Arthur van Amerongen is jaloers
Jasper Mekkes
Scène uit: Barefoot Gen (Masaki Mori, 1983)
Reactionairen hebben vaak maar één visie: de islam is gevaarlijk, iemand met zwart haar of zwarte ogen is gevaarlijk, iemand die niet op mij lijkt is gevaarlijk of iemand die anders denkt dan ik is gevaarlijk. Om dit bewijs van een gebrek aan beschaving te camoufleren bedenkt men dan vaak een mooie Engelse term die gekoppeld kan worden aan al te menselijke eigenschappen; eigenschappen die zo natuurlijk zouden zijn dat je ze niet kan beheersen. Xenofobie voldoet daarbij inmiddels niet meer, het is in-group bias geworden las ik in dit leuke stukje.
Na een tijdje komen reactionairen soms tot het besef dat ze al die tijd juist vochten tegen iets wat hen eigenlijk bindt met het als gevaar gepresenteerde afwijkende. Het gevaar van de Enge Ander is namelijk dat wat ze ten diepste graag zouden willen zijn, of zelf ook (willen) hebben. Een treffend voorbeeld is obscurantist Arthur van Amerongen met zijn obsessieve angst voor ‘de’ islam, oftewel het islamisme van een kleine minderheid. Het is bij Arthur vermoedelijk gewoon een nogal sterke affectie voor het reactionisme van bepaalde moslims. Reactionair van Amerongen is immers een als kritische geest vermomde oude man, die heimelijk jaloers is op de kracht die de islamitische cultuur, in tegenstelling tot de joods-christelijke cultuur, nog wèl heeft.
In de gaten houden
Oeverloos mistige epistels schrijft Arthur wekelijks over het vermeende islamitische gevaar. Soumission is bij mensen als Arthur dan ook nooit ver weg.
Ik heb wel eens één van die ellenlange schrijfsels helemaal uitgelezen, maar meestal kom ik niet verder dan de eerste paar regels, doordat er geen lijn en geen vaart in zit. Al dat geschrijf is bovendien in twee zinnen samen te vatten. In reactie op het vermeende gevaar voor onze vrijheid wordt terugverlangd naar een verleden dat beter zou zijn.
Maar onze vrijheid is natuurlijk helemaal niet in gevaar door de islam, net zoals die niet in gevaar is door corona-maatregelen, Russia Today, Spoetnik, of door welke cultuuruiting dan ook.
Onze vrijheid is in gevaar vanwege hele andere oorzaken. Zo werkt de Nederlandse overheid bijvoorbeeld al jaren met grote internationale bedrijven aan megalomane projecten voor het in de gaten houden van mensen op een manier die in China niet zou misstaan. En de GAFAM houdt u al jaren via uw mobiele telefoon in de gaten – en weet vrijwel alles van u.
Russische kunst
Onze vrijheid is ook in gevaar door het verkopen van onwelgevallige meningen uit foute buitenlanden als onwaar, door het bestempelen van Russische kunst en cultuur als een moderne, liberale versie van ‘entartete kunst’, door politici die Nederland hebben uitgeleverd aan het liberalisme en het imperialisme van het Westen, en door een wereldwijde oligarchie die in de politiek aan de touwtjes trekt.
Onze vrijheid is in gevaar door een gebrek aan empathie met andersdenkenden; een ‘afwijking van het witte ras’ volgens uw hoofdredacteur. En mocht u één van die zeldzame mensen zijn die de kracht van ironie nog begrijpt dan kan ik u geruststellen: dat was vast ironisch bedoeld.
Gebrek aan empathie is een eigenschap die net als xenofobie, of in-group bias als u liever Engels leest, bestreden moet worden. En dat doen we door de aloude deugd van de beheersing, iets dat zeldzaam aan het worden is in onze steeds nihilistischer wordende, en daardoor stervende joods-christelijke cultuur.
Dictatuur van het transhumanisme
Zoals iedere ouder van jonge kinderen weet, zijn ouders die hun kinderen nog (zelf) opvoeden zeldzaam aan het worden. Maar ik kan de reactionairen onder hen geruststellen. Uw kinderen zullen niet leven onder een islamitische dictatuur, maar onder een dictatuur van het transhumanisme; de ideologie van de GAFAM.
En dat transhumanisme is een ontwikkeling waartegen verzetten geen zin heeft, dus reactionairen kunnen lekker achterover gaan zitten om, heel beheerst, een boek over Nederland in de jaren vijftig te lezen. Om weg te kunnen dromen bij een achterhaalde samenleving zonder de zo belangrijke diversiteit aan opvattingen, mensen en culturen, zodat in de komende eeuwen die het einde van de joods-christelijke cultuur zullen inluiden, het transhumanisme zonder noemenswaardige weerstand de macht over kan nemen. Terwijl ridder Arthur ondertussen tegen windmolens blijft vechten.
Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof en heeft net een boek gepubliceerd: Wil tot Waarheid; een materialistische ontologie van de mens en zijn natuur.
Jasper Mekkes, 10.03.2022 @ 09:15
RSS