Afstand nemen

Tayfun Balçik

Van de week vonden er op verzoek van SP-Kamerlid Sadet Karabulut hoorzittingen plaats waarin Turks-Nederlandse organisaties zich moesten verantwoorden voor een commissie van Tweede Kamerleden.

“Waarom zou het behoud van de Turkse cultuur een probleem zijn”, vraagt advocaat Ejder Köse zich geirriteerd af. “U moet helemaal niks”, antwoordt SP-Kamerlid Sadet Karabulut, en ze vervolgt: “Wat is Turkse cultuur behouden? Betekent dat ook de ontkenning van de Armeense genocide?”

Köse, die ook lid is van de Adviesraad voor Turkse diaspora, flipt: “Hoe kom je daarbij? Dat heeft er niks mee te maken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bestond het woord genocide niet eens.” Daarna zal Köse nog foto’s laten zien van demonstraties met vlaggen van de Koerdische PKK en Israël. “Dat is geen probleem, maar Turkse vlaggen op de Erasmusbrug wel.” En zo ging het tijdens de hoorzitting van Turkse organisaties vrijwel de hele tijd. Het officiële doel: ‘meer inzicht verkrijgen in de Turks-Nederlandse gemeenschap’.

Mehmet Cerit van Zaman Vandaag: “Na de Koerden en alevieten zijn nu de Gülenisten de grootste vijand.” De alevitische Yüksel Cevik vindt bemoeienis van Diyanet, de Turkse ‘Presidium voor Godsdienstzaken’ ongewenst. “Wij hebben ons eigen geloof. En Ankara wil van ons aardige mensen maken”.

Terrorisme is een relatief begrip

Echte wrijving ontstaat wanneer Keno Ahmed van de Koerdische Demned (eerder Fedkom) plaatsneemt. “Wij vertegenwoordigen alle gemeenschappen uit Koerdistan. De spanningen zijn niks nieuws, we worden al jaren bedreigd.” Onvermijdelijke vragen komen over banden met de PKK en of Ahmed de PKK als terreurorganisatie ziet. “Terrorisme is een relatief begrip”, zegt hij nonchalant, “Willem van Oranje en Nelson Mandela werden ook als terroristen gezien.” Dit antwoord roept vragen op over het gebruik van geweld. “In Nederland zijn we tegen geweld. In Turkije vinden we het zinloos”.

Denk-Kamerlid Selçuk Öztürk is getriggerd: “Is het geen conflict an sich dat u tegen geweld bent, maar de PKK niet als terroristische organisatie beschouwt? Hoe zit het met rekruten die naar Syrië worden gestuurd?” Ahmed verwerpt de aantijgingen: “Wij zijn tegen geweld, maar komen wel op voor de democratische rechten van Koerden.” De Denk-voorman is niet klaar: “Er is een Turkse moskee aangevallen door mensen die zeiden dat ze van de PKK zijn.” Daar neemt Ahmed afstand van.

Dit deed Öztürk vaker: aan Koerden of Armeniërs vragen of ze afstand nemen van Koerdisch of Armeens geweld. Een verbaasde Nuri Karabulut (DIDF): “Ik begrijp niet waarom ik deze vraag krijg. We zijn tegen elk vorm van geweld. Het conflict moet politiek opgelost worden.” 



Turkse identiteit

Afstand nemen dus, de rode draad van deze lange Turkse dag. Zeker niet alleen vanwege Selçuk Öztürk, de hypocriet die hij is. Het kenmerkte ook Sadet Karabulut, Ahmed Marcouch, Malik Azmani, en alle andere Nederlandse politici. Azmani ging daar het verst in. Hij vroeg Turken letterlijk wanneer het tijd is dat ze afstand nemen van hun Turkse identiteit: “Moet dat Turk-zijn tot in de derde, vierde en vijfde generatie doorgaan?”

Toch beten sommige Turken ook van zich af. Tegen het integratiegeweld van Hollandse politici. De meervoudigheid van identiteiten, dat de een het ander niet hoeft uit te sluiten, werd uitgerekend door Murat Gedik van de Grijze Wolven en Ayhan Tonca van Diyanet (ondanks hun nationalisme, terrorisme- en genocidecomplex) met overtuiging uitgedragen.

Gedik: “Onze organisatie is gericht op het behoud van de eigen Turkse cultuur. En dat is dat we van Turkse orgine en islamitisch zijn. Wij zijn nationalistisch, in die zin dat het zich beperkt tot behoud van ons cultureel erfgoed, niet het xenofobe of racistische nationalisme.”

Behoud van eigen cultuur

En dan komen de vragen, want “behoud van eigen cultuur”, dat is vloeken in de ‘liberale’ Hollandse kerk.

Hoe verhoudt dat Turk-zijn tot het Nederlanderschap?



– “We zijn er onderdeel van.”

Gaat dat mee tot in de derde en vierde generatie?

– “Ik ben een Nederlandse Turk.”

Wat is eigen cultuur?

– “Als ik thuis of in de moskee mijn religieuze plichten kan volbrengen. Wij zijn Nederlanders, met behoud van eigen cultuur.”

Obsessieve fixatie

Over Ayhan “Wilders zegt het, u doet het” Tonca kan ik wel schrijven, maar dat hij gehakt maakt van de obsessieve fixatie op de Turkse cultuur en aanval op de godsdienstvrijheid, moet u toch even de tijd nemen en dit filmpje kijken.

Natuurlijk Tonca, Gedik en al die andere Turken zijn niet zonder problemen. Maar als de hoorzitting iets duidelijk heeft gemaakt, dan is dat de inzicht dat verandering niet van een kant moet komen.

We zijn allemaal Turken.

 

 

Tayfun Balçik is historicus, gespecialiseerd in de moderne geschiedenis van Turkije en die van Amsterdam-West. Hij heeft een Facebook-pagina.

Tweet

Tayfun Balçik, 16.10.2016 @ 09:44

[Home]
 

Δ