Arabische herfst
Hassnae Bouazza
De Arabische opstanden zijn vanaf het begin een speeltje geweest voor het grote, toekijkende buitenland: als amusement voor twitterende en orerende toeschouwers die in de ontwikkelingen maar wat graag hun vooroordelen bevestigd zagen (‘zie je wel, die zandnegers kennen geen democratie’) of als speelveld voor een zogenaamd heilige strijd in de hoop op, op wat eigenlijk? Een martelaarsdood en 72 maagden in het paradijs? De kans op een eigen versnipperd koninkrijkje?
Het begon al met de benaming ‘Arabische Lente’, die de opstanden razendsnel opgeplakt kregen. ‘Kijk, zij willen ook zoals wij zijn’, klonk het opgelucht. Alsof vrijheid een Westers begrip is en alles ten zuiden van de Middelandse Zee liever geketend door het leven gaat.
Vivaldi’s Vier Seizoenen
Toen na een maandje rellen de situatie nog niet gestabiliseerd was, begon het gemor van de Westerse toeschouwer en werd er al snel geschermd met weinig originele labels als ‘Arabische herfst’ en ‘Arabische winter’. Alsof we te maken hadden met een Arabische versie van Vivaldi’s Vier Seizoenen.
Het is altijd duidelijk geweest dat wanneer de seculiere dictators zouden vertrekken, de georganiseerde religieuze groeperingen zich zouden manifesteren. Het stond ook altijd buiten kijf dat bij een machtsvacuüm nieuwe wrijvingen en een machtsstrijd zouden ontstaan.
Dat is niet meer dan logisch, maar in deze tijd van live nieuwsbeelden en real-time nieuwsblogs verwarren de popcorn knagende toeschouwers de harde realiteit met een voetbalwedstrijd die na de penalties toch echt beslecht moet worden, want de was moet nog gedaan en zo.
Samenwerking met het leger
In Egypte werd de strijd pas echt interessant na de parlements- en presidentsverkiezingen. Met de winst voor de Moslimbroeders, en in hun kielzog de salafisten, leek het land, voor de onoplettende toeschouwer, af te stevenen op een religieuze kloon van Moubarak en een voortzetting van de dictatuur van de Broeders in plaats van het leger.
Morsi en zijn partij hebben ook geprobeerd alle macht naar zich toe te trekken, maar rekenden daarbij niet alleen buiten het leger, maar ook, en dat was cruciaal, buiten het enorme oppositieblok dat niet van plan was de strijd tegen de Broeders en voor een democratischer land op te geven.
De onbegrijpelijke fout die de oppositie maakte om een eind te maken aan de ‘handelaren in religie’ zoals de Moslimbroeders door tegenstanders worden genoemd, was de samenwerking met het leger. Hetzelfde leger dat al decennialang het land regeerde en dat het land nu weer terugwerpt naar de tijd van extreme repressie, mediacensuur en blinde adoratie voor ‘De Leider’, Generaal Sisi.
Klein kalifaat
In Syrië heeft de strijd tegen de despoot een heel andere vorm aangenomen. Het land is in rap tempo het strijdtoneel geworden van lieden die er hun martelaarsdood tegemoet denken te gaan of er een klein kalifaat hopen te stichten, met als gevolg dat de oppositie enorm versnipperd is geraakt en het geweld en de terreur ijzingwekkende vormen hebben aangenomen.
Riad Al Assaad, voormalig kopstuk van het Vrije Syrische Leger, vertelde onlangs in de Arabische media over de verdeelde oppositie die, gesteund door buitenlands geld en wapens, de eigen oorlogjes voeren, waardoor het land nu allerlei warlords heeft met eigen belangen en sponsors. Volgens hem is er in Syrië gedemonstreerd tegen de buitenlandse oppositie, maar was hiervoor geen aandacht in de media.
In oorlogen sneuvelt niet alleen de waarheid, maar raken ook de verhalen, de meningen en wensen van de gewone mensen ondergesneeuwd. Wat begon om een roep om meer vrijheid, is een afschuwelijke strijd geworden met geen enkel uitzicht op hoop.
Hopeloosheid zegeviert
Geen enkele mening is nog veilig. Prominenten houden zich op de vlakte als ze naar de situatie gevraagd worden, want als ze niet zelf gedood worden, is het wel een dierbare die gestraft wordt voor hun ‘foute’ mening.
Anderhalf jaar terug mailde een Syrische vrouw me dat Syrië niet meer zou bestaan. Ik schrok door haar stellige pessimisme, maar ik besef nu dat ze gelijk had.
En het ergste is dat geen enkele buitenlandse inmenging dit nog terug kan draaien. De hopeloosheid zegeviert.
