Bali (4)

Peter Breedveld

Bij het vallen van de avond (dat is vroeg op Bali, tussen zes en zeven uur) stonden we op een brug in het centrum van het drukke Ubud, en beneden in de rivier stond een jonge naakte vrouw zich te wassen. Totaal onbekommerd, zonder enige valse schaamte, ondanks het feit dat Ubud, een bijzonder veelzijdige en mooie stad, vergeven is van de toeristische pottenkijkers.

Een paar uur eerder waren we ook al tegen een pubermeisje en een groep kinderen aangelopen die zich in een soort kanaal voor hun huis aan het wassen waren. De kinderen, allemaal meisjes, wilden maar al te graag op de foto. Daarna wilden alle jongetjes van de buurt ook. We hebben snoepjes uitgedeeld die ze elegant aannamen.

Dit was net buiten het centrum van Ubud, op het platteland, waar we uren tussen de rijstvelden hebben gewandeld. Dat was een geweldige wandeltocht. Vanuit het drukke stadscentrum, met het voortrazende verkeer, de opdringerige verkopers en taxichauffeurs en de massa’s, massa’s toeristen loop je via een zijstraatje zo het platteland op, waar vogeltjes fluiten, duizendkleurige vlinders fladderen en de wind door de kokospalmen ruist. Verder is het stil, een totaal surrealistische ervaring.

Het landschap is overweldigend: rijstvelden met palmen op de achtergrond en hier en daar een altaar ter ere van de rijstgodin. Toeristen zie je hier nauwelijks, behalve van die serieuze, zoals wij. Af en toe passeert er een vrouw met een vracht op haar hoofd. Een paar keer passeerden drie vrouwen die het gewicht van een betonnen steunpaal over hun hoofden verdeelden. De vrouwen doen hier het zware werk. De mannen rijden op brommertjes rond, met balen rijst op de bagagedrager. In de verte zie je boerinnen met van die typische punthoeden op. Het was alsof we door het decor van een Amerikaanse Vietnam-film liepen. Ik verwachtte elk moment door de Vietcong onder vuur te worden genomen.

Indonesische vrouwen zijn nogal gek op Hassnae. “You are beautiful!” roepen ze haar toe. Op het vliegveld van Yogyakarta was er ook al een verkoopster, zwaar gehoofddoekt, die getroffen werd door Hassnae’s schoonheid. “I think you is very beautiful”, zei ze zachtjes. Volgens Hassnae zei ze dat alleen maar omdat ze iets wilde verkopen. Niets is minder waar. Regelmatig draaien vrouwen hun nek in het stuurslot, als Has voorbij komt lopen. Eerst kijken ze naar haar gezicht, dan met ontzag naar haar billen.

Omdat deze wandelroute in verschillende reisgidsen staat, staan er her en der winkeltjes waar schilderijen worden verkocht. Bali moet de grootste schilderspopulatie ter wereld hebben. Bijna elke mannelijke Balinees lijkt zich te verbeelden dat-ie schilder is. Maar de meeste schilderijen zijn troep en het is sowieso allemaal massaproductie, maar af en toe zit daar wel wat charmants tussen. Een felgekleurde vis tegen een kobaltblauwe achtergrond, in zwierige lijnen getekende danseressen, topless boerinnen in een rijstveld – tempo doeloe. We hebben drie ingelijste werkjes gekocht van een tekenaar die ook eieren beschilderde met pornografische afbeeldingen uit de Kama Sutra.

Tussen de rijstvelden werden we aangesproken door een vrouw. “Waar gaan jullie heen?” Ik zei Jalan Raya Ubud en ze wees in de enige mogelijke richting. “Wil je een kokosnoot?” Ze pakte een kokosnoot, begon er routineus op in te hakken, maakte een gat, stak er een rietje in en presenteerde de kokosnoot aan ons.

Het ding was nogal zwaar en er leek een oneindige voorraad kokossap in te zitten. Het raakte maar niet op! Op zeker moment heb ik ‘m langs de kant van het pad gelegd.

Denk overigens niet dat deze wandelroute iets is voor stramme vogelaars en bloedarmoedige amateurantropologen. We hebben gebalanceerd op glibberige paadjes langs diepe afgronden, we hebben geklommen, afgezien in de brandende zon.

Terug in het drukke stadscentrum hebben we gelounged in een hippe tent waar ze een lekker frisse Balinese champagnoise hadden en smakelijke Balinese canape’s. De toiletten waren er eilandjes in een goudvissenvijver, heel apart.

Balinezen zijn beslist geen preuts volk, is me inmiddels duidelijk. Ze doen niet moeilijk over naakt en ze maken graag grappen over seks. In een buurtwinkel werden we geholpen door een jongen en een meisje, en toen ik Hassnae wees op display met glijmiddelen naast de kassa, prees de jongen die aan: “Heel goed!” Ik vroeg ‘m of-ie het middel had uitgeprobeerd en hij zei “jahaa”. En hij wees naar het meisje. Die vond dat heel grappig en moest er vreselijk om lachen.

Tweet

Peter Breedveld, Reizen, 01.08.2010 @ 17:05

[Home]
 

Δ