een witte vlag die door het hoofd geschoten werden. Kinderen die hun ledematen verloren. Volwassen soldaten die gericht op de hoofden en harten van minderjarigen mikken.
Vrouwen, mannen en kinderen die ontvoerd worden door soldaten en in gevangenissen en concentratiekampen worden gemarteld en verkracht. Als ze de marteling overleven, worden ze uitgehongerd. De verkrachters, want ook die staan op beeld, werden onthaald als helden in Israël.
Na het laatste bestand met Hamas, deed Israël er nog tig scheppen bovenop op de Westelijke Jordaanoever waar Palestijnen gelyncht worden en uit hun huizen verjaagd. De bloeddorst is ijzingwekkend.
Gevangenenruil
En nu is er een gevangenenruil gaande. Palestijnen keren verminkt en uitgehongerd terug naar de totale woestenij, naar familieleden die inmiddels overleden zijn en een thuis dat niet meer bestaat.
Toch bestaan Israëliërs het om de Palestijnen weg te zetten als beesten, omdat een vrijgelaten Israëlische door een mensenmassa naar het Rode Kruis moest lopen. Dat zal afschuwelijk eng zijn geweest, ik wil dat op geen enkele manier relativeren. Sowieso is het geparadeer met gevangenen naar. Maar in het licht van de genocide waar Israël zich schuldig aan heeft gemaakt, de openlijke verkrachtingen en de vernietiging van alles wat Palestijns is, is het behoorlijk raar om jezelf op de borst te kloppen.
Wie de ander ontmenselijkt, ontmenselijkt uiteindelijk zichzelf, schreef ik eerder al, en dat proces hebben we het afgelopen jaar, naast de genocide, ook live kunnen volgen.
Vijandige Israëliërs
Ik denk dat de Palestijnen liever heelhuids, zonder uithongering, marteling en verkrachting langs een massa vijandige Israëliërs waren gelopen richting de vrijheid en hun familie, dan de overblijfselen van hun familieleden in staat van ontbinding aan te treffen en verder te moeten zonder hun thuis en dierbaren.
Tienduizenden Palestijnen waren liever door een mensenmassa naar huis gelopen dan zo collectief op beestachtige wijze afgeslacht te worden.
Hassnae Bouazza is columnist (NRC, Linda, Harper’s Bazaar), journalist, culinair recensent, documentairemaker en schrijver (Arabieren Kijken, Een Koffer vol Citroenen). vorig jaar maakte ze twee documentaires: Verhalen uit de Rif en Brieven uit de Kast.
Hassnae Bouazza, 01.02.2025 @ 15:15
RSS