Maar betekent dit dat democratie en Arabieren, of democratie en moslims, niet samengaan, zoals Verlichtingsfundamentalisten en islamcritici handenwrijvend constateren? Nee, eerder dat de Koude Oorlog in sommige regio’s nog lang niet is afgelopen. En dat de kinderen er in elk geval niet sterven voor úw heilige gelijkje.
Lees Hassnae Bouazza’s nieuwe website, Aicha Qandisha. Voor alles dat de zinnen prikkelt. O, en koop haar boek, Arabieren Kijken.
Hassnae Bouazza, 30.08.2013 @ 17:38
16 Reacties
op 30 08 2013 at 18:32 schreef dewanand:
namaste Hassnae,
Is het waar dat er nu dus een heleboel warlords zijn ontstaan, elk met eigen belangen en dat het een eeuwigdurend conflict zal worden, zoals in Somalie? Kan je meer vertellen over deze kleine clubjes met wapens en manpower? Toch jammmer, want er zit best talent daar in Syrie, nu verloederd alles verder. Hoeveel mensen lijden nu niet in deze regio?
Wieroe krijgt er traantjes van in zijn kattenoogjes als hij dit alles leest en zegt mij van, zie je nu wat een vieze domme koelieaapje jij bent jongen, jouw soortgenoten doen dit daar in MO. Wanneer gaan jullie nou echt starten met ware evolutie?
dewanannd en wieroe,
hindoe fundamentalisten
op 30 08 2013 at 18:43 schreef Pyt van der Galiën:
Wanneer anderhalf jaar geleden de opstandelingen gesteund en bewapend waren door het Westen, was Assad nu weggeweest. Toen die materiële steun uitbleef kwamen de jihadisten (bewapend door Saoedi-Arabië) en de ordinaire gangsters die zichzelf omdoopten tot ‘vrijheidsstrijder’.
Nu het allemaal te laat is, gaan er wat kruisraketten afgevuurd worden om Assad zijn plaats te wijzen en hem duidelijk te maken dat je een Amerikaanse president niet publiekelijk voor schut zet. Het zal niets veranderen. Het regime blijft zitten en het moorden gaat door, zonder dat er een einde in zicht is.
op 30 08 2013 at 19:08 schreef Lorenz:
In het middenstuk (van de tweede alinea onder ‘Vivaldi’s Vier Seizoenen’ tot de laatste alinea) staat een bondige, krachtige analyse. Daarvoor dank. Dat ordent.
De laatste alinea heeft meer onderbouwing nodig. Ontkracht de claims van de handenwrijvers liever met argumenten. Dit overtuigt niet.
De inleiding is wel erg eendimensionaal. Je proefde ook simpelweg opluchting en blijdschap in het Westen. Er was immers onderdrukking en onvrijheid in de Arabische wereld. En je proefde ook al snel zorgen hier. Zo van: we hebben Joegoslavië al gezien. Gaat het wel goed als een dictator wegvalt, hoe realistisch is ‘democratie’ in bijvoorbeeld Egypte en wat betekent dat dan weer voor minderheden als de Kopten, en: gaat het leger de macht wel weer opgeven?
Kortom: scherpe analyse van de situatie ‘in den vreemde’, maar kort door de bocht over ‘hier’.
op 30 08 2013 at 20:00 schreef Thomas E:
Alles wat we kunnen doen is de situatie laten duiden door mensen die er vandaan komen, de politiek kennen en de taal spreken. En verder maar hopen dat de koude oorlog tzt verandert in een warmere samenleving van ‘stammen’ en religieuze stromingen. Burgeroorlogen zijn ontwrichtende catastrofes van blinde haat.
op 31 08 2013 at 09:20 schreef Rob:
Het wachten is op een machtig land dat zich achter de burgers van Syrië schaart, tegen iedereen die er zwaaiend met wapens probeert de macht te grijpen.
Je hoeft geen partij te kiezen voor welke factie, scheuring of provincie ook. Je kunt ook gewoon voor vrede zijn.
En laat verder de Nederlandse meningen maar over elkaar heen buitelen – zowel die van mensen die in alle geweld een bewijs van de gewelddadigheid van de islam zien, als die van mensen die in elk mooi gebaar een bewijs van ‘islam is vrede’ zien. Het getuigt slechts van een kortzichtig blind staren op de eigen stokpaardjes.
op 31 08 2013 at 12:37 schreef Max Goedblick:
Ik vrees dat een beperkte aanval van de VS op Assad alleen maar tot meer geweld zal leiden. Zolang Assad nog in het zadel zit van dit op hol geslagen paard zal hij een dergelijke afstraffing van het Westen wreken, op zijn eigen bevolking, op Israël of Turkije. Om deze geweldspiraal te doorbreken is het voor Obama alles of niets, wegblijven uit Syrië of het regime van Assad zo snel mogelijk uitschakelen. Niet dat het probleem dan is opgelost, alles behalve, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
op 31 08 2013 at 13:31 schreef Thomas E:
Als Israel en Iran dan maar niet in de strijd betrokken raken, want in dat geval vrees ik een geweldsexplosie die exponentieel veel meer slachtoffers zal opeisen dan nu in het binnenlandse conflict het geval is.
op 31 08 2013 at 15:20 schreef Esther:
Ik kan mijn cynisme niet terzijde schuiven en denk dat het enige belang van de VS de door Israël bezette Golan is. Elke buitenlandse interventie zal een tegenreactie uitlokken van staten die pro-Assad zijn. Daarom geloof ik in humanitaire missies: beschermen, verzorgen, helpen. En ondertussen de druk op de verschillende partijen opvoeren om met elkaar in gesprek te gaan. Een militaire interventie heeft de laatste 20 jaar nergens iets goeds opgeleverd.
op 31 08 2013 at 16:22 schreef dewanand:
namaste Hassnae en Fnaakters,
Mijn idee klinkt nogal barbaars en middeleeuws maar technisch kan het gewoon.
Navo moet gewoon Assad en zijn hele politieke top, plus militaire top gewoon elimineren via een precisie aanval op hun hoofdkwartier en waar ze slapen, dit kan in een weekje tijdje uitgevoerd worden. De top van assad dus afschieten. Snelle raketten, bombarderen, serie tamahawks, en klaar is kees, geen militaire invasie nodig. Top weg dan is strijd direct voorbij en kan het verzet de macht overnemen zonder problemen. Hele leger zal direct deserteren.
Ja, ik ben koeliebarbaartje met Wieroe die nu zegt tegen mij:
“Ja, laat die grootgeschapen aapsoorten maar snel elkaar opruimen, want wij de hoogbeschaafde Hindoe katten zijn het zo zat, miawahahaha’, aldus Wieroe.
dewanand en wieroe
hindoe fundamentalisten
planet of the intelligent apes
op 31 08 2013 at 17:01 schreef Pyt van der Galiën:
Vrede zegt me niks. Dat betekent gewoon dat een brute dictator als Assad in het zadel blijft. Deze hele burgeroorlog was nooit ontstaan wanneer Assad niet het vuur had laten openen op ongewapende demonstranten.
Alleen: het ten val brengen van Assad zullen de Syriërs zelf moeten doen. Onze enige bijdrage had materiële ondersteuning moeten zijn, in de vorm van wapenleveranties e.d. Als het daar al niet te laat voor is, nu jihadisten zoveel invloed hebben binnen de oppositie.
op 01 09 2013 at 10:23 schreef Lorenz:
Als je naar de langere termijn kijkt. Zijn er meer smaken mogelijk dan instabiel, dictator of islamisten aan de macht? Trieste is dat een dictator (mits ‘mild’, liefst inwisselbaar/corrigeerbaar) nog de beste optie lijkt..
op 01 09 2013 at 22:10 schreef Benedictus:
Het is een groot drama in Syrie waar nu geen goede oplossing meer voor gevonden kan worden. Ingrijpen lost niets op. Assad blijft zitten, want wat komt er dan voor in de plaats? Amerika wil niet nogmaals voor vele jaren fysiek betrokken blijven in een islamitisch land.
Saudi Arabie moet ook onder druk worden gezet om te stoppen met het bevoorraden van aan Al Qaida gelieerde groepen. Alle wapenleveranties moeten worden stopgezet. De VS moet met Rusland in de VN samen naar oplossingen zoeken.
op 01 09 2013 at 23:46 schreef Sasha Berkman:
Benedictus: De amerikanen zijn gewoon een onderdeel van het probleem.
op 02 09 2013 at 14:54 schreef Murat:
Syrië bestaat inderdaad niet meer. Het zal, verder, uit elkaar vallen en Assad zal hoogstwaarschijnlijk hangen.
Gezien de berichtgeving zal het niet lang meer duren voordat de Assad regime valt en NAVO ingrijpt.
op 02 09 2013 at 19:26 schreef Sasha Berkman:
Ik heb nog geen officieel NAVO standpunt gzien in de media?
op 05 09 2013 at 19:59 schreef Leo Schmit:
Benedictus heeft goede argumenten.
Hassnae zegt: ‘ De onbegrijpelijke fout die de oppositie maakte om een eind te maken aan de ‘handelaren in religie’ zoals de Moslimbroeders door tegenstanders worden genoemd, was de samenwerking met het leger.’
Ja daar heb ik mij ook op verkeken. Denk er nog over na. Ik ben nu veel met Pakistan bezig en probeer het te begrijpen.
RSS